ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 0 7 : แจจ๋า!!!อย่าคิดสั้นนะ!!! O_o ((100% มาดูชางมินฉบับบ๊องสุดขั้วกัน))
.......ใช่ครับ....เราเป็นอย่างที่หนังสือพิมพ์เขียนน่ะถูกแล้ว............
ถูกแล้วว....
ถูกแล้วว............
ถูกแล้วว........................
ถูกแล้ว.......................................
อ้าคคค!!!ม่ายนะ ทำไมไอ้ประโยคบ้าๆนี่มันถึงก้องอยู่ในหัวผมแบบนี้ล่ะ
นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?? บอกสิว่าผมเมา...ผมละเมอ...ผมฝันอยู่..!!!!!
แต่ดูเหมือนว่า...ยิ่งผมจะโกหกและเข้าข้างตัวเองมากเท่าไหร่
ไอ้ประโยคบ้าๆนี่มันก็จะดังชัดขึ้นทุกทีๆ.....
นี่ไม่เท่ากับว่า...ผมยอมรับว่าเป็นเกย์แล้ววเรอะ!!!! ม่ายยยนะ!!!! TT O TT
เพราะไอ้คำพูดงี่เง่าของเจ้าหมีนั่นคำเดียวเลย!!!....ผมถึงต้องตกอยู่ในอาการตายซากแบบนี้
"แจจุง....."
" O_O......"
"แจจุง!!!!!!!!"
"O_O"
"พี่แจอ่ะ!!!!!!ได้สติเร็วๆๆสิ...ผมหิวข้าวแล้วว"
....ป้าบบ!!!.........
"ไอ้เด็กบ้า...ใครใช้ให้แกมาคิดแต่เรื่องกินห๊ะ ไม่เห็นรึไงว่าแจจุงไม่สบาย"
"โอยย...เฮียก็....ผมหิวจริงๆนี่นา...."
"ยุนโฮ....วันนี้นายก็พูดเกินไปรึเปล่า...ดูสิ นายทำแจช็อคไปเลยนะ"
"เหอะ....มาโทษชั้นฝ่ายเดียวได้ไง....ไปโทษท่านลีซูมาน...โน่น"
"แจ!!! >O< พูดกับชั้นซักคำสิ....อย่านอนตาค้างงี้สิ!!!....ตั้งแต่นายกลับมาถึงบ้าน นายก็เอาแต่นอนๆๆ"
".......O__O ~.........."
"ยุนโฮ...นายนั่นแหละที่ทำให้แจเป็นแบบนี้ ฮึ....นายขอโทษแจเดี๋ยวนี้เลยนะ"
"พี่ยุนเร็วๆสิ....ผมหิวว!!!"
"ฮึ้ยย..ทำไมสุดท้ายต้องเป็นชั้นทุกทีเลยวะ!!!"
"ก็นายเป็นคนผิดอ้ะ!!!!"
"โถ่..เว้ย"
"คิม แจจุง....ชั้นไม่เชื่อหรอกนะว่า แค่ไอ้คำพูดวันนี้จะทำให้หน้าตรากระเบื้องสามชั้นของนายต้องแตกเป็นเสี่ยงหรอกนะ....หึ...."
".................................."
"ถ้าคิดว่ายังมีสติอยู่ล่ะก็ลุกขึ้นมาชกชั้นสิ....เอาให้หงายเลยนะ...หึหึ"
" =_=^....."
"เอ้อ....ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองแฮะ สงสัยรอบนี้โคม่า....."
" =_=^^^......"
"หรือต้องการ.....คิสกู้ดไนท์....."
พลั่กกกกกก!!!!!!!!!!
"ถ้าคิดว่าปากว่างนัก...ชั้นก็จะเอาหมัดยัดปากนายแทนดีมั้ย จุง ยุนโฮ!!!!!!"
