ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : 1 1 : อะไรเอ่ย...ซาดิสต์ๆ(??)....และ....สวีทๆ!!!!
"จะทำยังไงดีคะบอส" นังโรคจิตสวมหน้ากากนางฟ้าเมื่อครู่หันไปถามหญิงลึกลับผู้ซ่อนใบหน้าในความมืด...ผมมองไม่เห็นใบหน้าที่แท้จริงนั่นได้ แต่เบื้องหลังเงาดำๆนั่น...ผมเดาได้ว่าหล่อนต้องหน้าตาน่าเกลียดอัปลักษณ์อย่างกับคางคกแม่ม่าย(?)แน่นอน(พอๆกะนิสัยชั่วๆของมัน >O<)
ไม่เข้าใจจริงๆว่าผมหลงมาอยู่ที่ไหนกันแน่เนี่ย?....แก๊งมาเฟียหญิง? ลัทธิแอนตี้ดงบังชิงกิ? ขบวนการก่อการร้ายชะนีโรคจิตแห่งชาติ?....และแล้วชื่อต่างๆนานาที่ผมเริ่มจะแต่งเองในหัวก็ผุดขึ้นมาจนแทบจดไม่ทัน(แล้วแกจะจดทำไม =_="")
แต่ก่อนที่ผมจะคิดอะไรเพ้อเจ้อไปกว่าเดิม ลูกสมุนของมันที่เพิ่งมัดผมซะจนแทบจะกลายเป็นมัมมี่อยู่แล้วเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า และหย่อนตัวลงนั่งพร้อมกับส่งสายตาเหยียดหยาม
"ชิ...แจจุง อย่างนายน่ะอยู่ไปก็รกโลก"หล่อนว่าไม่พอเอาเล็บสีแดงฉานนั่นมาลูบหน้างามๆของผมซะอีก หนอยย...ถ้ามันเป็นรอยแล้วแกได้ตายไม่ดีแน่นังนี่...
"แต่จะว่าไปนะ.....นายก็สวยเหมือนกันนะเนี่ย....ว้าย ดูดีๆสวยกว่าชั้นซะอีก" มันว่าแล้วก็หันไปขอเสียงกับพรรคพวก ซึ่งไอ้พวกชะนีโรคจิตข้างหลังนั่นก็ร้องกันระงมราวกับว่าเห็นด้วยกับสิ่งที่เพื่อนของมันพูด
บอกว่าผมสวยนี่....ไม่ได้ดีใจเลยนะเฟร้ย =_=^^ ทำไมใครต่อใครก็ชอบพูดแบบนี้นะ!!! ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ฮือๆๆ
TT O TT
เฮ้ออ...คิดแล้วก็อยากด่าตัวเองซะจริง นี่ถ้าผมไม่ออกมาคนเดียวหรือว่าผมยอมกลับบ้านพร้อมเพื่อนๆล่ะก็ ป่านนี้ก็คงได้กลับไปนั่งเถียงกับไอ้หมีบ้านั่นแล้ว....ว้า~
เฮ้ยย!!แต่เดี๋ยวสิ....ผมพูดอะไรออกไปน่ะเมื่อกี้? ผมอยากกลับไปเจอไอ้หมอนั่นเรอะ?? นี่ผมเพ้อเจ้ออะไรไปกันใหญ่แล้วเนี่ย >O<
"หัวหน้าคะ....อุปกรณ์พร้อมแล้วล่ะค่ะ"ชะนีสาวหุ่นเพรียวในชุดเสือดาวเดินกรีดกรายเข้ามารายงานความคืบหน้ากับนางพญาหน้าหลุมพระจันทร์ที่เพิ่งจะเผยโฉมหน้าออกมาให้ผมเห็น
"ดี.....ลากตัวมันไปห้องทรมานเดี๋ยวนี้!!!"
ฮ...เฮ้ยย...ชักจะไม่ชอบมาพากลแล้วสิ ไอ้ห้องตะกี้ทำไมชื่อมันไม่น่าเข้าเลยฟระ!!
