คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 0 4 : ปากกาเจ้ากรรมที่ทำให้แจเป็นของยุน =_="""
นี่เป็นเช้าของวิวาห์(ปลอมๆ)แห่งความมรณะของผมครับ......
"อ้าคคคคคค~"
เสียงของผมดังลั่นไปแปดบ้านเมื่อผมพบว่า ไอ้คำว่า"ของจุง ยุนโฮ"บนหน้าผากผมมันล้างไม่ออก
"ถูๆๆๆ ทำไมมันล้างงไม่ออก ฮือๆๆๆ" ผมนั่งบ่นไปขัดไปในห้องน้ำ ไม่ว่าจะใช้อุปกรณ์อะไรก็แล้ว ไอ้ปากกาpermanentที่ไอ้เจ้าหมีนั่นใช้ก็ดูเหมือนจะรักและหวงแหนหน้าผากของผมมาก จนไม่ออกแม้แต่เสี้ยวเดียว
ผมหันมองซ้ายและขวาเพื่อเริ่มหาอุปกรณ์ช่วยชิ้นต่อไป
ฟองน้ำก็แล้ว....ที่ขัดหลังก็แล้ว....สก็อตไบรท์ เฮ่ยย!!!ผิดอัน (รีบวางคืน =_="")
แล้วนี่อะไร?? ฝอยขัดหม้อ ทำไมมาอยู่ในห้องน้ำ(อย่าบอกนะว่าไอ้หมอนั่นใช้ฝอยขัดหม้อมาขัดหลัง!!?? O_O)
"ก๊อกๆๆ....แจจุง นายล้างออกมั้ยเนี่ย" เสียงเจ้าของลายมือบนหน้าผมถามตามมารยาท(คือถามไปงั้นแหละ หาได้มีความจริงใจแต่อย่างใด)
"ไม่ต้องมาถาม ไปไกลๆ =_=^ "ผมตัดความรำคาญแล้วเร่งมือถูหน้าผากต่อ
"นี่ ชั้นอุตส่าห์จะหาทางช่วย เผื่อจะไปหาน้ำยาขัดส้วมหรือทินเนอร์มาล้างออกไง"
"นี่!!ถ้าช่วยชั้นไม่ได้ก็เงียบซะ ชิ!!"
"ตามใจ....อยากมีชื่อชั้นบนหน้าผากก็เชิญขัดต่อไป"
"บอกว่าเงียบบบบ....ชั้นต้องใช้สมาธิ(ในการถูต่อไป)"
ว่าแล้วผมก็ลงมือขัดต่อ แต่ดูเหมือนว่ายิ่งขัดก็ยิ่งเสียเวลาเปล่า(อย่างที่มันบอก) หรือว่าสวรรค์จะให้ผมคู่กับไอ้หมอนั่นจริงๆเรอะเนี่ย ฮือๆๆๆ TT w TT
แกร๊ก.....
ในที่สุด ผมก็ตัดสินใจออกมาจากห้องน้ำหลังจากเข้าไปขลุกอยู่สามชั่วโมง(จนตัวเปื่อยแล้วเนี่ย) อ้าว?? แล้วไอ้หมีบ้านั่นไปไหนแล้วล่ะ หรือว่ามันจะชิ่ง(หนีคดีที่ตัวเองก่อ) หนอยย!!!ยุนโฮ งานนี้นายต้องชดใช้แน่!!!
ผมรีบคว้าเสื้อผ้าใส่ลวกๆ พลางหันไปสังเกตบางอย่างบนเตียง
มันคือหมวกใบนึงที่ดูคุ้นตามากๆ(เอ๊ะ หรือว่าของเจ้านั่น) แถมข้างๆไอ้หมวกนั่นยังมีโน้ตแผ่นเล็กๆวางอยู่
.....ถ้าไม่อยากให้ชาวบ้านเค้ารู้ว่านายเป็นของชั้นแล้ว...ก็ใส่หมวกนี่ปิดไว้ซะ ....
ps.แล้วก็รีบๆไปทำงานได้แล้วป้า อย่ามัวมายืนหน้าเขียวคนเดียว
จาก เจ้าของนาย ^.^ ฮ่าๆ
อ้าคคค ชั้นจะฆ่านายยย ไอ้หมีบ้า~!!!!!!!! > O <
(แล้วผมก็ยืนหน้าเขียวคนเดียวหน้าเตียงอย่างที่มันบอกจริงๆ ฮึ้ยยย~ =_=^^ )
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ณ ที่ทำงานของผม ตึกSM
ที่ซึ่งความซวยของผมมาเยือนอีกครั้ง เมื่อผมตกเป็นผู้ต้องสงสัยของยามหน้าตึก(มันวันอารายของช้านนน)
"วอหนึ่งเรียกวอสอง มีชายต้องสงสัยสวมหมวกปิดหน้าเข้ามาในตึกเรา สังเกตการณ์ด้วย"
"วอสองได้ยินแล้ว จะทำงานสกัดเดี๋ยวนี้"
โอ...ไม่นะ อะไรเนี่ยย ผมคิม แจจุง แห่งดงบังชิงกิเฟร้ยย ไม่ใช่ไอ้โม่งที่ไหน =_="" โถ่ว้อย...
