คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 3rd : OurTime
รอพี่นะ
รอจน 1 ทุ่มพี่ท่านก็ยังไม่มา
รอจน ห้องสมุดกำลังจะปิดก็ยังไม่เห็น
รอจน ท้ออออออออ
ผมมันโง่จริงๆ ที่ยังรออยู่แบบนี้
เขาจะรู้ไหมว่าเขาชอบทำให้ผมโมโหแทบบ้า
แต่.............................................
สุดท้ายเขาก็จะทำให้ผมหายโกรธได้ง่ายๆ
ดูอย่างเมื่อตอนเช้าสิ เขาบอกว่าผมเป็นที่ 2 ผมอยากจะด่าเขา อยากจะโกรธเขาแต่ยังไม่ทันไร เพียงแค่เขาพูดว่า เขาก็มองผมอยู่ตลอดเหมือนกัน แค่คำพูดเพียงแค่นั้นก็ทำให้อารมณ์ผมเย็นลงไปเกือบครึ่ง ผมแพ้ทางผู้ชายคนนี้จริงๆ เรื่องผมกับเขาเพิ่มเริ่มขึ้นเมื่อวาน แต่ทำไมในความรู้สึกผมถึงเหมือนมันผ่านมานานแล้วแบบนี้
รถสปอร์ตสีแดงคันใหญ่มาจอดรอผม ไม่ต้องถามว่าเป็นใครแค่เห็นรถแบบนี้ก็รู้ได้เลยว่าต้องเป็นรถพี่เขาแหง
“ขอโทษที่มารับช้านะ” ไม่พูดเปล่าเขาเอื้อมมือมาคาดเข็มขัดให้ผมเสร็จสรรพ หน้าตูขอร้องรึไง
“ถ้าวันหลังพี่ทำไม่ได้ ไม่ต้องมาสัญญานะ ผมไม่ชอบคนไม่รักษาสัญญา”
“ไม่เอานะ พี่ผิดสัญญาที่ไหน ก็มารับแล้วเนี่ยไง ช้าแต่ก็มานะแบมแบม”
“เฮ้อออออ ทำไมถึงมาช้าละ”
“ทะเลาะกับจินยองอยู่” ผมไม่อยากถามอะไรต่อ ถ้าเป็นเรื่องของพี่จินยอง ผมจะไม่สงสัย ไม่ถาม ไม่เซ้าซี้ ไม่วุ่นวาย เพราะผมควรรู้ตัวว่าผมอยู่ตรงไหน และเจียมตัวเองเอาไว้ อีกทั้งผมรู้ตัวดีว่า.....ผมกำลังทำผิดอย่างใหญ่หลวงกับพี่เขาอยู่
“พรุ่งนี้ไปไหนไหม”
“ไม่ กะว่าจะนอนกลิ้งที่คอนโด”
“งั้นไปกับพี่นะ”
“ไปไหน”
“ทะเล”
“หา !!!!!! พี่จะบ้าเหรอ”
“ไม่บ้าหรอก นี่ก็กำลังขับออกมานอกโซลแล้วเนี่ย ไม่เห็นรึไง” คนผมแดงชี้ป้ายบนทางด่วนให้ผมดู ผมถึงกับอ้าปากค้าง
“นี่พี่ขับขึ้นทางด่วนมาแล้วจะถามผมทำไม เกิดผมมีคนที่บ้านรออยู่พี่จะไปส่งผมไหมเนี่ย”
“แบมแบม อยู่คนเดียวไม่ใช่รึไง ไม่เหงาเหรอ เสาร์อาทิตย์ไปกับพี่ดีกว่า”
“ผมไม่มีเสื้อเปลี่ยนหรอกนะ”
“ไม่ต้อง เดี๋ยวซื้อใหม่ให้”
“รวยเนอะ”
“มากอ่ะ” ถ้าผมถอดรองเท้าแล้วปาใส่ไอ้คนหลงตัวเองที่นั่งอยู่ข้างๆ จะเป็นไรมากรึเปล่าฟ่ะ
“นอนพักก่อนเหอะ อีกสักพักโน่นแนะถึงจะถึง”
“ไม่ล่ะ ผมกลัวพี่พาผมไปขาย”
“รุ่นนี้ไม่ขายแล้ว จับฟัดอย่างเดียว” อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้นสิเว้ย คนเขามียางอายเหลืออยู่เหมือนกันนะเฟ้ย
-J-U-S-T-A-F-F-A-I-R-
-J-U-S-T-A-F-F-A-I-R-
เราขับรถกันมาถึงไหนผมไม่รู้ รู้แต่ลงทางด่วนมาสักพักแหละ เฮ้อออออ คืนนี้ผมจะอยู่รอดครบ 32 ไหม
“พี่มาร์คจอดปั้มน้ำมันข้างหน้าหน่อยผมอยากซื้อของ”
