ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ชุลมุนสะท้านรักของยัย6สาวจอมยุ่ง

    ลำดับตอนที่ #6 : ความหลัง ตอน2

    • อัปเดตล่าสุด 19 มี.ค. 50


    StiLL waEn'S TalK

    "อ่าวจะขอเบอร์ไม่ใช่หรอ เอากระดาษมาสิ"

    ชั้นยืนอึ้งทำไมมันง่ายจังงะ O_o แล้วก้ยืนกระดาษไปให้นายซุปเห็ด

    "อ้ะ!!! นี้เทอจะเอามั้ย!!!!"

    นายซุปตะโกนเตือนสติของชั้น
    เอาสิๆๆๆ แหม่อึ้งแปปเดียวทำเปงตะโกน

    "ขอบคุณ"

    และระหว่างทางที่จะกลับไปหาแพรก้ได้ยินเสียงอารายบางอย่าง

    'ชั้นว่าน้องเค้าชอบนายนะ'

    ชั้นจึงหันไป นั้นมันวงสลิมมะกี้นี้หน่า

    อย่างงี้ต้องแอบฟัง

    หลังจากนั้นชั้นจึงหลบหลังเสา

    'ชั้นไม่รุสิ'

    ชั้นไม่ได้นายนะ นายเห็ดได้ยินมั้ย(แล้วเค้าจะได้ยินเทอได้ไงละเทอคิดอยู่ไม่ใช่หรอ : the holly animal)

    'แล้วน้องเค้าจะมาขอเบอร์นายทำไมละ'

    ' -/////- แต่ชั้นว่าชั้นชอบน้องเค้านะ '

    นายนี้เขิลน่าดำเลย
    ชั้นว่าชั้นกลับไปหาแพรดีกว่า ก่อนที่จะรุอารายน่าเกียดแบบนี้อีก

    "อ้ะ...ได้แล้ว"

    "ขอบคุณนะ ^__________^"

    ปากฉีกมั้ยแพร

    "ไม่เป็นไร เราเพื่อนกัน"

    ชั้นทำให้เพื่อนคนเดียวของชั้นได้อยู่แล้ว

    เลิกเรียน

    ณ บ้านของแหวน

    โอ้ยๆ!!!!!!! จะทำไงดี???? นายซุปเห็ดมาบอกว่าชอบชั้น
    คิดไม่ออก นอนไม่หลับ พุ่งนี้ต้องเป็นหมีแพนด้าแน่เลย

                                   ตอนเช้า

    "คุณหนูแหวนขา!!!! ตื่นได้แล้วค่ะ เก้าโมงแล้ว"

    แค่เก้าโมงเอง ห้ะ!! O_o อะไรนะเก้าโมงแล้วหรอ
    ชั้นกระเด้งจากเตียงแสนรักทันที

    "โอเค ตื่นแล้วๆ"

    อ๊ากกก!!! ต้องรีบอาบน้ำ แต่งตัว กินข้าวแล้ว

    "ง่ำๆๆๆๆๆๆ กลืนๆๆๆๆๆๆๆๆ"

    หลังจากกินข้าวเส็ดก้ให้พี่สมหมาย(คนขับรถ)ไปส่งที่โรงเรียนอย่างเร็วแล้ว ทันทีที่ไปถึงโรงเรียนทุกคนก้เข้าเรียนกันหมดแล้ว พอเข้าไปที่ห้องก้ต้องโดนครูสัมภาดว่าทำไมถึงมาโรงเรียนสาย
    ชั้นชำเลืองไปที่แพร แพรเปงอารายของเค้านะ ทำไมน่าถึงเศร้าจัง หลังจากโดนครูสัมภาดเสด ชั้นก้ไปนั่งที่โต๊ะ ดาว เพื่อนนั่งข้างๆชั้นก้ดันหลับอีก กะจะถามซักหน่อยว่าทำไมวันนี้แพรถึงทำน่าเศร้า ไว้ตอนพักค่อยถามละกัน

                                                     ตอนพัก

    ชั้นรีบเดินไปหาแพรแต่แพรกลับวิ่งหนีไปเลย
    แล้วชั้นก้วิ่งตามแพรไป วิ่งได้ปะมาน 5 นาทีก้มาถึงดาดฟ้าโรงยิม ชั้นไม่รีรอที่จะถาม

    "แพรเป็นอะไรหน่ะวันนี้ ทำไมเทอถึงทำน่าเศร้าจัง"

    หลังจากนั้นแพรก้ร้องไห้ เห็นเเพรเพื่อนคนเดียวของชั้นร้องไห้ ชั้นก้อยากร้องไห้บ้าง TT^TT

    "ถามจิง เทอไม่รุจิงๆหรอว่าทำไมชั้นถึง...."

    งงค่ะ ไม่เข้าใจ ชั้นทำอะไรผิดหรอ

    "ชั้นทำไปอะไรเทอตอนไหน"

    อ่าว...ทำไมเเพรถึงยิ่งร้องไห้หนักเข้าไปอีกละ

    "ไม่ต้องมาทำเป็นไขสือเลย ตอนนี้เราไม่ใช่เพื่อนกัน เราขาดกัน"

    ตอนนี้ที่ตัวชั้นชาไปทั้งตัว แล้วแพรก้เดินชนชั้นจนชั้นล้มแล้วเดินออกไปจากดาดฟ้าโรงเรียนทันที ตอนนี้ไม่ใช่แค่อยากร้องไห้เลยTT__TT  พอเสียงออดดังชั้นก้ลงไปเรียน

    ระหว่างทางกลับห้องชั้นก้ได้ยินผู้หญิง2คนพุดกันว่า

    'มายด์ ใช่คนนี้ป่าวที่เค้าบอกว่าไล่จับซุปเปอร์แมนแห่งลอดช่องหน่ะ'

    'ไหน....จิงๆด้วยขวัก'

    อ๋ออย่างงี้นี้เองแพรถึงโกดเรา
    ชั้นจึงคิดได้อย่างเดียวว่า 'ชั้นเกียด นายซุปเห็ด'
    ดาวผู้เป็นเพื่อนนั่งข้างๆก้ถามชั้นขึ้นมาว่า

    "แหวน เทอเป็นอะไรหน่ะ O_o"

    เทอคงดูออกสินะว่าชั้นร้องไห้มา

    " ฉอดๆๆๆๆๆพ่นๆๆๆๆๆแปะๆๆๆๆๆๆๆ"

    ชั้นเล่าเรื่องทั้งหมดให้ดาวฟัง ดาวเข้าใจชั้นและเทอก้พาชั้นไปเล่นกับกลุ่มของดาวด้วย และชั้นก้เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนๆในกลุ่มใหม่ให้ฟัง แต่ดูท่าจะไม่ค่อยเกียดนายซุปเห็ดไม่เท่าชั้นเลยซักคน แต่ทุกคนดีกับชั้นมาก ทราบซึ่ง

    และนั้นคือที่มาที่พวกเราเกียดลอดช่อง
    แล้วโดยเฉพาะนายซุปเห็ด(ได้ข่าวว่าเทอเกียดซุปเห็ดคนเดียวไม่ใช่หรอ)
    _________________________________________

    เป็นไงค่ะ
    เจ๊ว่ามานแอบเศร้าไปสำหรับเรื่องนี้รึป่าว
    ยังไงก้เม้นให้ด้วยนะค่ะ
    ปล. เม้น+ให้คะแนน เจ๊ด้วยนะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×