อ้าคค!!!โดนเชือดแน่ แจจุงเอ๋ยย
"ปล่อยยย!!!!!!"ผมยังฤทธิ์ไม่หมด พยายามดิ้นให้หลุดจาเงื้อมมือของพวกนังมารเหล่านี้โดยเร็ว บางทีไอ้พวกนั้นมันเกิดทำหน้าหมั่นไส้ มันก็เอาเล็บมาข่วนผม...งือออ....ขี้โกงเว้ยไอ้พวกนี้ =_=^^ เห็นผมมือด้วนตีนด้วนรึไง รังแกเอาๆ
ในที่สุด...ผมก็มาถึงไอ้ห้องที่ว่า....อันเต็มไปด้วยอุปกรณ์ทรมานร่างกายนานาชนิด แบบที่ว่าผมเคยเห็นในหนังเอวี อ้าคคค!!!นังโรคจิตพวกนี้เป็นซาดิสต์รึไงกันนะ!!
"แจจุง...นายคงยังไม่เคยได้ลิ้มลองความเจ็บปวดสินะ...ก็ทั้งชีวิตนายน่ะ มันมีความสุขเกินไปซะแล้ว!!!!"
"ใช่!!! ชั้นล่ะเกลียดที่หน้างามๆของนายต้องไปโผล่ในทีวีทุกช่อง!!! คิดว่าดังนักรึไงห๊ะ...สำคัญตัวเองผิดไปหน่อยแล้ว"
"ดังไม่ดัง...ผมก็ออกข่าวภาคค่ำทุกวันก็แล้วกัน" โอยย...ปากหนอปาก...อยากจะตัดลิ้นตัวเองทิ้งจริงๆ ทำไมผมชอบรนหาที่ตายอยู่เรื่อยเลยนะ =_=^^
"หึหึ พูดได้ดี.....หวังว่าพรุ่งนี้นายก็คงออกข่าวอีกเช่นกัน.......คิม แจจุง....ผู้สูญเสียลิ้น....จะทำยังไงดีน้า" นังนั่นว่าแล้วก็คว้าของชิ้นนึงขึ้นมา มันรูปร่างคล้ายๆกรรไกรตัดต้นไม้....แต่ดูยังไงมันก็ไม่น่าจะตัดต้นไม้....เอ......จะเอาไปตัดอะไรแน่หว่า...
"หมายความว่าไงห๊ะ!!!!"
"ถ้านายร้องเพลงไม่ได้....แล้วนายยังจะดังมั้ยนะแจจุง"มันว่าแล้วก็จัดการบังคับให้ผมง้างปากตัวเอง
อ้าคคค!!!ไม่นะ!! ผมไม่อยากเป็นใบ้ก่อนวัยอันควร ฮือๆๆๆ >O<
"ปากดีๆแบบนี้น่ะมันน่าตัดลิ้นทิ้ง!!!!!!!!!"
อ๊า!!!!!....ม...มันง้างกรรไกรแล้วว อ้าคคค ลิ้นผมมม!!!!!
ฉับบบบบ!!!!!!!!!!!
"หัวหน้าคะ!!!!!"
โอ้โห....เส้นยาแดงผ่าแปด.. นี่ถ้ายัยนี่ไม่เข้ามาขัด ผมได้กลายเป็นไอ้ใบ้แจจุงไปแล้วแน่นอน TT O TT ขอบคุณสวรรค์ที่ยังให้ผมเก็บปากไปด่าไอ้บ้ายุนโฮที่บ้าน
"ไอ้พวกเอสเอ็มมันบุกเข้ามาแล้วค่ะ!!!!" หญิงร่างยักษ์คนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก ทำเอาผมถึงกับอึ้งกับสัดส่วนคุณเธอที่ไม่ได้ต่างอะไรไปกับท่อนซุงเดินได้
"ออกไปจัดการไอ้พวกนั้นด่วน!!!"
