วิ ก ฤ ติ ก า ร ณ์ ฆ่ า ล้ า ง โ ล ก

ลำดับตอนที่ #7 : แค่...อยากจะกล่าวคำขอบคุณ v^0^v

uP tO`u +++



คืออย่างแรกเลย คือแค่อยากจะกล่าวคำขอบคุณ



ถึงแม้...คนอ่านนิยายเรื่องนี้จะน้อยก็ตาม ถึงมันอาจจะมีแค่



คนหรือสองคน แต่ก็อยากจะขอบคุณ



บางคนไม่ชอบนิยายเรื่องเพราะ ...มันเว่อร์เกินไป... ก็จริงที่มันเว่อร์เกินไป



แต่นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งแนว ไซไฟ-แฟนตาซี



เคยแต่งน่ะสืบสวน แต่ก็ไปไม่รอด ต้องลบทิ้งถึงจะวางโครงเรื่องไว้ในหัวหมดแล้วก็ตาม



แต่มันก็ยากเกินไป นับถือน่ะพวกที่แต่งสืบสวนเนี่ย สุดยอดจริงๆ



วันนั้นไปซื้อนิยายเรื่องนึงมาอ่าน แกะรอยฆาตกรรม มั้งน่ะ ถ้าจำไม่ผิด



คิดดูนาเด็กอายุ 15 เป็นคนแต่ง โอ้! สุดยอดเลยน่ะจะบอกไว้ ลองๆ ไปหามาอ่านกันดูถ้าชอบ



แนวๆ นี้ จะบอกเลยว่าเด็กคนนั้นมันสุดยอดเจงๆ นับถือๆ



อยากจะกล่าวขอบคุณค่ะ



ทั้งคนที่โรงเรียนแล้วก็คนในเว็บและใน m ที่คุยกันด้วย ถึงแม้ว่า



คนบางคนในจำนวนที่กำลังจะกล่าวถึงนี้จะไม่ได้เข้ามาอ่านในเว็บก็ตาม



ฉนั้นจะขอกล่าวคำขอบคุณก่อนเลย



คนแรกที่เข้ามาโพสเรื่องนี้เนี่ย ก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าเขาคนนั้นเป็นใคร



The Osmosis --- ขอบคุณจริงๆ ค่ะที่เข้ามาโพสถึงจะเข้ามาฝากเรื่องก็ตาม



ส่วนคนที่ 2 คนนี้ต้องขอบคุณมากจริงๆ ค่ะที่เข้ามาติชมได้มากมายขนาดนั้น ถึงตอนนี้เขาจะไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านแล้วแต่ก็เป็นปรื้ม



flowerpink --- คนนี้เลยค่ะพี่พิงค์คนที่สองที่พูดถึง เป็นพี่ที่ดีมั่กๆ ติชม ต่างๆ นานา ทุกอย่างเลยอะ ครั้งแรกที่อ่านว่าตัวเองเขียนผิดตรงไหนน่ะ โอ๊ย! นั่งขำแทบครั่งตาย ก็นั่งคิดไปด้วยว่า ตัวเองเนี่ยไม่รู้จักอ่านก่อนส่งลงเว็บ ตอนนี้ก็ยังเปงอยู่งะ แย่จัง -_-



Taris --- นี่ก็คนที่ 3 ที่เห็นว่าเข้ามาโพส แต่ก็ไม่รู้น่ะ ว่าเขายังเข้ามาอ่านเรื่องของเราอยู่อีกรึเปล่า แต่ก็ขอขอบคุณจริงๆ น่ะค่ะ ที่ชมว่าเรื่องสนุก เรื่องตื่นเต้น ขอบคุณจริงๆ ค่ะ ขอบคุณมากน่ะค่ะที่เป็นกำลังใจให้ ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณจริงๆ น่ะ



FriEndLoVeR --- คนนี้ก็คนที่ 4 ที่ต้องขอบคุณ เขาก็เข้ามาฝากเรื่องด้วย ทุกคนที่เข้ามาฝากเรื่องก็เข้าไปอ่านหมด แต่ก็ไมได้วิจารณ์อะไรมากมาย เพราะตัวเองก็ยังอ่อนหัดนักต้องฝึกฝนอีกมากมาย



TanatOs --- อ่าคนนี้ก็อีกคน ที่ต้องขอบคุณอย่างสูง ที่เข้ามาอ่านและคอยเป็นกำลังใจให้ ถึงจะบอกช้าไปหน่อย ก็...ขอให้สอบได้คะแนนดีๆ น่ะค่ะ



chalota --- คนนี้ก็อีกคน...ที่ชมว่าคิดได้ไง 5 5 5 คิดได้ไง... ขอบคุณที่บอกแบบนั้น คำว่าคิดได้ไง ทำให้เค้ามีกำลังใจขึ้นมาเยอะ



