คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : 15.02th: Truth Yuk's Part 100%
Yuk’s Part
ผมได้ยินเสียงเหมือนคนทะเลาะอะไรกันอยู่ข้างนอกเลยตัดสินใจเปิดประตูออกไป เห็นเพื่อนสนิทผมเต็มไปด้วยน้ำตา ยืนทะเลาะกับพี่มาร์ค และมีพี่จินยอง ยืนมองอยู่
ผมไม่รู้ว่าเพื่อนผมทำผิดแค่ไหน ทำผิดอะไร แต่รู้ไหมแค่เห็นน้ำตาของไอ้เพื่อนงี่เง่าที่ร้อยวัน พันปีมันไม่เคยร้องไห้กำลังร้องไห้ไปทั้งดวงตาและจิตใจ มันทำให้ผมไม่ต้องคิดอะไรเลยสักนิดที่จะหันไปต่อยไอ้ชั่วที่ทำให้เพื่อนผมร้องไห้อยู่
“อย่ามายุ่งกับเพื่อนกู ไอ้ชั่ว” ผมรีบวิ่งตามเพื่อนผมไปทันที ถ้าแบมไม่วิ่งออกไปผมคงอยากจะต่อยไอ้เลวนั่นอีกสักหลายๆ หนให้มันเจ็บอย่างที่เพื่อนผมเจ็บแบบนี้ ไม่ต้องถามว่าเพื่อนผมเจ็บแค่ไหน แค่เห็นดวงตาที่ปกติมีรอยยิ้มเสมอกำลังเจ็บขนาดนั้นผมก็รับรู้ได้ว่าเพื่อนผมแม่งเจ็บมาก
“แบม มึงจะไปไหน” ผมรีบจับมือมันไว้ทัน มันหันมามองผมทั้งน้ำตานองหน้า
“พากูกลับห้องทีกูไม่ไหวแล้ว” ผมรีบดึงมันออกไปนอกห้าง แล้วโบกแท็กซี่ กลับไปทีคอนโดมัน ตลอดเวลามันยังคงร้องไห้หนักอย่างไม่หยุด จนมาถึงห้องงแม่งก็ยังร้องไม่หยุด
จนผมอดที่จะพูดปากหมากับมันไม่ได้ “มึงจะร้องจนน้ำท่วมห้องมึงเลยไหม ถ้าใช่กูจะได้ไปหาห่วงยางกับเรือมาก่อน”
“มึงแม่ง” มันหันมามองหน้าผมพร้อมรอยยิ้มเล็กๆ
“ร้องไห้เพื่อไอ้คนที่มันไม่เห็นค่า มันไม่คุ้มกันหรอกว่ะ กูว่า”
“มึงไม่อยากถามเหรอว่าเกิดอะไรขึ้นกับกู”
“อยาก นิสัยเผือกมันติดอยู่ในสัญชาตญาณกูอยู่แล้ว แต่ยังไม่มีจังหวะถาม มึงแม่งร้องไห้หนักขนาดนี้ ใครแม่งจะเสล่อไปกล้าถาม”
“กูมีอะไรกับพี่มาร์ค” เหมือนพอชื่อไอ้เลวนั่นออกปากเพื่อนผม เพื่อนผมก็เหมือนอยากจะร้องไห้อีกครั้ง
“ทั้งที่พี่เขามีแฟนอยู่แล้วอ่ะนะ” มันอดที่จะถามไม่ได้จริงๆ ถึงมันจะจี้ใจไอ้แบมก็เหอะ
“กูไม่ได้ตั้งใจ”
“ขนาดมึงไม่ได้ตั้งใจนะ ยังร้องไห้เป็นสายเลือดขนาดนี้ หากมึงตั้งใจ ไม่ตายไปเลยละว่ะ”
“มึงจะปลอบกู หรือ ซ้ำเติมกูไอ้เพื่อนชั่ว” แม่งงงขนาดมึงมีน้ำตาเต็มหน้าแบบนี้ มึงยังอุตส่าห์ด่ากูได้อีกนะเห้จริงๆ
“ซ้ำเติมมึง ซ้ำเติมให้มึงรู้ว่าที่มึงทำมันผิด ซ้ำเติมให้มึงรู้ว่าไม่ควรทำ ซ้ำเติมว่ามึงควรจะเลิกร้องไห้ให้ไอ้คนชั่วๆ แบบนั้น ............แบม มึงมีค่ามากกว่าที่จะเป็นตัวสำรองของใคร มึงดีกว่าที่จะไปเป็นชู้ใคร สาดด”
“สรุปว่ามึงจะด่าหรือชมกู แล้วกูก็ไม่ได้เป็นชู้ใคร พี่เขาเป็นแค่แฟนกัน”
“หรา ถ้าพี่เขาสองคนไม่ได้มีอะไรกันเอาหัวกูไปบูชายัญเลย”
