ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [snsd yuri] ฉันไม่ได้ซาดิสต์นะยะ TaeNy ft. Yulsic

    ลำดับตอนที่ #7 : หุบปากแล้วเต้นรำกันดีกว่าพี่

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 57


     

     

     

     

                “สวัสดีแขกผู้มีเกียรติทุกท่านเข้าสู่กิจกรรมสานสัมพันธ์รั้วมหาวิทยาลัยค่ะ ฉันแทยอนรับหน้าที่เป็นพิธีกรคู่กับ”แทยอนในชุดทักสิโดสีขาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับผายมือไปยังพิธีกรอีกคน

                “จียอนค่ะ”จียอนส่งยิ้มหวานไปให้กับแขกซึ่งก็คือนักศึกษาทุกคนก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้กับคนข้างๆ

               

     

     

     

                “ฮึ่ม!!!”ทิฟฟานี่หายใจเข้าแรงๆแล้วก็พ่นออกมาเป็นรอบที่สิบของวัน

                “เดี๋ยวขนจมูกแกก็ร่วงออกมาหรอก”เจสสิก้าที่อยู่ในชุดเดรสสีน้ำเงินออกครามที่สวยสง่างามราวกับนางพญาพร่ำบอก...รอบที่สิบเหมือนกัน ในคืนนี้เจสสิก้าได้รับบทสำคัญในการเต้นรำกับผู้อำนวยการที่หล่อล่ำ แฮนซั่ม มาดแมน ไม่ใช่ละ

                “แกดูมันดิ เมื่อเช้าบอกจะออกมาก่อน ดู๊!!

                “เอาน่า นี่งานนะ”

                “ก็ได้ เหอะ”ทิฟฟานี่บ่นกับตัวเองก่อนจะจับสคริปในมือขึ้นมาอ่านอีกครั้ง

     

                วันนี้ประธานปีสามกับปีสี่ไปเตรียมตัวอยู่ที่ห้องผู้อำนวยการ เธอก็เลยรับหน้าที่ดูแลเรื่องคิวการแสดงต่างๆ

     

                “พอพิธีกรลงมาแล้ว ให้ปิดไฟที่ฟลอร์เลยนะคะน้อง”ทิฟฟานี่หันไปบอกกับดีเจข้างๆ

     

     

     

     

                “เอาล่ะค่ะ พี่ว่าแทแทต้องตื่นเต้นแน่เลย”จียอนหันไปหาแทยอน

                “มีเรื่องอะไรรึเปล่าคะ”แทยอนแสร้งทำหน้าตื่นเต้นพร้อมกับเอามือแตะที่อกเพื่อให้สมบทบาท

     

                ใครแม่งแต่งสคริปวะ โคตรแรดเลย - -^^

     

                “ก็ผอ.น่ะสิคะ หล่อมาเลยวันนี้”จียอนทำเป็นแตะเนื้อแตะตัวแทยอนเพื่อให้ดูตื่นเต้นตามบท

     

     

     

     

                “กรี๊ดดด ใครเขียนสคริป ทำไมมีการแตะเนื้อต้องตัว”

                “เดี๋ยวนะฟานี่”- -* เจสสิก้าหันมามองเพื่อนของตัวเองด้วยสายตาเอือมระอา “แกแต่งไว้แบบนั้น”

                “ฉันเหรอ โฮกกกกกก ทำไมไอ้เตี้ยมันไม่บอกฉัน”

                “ใจเย็นนะเพื่อน จียอนเค้าไม่ได้ปล้ำ”

     

     

     

     

                “งั้นเชิญพบกันผู้อำนวยการสุดหล่อเลยค่ะ”จียอนบอกและรีบเดินลงจากเวทีเพราะไฟดับลงแล้ว

     

                พรึ่บ!

                .

                .

                .

                .

                เสียงเพลงประกอบฉากดังขึ้นพร้อมกับไฟที่เริ่มสว่าง ปรากฎหญิงสาวร่างบางกับชายหนุ่มอาวุโสบนฟลอร์เต้นรำ มือบางแตะที่ไหล่ช้าๆด้วยความประหม่า

                เจสสิก้าเริ่มขยับตัวไปตามจังหวะช้าๆ ให้ผู้อำนวยการได้เต้นรำไปพร้อมกับเธอนานพอสมควร

     

     

                เสียงเพลงค่อยๆดับลงพร้อมกับไฟ เจสสิก้าโค้งให้กับผู้อำนวยการเล็กน้อยก่อนจะเดินไปหยิบไมค์ขึ้นมาบนเวที และไฟก็สว่างขึ้นอีกครั้ง

     

     

     

     

                “สวยเนอะยูล”แทยอนที่ยืนลูบแขนตัวเองอยู่ตรงกลางระหว่าทิฟฟานี่และยูริที่พึ่งมาถึงพูดขึ้นมา