และแล้ว....หลังจากผมเลิกจำศีล....เอ้ยย ฟื้นจากอาการช็อคโคม่าเพราะไอ้คำพูดกวนส้นของไอ้หมีบ้า ผมก็ปล่อยหมัดหนักๆใส่ไอ้บ้านั่นไปทีนึง ได้ผลอย่างจัง เพราะมันน็อคไอ้ยุนยุนได้คาที่เลย
คิดแล้วมันก็น่าแค้นน ฮึ้ยยย....ใครกันวะ...ที่ทำให้ผมต้องมาเจอเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้.....
แล้วทำไมทุกคนต้องทำเหมือนผมเป็นผู้หญิงด้วยย อ้าคคคค!!!
(สับสนจนเริ่มตีความมั่วไปเอง =_="")
ชีวิตวัยหนุ่มของผมต้องจบสิ้นเพราะมันคนเดียวเลยย!!!!
ชีวิตทำไมช่างรันทดแบบนี้ ฮือๆๆๆ TT O TT
และแล้ว.......ผมก็ตัดสินใจได้ในที่สุด......
ใช่สิ.....ในเมื่อชีวิตของผมมันพังทลายสิ้นดี
ผมจะไปเหลืออะไรล่ะ!!!
แล้วผมก็หยิบมันขึ้นมา.....
สิ่งที่ผมแอบเก็บมานาน......
คิดไว้ว่าถ้าหมดหนทางจะใช้มัน...
เป็นทางออกสุดท้ายของชีวิต..............
"แจจุง!!!!! นะ...นายทำอะไรน่ะ!!!"
".............................."
"ยะ....อย่าบอกนะว่า ในมือนายนั่นมันคือ!!!!!!!!"
ใช่....มันคือ.................อย่างที่พวกนายเห็นนั่นแหละ
"ว้ากกกกก พี่แจ....อย่านะๆๆ อย่าคิดสั้นนะ"
"อย่าเข้ามาใกล้ชั้นนะ!!!! ไม่งั้นพวกแกโดนไอ้ที่อยู่ในมือชั้นทุบหัวแน่ๆ" ผมขู่ไอ้สามตัวนั่นพลางกระชับอาวุธในมือไว้แน่น
"แจจุง นายคิดให้ดีก่อนสิ นายทำแบบนี้...แล้วต่อไปในอนาคตนายจะมาเสียใจทีหลังนะ เชื่อเราสิ!!!"
"ช่ายพี่แจ ผมรู้นะว่าพี่ช็อกกับเรื่องที่พี่ยุนโฮพูด...แต่พี่ก็ไม่น่าทำร้ายตัวเองแบบนี้นะ!!!!!!"
"อย่ามาห้ามชั้น!!! นี่มันชีวิตชั้น...พวกนายไม่ต้องมายุ่ง...ฮึกก..."
"แจอ่ะ...เราก็เป็นเพื่อนกันมานานแล้วนะ....นายอย่าทำแบบนี้เลย ฮือๆๆๆ"
"พวกนายไม่ใช่ชั้นแล้วจะมาเข้าใจอะไร.....การที่ถูกไอ้หมีนั่นข่มขู่(??)เอาน่ะ"
"แจ..ใจเย็นๆ วางไอ้นั่นลงก่อน...ช้าๆ......"
"ม่ายยยยยยยย!!!!!!!"
ในที่สุด...ผมก็ตัดสินใจที่จะทำมัน!!!
ไม่ไหวแล้วนะ ผมเก็บกดมานานแล้วนะเฟร้ย >O<
"เอาล่ะนะ..........TT O TT "
ฮึบบบ.........โอ้ย หนักจัง......ผมจะทำมันไหวมั้ยยเนี่ย....
"อ้าคคคคคคคคค!!!! แจอย่า!!!!"
อย่ามาห้ามนะ!!....ผมกำลังใช้สมาธิ(?)อย่างรุนแรง
หนอย~...ถ้าไอ้หน้าไหนมันเข้ามาขัดนะ.....พ่อจะซัดด้วยไอ้นี่เลย
................โครมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!.................
