คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : : 1 : [100%]
แก้คำผิดนะ
เราพิมพ์ตกเยอะมากเลย ขอโทษนะ TwT
รีดจะอ่านใหม่ก็ได้นะ เค้าขอโทษนะ
1
“เค้าไปก่อนนะฮะพี่หมิน จุ้บๆ บายๆ ไปและ บายๆ แบคแบค” คนตัวเล็กพูดเสียงใส พลางส่งจุ้บให้พี่ชายและเจ้าหมาบีเกิ้ลจอมซนของเขา ร่างเล็กกระชับกระเป๋าเป้ใบเก่งสีดำที่อยู่บนไหล่แคบ แล้วขาสั้นๆก็ทำหน้าที่ของมันโดยการเดินฉับๆออกจากบ้านไป...
บ้านหลังที่คยองซูและพี่ชายอยู่กับพี่หมินแค่สองคน กับเจ้าแบคแบคอีกหนึ่งตัว...
เนื่องจากคยองซูไม่ได้เกิดอยู่ที่โซล แต่ว่าดันสอบเข้ามาเรียนที่โซลได้ คุณพ่อคุณแม่เลยให้มาซื้อบ้านอยู่ที่นี้หลังหนึ่ง จริงๆแล้วคยองซูไม่ได้อยากจะย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองสักเท่าไร เพราะไม่ได้อยู่กับคุณแม่ที่บ้านเกิด แต่เนื่องจากที่ตัวเองนั่นเป็นเด็กเก่ง(?) แค่ลองท้ากับพี่หมินดูเล่นๆว่าจะสอบชิงทุนเข้ามาเรียนได้มั้ย....
ใครจะไปคิดว่ามันจะติดกันล่ะครับ - -
ก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ดีไปด้วยซ้ำช่วยทางบ้านประหยัดตังส์ ฮ่าๆๆ
ขาสั้นๆนั้นเดินเตาะแตะไปเรื่อยๆ แสงแดดในยามเช้าเริ่มปรากฏบวกกับระยะทางจากบ้านของคยองซูไปที่ป้ายรถเมล์ตรงหน้าหมู่บ้าน ทำให้เขาเหงื่อตก ซึ่งมันก็ไม่ใช่ระยะทางน้อยๆ แต่มันก็ไม่ได้มากเกินไปสำหรับคนตัวเล็ก จริงๆถ้าให้พี่หมินไปส่งตอนนี้คงถึงโรงเรียนแล้ว แต่ว่า...ถ้าพี่หมินไปส่ง
ก็ไม่ได้เจอรุ่นพี่อ่ะดิ
ถ้าเป็นแบบนั้น....คยองซูไม่ยอมหรอก -3-
-
-
“ผมไปก่อนนะครับ ไปแล้วครับป๊า” เสียงทุ้มหวานเอ่ยขึ้นอย่างสดใสพร้อมกับร่างชายหนุ่มร่างบางที่เดินเตาะแตะออกมาจากบ้านหลังใหญ่ ร่างบางนั่นเดินตามทางเดินไปเรื่อยๆ จุดหมายร่างบางก็คือ ป้ายรถเมล์หน้าหมู่บ้านนั่นเอง
ที่เดียวกับคยองซูเลย บังเอิญจัง ฮ่าๆๆ
ร่างเล็กคิดในใจก่อนจะแอบเดินตามร่างบาง ‘รุ่นพี่’ ของคยองซู
ร่างบางยังคงเดินไปเรื่อยๆ มือทั้งสองข้างล้วงกระเป๋าอย่างสบายๆ....
ท่าทางแบบนั้น ใครเห็นก็อยากที่จะเข้าใกล้ อยากจะรู้จักและสนิทสนมด้วย รวมทั้งคยองซูก็เช่นกัน เพราะงั้น....
คยองซูถึงอยากจะเหมือนกับร่างบางของรุ่นพี่ของเขา
คยองซูอยากที่จะเดินสบายๆไปโรงเรียน อยากจะยิ้มหวานๆให้ทุกคน อยากจะเป็นศูนย์กลางของทุกคน อยากจะเป็นที่รัก...
...เหมือนกับรุ่นพี่ไง
แล้วการที่ต้องมาแอบตามรุ่นพี่ไปโรงเรียนนี้ก็เช่นกัน....
เป็นการเฝ้าสังเกตพฤติกรรมของรุ่นพี่ เค้าจะได้เป็นแบบรุ่นพี่ได้ไง
ถ้าทำตัวแบบนี้คนถึงจะรักงั้นสินะ....