                “อืออ”ยูริตกอยู่ในภวังค์เมื่อเจสสิก้าเดินลงมาและยิ้มกว้างให้กับเธอ

                “แกหยุดลูบแขนได้แล้วเตี้ย”

                “ก็พี่หยิกฉันอ่ะ”

                “แก”เจสสิก้าที่กำลังเดินลงมาเอ่ยขึ้นเอ่ยขึ้นทันที “ฉันโคตรประหม่าอ่ะ”

                “- - เต้นกับแด๊ดตัวเองยังประหม่าอีกเหรอ”ทิฟฟานี่ถามเพราะเธอไม่เห็นว่าเต้นกับพ่อมันจะน่าประหม่าตรงไหน

                “เออสิ ฉันเหยียบเท้าแด๊ดด้วยแหล่ะแก”

                “เต้นกับยูลแทนป่ะล่ะสิก้า”

                “อันนั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว ไปหน้าเวทีกัน เดี๋ยวเค้าก็เปิดเพลงแล้ว”

     

     

     

     

                ทิฟฟานี่ยืนอยู่ข้างเวทีด้วยใบหน้าขึ้นสีบางๆเพราะคนตัวเล็กข้างๆมันเอามือเธอไปกุมตั้งแต่ยูริกับเจสสิก้าเดินออกไป

                “เมื่อไหร่เค้าจะให้เต้นรำสักทีล่ะพี่”

                “เห้นเค้าบอกว่าจะให้พิธีกรขึ้นไปพูดแล้วค่อยปิดไฟ พอเปิดไฟก็จะรู้ว่าเราจะเต้นกับใครน่ะ”

                “สุ่มๆเอาน่ะเหรอ”

                “คงงั้นแหล่ะ”

                “แล้วฉันจะคู่กับพี่ได้ไงอ่ะ ฉันต้องขึ้นไปพูดนี่”

                “นั่นสิ”ทิฟฟานี่พูดพลางมองไปที่เวที “ไปได้แล้วเตี้ย พูดดีๆ แล้วก็..มาเต้นรำกับฉันนะ”

                “อื้ม”แทยอนขานรับและเดินขึ้นไปบนเวทีพร้อมกับจียอนที่แสตนบายรออยู่แล้ว

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                “เอาล่ะค่ะ ถึงเวลา ปิดไฟหาคู่กันแล้ว”จียอนบอก ไฟทั้งงานก็ดับลง

                “ฉันไปก่อนนะพี่จียอน เดี๋ยวหาหมีไม่เจอ”

                “แล้วไม่เต้นกับพี่เหรอ”

                “ไว้โอกาสหน้าละกันพี่ เดี๋ยวฉันเจ็บตัวอ่ะ”

                “จ้า โชคดีนะ”

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                “เฮ้อ ทำไมมันมืดจัง โอ้ยยย”ทิฟฟานี่ล้มก้นจ้ำเบ้าจากแรงกระแทกของคนที่ให้เธอจับมืออยู่

                “เอ่อ...ขอโทษนะ นั่นใครน่ะ”

     

                เสียงแอมเบอร์ ={}= ทำไงดี ฉันไม่อยากคู่กับแอมเบอร์ อ้ากกกก เงียบไว้ก่อนละกัน

     

                “เฮ้ยแอม มานี่”เพื่อนของแอมเบอร์ฉุดกระฉากแอมเบอร์ไปตามทาง

                “อืมๆ ขอโทษนะฉันมองไม่เห็นน่ะ”แอมเบอร์รีบขอโทษขอโพยที่ชน แล้วก็รีบเดินตามเพื่อนไปก่อนแขนจะขาดเพราะแรงกระชาก

     

                ฟู่วววว~ ไอ้เตี้ยแกอยู่ไหนเนี่ย

     

     

     

                “น้องๆคะ นี่พี่ฮโยยอนนะคะ ประธานปี่สี่ค่ะ เกมนี่กำลังจะหมดเวลาหาคู่แล้ว”

                .

                .

                “สาม”

                .

                .

                “สอง”

                .

                .

                “หนึ่ง”

     

     

     

     

                พรึ่บ!!

                แสงสว่างวูบขึ้นมา ทิฟฟานี่กระพริบตาสองสามครั้งเพื่อปรับสายตาแล้วมองไปที่คนที่กำลังจับมือเธอออยู่

     

                “ไอ้เตี้ย แกมาช้ามาก”

                “โธ่พี่ ก็พี่ย้ายที่ทำไมล่ะ”

                “ฉันไม่ได้ตั้งใจย้าย ฉันเดินตามแรงผลักคนนู้นทีคนนี้ทีต่างหากย่ะ”

                “พี่สวยเนอะ”แทยอนมองทิฟฟานี่ในชุดเกาะอกสีน้ำเงินเข้มตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า “แต่เสียนิดนึงตรงที่ไม่ค่อยมีอกให้เกาะเท่าไหร่”

                ปั้ก!!