"เอ่อ ขอโทษครับ ผมขอดูบัตรผ่านหน่อยครับ"
และแล้วไอ้ยามบ้าๆนั่นก็มายืนขวางผมจนได้
"อ่อ แน่นอนครับ นี่เลย..."ผมเอื้อมมือไปล้วงในกระเป๋าเพื่อหยิบเอาบัตรประจำตัวขึ้นมา แต่แล้ว....มันกลับอันตรธานหายไปไหนฟระ?? เฮ่ยย!!!อย่าบอกนะว่าผมลืมไว้บ้าน
"อะ...เอ่อ...คือ...วันนี้สงสัยรีบไปหน่อย แหะๆ ลืมอ่ะครับ ^0^"" "
"งั้นผมคงเกรงว่าจะให้คุณเข้าไปในบริษัทไม่ได้แล้วล่ะครับ"
"อะไรนะคุณ??? ผมคิม แจจุง ดงบังชิงกินะ คุณจำผมไม่ได้เรอะเนี่ย!!!"
"คุณเอาอะไรมาพิสูจน์ว่าคุณคือแจจุงล่ะครับ"
อึ้กก!!!....สะดุดเต็มๆครับ แบบนี้ผมจะเอาอะไรมาพิสูจน์ล่ะ ถ้าผมเปิดหมวกนี่ล่ะก็ โลกนี้คงได้รับรู้ถึงความน่าอับอายของผมเป็นแน่!!! > O <
"ไม่รู้ล่ะ พวกคุณจะให้ผมเข้าหรือไม่เข้า ผมก็ต้องรีบไปทำงานก่อนล่ะ สายแล้ว!!"
ผมล่อมุกไม้ตายโดยการชิ่งหนีพวกยามใจโฉดโดยเร็ว(ผมไม่อยู่รอให้มันจับหรอก =_=^ )
"เฮ่ยย!!แล้วนั่นคุณจะไปไหน!!!กลับมา!!!!"
ว้ากกๆๆ แย่แล้วว ไอ้บ้าพวกนั้นตามมาแล้วว วิ่งๆๆเข้าแจจุง >O<
"หยุดนะ!!! ผมบอกให้หยุดดด คุณไม่มีทางรอดไปหรอก มอบตัวซะ!!"
เฮ่ย!! แล้วทำไมอยู่ๆผมต้องมาสวมบทโจรใจทรามหนีตำรวจด้วยฟระเนี่ย ผมแค่จะมาทำงาน
โถ่~ปล่อยผมไปเห๊อะ TT O TT
"ตามไอ้นั่นไป!!!!" ไอ้ยามที่ทำท่าเหมือนเป็นบอสสั่งพวกลูกกระจ๊อกให้วิ่งตามผมมาอีกเป็นพรวน งานนี้แจจุงขอใส่ตีนหมา....เอ้ย!! ยังไม่พอ ตีนเสือชีต้าร์(เร็วที่สุดในโลก ) จ้างให้ก็ตามไม่ทัน ฮ่าๆๆ(ยังมีหน้ามาขำอีก จวนใกล้มรณะแล้วตู =_="")
ผมหนีการไล่ล่าของเหล่ายามSMที่พยายามอัพเกรดตนให้เป็นFBIมาจนถึงทางแยกสองทาง(ทำไมมันต้องเจอทางแยกฟระ =_=^ )
แล้วผมจะไปทางไหนดีล่ะเนี่ยย โอ้ยย ปวดขมองว้อย > O < ""
และเนื่องจากผมไม่มีเวลาแม้แต่จะคิดว่าไปทางไหน ผมก็ล่อทางขวาเข้าให้(สิ้นคิดว่างั้น) ในที่สุด ผมก็พบทางสู่สวรรค์.....โอ~นั่นมัน....ลิฟท์!!!!!!!!
ลิฟท์เบื้องหน้าผมเปิดรอราวกับเตรียมไว้เพื่อผมโดยเฉพาะ(หลงตัวเองจริงๆ =_="") และเมื่อผมจะพุ่งเข้าไปอย่างไม่รอช้า ไอ้ลิฟท์เจ้ากรรมดันปิดกันซึ่งๆหน้า!!!! หนีบใบหน้างามๆของผมเข้าให้ อ้าคคคคค!!!!!(ดังไปสิบชั้น =_="" )
โอ~หน้าของผม ผุพังไปบ้างรึป่าวเนี่ย (ลูบอย่างทะนุถนอม TT O TT)
"เฮ้ยยย!!!มันอยู่นั่น!!!!"