เมื่อรถจอดผมก็รีบเข้าไปซื้อของที่อยากกิน ซื้อเก็บตุนเท่าที่ใจอยากจะกิน แน่นอนคนรวยที่เป็นคนขับยื่นกระเป๋าตังห์มาให้ผมก็เลยเพลิดเพลินกับการใช้จ่ายที่ไม่ใช่เงินของผมอย่างสุขใจ ในขณะที่คิดเงินผมก็เปิดกระเป๋าตังห์พี่มาร์คออกมา แล้วก็เจอรูป พี่มาร์ค พี่จินยอง พี่แจ็คสัน ถ่ายด้วยกัน ผมรีบหยิบเงินและปิดกระเป๋าตังห์ เพราะไม่อยากเห็นสายตาของพี่จินยองที่อยู่ในรูป ถึงจะแค่ในรูปแต่ผมก็ไม่อยากเห็น เพราะทุกครั้งที่เห็นมันจะทำให้นึกถึงความเลวของผมทุกที
“ซื้ออะไรตั้งขนาดนั้น เราไปกัน 2 วันนะไม่ใช่เป็นอาทิตย์” ก่อนที่พี่มาร์คจะพูดอะไรเยอะแยะมากมายผมก็ยื่นไอติมคอนเนตโต้ให้คนตรงหน้า เป็นการบอกให้หุบปากไปเหอะ
“ผมซื้อให้พี่ด้วย ไม่รู้ว่าพี่กินอะไรมารึยัง”
คนตรงหน้าดูอึ้งๆที่ผมซื้อของมาฝากเขา มันแปลกอะไรขนาดนั้นเลยรึไง เงินก็เงินพี่มาร์ค ถ้าไม่ซื้อของให้พี่มาร์คสิแปลก
“กินสิฮะ” ผมยื่นไปตรงหน้าพี่มาร์คอีกครั้ง แต่แทนที่ผู้ชายตรงหน้าจะรับไปกินดีๆ เขากลับเลียไอติมไปมองหน้าผมไป ทั้งที่ตอนนี้เราไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดีสักนิด แค่ยื่นไอติมให้อีกคนหนึ่งกินเท่านั้น แต่ทำไมผมรู้สึกว่ารถมันร้อนจังเลย ไม่ใช่ร้อนเพราะแอร์ไม่เย็น แต่ร้อนเพราะสายตาของมาร์คต้วน เขายังคงเลียไปเรื่อยๆ อย่างใจเย็นจนไอติมเริ่มละลายหกลงบนมือผม ผู้ชายตรงหน้าก็ใช้ลิ้นไล้ไอติมที่ละลายเลอะมือผม
คราวนี้ผมจึงสะบัดมือกลับมา เขาส่งเสียงหัวเราะออกมาแล้วขับรถต่อ “พี่ว่าไอติมยังหวานไม่เท่าแบมเลย”
-J-U-S-T-A-F-F-A-I-R-
หลังจากนั้นผมก็กินไปบ่นไปครับ แกะแม่งทุกห่อ แต่กินอย่างละนิด เป็นคนชอบกินหลายอย่างแต่อย่างละหน่อย แต่ยังไงก็หมดนะครับ เพราะผมบังคับคนที่นั่งข้างให้กิน
“แบมพี่อิ่มแล้ว” เขาพูดหลังจากผมป้อนให้เขากินขนมครบทุกห่อ
“อีกไกลไหมครับ”
“ไม่แล้วอีกสัก 20 นาทีน่าจะถึง”
“เราจะพักกันที่ไหนฮะ”
“แบมละอยากพักที่ไหน”
“ผมจะไปรู้ได้ไง แถวนี้เคยมาที่ไหนกัน”
“งั้นก็ไม่ต้องพักที่ไหน นอนกันในรถเนี่ยแหละอบอุ่นดี”
“พี่คิดทะลึ่งรึเปล่า ผมไม่ชอบในรถนะ”
“พี่ยังไม่ได้คิดอะไรเลยสักนิดสาบาน 555+ แต่ถ้ายังไม่เคยในรถจะรู้ได้ไงว่าไม่ชอบของแบบนี้น่าจะต้องลองดูสักครั้งนะ”
คำพูดของพี่มาร์คทำเอาผมหน้าแดงไปทั้งหน้าเลย แบมแบมอายยยยยยยยยยยยย =///////////////=
-J-U-S-T-A-F-F-A-I-R-
กว่าเราจะขับรถจนมาถึงทะเลก็ตี 2 แล้ว ผมไม่เคยคิดเลยว่าผมจะได้มาเที่ยวทะเลตอนตี 2 แบบนี้ มันแปลกเพราะทั้งหาดเงียบสงบไปหมด ไม่มีใครเลยสักคนนอกจากผมกับพี่มาร์ค มีผู้ใหญ่เคยสอนผมว่าเราไม่ควรลงทะเลตอนดึกเพราะมันอันตราย ยิ่งมากับมาร์คต้วนยิ่งอันตรายเป็น 2 เท่า