"รับทราบแล้วค่ะ!!!!!!!!" พวกนังมารทะยานตัวออกไปเร็วปานสายลม(สรุปว่านี่หนังจีนรึเปล่า??) แล้วพุ่งทะลุประตูออกไปด้วยพลังลมปราณสูงสุด
"ถ้าเราเก็บแจจุงไว้ในนี้ คงไม่ปลอดภัยแน่นอนค่ะ...."ยัยคิงคองเมื่อครู่เสนอแนะผู้เป็นหัวหน้าด้วยไอเดียอันชาญฉลาด...ใช่สิ...ฉล๊าดฉลาด ผมจะได้หาทางชิ่งทันไงล่ะ ฮ่าๆๆ
"ใช่...ชั้นก็เห็นว่าอย่างงั้น......พาเจ้าตัวออกไปซ่อนก่อน"
"ค่ะหัวหน้า..."
และแล้ว.....สถานการณ์ทีผมคิดว่าจะดีก็ยิ่งเลวร้ายไปกว่าเดิมเพราะผมถูกนังคิงคองญาติท่อนซุงนี่ลากออกมาจากห้องอย่างทุลักทุเล
"อ้าคคค ปล่อยนะๆๆไอ้คิงคองนี่!!!!!"
โครมมมม!!!!!
ในที่สุดมันก็เขวี้ยงร่างผมทิ้งลงบนพื้นซีเมนต์อย่างไม่ใยดี พลางตีสีหน้าโหดเข้าใส่...นี่มันเลวร้ายของแท้เลย ฮือๆๆๆ เจอชะนีโรคจิตไม่พอ ต้องมาเจอกระเทยโรคจิตอีก!!!!
"นี่ถามหน่อยเหอะ....วันๆแกกินอะไรเข้าไปล่ะเนี่ย กล้วยวันละสิบตันเรอะ ทำไมแรงมันหยั่งกะนักมวยปล้ำงี้ฟระ" ขึ้นชื่อว่าคิมแจจุง ถึงต่อให้ถูกมัดรอบตัว แต่ผมก็ยังมีอาวุธลับ....ปากคมๆของผมไงล่ะ วะฮะฮ่า
"แหม...ขอบคุณที่ชมนะคะ...แต่คำถามที่ชั้นจะถามต่อไปเนี่ย หวังว่าคุณคงจะตอบอย่างฉะฉานเหมือนประโยคเมื่อกี้ด้วยละกันนะคะ" นังนั่นว่าด้วยน้ำเสียงแหบแห้งที่พยายามดัดให้ดูเป็นผู้หญิงสุดๆ
"อ..อะไร..ยัยคิงคอง เธอจะเอาคาดคั้นเอาอะไรจากชั้นอีก ชั้นโดนมัดยังไม่พอดีใจอีกเรอะ"
"หึ...." แม่สาวคิงคองไซส์XXLแค่นยิ้มอย่างสะใจ แล้วหยิบของบางอย่างในเสื้อออกมาช้าๆ
เฮ้ยย!!!!ปืน!!! ตายละวา...ปากทำพิษแล้วไงคิมแจจุง TT O TT !!!
"แหม..คำถามนี้นะคะ ชั้นอัดอั้นตันใจอยากถามคุณมานานแล้วล่ะค่ะ...."
"........................"ผมไม่กล้าปริปาก ได้แค่ถลึงตามองสาว(เทียม)ตัวยักษ์เบื้องหน้าอย่างตื่นตะลึง
กึก.....
หล่อนว่าแล้วก็เหยียดริมฝีปากเป็นเส้นตรงพร้อมกับจ่อปืนเข้ากับขมับข้างขวาของผม พลางเอ่ยปากถามช้าๆว่า...