                “พี่อย่าตีฉันสิ”

                “แกก็เลิกกวนฉันสักทีสิยะ”ทิฟฟานี่บอก

                “จ้า เค้าขอโทษ แต่พี่สวยจริงๆนะ”แทยอนโอบเอวทิฟฟานี่มาใกล้ตัวและมองไปยังฮโยยอนที่วิ่งขึ้นวิ่งลงบนเวทีประมาณสามรอบ

                “ขอบคุณ แต่แกก็ยังขี้เหร่เหมือนเดิม”

                “โธ่พี่ พี่จียอนยังบอกว่าฉันน่ารักเลย”

                “อะไรนะยะ”

                “เอ่อ...เปล่า”

                “ไอ้หมาเอ้ย”

                “เอาน่าพี่ หุบปากแล้วเต้นรำกับฉันดีกว่า”

     

                เสียงเพลงค่อยๆดังขึ้นคลอไปกับบรรยากาศจากลำโพงรอบๆหอประชุม

     

                “ว่าไงคะคนสวย”แทยอนยื่นมือไปหาทิฟฟานี่และโค้งเล็กน้อย

                “- - เสี่ยวชะมัด”ทิฟฟานี่เบ้ปากเล็กน้อยและยื่นมือไปจับมือของแทยอนเอาไว้

                “โธ่พี่อ่ะ คนกำลังโรแมนติก”แทยอนใช้มืออีกข้างจับมือของอีกคนมาไว้บนไหล่ก่อนจะไปรวบเอวบาง(?)มาชิดกว่าเดิม

     

                แทยอนขยับกายไปมาตามจังหวะเพลงบัลลาดช้าๆ นัยน์ตาสองคู่ประสานกันและเต้นรำกันต่อโดยไม่ละสายตาไปไหน

     

                ทิฟฟานี่ขยับตัวให้ชิดแทยอนมากกว่าเดิม ในขณะที่มือของแทยอนที่ตอนแรกแตะอยู่ที่เอว แต่ตอนนี้มันเลื่อนลงไปคลึงอยู่ที่สะโพกของร่างบาง ทิฟฟานี่ก็ไม่แพ้กันมือที่แตะอยู่ที่ไหล่กลับโอบรอบคอแทยอนให้ใบหน้าใกล้ชิด

     

                ทั้งสองสบตากันด้วยความสเน่หา ก่อนแทยอนจะก้มลงไปประทับริมฝีปากกับที่เดียวกันของอีกคน จูบที่เริ่มด้วยความอ่อนโยนค่อยๆร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ แทยอนส่งลิ้นเข้าไปควานหาความหวานจากโพรงปากของร่างบาง

     

                เขาถอนจูบออกมาในขณะที่ใบหน้าก็ยังคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ ร่างกายก็ยังขยับตัวตามเดิม

     

                “ถ้าฉันเหยียบเท้าแก ฉันจะเป็นคนไม่มีมารยาทป่ะ”ทิฟฟานี่ถามขณะที่ใบหน้าก็ขึ้นสีแดงระเรื่อ นี่จูบกันกลางหอประชุม เพื่อนๆน่ะเธอไม่อายหรอก เพราะตรงนี้ไม่ได้เป็นที่สังเกต มุมอับของหอประชุมเลยนี่นา           

    “ฮ่าๆ พี่คงกลายเป็นคนเสร่อเต้นรำไม่เป็น”

                “บ้า”ทิฟฟานี่ผลักเขาเบาๆก่อนจะหมุนตัวใต้เรียวแขนของแทยอนและมาตกอยู่ในอ้อมกอด

                “จบเพลงพอดี เป๊ะมากคนสวย ฟอดดด”แทยอนก้มลงหอมแก้มทิฟฟานี่และผละออกมายืนตัวตรง

                “ย่ะ”

     

     

     

     

                “จบเพลงแล้ว พิธีเปิดก็จบแล้ว”ฮโยยอนบอกด้วยน้ำเสียงสุภาพ “อ้ากกกก ได้เวลาปลดปล่อย เฮ้ยดีเจ เปิดเพลง”เอ่อ..ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอีกแบบในประโยคต่อมา “ฮี้วๆๆ เอ้าน้องสาว เต้นสวยๆจ้า”

     

     

     

     

                “ฮ่าๆ ประธานโคตรเก็บกดอ่ะพี่”

                “ฉันก็เก็บกดเหมือนกัน ไปเต้นหน้าเวทีดีกว่า”

                “เหวอออออ”