“เอ่อ ช่างมึงเหอะจะด่ากูว่าเป็นชู้ก็เรื่องของมึงกูมันเลวจริงๆ นั่นแหละ คนเลวที่ไม่ควรมีใครให้อภัย” ผมเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองคงพูดแรงเกินไป ก็อยากให้แม่งรู้ตัวเฉยๆว่า ที่ทำมันผิด แต่แบมมาดราม่าแบบนี้ยูค...ยอม
“กูให้อภัยมึง ยังไงกูก็จะอยู่ข้างมึง ใครจะด่า ใครจะว่าอะไรมึง แต่มึงยังมีกูอยู่ข้างๆ ไอ้แบม กูยังไงก็ไม่ทิ้งมึง”
“ซึ้งโคตรๆ กูก็อยากบอกมึงนะ แต่กูกลัวมึงด่า กูกลัวมึงเกลียดกูด้วย”
“ถ้ากลัวขนาดนั้น แล้วทำไมยังทำ ถ้ากูไม่รู้ด้วยตัวเอง นี่มึงคงไม่คิดจะบอกกูเลยสินะ เล่ามาแม่งทั้งหมดเลยว่าเกิดเชี่ยอะไรขึ้นกับมึง ถ้ามึงไม่เล่ากูช่วยไม่ถูก”
“ไม่ต้องช่วยอะไรกูหรอก กูจบมันลงแล้ว มีแต่กูที่รักเขา แต่เขาไม่เคยรักกู มีแต่กูที่เป็นไอ้โง่ มีแต่กูที่แม่งรักคนเลวๆ แบบนั้น”
“แบม” ผมบีบมือมันเบา แล้วมันก็ค่อยเปิดปากเล่าเรื่องทั้งหมดให้ผมฟัง ตั้งแต่เริ่มต้นว่ามันเกิดอะไรขึ้น จนจบถึงเหตุการณ์วันนี้ ผมอาจจะเป็นคนเลวที่เข้าข้างเพื่อน แต่ผมรู้สึกว่าความผิดทั้งหมดควรจะโทษไอ้เลวนั่น ถ้ามันไม่เข้ามายุ่งกับเพื่อนผม เพื่อนผมก็คงไม่ต้องเจออะไรแบบนี้ มันควรต้องรับผิดชอบกับเรื่องทั้งหมด
“แล้วมึงจะเอายังไงต่อ”
“ไม่รู้เลยยูค กูไม่รู้จริงว่าควร จะทำยังไงต่อ ไม่รู้เลย มองไปทางไหนแม่งก็เห็นแต่พี่มาร์ค เขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตกูมากเกินไป เขาเข้ามามาทำอาหารให้กูกิน เขาเข้ามาอยู่เป็นเพื่อน เขาเข้ามาให้ความอบอุ่น เขาเข้ามาทำให้กูรักเขา รักเขาอย่างหมดใจจริงๆ ทั้งที่กูก็รู้ว่าสุดท้ายกูต้องเจ็บแบบนี้ แต่กูไม่เคยคิดเลยว่าแม่งจะมาเป็นแบบนี้ กูเจ็บมาก เจ็บมากๆ กูไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว” แบมมันร้องไห้หนักออกมาอีกครั้งหลังจากหยุดร้องไห้ไป คราวนี้แม่งร้องเหมือนอยากจะให้น้ำตาชะล้างทุกสิ่งทุกอย่างให้ออกไปทั้งหมด แต่ในความเป็นจริงน้ำตาช่วยให้แค่ได้ระบาย แต่น้ำตาไม่เคยช่วยให้เราลืมได้
ผมได้แต่มองเพื่อนที่ร้องไห้อยู่ตรงหน้า จนสุดท้ายก็เอามือไปโอบและกอดมันเบาๆ อย่างที่อยากให้มันรู้ว่ามันยังมีผมอยู่ตรงนี้ ผมเริ่มโทษตัวเองด้วยเหมือนกัน จริงๆ ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้ว่าแบมมันแปลกไป แต่ผมแค่ไม่เคยคิดอยากจะซักไซร้มันจริงๆว่าทำไมมันแปลกไป ทำไมช่วงหลังแม่งติดห้อง ทำไมแม่งไม่สังเกตว่าเพื่อนผมนัยน์ตาไม่ได้ยิ้มเหมือนที่มันพยายามจะแสดงให้เห็น ทำไมผมไม่ตั้งใจที่จะมองและดูแลเพื่อนให้มากกว่านี้ ทำไมว่ะ