"คุณน่ะ......ความจริงแล้ว.....แอบชอบยุนโฮอยู่ใช่มั้ยล่ะ"
"เฮ้ยย!!!" ยัยบ้านี่มันถามอะไรฟระ!! หรือ..หรือว่ามันเป็นแฟนคลับเจ้าหมีนั่น แล้วนี่มันจะฆ่าผมหรอ!!!! >O<
"ป...ป่าวๆๆนะ จะบ้าหรอ ชั้นเป็นผู้ชายนะ!!!!!"ผมบอกออกไปโต้งๆเพราะกลัวตาย TT O TT
"พูดความจริงออกมา!!!!!!"หล่อนดุเสียงกร้าวจนผมถึงกับสะดุ้งเฮือก ร่างยักษ์ๆของหล่อนคืบคลานเข้ามาใกล้กว่าเดิมอีกตั้งคืบ!!ทำเอาผมถึงกับต้องถอยกรูดไปติดกำแพงด้วยความซีด
"ก...ก็ไม่ได้ชอบ....พ...พูดจริงๆแล้วจ้า"
"ชั้นไม่เชื่อ!!!!!!! คุณน่ะ...ยังถ่ายรูปกับเค้าลงหน้าปกหนังสือเลย!!!!"
"ก...ก็นั่นมันงานอ้ะ!! >O<"
"แล้วที่ข่าวนั่นล่ะ...ข่าวที่บอกว่าคุณกับยุนโฮเป็นมากกว่าเพื่อนล่ะ!!"
"อ...เอ่อ...นั่นมันก็แค่นโยบายโปรโมทของบริษัทเองนะคุณ!!!" ผมชักเริ่มยั๊วะยัยนี่ ดูหล่อนจะคาดคั้นให้ผมปริปากออกมาให้ได้ หนอย...นี่ถ้าไอ้หมียุนมันอยู่ ผมได้มุดหน้าลงธรณีแน่...
กึก.....
เอาแล้วสิ...ตอนนี้ปืนนั่นมันเตรียมยัดลูกกระสุนเข้าไปเยี่ยมสมองกลวงๆของผมซะแล้ว ฮือๆๆ....สรุปว่าผมต้องสารภาพความจริงเหรอเนี่ย....เอาไงกะชีวิตดีฟระ
"จะบอกไม่บอก........"
"...............เอ่อ.......คือ"
"หนึ่ง!!........"
"ก็ไม่ได้ชอบแบบน้านน..."
"สอง!!!!!................"
"ก็บอกแล้วไงว่าผมไม่ใช่เกย์!!! >O<"
"สามมม!!!!!!!!!"
"บ....บอกแล้วๆ!!! TT O TT .....ก........ก็.....เผลอชอบมันไปนิดเดียวเองง่ะ >///< "
ฮือๆๆ...ผมพูดอะไรออกไปล่ะเนี่ยย...เลือดสูบขึ้นหน้าหมดแล้ว ดูสิ >O<
"จริงเหรอ...."
"จ...จริงสิ......เอาปืนนั่นออกไปได้รึยัง >O<"
"อ...อืมมมม" ยัยคิงคองวางปืนลงกับพื้นช้าๆ ใบหน้าของหล่อนแดงยิ่งกว่าผมซะอีก แล้วทำไมยัยนี่ต้องมาเขินแทนด้วยฟระ!!!!
"แจจุง....." หล่อนเรียกชื่อผมด้วยน้ำเสียงๆแปลกๆ ทำไมเสียงมันแมนยังไงชอบกลวะ =_=""
".........?"
ควับบบ.....
ว้ากก!!แล้วทำไมอยู่ๆยัยนี่ถึงดึงผมไปกอดล่ะ อ๊า!! ปล่อยนะ!!!!เดี๋ยวกระดูกผมหัก
"นายชอบจุง ยุนโฮจริงๆเหรอ?"
"เฮ้ยยย!!!!!"
นั่นมัน!!!!............ นั่นมันเสียงไอ้หมีบ้านี่หว่า!!!
"................." ยิ่งมันทำหน้าตาย ยิ่งใช่เลย!! จุง ยุนโฮตัวจริงเสียงจริง!!!!
"ไอ้!!!!!!!ไอ้หมีบ้า...น....นาย......นายเองหรอ!!!!!"
........................เปรี้ยงงงง!!!!!!!!!!!............................
