*-.../+/+/_-ลำนำ ที่กลั่นกรองจากจิตใจ-_\+\+\...-*

ลำดับตอนที่ #2 : รัก... แด่ องค์ชายคาโล

บังคับร่างกาย
นั้นง่ายนักหนา
บังคับอุรา
ให้ร้างยากหนอ
กายอาจรั้งรอ
ใจหนอรีบเร่ง
ลืมความกลัวเกรง
ลืมศักดินา

ใบหน้าแสนหวาน
เห็นเมื่อวันวาน
แม้กาลพ้นผ่าน
มิอาจลบเลือน
แม้ปากกลบเกลื่อน
แต่ใจผูกเงื่อน
ความรักผูกพัน

เสียงก้องในโสต
วิงวอนขอโทษ
ช่วยดับความโกรธ
ยกโทษให้พลัน
คิดถึงวันนั้น
วันคืนแสนวุ่น
แต่ยังอบอุ่น
กรุ่นรักในใจ

แม้ทางอาจใกล
แม้กายไม่ไหว
แต่ยังส่งใจ
ให้สื่อถึงกัน
พลังรักนั้น
แรงยิ่งสิ่งใด
มิอาจเปรียบได้
แม้แต่เวทมนต์

รักแรกของใจ
ใครมิอาจเปลี่ยน
เปรียบดุจแสงเทียน
ที่ไม่ดับมอด
รักนั้นคงทอด
ตราบนานเท่านาน
ชั่วกัลป์ชั่วกาล
ใจรักเพียงเธอ


ขอมอบบทลำนำนี้ ให้แก่
องค์ชายคาโล วาเนบลี เดอะปรินซ์ ออฟ คาโนวาล...