Miriam --- คนนี้ เขาบอกว่าอ่านเรื่องของเค้าแล้วทำให้นึกถึงหลังบางเรื่อง...อ่า...ใครแล้ว แรงบันดารใจ ทุกคนต้องมี และเรื่องที่เป็นแรงบันดารใจของตัวเราเองคือเรื่อง วอร์ ออฟ เดอะเวิล เป็นเรื่องที่ชอบสุดๆ แบบว่ามันจะเป็นหนังที่เค้าไม่อาจลืมได้เลยไปตลอดชีวิต



hogfello --- ขอบคุณน่ะค่ะ ที่บอกว่าสนุก ขอบคุณจริงๆ ค่ะ... อิอิ



The Seraphim --- อ่า...คนนี้ถ้าจำไม่ผิด พี่พิ้งแน่ะนำมารึเปล่าน้า แต่ก็คงจะเป็นเพื่อนกะพี่พิ้งค์นั้นแหละน่ะ แต่ก็ขอบคุณอย่างสูงค่ะ ต้องขอบคุณจริงๆ ที่ยังเข้ามาอ่านอยู่ ขอบคุณค่ะ



dialme911 --- โอ้! กะคนนี้มีปัญหาเล็กน้อย เรื่องไปแต่งเรื่องคล้ายกัน จนเขาอาจจะคิดว่า เราไปเอาเรื่องของเขามา แต่เปล่าเลยงะ คิดออกมาจากสมองของเราจริงๆ มันแค่บังเอิญว่าไปเหมือนกัน... แต่คนนี้ก็แต่งสุดยอดจริงๆ นา...แบบว่าคิดได้ไง! ต้องใช้คำนี้



ปลาทองบิน --- คนนี้...อิอิ ขอบคุณน่ะค่ะที่เข้ามาอ่าน แล้วก็ขอบคุณที่ชว่าดำเนินเรื่องได้น่าสนใจ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ



SeeN=>Kaow~Niow --- และคนนี้ ที่ต้องขอบคุณกับคนในเว็บๆ นี้ คนนี้แหละที่เป็นแรงผลักดันให้ตัวเค้าเองแต่งต่อ ถ้าไม่มีเธอคนนี้ ก็คงไม่จบตอนที่ 6 อย่างแน่นอน ขอบคุณจริงๆ ที่เป็นกำลังใจให้ ครั้งแรกที่เห็น ที่โผล่มาโพส รู้มั้ยดีใจมาก ที่มีคนเข้ามาอ่านเพิ่มอีกหนึ่งคนแล้ว แล้วยังชม แถมยังรอ...รอว่าเมื่อไหร่จะอัพ เขาคนนี้นี่แหละ ที่เป็นแรงผลักดันและเป็นกำลังใจให้เค้า...แล้วก็มีวันนี้ และจะแต่งต่อไป



นุยเจ้าค่ะ --- อ่า...คนนี้ คนสุดท้ายที่ต้องขอบคุณ ขอบคุณมากน่ะค่ะ ที่เข้ามาอ่าน...ขอบคุณจริงๆ ที่คอยเป็นกำลังใจให้ แล้วแถมยังบอกว่าชอบเรื่องนี้อีก ต้องขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ เรื่องนี้เราทุ่มเทแต่ง ทั้งกายและใจเลย แต่...แต่งยากจังงะ >_< เหนื่อยมากเลยน่ะนี่ แต่ก็ขอบคุณมากค่ะ



ต่อไปคนที่จะขอบคุณก็คือ คนใน m แล้วก็เพื่อนๆ ที่ รร.

คนแรกที่จะชอบคุณเพราะเขาคอยเป็นกำลังใจให้ถึงแม้เค้าจะไม่ชอบนิยายแนวนี้เอาวะเลย แต่เขาก็อ่านแล้วก็พยายามติชมเราตลอด



พี่อู --- คนๆ นี้...คือคนที่ว่า...ถึงเขาจะไม่ชอบนิยายแนวนี้เอาซะเลย แต่เขาก็อ่าน และค่อยติชมอยู่เสมอ



พี่พีท --- นี่ก็อีกคนถ้าไม่มีพี่พีท ตัวเค้าเองก็คงไม่รู้จักกับ พี่อู แล้วพี่พีท ก็เป็นคนๆ แรกที่ได้อ่าน ตอนเค้ากลับมาแต่งอีกครั้ง... ตอนแรกพี่เขาก็พูดอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่ได้บอกว่าสนุก หรือตื่นเต้นเลย แต่พอเค้าถามขึ้นมาประโยคนึง \"เฮ้ย! แล้วมันจะเป็นไงต่อ\" เค้าก็แอบหัวเราะนิดๆ แล้วพิมพ์กลับไปว่า \"อยากรู้อะดิ อยากรู้ก็ต้องอ่านต่อเอง\" ออกแนวๆ ล้อให้อ่าน