"จับมันนน!!!!!!!"
โอ้ยย~ไอ้บ้านั่นตามมาแล้ววว ทำงายยยดีล่ะทีนี้ ตายมันหน้าลิฟท์นี่แหละ!!!
"ปึงๆๆๆ โฮๆๆๆ ลิฟท์เปิดเซ่ๆๆ"
"อะฮ่า แกตายแน่เจ้าโจรตัวปลอม"ไอ้ยามร่างยักษ์ขู่ผม (สรุปว่ามันเป็นยามหรือยากูซ่าวะเนี่ย??? =_=^)
"ลูกพี่มันอ้างว่ามันคือแจจุง ดงบังชิงกิ ดูมัน....(ส่งสายตาเยาะเย้ย)"
"งานนี้มันได้เข้าไปร้องเพลงในคุกชัวร์"
ฮือออ ใครก็ได้ช่วยผมทีเพราะไอ้หมวกบ้าๆนี่อันเดียว ผมถึงต้องมาซวยแบบนี้ โอ้ยยย จุง ยุนโฮ งานนี้นายได้ตายดีแน่!!!!!
"ตึ๊งงง....."
ทันใดนั้น ราวกับเสียงสวรรค์ได้ดังขึ้นอีกครั้ง(หลังจากคราวที่แล้วงับหน้าผมไปเต็มๆ > O <:: ) ลิฟท์ข้างหลังผมเปิดออกช้าๆ(ผมเดาว่ามันคงรำคาญที่ผมทุบอยู่นาน =_=^)
"โอ้ยย เปิดเร็วๆสิ ไอ้ลิฟท์นี่!!!" ผมสบถใส่ลิฟท์ราวกับว่าไอ้ลิฟท์นั่นเป็นเจ้าหมียุนที่ผมอยากจะตะบั้นหน้าเข้าให้ซักที
ผมกระโดดไปๆมาๆและเริ่มจะตัวลีบลงๆ...ทุกขณะที่ไอ้พวกยามบ้าพลังกำลังเข้าใกล้มา โอ้ยยย เร็วเข้าสิๆๆๆ!!!!
"หมับบ...."
แล้วอยู่ๆไอ้ลิฟท์บ้านั่นดันมีมือมรณะออกมารวบตัวผมทีเดียวแล้วกระชากผมเข้าลิฟท์ไป!!!!!!!
"อ้าคคคคคคคคค!!!!!! > O < "
ผมแหกปากลั่น หลังจากมือมรณะนั่นเริ่มรัดผมแน่นขึ้น มัน...มันต้องเป็นไอ้ยามหื่นกามคนไหนแน่ๆที่ดักจับผม!!!!!!
"หุบปาก...." เจ้าของมือมรณะ(ที่ผมเรียกเอาเอง =_=^)ย้ายตำแหน่งมาปิดปากผมแทน นี่เสียงผมดีจนทนฟังไม่ได้เลยเรอะ!!??
"อื้อๆๆๆ อื้อออ!!!!!!!!" ผมยังไม่หยุดการขัดขืน เรื่องอะไรจะให้ผมมาโดนทำมิดีมิร้ายในลิฟท์ ม่ายยยยย!!!!
"สนุกมากใช่มั้ย เล่นวิ่งไล่จับกับยามในตึกน่ะ งานการมีไม่ทำ...."
เอ๊ะ....ทำไมเสียงคุ้นๆ พูดไม่ค่อยเป็นภาษาคนแบบนี้ มันไอ้หมีขาวนี่!!!!