เหมือนราวกับฟ้าผ่ากลางหัวผมกลางวันแสกๆ ทำเอาผมถึงกับถูกสาปให้เป็นหินไปชั่วขณะ เมื่อกี้เอาปืนยิงผมดีกว่ามั้ย!!!ฮือๆๆ ก็ไอ้บ้านั่นได้ยินเป็นเต็มสองรูหูเลยน่ะสิ!!!!! TT O TT อ้าคคคค!!!!!!
ไม่เข้าใจจริงๆว่าผมหลงมาอยู่ที่ไหนกันแน่เนี่ย?....แก๊งมาเฟียหญิง? ลัทธิแอนตี้ดงบังชิงกิ? ขบวนการก่อการร้ายชะนีโรคจิตแห่งชาติ?....และแล้วชื่อต่างๆนานาที่ผมเริ่มจะแต่งเองในหัวก็ผุดขึ้นมาจนแทบจดไม่ทัน(แล้วแกจะจดทำไม =_="")
แต่ก่อนที่ผมจะคิดอะไรเพ้อเจ้อไปกว่าเดิม ลูกสมุนของมันที่เพิ่งมัดผมซะจนแทบจะกลายเป็นมัมมี่อยู่แล้วเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า และหย่อนตัวลงนั่งพร้อมกับส่งสายตาเหยียดหยาม
"ชิ...แจจุง อย่างนายน่ะอยู่ไปก็รกโลก"หล่อนว่าไม่พอเอาเล็บสีแดงฉานนั่นมาลูบหน้างามๆของผมซะอีก หนอยย...ถ้ามันเป็นรอยแล้วแกได้ตายไม่ดีแน่นังนี่...
"แต่จะว่าไปนะ.....นายก็สวยเหมือนกันนะเนี่ย....ว้าย ดูดีๆสวยกว่าชั้นซะอีก" มันว่าแล้วก็หันไปขอเสียงกับพรรคพวก ซึ่งไอ้พวกชะนีโรคจิตข้างหลังนั่นก็ร้องกันระงมราวกับว่าเห็นด้วยกับสิ่งที่เพื่อนของมันพูด
บอกว่าผมสวยนี่....ไม่ได้ดีใจเลยนะเฟร้ย =_=^^ ทำไมใครต่อใครก็ชอบพูดแบบนี้นะ!!! ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ฮือๆๆ
TT O TT
เฮ้ออ...คิดแล้วก็อยากด่าตัวเองซะจริง นี่ถ้าผมไม่ออกมาคนเดียวหรือว่าผมยอมกลับบ้านพร้อมเพื่อนๆล่ะก็ ป่านนี้ก็คงได้กลับไปนั่งเถียงกับไอ้หมีบ้านั่นแล้ว....ว้า~
เฮ้ยย!!แต่เดี๋ยวสิ....ผมพูดอะไรออกไปน่ะเมื่อกี้? ผมอยากกลับไปเจอไอ้หมอนั่นเรอะ?? นี่ผมเพ้อเจ้ออะไรไปกันใหญ่แล้วเนี่ย >O<
"หัวหน้าคะ....อุปกรณ์พร้อมแล้วล่ะค่ะ"ชะนีสาวหุ่นเพรียวในชุดเสือดาวเดินกรีดกรายเข้ามารายงานความคืบหน้ากับนางพญาหน้าหลุมพระจันทร์ที่เพิ่งจะเผยโฉมหน้าออกมาให้ผมเห็น
"ดี.....ลากตัวมันไปห้องทรมานเดี๋ยวนี้!!!"
ฮ...เฮ้ยย...ชักจะไม่ชอบมาพากลแล้วสิ ไอ้ห้องตะกี้ทำไมชื่อมันไม่น่าเข้าเลยฟระ!!