-
-
“แทยอนนน!!! แทแทครับ!” เสียงทุ้มนุ่มของร่างบางผู้เป็นรุ่นพี่ของคยองซู ตะโกนออกไปเพื่อเรียกเจ้าของนามในประโยคเมื่อข้างต้นตะกี้ในออกมาเจอเขา นั่นคือสิ่งที่รุ่นพี่กำลังทำอยู่ ซึ่งมันก็ปรากฏแก่สายตาของคยองซูทุกวัน....
ตอนนี้คยองซูทำอะไรอยู่นะรึ....
ก็แค่...จดจำรายละเอียดแล้วค่อยไปทำตามไงฮะ
“มาแล้วๆๆ” เสียงแหลมใสน่ารักดังขึ้นพร้อมกับร่างของหญิงสาวสวยในสายตาของแบคฮยอน ร่างของหญิงสาวเดินมาใกล้ๆก่อนจะยิ้มให้แบคฮยอนกว้างๆ
“ไปกันเถอะ ^^”
แล้วทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน มือเรียวเอื้อมไปหยีหัวของหญิงสาวอย่างเอ็นดู ทำให้ปากสวยบนใบหน้าเรียวของหญิงสาวยู่ลงเล็กน้อย ก่อนจะตามด้วยเสียงหัวเราะน้อยๆของรุ่นพี่...
ถ้าทำตัวแบบนี้คนถึงจะรักงั้นสินะ....
ร่างของชายหญิงสองคนที่มีความสูงไล่เลี่ยกันเดินจับมือกันไปเรื่อยๆตามทางฟุตบาท ทางเดินเท้า หรือที่เรียกเป็นทางการก็ บาทวิถี - - แน่นอนว่าทุกการกระทำของคู่หญิงชายนั่นอยู่ในสายตาของร่างเล็กตลอดเวลา
คยองซูที่แอบเดินตาม ย้ำว่าแอบนะจ๊ะ - - คยองซูเดินตามร่างของทั้งสองที่ทั้งคู่มีจุดหมายปลายทางเดียวกันก็คือ ป้ายรถเมล์หน้าหมู่บ้านนั่นเอง โดยที่ทั้งคู่ก็ไม่รู้สึกตัวเลยว่ามีร่างหมีอึนๆใส่แว่น แอบเดินตามพวกเขาไปโรงเรียนทุกวัน....
ย้ำ! ว่า! ทุก!! วัน!!!
ทั้งคู่ก็ไม่รู้สึกอะไรเลย.... เป็นเพราะคยองซูเล่นซ่อนแอบเก่งเกินไป หรือไม่มีใครสนใจคยองซูกันแน่ - -
แน่นอนว่าอันแรกนะสิ ฮ่าๆๆ
จริงๆแล้ว คยองซูไม่ใช่โรคจิตที่แอบตามเดินพวกรุ่นพี่ทั้งคู่แล้วพอได้โอกาสก็วิ่งไปชกหน้าแล้วปล้นเอาทรัพย์สินเงินทองมาหรอกนะ คยองซูไม่ได้โง่ขนาดนั้น เขาก็แค่มีเหตุผล....
แล้วเหตุผลของเขาก็เกี่ยวกับรุ่นพี่แบคฮยอนโดยตรงซะด้วย
คยองซูยังคงแอบเดินตามพวกเขามาเรื่อยๆจนจะถึงป้ายรถเมล์แล้ว ร่างทั้งสองก็ยังคงเดินไปโดยไม่เอะใจอะไร อาจจะเป็นเพราะว่าพวกเขากำลังอยู่ในโลกที่มีแค่พวกเขา เพราะสายตายามที่มองตากัน น้ำเสียงและสำเนียงที่ใช้ขานรับกัน หยอกล้อเล่นกันไปตลอดทาง ยิ้มหวานกันจนมดเริ่มวิ่งตามทั้งคู่ ไหนจะมุกแป้กๆของรุ่นพี่แบคฮยอน แต่กลับทำให้รุ่นพี่แทยอนตลกและขำมันอย่างน่ารัก
ถ้าทำตัวแบบนี้คนถึงจะรักงั้นสินะ....
แน่นอน...
คยองซูเห็นมัน...
เค้าจดจำทุกๆอย่างไว้ เพื่อจะได้ไปใช้กับคนๆของเขาบ้าง ทั้งตอนที่เดินมารับกันไปโรงเรียน ตะโกนเรียกกัน จับมือกันและเดินไปตามทางที่มีแค่สองคน...
คัท!!!
(คยองซู:ไรท์แล้วคยองล่ะ)
(ไรท์เตอร์:คยองซูไม่นับเป็นคน คยองซูเป็นหมี หมีโรคจิต!+ +)
(คยองซู:ไรท์เตรียมตัวตาย!!!)
