ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    TVXQ FIC>> "MY (BELOVED) FAKE PRINCE" (yaoi)

    ลำดับตอนที่ #3 : 0 1 : ถ่ายแบบคู่(รัก) กับ ต้นเหตุของเรื่อง

    • อัปเดตล่าสุด 6 ส.ค. 49


    ผม...คิม แจจุงครับ ขอเปิดตัวอย่างเป็นทางการครับ ^0^
    เห็นผมอารมณ์ดีแบบนี้ คงคิดว่าผมมีเรื่องดีๆอยู่ล่ะสิท่า
    เหอๆ ลืมไปได้เลยย =_=^
    พวกคุณไม่รู้หรอกว่า ชีวิตของคิม แจจุงเด็กตาดำๆคนนี้ต้องเจออะไรมาบ้าง อย่างเช่น การต่อกรกับเจ้าหมีขั้วโลก และ คำบัญชาสุดพิสดารจากเบื้องบน

    และนี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของหายนะที่กำลังจะมาถึงในไม่ช้า.....TT ^ TT

    เป็นเวลาเกือบยี่สิบชั่วโมงที่ผ่านมา ที่ผมได้รับภารกิจบ้าๆนั่นจากsm
    งานแรกของผมกับยุนโฮคือ......การถ่ายแบบคู่(รัก)

    เฮ่ออ~ปกติการถ่ายแบบน่ะเป็นสิ่งที่ผมชื่นชอบที่สุดเลย
    เพราะผมน่ะจะได้โชว์ใบหน้าอันงามงดของผม
    เอ้ย!!!ไม่ใช่ ใบหน้าอันหล่อเหลาของผมสิ =_="
    (ทำไมทุกคนต้องยุให้ผมหน้าสวยด้วยนะ > w < ใจร้ายที่สุด )
    แต่วันนี้น่ะเป็นวันที่ทำให้ผมเกลียดการถ่ายแบบไปชั่วชีวิตเลย!!!!!

    "เอาล่ะครับ ชิดๆกันหน่อย....เอ่อ แจจุงช่วยหันไปทางยุนโฮอีกหน่อยได้มั้ย" ตากล้องผู้ที่ดูเหมือนจะได้รับมอบหมายภารกิจบ้าๆนั่นสั่งผม

    "ครับ??? แค่นี้ยังไม่พอหรอครับ"ผม(พยายาม)ให้ความร่วมมือโดยการเขยิบเข้าไปอีกประมาณหนึ่งเซน

    "ขอใกล้กว่านี้อีกนิดครับ...ส่วนยุนโฮก็เอามือโอบเอวแจจุงไว้หน่อยก็จะดีครับ"

    อะไรนะ!!!! O_o เอว?? ผมได้ยินผิดรึเปล่าน่ะว่า"จับเอว"ผม

    "แค่นี้ไม่ได้หรอครับ เอ่อ ผมว่าใกล้กันเกินไป ภาพมันก็ไม่สวยนะ"ผมพยายามใช้วิชาโน้มนาวตากล้องแต่ดูเหมือนว่าจะมีรัศมีสีดำๆบางอย่างอยู่ข้างๆผมนะ

    "นายเป็นตากล้องแทนเค้ารึไงถึงสั่งเอาๆ...=_=^ "และแล้วคำพูดพล่อยๆก็หลุดออกมาจากปากเจ้าหมีจนได้ ผมแจกค้อนให้ยุนโฮหลายอันก่อนจะแสร้งพยายามเป็นยิ้มให้กล้องเป็นครั้งสุดท้าย

    เอาน่า....อย่าไปเถียงๆ จะได้ถ่ายให้มันจบๆไป
    ....ผมปลอบใจตัวเองอย่างช่วยไม่ได้....

    "เอ่อ งั้นแบบนี้ดีรึเปล่าครับ???"ยุนโฮยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วไม่รอช้าที่จะคว้าเอวผมอย่างไม่ลังเล

    ไอ้!!!ไอ้ยุนโฮ แกบังอาจมาก!!!! เอวข้าผู้ใดห้ามแตะ!!! =_=^
     
    "ทำ-อะ-ไร-ของ-นาย!!!!"ผมพยายามกัดฟันพูดในขณะที่ก็แสร้งทำเป็นยิ้มใส่กล้อง

    "ไม่เห็นรึไง ชั้นกำลังจับ-เอว-อ้วนๆ-ของ-นาย  หึหึ"

    "หนอยย ว่าไงนะ!!!!! ไอ้!!!ลามก"ผมหันไปแขวะแล้วก็เอื้อมมือไปแกะอุ้งตีนของเจ้าหมีขาวออก

    ทำไมมันเกาะแน่นงี้ฟระ!!!! =_="""

    "อย่าบอกนะว่า นายไม่อยากให้มันถ่ายจบๆไปน่ะ"ยุนโฮแกล้งกระซิบผมให้เบาที่สุดแล้วจงใจจับให้แน่นกว่าเดิม

    "อยากสิว้อย!!!"

    "เลิกกัดชั้น แล้วก็ก็ชิดๆเข้าไว้ เจ้าตากล้องบ้าๆนั่นจะได้เลิกตอแยซะที รำคาญ!!!"

    "ชิ!!! ใครกันแน่ที่กัด!!!"