ไมค์ --- จะพูดไปแล้วคนนี้ต้องมาก่อนใครๆ ที่กล่าวออกมาทั้งหมด เพราะไมค์คือกำลังใจ ไมค์คือคนที่ทำให้เค้ามีความสุขกับการแต่งนิยาย พอเค้าแต่งนิยาย ก็นั่งคุยโทรศัพท์กันแล้วก็...เราก็อ่านนิยายให้ไมค์ฟัง 5 5 5 คิดแล้วก็ตลกเนอะ เขายอมฟังนิยายที่เราแต่งทางโทรศัพท์ พูดง่ายๆ เขาคือคนสำคัญที่คอยปลอบใจเรา เขาคือคนสำคัญที่ทำให้เราแต่งนิยายต่อไออย่างไม่ย้อท้อ (เพื่อนกันน่ะม่ะช่ายแฟนงิ) เพราะฉนั้นต้องขอบคุณคนนี้มากที่สุด ที่เป็นกำลังใจให้กับเราในชีวิต และทุกๆ อย่าง (เรื่องแต่งนิยายน่ะ)



เฟริส --- คนนี้ก็น่ะ...อิอิ บอกว่าถ้าเค้าได้ทำเป็นหนังสือจะซื้อ เค้าก็มานั่งคิดๆ คงไม่ได้เป็นหรอก กรั๊กๆ แต่ก็ขอบคุณน่ะที่เป็นกำลังใจให้ถึงแม้ตอนเวลาเค้าบอกว่า เค้าแต่งนิยายอยู่ เฟริสก็ม่ะเคยเบื่อ รอเค้าตลอด รอเค้าแต่งนิยายให้จบแล้วก็มาคุยกันต่อ เป้นแบบนี้ทุกครั้ง ก็ดีใจ ที่มีคนดีๆ คอยอยู่เคียงข้างถึงแม้จะรู้จักกันไม่นานก็เถอะน่ะ



ต่อไปก็เพื่อนที่ โรงเรียน



คนแรกเลยที่อ่าน



ก้อย --- เพื่อนผู้หญิงนะเนี่ย เค้ายัดเยียดให้มันอ่าน มันเป็นคนที่วิจารณ์เก่งโคตรๆ เค้าชอบคนแบบนี้แหละ ไม่ดีตรงไหนก็ติ ก็ว่ากันได้ แต่มันมีอยู่ครั้งนึง มันติซะเสียเลย นั่งฮาดังลั่นห้องเลย จนเพื่อนทั้งห้องได้ยินกันหมด อายงะ -_-



ขวัญ --- คนนี้มันก็เพื่อนสนิทก้อย มันก็บอกว่ามันอยากอ่านต่อ โอ๊ย แค่ได้ยินว่า อยากอ่านต่อวะ ก็ดีใจจนเนื้อเต้นแล้ว



เอ็กซ์ --- คนนี้เป็นผู้ชายคนแรกที่อ่านนิยายเค้า อ่า...ต้องขอบคุณ เพราะมันบอกว่ามันชอบดูมากกว่าอ่าน แต่มันก็อ่านขอบเค้าจนจบ แล้วก็...วิจารณ์ อะไรอีกมากมาย



ออฟ --- คนนี้เป็นคนแรก ที่อ่านนิยายของเค้าแล้วบอกสนุก (เฉพาะเพื่อนที่ รร. น่ะ คนอื่นจะบอกว่า เออดีวะ ใช้ได้เลย ทุกคนจะบอกแบบเนี้ย) พอมันบอกออกมาว่า สนุก ไม่อยากจะเชื่องะ แต่ก็ดีใจ อิอิ มีคนชม ก็บอกและว่านานๆ จะมีคนชมซะเท



แป๊บ --- อ่า...คนนี้รุ่นน้องใน โรงเรียน เพราะมันบอกว่า มันว่าง \"เจ๊ มีนิยายให้อ่านมั้ย ส่งมาที กำลังว่าง\" เรื่องไรจะไม่ส่งงะ ก็ส่งไปทันทีเลย กรี๊ด...พอมันอ่านๆ ไปบอกว่ามันส์ดีวะ โอ๊ย! แค่นั้นก็ดีใจตายซักแล้ว... ดีใจสุดๆ บอกและนานๆ คนชมที