(แอ้ก!!!)
พอ
ต่อๆ
ฉากคยองโรคจิต เทคที่.... ถุ้ย!!
คยองซูคิดว่าท่าเกิดว่าเขาได้มีโมเม้นต์แบบนี้กับคนที่เขารักแบบนี้ก็ดีอ่ะดิ....
แต่บางครั้งก็รู้สึกว่า....
ร่างเล็กหยุดเดินก่อนจะมองไปที่ร่างของรุ่นพี่ทั้งสองที่ตอนนี้กำลังยิ้มและหยอกล้อกันอย่างมีความสุข ซึ่งเขาเห็นแล้วมันรู้สึกว่าหัวใจมันบีบๆยังไงก็ไม่รู้... แล้วมันก็ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อนด้วย... ร่างเล็กมองทั้งคู่อย่างเหม่อลอยก่อนจะหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมาแล้วเล็งกล้องไปที่ร่างของทั้งคู่
แชะ
....เขาก็อยากที่จะทำแบบนี้กับรุ่นพี่แบคฮยอนเหมือนกัน....
-
-
บึ้นนน บึ้นน เอี๊ยดดด!!
เสียงของรถประจำทางดังมาแต่ไกลก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงหน้าของคยองซู ร่างเล็กไม่คิดอะไรมากมาย ขาสั้นๆรีบเดินไปขึ้นที่รถประจำทางสีแดงทันที แต่เนื่องจากว่าเวลาในตอนนี้เป็นเวลาที่ใครๆก็เร่งรีบ มันเลยทำให้เกิดสงครามสายตาของผู้คนที่ต้องการจะขึ้นไปยังรถคันนี้นิดหน่อย
มั้ง??
ร่างเล็กรีบก้าวเข้าไปใกล้ประตูทางขึ้นด้วยความรวดเร็ว ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเพราะเขาจะต้องได้ไปโรงเรียน! แต่ด้วยความที่ไท่ค่อยระมัดระวังเท่าไรบวกกับตอนนี้ที่มีศัตรูข้าศึก(?)อยู่รอบตัวเขาไปหมด ทำให้ร่างเล็กนั่นถูกเบียดออกมาจากกลุ่มคนที่ยืนขึ้นรถอยู่ตรงประตู แต่ระหว่างที่ถูกเบียดออกมาบวกกับแรงกระแทกของผู้คนที่ต้องการจะขึ้นไปบนรถโดยสารทำให้แว่นตาที่ร่างเล็กสวมอยู่นั่นหลุดออกไป...
เพล้ง! (เสียงแว่นแตกดังงี้ป่ะว่ะ- -)
และแตกในที่สุด - -
ร่างเล็กเซเล็กน้อยเพราะถูกเบียดออกมา เขาไม่คิดอะไรมากมาย(เพราะไม่มีเวลาคิด) เก็บแว่นตาใส่กระเป๋าแล้วจึงรีบเดินเข้าไปเบียดอีกครั้ง ด้วยสงครามครั้งนี้ทำให้ร่างเล็กลืมรุ่นพี่ทั้งสองไปสนิท เพราะในหัวของร่างเล็กมีแต่คำว่า ต้องไปโรงเรียนให้ได้ๆ จึงตัดสินใจเข้าไปเบียดด้วยอีกครั้ง แต่ว่าตอนนี้ที่เครื่องมือช่วยในการมองเห็นของเขามันใช้การไม่ได้ทำให้สถานการณ์ยิ่งเลวร้าย หน้าของผู้คนเริ่มเพิ่มจำนวน แถมยังไม่อยู่นิ่ง ทำให้คยองซูได้รู้สึกเหมือนกับมาผจญภัยในแดนอะมีบาก็ไม่ปาน - -
"โอ๊ยย!!" ร่างเล็กร้องออกมาเล็กน้อยเมื่อถูกเบียดอีกครั้ง
นี้มันวันอะไรกันเนี่ย! รู้งี้น่าจะให้พี่หมินไปส่ง -3-
ได้แต่บ่นอยู่ในใจ แต่ด้วยความที่เขาตัวเล็กทำให้....
เฮ้ยยย!!!