    สุดท้ายผมก็ฝืนทนถ่ายมันจนเสร็จ สงสัยกลับบ้านผมคงผื่นขึ้นแน่ๆ อะไรเนี่ย มาถ่ายกันแบบแนบชิดซะจนผมกลัว

    "เอาล่ะครับ เสร็จแล้ว ขอบคุณมากทุกคน"
    เสียงปรบมือของเหล่าทีมงานดังขึ้นพร้อมๆกับที่ผมถอนหายใจเข้าเฮือกใหญ่

    อ๊า~ > o < ในที่สุด ผมก็จะได้อยู่ห่างๆเจ้าหมี่นั่นซะที ว่าแล้วผมก็ซดน้ำเข้าอึกใหญ่ให้หายเซ็ง แต่แล้ว....

    "โล่งอกขนาดนั้นเชียว..."
    เสียงของยุนโฮดังขึ้นข้างหลังทำเอาผมแทบสำลักน้ำที่กำลังกินออกมา ดูเหมือนว่าเจ้าหมีบ้านั่นกำลังแสยะยิ้มด้วยความสะใจกับพฤติกรรมของผม

    ผมแจกค้อนให้หนึ่งอันก่อนแล้วแกล้งเดินไปทางอื่นเพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดสงครามกลางสตูดิโอ แบบที่เขาว่ากันว่า "อย่าจองเวรซึ่งกันและกันเลย"

    แต่แล้วขีดความอดทนของผมก็ต้องสิ้นสุดเมื่อ.......

    "อ้าว สาวน้อย จะหนีผมไปไหนล่ะ!!!!"

    อ้าคคค!!!!!!เจ้าหมียุน หนอยย มันเรียกผมว่าอะไรนะ!!!!!

    "กะ....แก  เรียกชั้นว่าอะไรนะ =_=^"

    "สาว-น้อย ไงล่ะคร้าบบ"

    "แกอยากกลับบ้านนักใช่มั้ย??" =_=^^

    "ห๊ะ???"

    "ชั้นจะส่งแกกลับไปอยู่กะเพนกวินเลย อ้าคคค!!!!"

    และแล้ว....ก็เกิดสงครามขนาดย่อยขึ้นกลางสตูดิโออย่างที่ผมคาด
    เสียงโครมครามดังขนาดที่ว่าตึกsmแทบจะถล่มได้ซะงั้น
    จนท้ายที่สุด สวรรค์ก็ได้ส่งท่านลี ซูมาน มายุติสงครามจนได้


    "พวกนายเป็นบ้าอะไรกัน!!!"

    "ยุนโฮลวนลามผมก่อนครับ!!! > w <" ผมถือโอกาสฟ้องข้อหาใส่ยุนโฮก่อน

    "อะไร!!!!ชั้นก็แค่ทำตามที่เค้าสั่ง อย่ามาหลงตัวเองหน่อยเลย"

    "ไอ้บ้า นายนั่นแหละ โรคจิตๆๆๆ"

    "ด่าใครโรคจิต หัดดูตัวเองซะมั่ง คิม แจจุง"

    "จุง ยุนโฮ นายนี่มันกวนประสาทที่สุดในโลกเลย อ้าคคค!!!"

    "หยุดว้อยยย!!!!!! ชั้นบอกให้หยุดดด"

    "โถ่ ท่านลีซูมานครับ สงสารผมเถอะ ให้ผมไปคู่กับมิกกี้แทนเจ้านี่ไม่ได้หรอครับ"

    "ไม่ได้!!!! คำสั่งก็คือคำสั่ง!!! ยิ่งไปกว่านั้น ชั้นจะจับพวกเธอไปอยู่ห้องเดียวกันด้วยซ้ำ จะได้หัดสำนึกแล้วก็สามัคคีกันบ้าง อย่าให้ชั้นเห็นว่าพวกเธอมาทะเลาะกันเพราะเรื่องบ้าๆอีก เข้าใจรึเปล่า!!"

    โอ้โห และนั่นก็คือคำพิพากษาที่โหดร้ายที่สุดเท่าที่ผมเคยได้ยินมาเลยล่ะ
    ผมนั่งด่าตัวเองที่ไม่น่าไปทะเลาะกะมันตั้งแต่แรกเลย
    แค่ให้ผมแกล้งสวีทกับมันก็จะแย่อยู่แล้วว
    นี่ให้อยู่ห้องเดียวกันน
    ม่ายยยยยนะ!!!!!!!
     
    "ไงล่ะ แจจุง นายจะได้เจอหน้าชั้นตลอด24ชั่วโมงเลย สมใจรึยัง??"
    เจ้าหมียุนยุนหันมาเยาะเย้ยผมด้วยความสะใจ ฮึ หมั่นไส้!!!!

    "ไปไกลๆชั้นเลยนะเจ้าหมีอ้วน แบร่!!!! :P"
    ผมแลบลิ้นใส่คนตัวโตที่ยังไม่ไปพ้นทาง
    แล้วผมก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า....

    .........เค้าไม่จับเราผูกขากับเจ้าหมีก็บุญเท่าไหร่แล้ววว.......




    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    T A L K : :

    และแล้ว....แจก้ลำบากซะแล้วงานนี้ ฮ่าๆๆ (หนักไปกว่าเก่าซะอีก เหอๆ)
    เค้าว่ากันว่ายิ่งเกลียดก้ยิ่งรัก แล้วคู่นี้จะเปนงั้นป่าวหว่า???
    ยังไงก้ช่วยติดตามกันต่อไปนะคะ > w <
    เม้นด้วยก้ดีเน้อ  เพื่อกำลังใจของคนเขียนจ้า

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×