ผมหยิบบางอย่างออกมา แล้วปักมันลงพื้นทราย พี่มาร์คที่เดินออกจากรถช้ากว่าผมรีบเดินเข้ามาหาผม เขาคงอยากรู้ว่าผมทำอะไรอยู่
“พี่มีไฟแช็คไหม” ผมรู้ว่าเขามีเพราะเขาเป็นคนสูบบุหรี่ ระหว่างทางเขาก็จุดสูบไป ครั้งสองครั้ง เขายืนไฟเช็คมาให้ ผมจึงค่อยๆ จุดไฟ ลงบนแท่งไฟเย็นที่ผมแอบซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อ
ไฟเย็นที่ค่อยๆ ถูกผมจุดมันสวยมาก มันเป็นรูปวงกลมแล้วมีไฟเย็นอีกอันหนึ่งอยู่ตรงกลาง ผมตั้งใจให้มันเหมือนหน้าเค้กที่สุด
“ H A P P Y B I R T H D A Y ย้อนหลังนะฮะ” วันเกิดพี่มาร์คผ่านมาได้ 3 อาทิตย์แล้ววันนั้นพี่มาร์คได้ของขวัญเต็มไปหมด ผมอยากจะพูดคำนี้กับพี่มาร์คมากจริงๆ ผมรู้ว่าผมไม่ใช่คนแรกที่เขาให้ความสำคัญ แต่ผมก็อยากให้เขารับรู้ว่าผมมีตัวตน แบมแบมมีตัวตนนะพี่มาร์ค พี่มาร์ครู้ใช่ไหม
“ขอบคุณนะแบมแบม นี่เป็นของขวัญวันเกิดที่ดีสุดของปีนี้เลย” เราประทับรอยจูบซึ่งกันและกันคราวนี้มันเป็นไปด้วยความอ่อนหวานละมุนละไม พี่มาร์คจูบผมราวกับผมเป็นของมีค่าที่สุดของเขา...........ในตอนนี้
เรายังคงไม่ละออกจากริมฝีปากของกันและกันถึงแม้ไฟเย็นจะดับไปแล้วแต่ความอ่อนหวานนี้มันคงยังไม่ดับลงง่ายๆ
-J-U-S-T-A-F-F-A-I-R-
หากคุณคิดว่าผมกับพี่มาร์คจะอะไรต่อมิอะไรกันคุณคิดผิด หลังจากจูบอันยาวนานผมก็กระซิบบอกพี่มาร์คว่า “พี่ยังไม่ได้อธิฐานเลย ผมยังเหลืออีกอัน จุดแล้วเป่าซะสิ่งที่ขอจะได้เป็นจริง” พี่มาร์คทำตามอย่างไม่น่าเชื่อ เขาดูจริงจังในการขอพรจากไฟเย็นครั้งนี้มาก ไม่ว่าเขาขออะไรผมก็ ช่วยเขาภาวนาให้มันเป็นจริงไม่ว่าคำขอของเขาจะมีผมอยู่ในนั้นรึเปล่าก็ตาม
เรานั่งข้างๆกัน คุยกันในหลากหลายเรื่อง ตั้งแต่เรื่องเรียน ยันเรื่องครอบครัวว่าเราสองคนต่างไม่ใช่คนเกาหลี ผมมาอยู่ที่นี่คนเดียว แต่พี่มาร์คย้ายมาพร้อมครอบครัว แต่ส่วนใหญ่พี่มาร์คชอบอยู่คอนโดมากกว่าเราคุยกันจนผมเผลอหลับบนไหล่ของพี่มาร์ค มารู้ตัวอีกทีตอนที่พี่มาร์คสะกิดผมให้ดูพระอาทิตย์ขึ้น ภาพพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้นจากทะเลเป็นภาพที่สวยจนผมบรรยายออกมาไม่ถูก ชายหาดที่เมื่อคืนไม่มีคนตอนนี้เริ่มเห็นคนบางเล็กน้อย มือของผมกับพี่มาร์คเรายังกุ่มกันไว้ตั้งแต่เมื่อคืนจนตอนนี้
“มาถ่ายรูปกันไหม ไม่ต้องมีรูปเราสองคนในภาพหรอก แค่ถ่ายรูปท้องฟ้าอะไรแบบนี้ไว้เฉยๆ แต่ถ้าพี่เห็นว่าไม่เหมาะก็ไม่เป็นไรนะครับ”