ร่างเล็กอุทานในใจดังๆ(?) เมื่อรู้สึกว่ามีแขนเรียวของใครบางคนยื่นมาจับเข้าที่ต้นแขนของเขา ทำให้ตัวเขาลอยหวืดไปตามแรงดึงและสามารถฝ่าดงศัตรูร้ายมาได้
ตอนนี้คยองซูเข้ามายืนอัดเป็นปลากระป๋องในรถประจำทางสีแดงแล้ว ร่างเล็กถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก แล้วก็หันไปมองที่ต้นแขนของตนที่ตอนนี้มีมนุษย์ใจดีช่วยดึงเขาให้รอดมาจากขุมนรก - - แต่เมื่อหันไปกลับต้องช๊อคมากกว่าเดิม เพราะว่าคนที่ช่วยเขาไว้หน้าตาคุ้นๆเหลือเกิน แม้จะมองไม่ค่อยชัด แต่รูปร่างเค้าโครงอะไรนะชัดมากๆ
เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน....
แต่ช่างเถอะ!
“เอ่อ...” ริมฝีปากอิ่มเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบา แต่ยังพูดไม่ทันจะพูดจบ ล้อรถยนต์ก็เริ่มหมุนทำให้คยองซูต้องกลืนคำพูดทั้งหมดลงคอ เพราะแรงเบียดจากผู้คนภายในรถนั้นได้เพิ่มมากขึ้นเมื่อรถเคลื่อนตัว ส่งผลให้ร่างบางนั่นเซไปใกล้ผู้ชายใจดีที่ช่วยคยองซูไว้ คยองซูตกใจนิดหน่อยเพราะหน้าของคยองซูนั่นชนเข้ากับแผงอกของผู้ชายใจดี แล้วอาจจะเป็นเพราะสัญชาตญาณทำให้เขายกมือขึ้นมาโอบเอวของคยองซูไว้หลวมๆ ทำให้ใกล้ชิดกันเข้าไปอีก คยองซูแอบได้กลิ่นของน้ำหอมที่ให้ความรู้สึกว่า อกข้างซ้ายมันเริ่มเต้นแรงด้วย...
ทำไมรู้สึกเหมือนกับที่รู้สึกกับรุ่นพี่เลยอ่ะ
“เอ่อคือ...” ร่างเล็กเอ่ยเสียงออกมาแผ่วเบา แต่มันก็ทำให้คนที่ยื่นโอบเขาอยู่หลวมๆซึ่งไม่สามารถขยับออกได้เนื่องจากว่าเบียดกันเกินไปได้ยิน ร่างสูงกว่าก้มสายตาลงมามองคยองซูเล็กน้อย ซึ่งมันทำให้คยองซูรู้สึกคุ้นๆ แต่ก็ยังไม่มองไม่เห็นชัดเท่าไร....ตาเรียวๆแบบนี้เหมือนเคยเห็นที่ไหนเลยอ่ะ
ด้วยความสงสัยทำให้คยองซูจ้องไปที่ใบหน้าเรียวเขม็ง ก่อนจะค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆแล้วปรับโฟกัสให้ได้มากที่สุด ดูเหมือนว่าร่างสูงจะสงสัยที่เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆนิดหน่อย แต่ร่างเล็กไม่สน ภาพค่อยๆชัดขึ้นเมื่อปรับโฟกัสได้แล้ว ใบหน้าที่คยองซูเห็นมันคุ้นจริงๆนะ ใบหน้าเรียวดูเนียนนุ่ม จมูกที่ดูโด่งรั้นขึ้นเล็กน้อย และปากก็ดูบางๆ...
“นี้...” คยองซูเอ่ยเรียกร่างสูงเพื่อจะได้ให้เขาก้มหน้าลง คยองซูจะได้เห็นชัดๆ ร่างสูงครางหือในลำคอเล็กน้อย แล้วก้มลงไปมองตามเสียงเรียก ทำให้ใบหน้าของทั้งคู่อยู่ห่างกันไม่ถึง 4 นิ้ว
!!!!!!!!
ชัดเลย!!!!
รุ่นพี่แบคฮยอน!!!!
-------------------------
อะแฮ่ ครบร้อยแล้ว ขอบคุณรีดทุกคนเลยนะค่ะที่อ่านบทความของเค้า ทั้งที่แสดงตัวและไม่แสดงตัวทุกคนเลย เค้าถือว่าน่ารักกันทุกคนเลย ที่อ่านเรื่องนี้ของเค้า แต่จะดีมากถ้ากด FAV. + คอมเมนต์ให้เค้า
จะน่ารักที่สุดในโลกเลย
แล้วเค้าต้องขอขอบคุณ
คอมเม้นต์แรกของเค้าด้วยนะค่ะ
แล้วก็กลุ่มแฟนคลับ 5 คนแรก ฮ่าๆๆ
ขอบคุณจริงๆนะ
เข้าไปทวงฟิค ทวงนิยายทวงอะไรก็ได้ที่ @cheek_kam
ดีโอบอกรักคนเมนต์ เมนต์เยอะๆน่าาา
ความคิดเห็น