"อื้ออ!!!!!งั่มมม!!!!! > w < "
ผมตัดสินใจงับมือไอ้หมอนั่นเข้าเต็มๆ
"โอ้ยยยย!!!!! > O <"
ฮ่าๆ ได้ผลซะด้วย ไอ้หมีนั่นปล่อยผมแล้ว ^0^
"ใครใช้ให้เอาอุ้งตีนขาวๆของนายมาปิดปากชั้น...ชิ =_=^^ "
ผมแจกค้อนให้ยุนโฮไปหนนึง
"ชั้นลืมพานายไปฉีดยาแค่เดือนเดียว นายก็กัดชั้นซะแล้วเรอะเนี่ย"
ไอ้หมอนั่นบ่นพลางลูบมือข้างขวาที่มีรอยเขี้ยวของผมฝังอยู่
"ไอ้!!!ไอ้หมีขาว!!!แก...ชั้นยังไม่ได้คิดบัญชีเรื่องหมวกนี่!!! เดี๋ยวคอยดูเหอะ"
"คอยดูอะไร หือ??" ยุนโฮยื่นหน้าเข้ามาใกล้ระยะประชิดจนผมนึกอยากจะซัดไอ้หน้ากวนปฐพีแบบนั้นเข้าให้ซะที (เลิกคิดได้เลยว่า..ผมจะเคลิ้มกะไอ้หน้าหล่อๆนั่นเลย =_=^)
"อย่าคิดนะว่าชั้นต้องพึ่งนายน่ะ จุง ยุนโฮ...เราก็แค่ทำงานด้วยกันตามคำสั่งของเบื้องบน"ผมขู่ไอ้บ้านั่นกลับ......แต่ทำไมผมกลับรู้สึกว่าผมเป็นเพียงแมวจนตรอก(มีด้วยเรอะ??)ที่กำลังขู่ฟ่อๆไอ้หมีขาวตัวยักษ์นี่ด้วยนะ > o <
"อ้อเรอะ....งั้นชั้นขอเรียกสิทธิ์ในการทวงหมวกคืนได้มั้ยล่ะ คิม แจจุง"
หน้าผมเริ่มเปลี่ยนเป็นเขียวเพราะไอ้ปากกวนส้น....ของคนตรงหน้า = _=^^
ทำเอาผมแทบยั้งหมัดไม่อยู่ เตรียมจะฝากรักไว้กลางไอ้หน้าหล่อๆนั่นซะหน่อย!!!
"พลั่กก!!!!!...."
อ้าคค > O < ไอ้หมอนั่นมันรับหมัดผมไว้ได้ โอ้ยย อีกแล้ว ที่ผมต้องแพ้หรอเนี่ยย
"คิดจะชกชั้น....คงเร็วไปร้อยปีล่ะ คิม แจจุง"
มันพูดพลางยิ้มอย่างน่าเกลียด
"เอ๊ะ....ว่าแต่เรามาทำกิจกรรมกันไปพลางๆก่อนจะถึงชั้นยี่สิบเอ็ดดีมั้ยนี่"
"วะ...ว่าไงนะ!!!!!!!"
"ก็อย่างเช่น....มาฝึกซ้อมบทที่เราต้องเล่นหน้าพวกสื่อมวลชนกันหน่อยไง เค้าสั่งมาให้นายสวีทกับชั้นไม่ใช่เรอะ"
"ไม่จำเป็นหรอกเรื่องวิปริตๆอย่างนั้นน่ะ!!!"
"อ๋อหรอ.... แต่ถ้าไม่ทำให้เคยชินไว้ก่อน...แล้วจะเล่นให้สมบทบาทได้ยังไงล่ะ"
มันว่าพลางย่างสามขุมเข้ามาหาผม มือที่จับข้อมือของผมไว้เริ่มแดงเป็นรอย(แรงมันใช่น้อยๆซะเมื่อไหร่ล่ะ =_=^) เหงื่อผมเริ่มแตกพลั่กเมื่อรู้ว่าไอ้บ้าตรงหน้าอาจจะเอาจริงขึ้นมาก็ได้ โอยย...ทำไงดี ผมเริ่มชาไปทั้งตัวแล้ว TT O TT แรงมันหายไปไหนหมดเนี่ย ฮือๆๆๆ....
แต่แล้วเมื่อเหลืออีกเพียงไม่กี่เซน...ที่หน้าของผมจะประชิดกับเจ้านั่น สัญญาณแห่งความมรณะก็มารับแจจุงไปยังขุมนรกอีกครั้ง.....TT w TT
"ตึ๊งงงง....."
เสียงประตูลิฟท์ดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงของผู้คนที่คราคร่ำอยู่หน้าลิฟท์
และภาพที่ปรากฏต่อสายตาสาธารณชนก็คือ......
..................!!!!!!! ผมถูกไอ้หมีขาวนั่นขึงพรืดในลิฟท์..........!!!!!!!!!!
โอ้ยย...ข่าวหน้าหนึ่งแน่พรุ่งนี้!!!!!! คิม แจจุงเอ๋ย x _ x
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาอัพแล้วค่า อย่าเพิ่งไปวางระเบิดที่บ้านข้าพเจ้าเลย TT w TT
ยังไม่ถึงคราวมรณะ =_=""
ในที่สุดก้100%ซะทีเน้อ อาทิดนี้ฟิคนี่ดองเค็มได้ที่เลยแฮะ
ก้ขออภัยทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่า ^0^""
แต่อย่าเพิ่งเลิกอ่านเลยน้า TT ^ TT
รับรองตอนต่อไปและตอนต่อๆๆๆๆไป หนุกหนานและวุ่นวาย(แน่นอน)
ใครมีคำแนะนำอะไรหรือว่าอยากรีเควสแนวไหน บอกได้เลยนะคะ เด๋วจัดให้ ^0^
สุดท้ายอย่าลืมเม้นและโหวตๆๆๆกานด้วยน้าๆๆ plzzz
ความคิดเห็น