อ้าคค!!!! ไอ้ตัวไหนมันกระโดดใส่ผมเนี่ย!!!
อ๋อยย....ดัมเบล...ท...ทับหน้าผม ฮือๆๆๆๆ
"ไอ้หมีบ้า!!!!!! แก๊!!!ทำอะไร ชั้นจะยกดัมเบล!!!!"
ผมตะโกนใส่หน้าไอ้บ้าหน้าบวมที่เพิ่งโดนผมอัดไปเมื่อครู่
ดูสิ.....อูยยย.....แก้มผมยุบป่าวเนี่ย....ดัมเบลฝากรักกลางหน้าเลยย TT O TT
"ย....อย่ายกนะ!!!!!!" มันขู่ผมพลางยื้อแย้งดัมเบลในมือผมไป
"อ๊า~อย่าเอาไปนะ...." ผมยังยื้อกะมันไม่หยุด
โอ้ยย แต่ทำไมไอ้หมีบ้านี่มันแรงเยอะจังวะ!!! >O<
"แจจุง!!! ถ้านายยกดัมเบล....แขนนายก็จะ...!!!"
"แล้วนายอยากให้ชั้นผอมบางแล้วต้องคอยถูกนายแกล้งน่ะหรอ....ไม่เอาหรอก!! >O< "
"นายมันไม่เหมาะกะไอ้นี่หรอก เอามา!!!!"
"อย่า!!! มันแพงนะ!!!"
อุ๊บบ....>O< ตายๆๆ ผมเผลอพูดความในใจออกไปซะงั้น =_="""
ที่แท้ก็หวงเพราะงก.....อ้าว ไม่ใช่ๆๆ ผมอยากเอามาเสริมความเป็นชายชาตรีต่างหากล่ะ ฮะฮะฮะ ^0^""
"ไอ้พวกบ้า...แล้วมายืนกันเฉยๆทำไม!! มาช่วยชั้นเซ่"
ผมบอกไอ้สามตัวนั้นที่ยืนเอ๋อคาที่ เพราะไม่รู้จะช่วยใครดี
"อ้อ ได้ๆๆๆ"
ฮึบบบบบ...........
"เฮ้ยยย ช่วยชั้นดึงคืนเฟร้ยย ไม่ได้ช่วยไอ้ยุนดึง!!!"
"ไม่!!พี่แจ ผมจะไม่ยอมให้แขนเพรียวๆของพี่ต้องมีกล้าม"
"ใช่ ชั้นก็ไม่ยอม แจอ่ะ....นายอยากเป็นนักกล้ามรึไง"
"ไม่ใช่ว้อยย แค่ชั้นจะทำตัวสมกับเป็นผู้ชาย พวกนายจะมาขวางทามมายย!!!"
โอ้ย...คิดแล้วก็ปวดขมอง ไอ้พวกนี้คิดอะไรของมันอยู่
นี่ผมเป็นผู้ชายนะ!!! อย่าลืมสิ!!!
และแล้ว......สงครามแย่งดัมเบลหนักหนึ่งกิโลก็ยังดำเนินต่อไป...
(บ้านนี้เริ่มเพี้ยนขึ้นทุกวันแฮะ... =_=""")
ยกที่หนึ่ง............
((ขอแนะนำผู้สื่อข่าวเฉพาะกิจ....ชิม ชางมิน.... =_="" ทำปายด้ายยนะ...))
"ทางทีมจุง ยุนโฮ เป็นฝ่ายนำอยู่สองต่อหนึ่ง แจจุงเริ่มอยู่ในอาการเครียด คุณผู้ชมจะสังเกตได้จากเส้นเลือดที่ปูดโปนกลางศีรษะคุณเธอ รอบนี้คิม แจจุงบ่ยั่นครับ"
"เอ้า!!เริ่มอีกแล้วครับ คุณแจจุงเริ่มใช้อุปกรณ์ช่วยคือ ทีนส์งามๆของคุณเธอนะครับ อ้าวว!!!ทำไมไปยันหน้าคุณยุนโฮอย่างงั้นล่ะคร้าบบ!!! อ้าว แยกครับแยก ฟาวน์ๆๆ ปี้ดดๆๆ"
((เฮ้ย ไอ้ชางมินมันไปรับจ๊อบพากย์ข่าวกีฬาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ???))