อ้าคค!!!โดนเชือดแน่ แจจุงเอ๋ยย
"ปล่อยยย!!!!!!"ผมยังฤทธิ์ไม่หมด พยายามดิ้นให้หลุดจาเงื้อมมือของพวกนังมารเหล่านี้โดยเร็ว บางทีไอ้พวกนั้นมันเกิดทำหน้าหมั่นไส้ มันก็เอาเล็บมาข่วนผม...งือออ....ขี้โกงเว้ยไอ้พวกนี้ =_=^^ เห็นผมมือด้วนตีนด้วนรึไง รังแกเอาๆ
ในที่สุด...ผมก็มาถึงไอ้ห้องที่ว่า....อันเต็มไปด้วยอุปกรณ์ทรมานร่างกายนานาชนิด แบบที่ว่าผมเคยเห็นในหนังเอวี อ้าคคค!!!นังโรคจิตพวกนี้เป็นซาดิสต์รึไงกันนะ!!
"แจจุง...นายคงยังไม่เคยได้ลิ้มลองความเจ็บปวดสินะ...ก็ทั้งชีวิตนายน่ะ มันมีความสุขเกินไปซะแล้ว!!!!"
"ใช่!!! ชั้นล่ะเกลียดที่หน้างามๆของนายต้องไปโผล่ในทีวีทุกช่อง!!! คิดว่าดังนักรึไงห๊ะ...สำคัญตัวเองผิดไปหน่อยแล้ว"
"ดังไม่ดัง...ผมก็ออกข่าวภาคค่ำทุกวันก็แล้วกัน" โอยย...ปากหนอปาก...อยากจะตัดลิ้นตัวเองทิ้งจริงๆ ทำไมผมชอบรนหาที่ตายอยู่เรื่อยเลยนะ =_=^^
"หึหึ พูดได้ดี.....หวังว่าพรุ่งนี้นายก็คงออกข่าวอีกเช่นกัน.......คิม แจจุง....ผู้สูญเสียลิ้น....จะทำยังไงดีน้า" นังนั่นว่าแล้วก็คว้าของชิ้นนึงขึ้นมา มันรูปร่างคล้ายๆกรรไกรตัดต้นไม้....แต่ดูยังไงมันก็ไม่น่าจะตัดต้นไม้....เอ......จะเอาไปตัดอะไรแน่หว่า...
"หมายความว่าไงห๊ะ!!!!"
"ถ้านายร้องเพลงไม่ได้....แล้วนายยังจะดังมั้ยนะแจจุง"มันว่าแล้วก็จัดการบังคับให้ผมง้างปากตัวเอง
อ้าคคค!!!ไม่นะ!! ผมไม่อยากเป็นใบ้ก่อนวัยอันควร ฮือๆๆๆ >O<
"ปากดีๆแบบนี้น่ะมันน่าตัดลิ้นทิ้ง!!!!!!!!!"
อ๊า!!!!!....ม...มันง้างกรรไกรแล้วว อ้าคคค ลิ้นผมมม!!!!!
ฉับบบบบ!!!!!!!!!!!
"หัวหน้าคะ!!!!!"
โอ้โห....เส้นยาแดงผ่าแปด.. นี่ถ้ายัยนี่ไม่เข้ามาขัด ผมได้กลายเป็นไอ้ใบ้แจจุงไปแล้วแน่นอน TT O TT ขอบคุณสวรรค์ที่ยังให้ผมเก็บปากไปด่าไอ้บ้ายุนโฮที่บ้าน
"ไอ้พวกเอสเอ็มมันบุกเข้ามาแล้วค่ะ!!!!" หญิงร่างยักษ์คนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก ทำเอาผมถึงกับอึ้งกับสัดส่วนคุณเธอที่ไม่ได้ต่างอะไรไปกับท่อนซุงเดินได้
"ออกไปจัดการไอ้พวกนั้นด่วน!!!"
"รับทราบแล้วค่ะ!!!!!!!!" พวกนังมารทะยานตัวออกไปเร็วปานสายลม(สรุปว่านี่หนังจีนรึเปล่า??) แล้วพุ่งทะลุประตูออกไปด้วยพลังลมปราณสูงสุด
"ถ้าเราเก็บแจจุงไว้ในนี้ คงไม่ปลอดภัยแน่นอนค่ะ...."ยัยคิงคองเมื่อครู่เสนอแนะผู้เป็นหัวหน้าด้วยไอเดียอันชาญฉลาด...ใช่สิ...ฉล๊าดฉลาด ผมจะได้หาทางชิ่งทันไงล่ะ ฮ่าๆๆ
"ใช่...ชั้นก็เห็นว่าอย่างงั้น......พาเจ้าตัวออกไปซ่อนก่อน"
"ค่ะหัวหน้า..."