“พี่ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย เอามือถือแบมมานี้”แล้วเขาก็เอามือถือของผมไปส่วนมือถือเขากลับยื่นให้ผม
“ให้แบมเป็นคนถ่ายรูปไว้ในเครื่องพี่ ส่วนพี่จะเป็นคนในเครื่องแบมถึงเราจะมีรูปคู่ด้วยกันในมือถือไม่ได้ แต่อย่างรูปที่แบมเป็นคนถ่ายก็ยังอยู่ในเครื่องพี่แบมนี้ตลอดไปพี่สัญญา”
ผมอมยิ้มไปกับความน่ารักและความใส่ใจเล็กของผู้ชายตรงหน้า แล้วผมก็เกิดไอเดียบางอย่างขึ้น เมื่อห็นภาพก้อนเมฆกลมๆ บนท้องฟ้า
“เอางี้ไหม เราถ่ายรูปเมฆก่อนนั้นกัน พี่มาร์คถ่ายแค่ครึ่งแรกของก้อนเมฆ ส่วนแบมจะถ่ายครึ่งหลังพอเอารูปมาต่อกันมันเมฆก็จะเต็มก่อนไง 555+”
“ตามคำบัญชาครับแบมแบม” แล้วเราก็ต่างพยายามถ่ายรูปเมฆก่อนนั้นด้วยกัน เราตกลงกันว่าจะเก็บไว้แค่คนละ 1 รูปเท่านั้น เพราะมันคงแปลกพิลึกถ้าเปิดมาแล้วเจอรูปซ้ำๆกันเต็มไปหมด
ตอนที่พี่มาร์คกลับไปที่รถเพื่อที่จะเอาเพาเวอร์แบงค์มาเสียบชาร์ตโทรศัพท์ ผมพยายามบอกตัวเองว่าอย่าไปดูรูปในเครื่องของพี่มาร์คเลย แต่ความอยากรู้อยากเห็นมันก็ไม่เข้าใครออกใคร จึงขอดูสักนิด ในนั้นมีแต่รูปคู่ของเจ้าของเครื่องกับพี่จินยองในหลายๆ ที่ และภาพเดี่ยวๆพี่จินยองอีกเพียบ แต่ที่เจ็บสุดคงเป็นรูปที่พี่จินยองนอนอยู่บนเตียง ภาพไม่ได้โป๊ะอะไร แค่เป็นรูปพี่จินยองนอนอยู่ในผ้าห่มแล้วโผล่มาแค่ตาเท่านั้น แต่แค่ภาพนั้นภาพเดียวมันก็สั่งให้ผมหยุดทำอะไรที่รุกรานสิทธิส่วนบุคคลของพี่มาร์คแบบนี้ทันที ว่าง่ายๆ รูปเดี๋ยวน็อกเอาท์ครับ
ผมจะเจ็บไปทำไม ถ้าไม่มีรูปพี่จินยองสิแปลก ผมควรมีความสุขกับความสุขที่ผมที่ได้มา อย่างน้อยรับรองได้ว่าพี่จินยองไม่ได้มาถ่ายรูปเมฆคู่กับพี่มาร์คแบบนี้แน่นอน อย่างน้อยในหลายร้อยรูปนั้นก็มีรูปที่ผมถ่ายอยู่ในมือถือพี่มาร์ค แค่นี้มันก็น่าจะมีความสุขแล้วไม่ใช่รึไง
อย่าหวังอะไรเกินตัว
จงมีความสุขกับสิ่งที่ได้มา
โปรดจำเอาไว้ให้ขึ้นใจนะกันต์พิมุกต์
เพราะยิ่งนายมีความสุขมากแค่ไหน
มันก็คือการขโมยความสุขของพี่จินยองเขามา
ความสุขของคนเลวๆ ที่แอบขโมยของคนอื่นเขามา
-J-U-S-T-A-F-F-A-I-R-
ขอบคุณที่แอบคอมเม้น
ขอบคุณที่แอบไปแท็ก #ฟิคแอบมาร์คแบม กันในทวิต
ของคุณที่แอบเป็นแฟนคลับฟิคเรื่องนี้
ขอบคุณทุกคนที่แอบคลิกเรื่องนี้เข้ามาอ่าน
เรารู้ตัวดีว่าไม่ได้แต่งเก่งอะไร
เพราะฉะนั้นของคุณจริงๆ ค่ะ
ทุกคอมเม้น ทุกแท็กเราอ่านทั้งหมดนะคะ
บอกเลยว่าอ่านกลับไปกลับมาหลายครั้งมากๆ
>_______<
แต่งมาเข้าตอนที่ 3 แล้วนะ หึหึหึ
มาแอบฟินกับพี่มาร์คน้องแบมกันเรื่อยๆ ๆนะจ้ะทุกคนนนนน
ยู้ฮู้ !!!! Luv U All Ja
ความคิดเห็น