“ถ้ามึงไม่อยากอยู่ที่นี่ก็ไปอยู่บ้านกูก่อนดีไหม ถ้าที่นี่มันทำให้นึกถึงเรื่องที่ไม่อยากนึกถึง ก็ไปอยู่กับที่บ้านกูก่อนก็ได้นะแบม ที่สำคัญกูไม่อยากให้มึงอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวเดี๋ยวก็ฟุ้งซ่าน เกิดมึงเพี้ยนแล้วเชือดมือ ประชดไอ้เลวนั่นกูคงรู้สึกผิดโคตรๆ”
“กูไม่โง่ขนาดนั้น กูโง่มานานแล้ว กูจะไม่ยอมเจ็บเพื่อคนแบบนั้นอีกแล้ว”
“แล้วมึงจะเอาไง”
“กูว่าจะกลับเมืองไทย กลับแม่งวันนี้เลย กูไม่อยากเจอพี่มาร์ค หรือ พี่จินยองตอนนี้กูยังไม่พร้อม แล้วพอใกล้ๆ จะเปิดเทอมกูค่อยกลับมาเกาหลี สัญญาเลยก็ได้ว่ากูจะโทรหามึงคนแรกทันทีที่เหยียบเกาหลี ขอบคุณจริงๆ นะเพื่อน ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกู
“เอ่ออออ ใครจะทิ้งมึงลงไอ้เตี้ย”
-J-U-S-T-A-F-F-A-I-R-
หลังจากนั้นผมก็ช่วยแบมเก็บของแล้วก็โทรไปเช็คสายการบินสรุปว่าวันนี้มีเที่ยวบินพอดี พวกเราเลยรีบจัดการทุกอย่างแล้วผมก็ไปส่งมันกลับประเทศ แบมแม่งอาจจะกลับไปพร้อมความเจ็บและ แต่ผมคาดหวังว่าเพื่อนผมเมื่อกลับมาที่เกาหลีอีกครั้ง มันจะทำใจและมีความสุขเหมือนเมื่อก่อนได้
ผมรู้สึกเพลียอย่างแรงอย่ากลับไปนอนเต็มแก่ แต่เมื่อถึงบ้านก็เจอรถคันหนึ่งที่ผมก็แอบคาดเดาได้ว่า น่าจะเป็นรถของไอ้ชั่วที่ทำให้เพื่อนผมเสียใจ จอดอยู่หน้าบ้านผมตอนนี้ แม่งไม่อยากจะเจอหน้ามันเลยพอผมลงจากแท็กซี่ไอ้หัวแดงก็เดินตรงเข้ามา
“แบมไปไหน นายเอาเมียฉันไปซ่อนไว้ไหน” ผมอยากจะตลกว่ะ เมียเหรอ ใครเป็นเมียมึง
“เมียพี่ ใครว่ะเมียพี่ ผมไม่รู้จักว่ะ”
“อย่ามากวน แบมไปไหนฉันไปหาที่คอนโด คนที่คอนโดบอกแบมเก็บของไปไหนก็ไม่รู้”
“เพื่อนผมจะไปไหนก็ไม่เกี่ยวกับพี่เปล่าว่ะ พี่กับเพื่อนผมเป็นอะไรกันไม่ทราบ”
“ฉันรู้ว่าฉันผิด แต่ให้โอกาสฉันเจอแบมอีกสักครั้ง ฉันขอร้อง” ผู้ชายตรงหนน้ากำลังเจ็บปวด แต่มึงรู้ไหมมึงเจ็บไม่ได้ครึ่งที่เพื่อนกูต้องเจ็บด้วยซ้ำ ไอ้เชี่ยยยย
“ให้โอกาสพี่กลับมาทำร้ายเพื่อนผมอ่ะเหรอ ผมให้ไม่ได้หรอกว่ะ”
“ฉันสัญญาฉันจะไม่ทำให้เพื่อนนายเสียใจอีก ขอแค่ฉันได้คุยกับแบมอีกสสักครั้งก็พอ”
“ถึงพี่ขอร้องจนตายตรงนี้ผมก็ไม่ช่วย วันที่เพื่อนผมเจ็บที่สุดยังไม่มีใครช่วยเพื่อนผมเลย แล้วทำไมผมต้องช่วยพี่ เจ็บให้มากๆ นะครับ ผมอยากให้พี่เจ็บได้สักครึ่งที่เพื่อนผมเจ็บก็พอ” แล้วผมก็ไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองข้างหลังอีก คนเลวๆ แบบนี่ไม่อยากจะมองแม้แต่วินาทีเดียว
-J-U-S-T-A-F-F-A-I-R-
แอบมาแว่บบบบบบบบบบบ ต่อให้ตั้งแต่เช้า
ของขวัญรับอรุณเบิกฟ้า
อยากฟินอยากเวิ่น เชิญ #ฟิคแอบมาร์คแบม
อยากถาม อยากคุย เชิญ >> ask.fm/bluesky0404 <<
ความคิดเห็น