และแล้ว.....สถานการณ์ทีผมคิดว่าจะดีก็ยิ่งเลวร้ายไปกว่าเดิมเพราะผมถูกนังคิงคองญาติท่อนซุงนี่ลากออกมาจากห้องอย่างทุลักทุเล
"อ้าคคค ปล่อยนะๆๆไอ้คิงคองนี่!!!!!"
โครมมมม!!!!!
ในที่สุดมันก็เขวี้ยงร่างผมทิ้งลงบนพื้นซีเมนต์อย่างไม่ใยดี พลางตีสีหน้าโหดเข้าใส่...นี่มันเลวร้ายของแท้เลย ฮือๆๆๆ เจอชะนีโรคจิตไม่พอ ต้องมาเจอกระเทยโรคจิตอีก!!!!
"นี่ถามหน่อยเหอะ....วันๆแกกินอะไรเข้าไปล่ะเนี่ย กล้วยวันละสิบตันเรอะ ทำไมแรงมันหยั่งกะนักมวยปล้ำงี้ฟระ" ขึ้นชื่อว่าคิมแจจุง ถึงต่อให้ถูกมัดรอบตัว แต่ผมก็ยังมีอาวุธลับ....ปากคมๆของผมไงล่ะ วะฮะฮ่า
"แหม...ขอบคุณที่ชมนะคะ...แต่คำถามที่ชั้นจะถามต่อไปเนี่ย หวังว่าคุณคงจะตอบอย่างฉะฉานเหมือนประโยคเมื่อกี้ด้วยละกันนะคะ" นังนั่นว่าด้วยน้ำเสียงแหบแห้งที่พยายามดัดให้ดูเป็นผู้หญิงสุดๆ
"อ..อะไร..ยัยคิงคอง เธอจะเอาคาดคั้นเอาอะไรจากชั้นอีก ชั้นโดนมัดยังไม่พอดีใจอีกเรอะ"
"หึ...." แม่สาวคิงคองไซส์XXLแค่นยิ้มอย่างสะใจ แล้วหยิบของบางอย่างในเสื้อออกมาช้าๆ
เฮ้ยย!!!!ปืน!!! ตายละวา...ปากทำพิษแล้วไงคิมแจจุง TT O TT !!!
"แหม..คำถามนี้นะคะ ชั้นอัดอั้นตันใจอยากถามคุณมานานแล้วล่ะค่ะ...."
"........................"ผมไม่กล้าปริปาก ได้แค่ถลึงตามองสาว(เทียม)ตัวยักษ์เบื้องหน้าอย่างตื่นตะลึง
กึก.....
หล่อนว่าแล้วก็เหยียดริมฝีปากเป็นเส้นตรงพร้อมกับจ่อปืนเข้ากับขมับข้างขวาของผม พลางเอ่ยปากถามช้าๆว่า...
"คุณน่ะ......ความจริงแล้ว.....แอบชอบยุนโฮอยู่ใช่มั้ยล่ะ"
"เฮ้ยย!!!" ยัยบ้านี่มันถามอะไรฟระ!! หรือ..หรือว่ามันเป็นแฟนคลับเจ้าหมีนั่น แล้วนี่มันจะฆ่าผมหรอ!!!! >O<
"ป...ป่าวๆๆนะ จะบ้าหรอ ชั้นเป็นผู้ชายนะ!!!!!"ผมบอกออกไปโต้งๆเพราะกลัวตาย TT O TT
"พูดความจริงออกมา!!!!!!"หล่อนดุเสียงกร้าวจนผมถึงกับสะดุ้งเฮือก ร่างยักษ์ๆของหล่อนคืบคลานเข้ามาใกล้กว่าเดิมอีกตั้งคืบ!!ทำเอาผมถึงกับต้องถอยกรูดไปติดกำแพงด้วยความซีด
"ก...ก็ไม่ได้ชอบ....พ...พูดจริงๆแล้วจ้า"
"ชั้นไม่เชื่อ!!!!!!! คุณน่ะ...ยังถ่ายรูปกับเค้าลงหน้าปกหนังสือเลย!!!!"