ยกที่สอง.........
"รอบนี้กัปตันทีม จุง ยุนโฮมีการปรึกษาลูกทีมก่อนครับว่ามีแผนอย่างไรบ้างในการช่วงชิงดัมเบลทองคำ(?)มาจากฝั่งโน้นให้ได้....โอ้วว ท่าทางเครียดมากครับ เรามาต่อกันในยกที่สองดีกว่า......."
"อ๊า...เตะเข้าให้แล้วครับ เอ้ยย!!!ไม่ใช่ ผิดครับๆๆ ปี้ดๆๆ ไม่ใช่มวยครับๆๆ ถอยๆๆ"
ว่าแล้วไอ้เด็กเวรนั่นก็เข้ามาแยกผมกับยุนโฮที่จะกัดกันแง่งๆออกซะก่อน...หนอยย ไม่งั้นผมซัดมันไปแล้ว โถ่!! >O<
"สถานการณ์ในตอนนี้นะครับ...ทางฝ่ายคุณแจจุงดูจะคึกมากเป็นพิเศษ เราลองไปสัมภาษณ์เธอดูดีกว่านะครับ...."
"ไม่ทราบว่าคุณแจจุงตั้งเป้าหมายอะไรไว้ในการแข่งขันครั้งนี้มั่งครับ"
"เพื่อความเป็นชายชาตรีแล้ว...ผมต้องช่วงชิงดัมเบลนั่นกลับมาให้ได้ครับ....!!!"
ผมตอบไอ้ชางมินอย่างมีศักดิ์ศรี เฮ้ยย!!!แล้วนี่ผมบ้าจี้ไปเล่นกับมันทำไมเนี่ย =_=""
"โอ้วว...ช่างเป็นเป้าหมายอันแรงกล้าจริงๆนะครับ...เราไปต่อกันที่ภาคสนามต่อดีกว่านะครับ"
((ไอ้เด็กบ้านี่แก่แดดจริงๆ =_=^^))
ยกสุดท้าย รอบตัดสิน
"เอาล่ะคร้าบบ...คุณผู้ชม....มาถึงรอบสุดท้ายจนได้ ในการแข่งขันชิงดัมเบลทองคำ...ใครจะเป็นผู้คว้ามันไปครอง...ต้องติดตาม....เราไปต่อ....โป้กกกกกก!!!!"
น่านน!!!และผู้คว้าดัมเบลทองไปครองคือ....ชางมิน...นั่นเอง
((และแล้วผมก็ต้องมาพากย์ต่อ...ผู้สื่อข่าวของเราน็อคไปแล้ว))
"เฮ้ย!!!ชางมินๆๆ เป็นอะไรป่าว เฮ้ย..ใครโยนดัมเบลใส่หัวมันวะ!!!"
"ไอ้เด็กบ้า!!! แล้วแกมายืนตรงกลางทามม๊ายย....หัวโนมั้ยนั่น"
"อ๋อยย....พวกพี่แกล้งผม....ฮืออๆๆ TT O TT"
---------------------------------------------------------------------------------------
จบแล้วค่ะพาร์ทนี้....
คนเขียนเริ่มปันยาอ่อน ฮ่าๆๆ
เขียนอารายออกไปเนี่ย อายเค้ามั้ยลูก =_="""
ชางมินก้บ๊องได้ที่เหลือเกิน
ดันไปเป็นนักข่าวสมัครเล่น
แต่ดันไม่ดูที่ดูทาง...เลยไอ้แผลกลับเป็นของแถม
สงสาน =_="" อยากจะยกรางวัลดัมเบลทอง(?)อะวอร์ด ให้กับชางมินจิงจิ๊งง ฮ่าๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น