ใหม่ --- อ่า...เพื่อนผู้หญิงอะคนนี้ อยากอ่านต่อ มันบอกว่า จบและหรอว่ะ ก็ปริ๊นไปให้มันอ่านแค่ ตอนที่ 5 อะให้พวกมันค้างกันเล่นๆ เค้าก็บอกว่ายังไม่จบ มันก็บอกว่า เอามาอ่านต่อน่ะเว้ยเฮ้ย เค้าก็พยักหน้า ก็ต้องขอขอบคุณจริงๆ



แพรว --- คนนี้อ่านต่อจากใหม่ นั่งอ่านจริงๆ คนนี้ นั่งอ่านแบบ นั่งอ่านจริงๆ ต้องขอบคุณมากๆ เลย นั่งอ่านแบบ นั่งอ่านก็คือนั่งอ่าน หันไปมองทีไร เขาก้ยังนั่งอ่าน แบบว่าแอบดีใจนิดๆ อะ โหเฮ้ย ตั้งใจอ่านเว้ย ไรงั้น แบบว่าต้องขอบคุณมากค่า



โอ --- คนนี้ก็อีกคนที่เป็นเพื่อนกาน คนนี้เอากลับบ้านไปอ่าน เพราะอ่านที่ รร. ม่ะรู้เรื่อง งิ ก็แบบว่า พอตอนเช้า ก็อยากรู้ว่าเขาจะพูดว่าไง เขาก็บอกว่าอ่านรู้เรื่องน่ะ ต้องใช้จิตนาการ ก็ อิอิ ต้องขอบคุณเช่นกันน้า



ต้าร์ --- โอ้ สดๆ ร้อนๆ เลยคนนี้ พึ่งอ่านจบไปหมาดๆ เมื่อคืนนี้...มันมา รร ปุ๊บ...มันเดินมาบอกเลย สนุกๆ ทำไมตอบแยยนั้นวะ จบไรของเมิงกุไม่เข้าไป เค้าก็เลยบอกไปว่า เฮ้ยๆ ยังไม่จบยังมีต่อ อ่าแต่แค่ต้าร์บอกสนุกก้ดีใจแล้วล่ะ เป็นกำลังใจได้อย่างดีเลยละ สำหรับนักเขียนอย่างเราๆ แค่คำว่าสนุกก็เป็นปรื้ม...ขอบคุณมากค่า



แม็ก --- คนนี้ อ่านมานานและ แต่มันก็ไม่ได้ออกความเหงอารายเพราะมันเป็นคน ชิวๆ เรื่อยๆ 5 5 5 5 แต่เป็นเพื่อนที่ดี คอยถามว่าแต่งยั งเรื่องนั่นแต่งต่อยัง ไรงั้น ดีใจมากที่ได้คนพวกนี้มาเป็นเพื่อน



แบงค์ --- คนนี้พึ่งเอากลับบ้าน ยังไม่รู้เลยว่า เขาจะบอกว่านิยายของเราเป็นยังไง



อ่า...สุดท้ายนี้ก็ขอกล่าวขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาโพสและพุดคุยกัน ขอบคุณมากจริงๆ ชื่อที่เรียงกัน ไม่ได้มาจาก ความสำคัญมากหรือน้อยกว่ากัน



มันเป็นเพียงว่า...ใครอ่านก่อนหลังมากกว่า แล้ววันหลังจะมาพูดคุยกันใหม่น่ะค่ะ ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ บ๊ายบาย แล้วเจอกันใหม่ รักทุกคนค่ะที่เข้ามาอ่าน รักทุกคนเลย



นิยายเรื่องนี้ เราแต่ง...แบบทุ่มเท ทั้งชีวิต แรงกายและหยาดเหงื่อ ถึงแม้ในตัวเนื้อเรื่องแล้วอาจจะไม่ถูกใจคนหลายๆ คน แต่ก็แค่อยากจะบอกว่า...ทุ่มเท่แต่งจริงๆ ถึงในแต่ละตอนจะใช้เวลาแต่งเยอะ...แต่ก็แค่อยากจะบอกว่า ที่แต่งออกมานั้น มันยากจัง -_- ยากเจงๆ น่ะ ก็กำลังคิดอยู่ คิดหาแนวที่ไม่ซ้ำ เริ่มหาวิธีหนุกๆ ใหม่ๆ มาให้อ่านกาน แต่ก็น่ะ...ขอคิดก่อน -_- โฮ่ะๆ



สุดท้ายก็แค่อยากจะบอกว่า ขอบคุณ ขอบใจ และขอขอบใจ (ขอบใจงะ ^0^) ไว้ให้เราด้วยน่ะ เป็นส่วนนึงขอสั่ง 1ใน10 ของเศษเสี้ยวก็ด้าย แล้วก็ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตอนที่ 6 นี่ ขอบคุณมากๆ ค่ะ