"ก...ก็นั่นมันงานอ้ะ!! >O<"
"แล้วที่ข่าวนั่นล่ะ...ข่าวที่บอกว่าคุณกับยุนโฮเป็นมากกว่าเพื่อนล่ะ!!"
"อ...เอ่อ...นั่นมันก็แค่นโยบายโปรโมทของบริษัทเองนะคุณ!!!" ผมชักเริ่มยั๊วะยัยนี่ ดูหล่อนจะคาดคั้นให้ผมปริปากออกมาให้ได้ หนอย...นี่ถ้าไอ้หมียุนมันอยู่ ผมได้มุดหน้าลงธรณีแน่...
กึก.....
เอาแล้วสิ...ตอนนี้ปืนนั่นมันเตรียมยัดลูกกระสุนเข้าไปเยี่ยมสมองกลวงๆของผมซะแล้ว ฮือๆๆ....สรุปว่าผมต้องสารภาพความจริงเหรอเนี่ย....เอาไงกะชีวิตดีฟระ
"จะบอกไม่บอก........"
"...............เอ่อ.......คือ"
"หนึ่ง!!........"
"ก็ไม่ได้ชอบแบบน้านน..."
"สอง!!!!!................"
"ก็บอกแล้วไงว่าผมไม่ใช่เกย์!!! >O<"
"สามมม!!!!!!!!!"
"บ....บอกแล้วๆ!!! TT O TT .....ก........ก็.....เผลอชอบมันไปนิดเดียวเองง่ะ >///< "
ฮือๆๆ...ผมพูดอะไรออกไปล่ะเนี่ยย...เลือดสูบขึ้นหน้าหมดแล้ว ดูสิ >O<
"จริงเหรอ...."
"จ...จริงสิ......เอาปืนนั่นออกไปได้รึยัง >O<"
"อ...อืมมมม" ยัยคิงคองวางปืนลงกับพื้นช้าๆ ใบหน้าของหล่อนแดงยิ่งกว่าผมซะอีก แล้วทำไมยัยนี่ต้องมาเขินแทนด้วยฟระ!!!!
"แจจุง....." หล่อนเรียกชื่อผมด้วยน้ำเสียงๆแปลกๆ ทำไมเสียงมันแมนยังไงชอบกลวะ =_=""
".........?"
ควับบบ.....
ว้ากก!!แล้วทำไมอยู่ๆยัยนี่ถึงดึงผมไปกอดล่ะ อ๊า!! ปล่อยนะ!!!!เดี๋ยวกระดูกผมหัก
"นายชอบจุง ยุนโฮจริงๆเหรอ?"
"เฮ้ยยย!!!!!"
นั่นมัน!!!!............ นั่นมันเสียงไอ้หมีบ้านี่หว่า!!!
"................." ยิ่งมันทำหน้าตาย ยิ่งใช่เลย!! จุง ยุนโฮตัวจริงเสียงจริง!!!!
"ไอ้!!!!!!!ไอ้หมีบ้า...น....นาย......นายเองหรอ!!!!!"
........................เปรี้ยงงงง!!!!!!!!!!!............................
เหมือนราวกับฟ้าผ่ากลางหัวผมกลางวันแสกๆ ทำเอาผมถึงกับถูกสาปให้เป็นหินไปชั่วขณะ เมื่อกี้เอาปืนยิงผมดีกว่ามั้ย!!!ฮือๆๆ ก็ไอ้บ้านั่นได้ยินเป็นเต็มสองรูหูเลยน่ะสิ!!!!! TT O TT อ้าคคคค!!!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น