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                “อ่ะ”ยูริยื่นของเหลวสีแดงมาให้เจสสิก้าที่นั่งไขว่ห้างดูพวกบ้าที่กำลังเต้นอยู่ข้างหน้าเวที

                “ยูลไม่ไปเต้นเหรอ”

                “ยูลอยู่เป็นเพื่อนสิก้าดีกว่า”

                “ขอบคุณค่ะ....ซอฮยอน มานี่มา”เจสสิก้ากวักมือเรียกบรรณารักษ์คนสวยของมหาวิทยาลัยที่ดูเหมือนจะหาที่นั่งอยู่ให้มานั่งด้วยกัน

                “ค่ะ”

                “ยุนหวัดดี”

                “หวัดดียูล แล้วก็หวัดดีพี่สิก้า”ยุนอาที่เดินขนาบข้างซอฮยอนเอ่ยทักทายคนทั้งคู่ก่อนจะชวนยูริไปหยิบอาหารมา

                “ทำไมมาด้วยกันล่ะเนี่ย”เจสสิก้าถามขณะมือก็แกว่งน้ำในแก้วสีสวยเล่น

                “พอดีบังเอิญเจอพี่ยุนในตอนหาคู่น่ะค่ะพี่เจ”ซอฮยอนบอกพลางผินหน้าไปมองหน้าเวทีบ้าง พวกเขาดูสนุกกันจัง

                “โฮ้ยยย พี่ว่ามันไม่บังเอิญหรอกซอ”

                “ทำไมพี่เจคิดงั้นล่ะ”

                “แหม่ ซอไม่รู้อะไร ไอ้ยุนมันใช้กล้องที่ถ่ายในความมืดมองหาซอเลยเหอะ”เจสสิก้ากระดกน้ำในแก้วจนหมดแล้ววางมันไว้บนโต๊ะ “พอเจอนะ มันก็ทิ้งกล้องไว้ที่พี่เนี่ย”เจสสิก้าหยิบกล้องให้ซอฮยอนดู

                “โห แจ๋วเลยค่ะ มันส่องได้จริงเหรอคะ”ซอฮยอนมองกล้องในมือด้วยความอึ้ง!! ทึ้ง!! เสียว!! -0-

                “จริงสิ ไม่งั้นมันจะหาซอเจอได้ไง”

                “เห้ยน้องซอ กล้องยุนน้า”ยุนอาที่ถือจานอาหารเต็มไม้เต็มมือตะโกนขึ้นเพราะเห็นซอฮยอนถือกล้องของเขาอยู่

     

                พี่สิก้าต้องบอกแน่ๆเลย ฮืออออออ

     

                “ซอดูเฉยๆค่ะ พี่ยุนชอบซอเหรอคะ”

                ={}=”ยุนอาอ้าปากหวอเมื่ออยู่ๆซอฮยอนก็โพล่งขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

                “ว่าไงคะ”

                “ชอบ ให้จีบป่ะล่ะ”

                “ก็จีบสิคะ”

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                “เหนื่อยโฮกกกก”แทยอนพูดพลางใช้มือพัดไปพัดมาที่หน้าของตัวเอง “พี่ไปเอาแรงมาจากไหนเนี่ย”

                “ฉันเก็บกดไง”ทิฟฟานี่พูดทั้งๆที่ใบหน้าเริ่มเปลี่ยนสีจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์อ่อนๆ ทิฟฟานี่โยกตัวตามจังหวะก่อนจะกรี๊ดสุดเสียงเมื่อนักกีตาร์ของมหาลัยเริ่มเล่นเพลงร๊อค

                “โฮ้ยย เจ็บๆ”แทยอนครางประท้วงเพราะยัยพี่บ้านี่เต้นคนเดียวไม่ได้ แต่ดันมาจับคอเขาไว้ด้วย

                “ร้ากกกกก คูณณณณ”ทิฟฟานี่ฮัม...เอ่ออ ตะโกนร้องเพลงเสียงดังเมื่อเริ่มคุมสติไม่อยู่

                “พี่เมาใช่มั้ยเนี่ย”แทยอนทึ้งหัวตัวเองไปมาก่อนจะคว้าแขนทิฟฟานี่ที่ยืนเซๆชนคนนู้นทีคนนี้ที

     

                โอ้ยยย เพลียกับยัยขี้เมา

     

                “ฮื่ออออ ปล่าววว”ทิฟฟานี่ปัดไม้ปัดมือไปมา

                “ไปนั่งกับพวกพี่สิก้าละกัน”

     

     

     

     

                “งั่ม”ทิฟฟานี่นั่งอยู่บนตักแทยอนอ้าปากงับหัวไหล่แทยอนเบาๆ จมูกโด่งรั้นซุกเข้ากับลำคอสีแดงระเรื่อ

                “ - - ”แทยอนใช้มือจับเอวทิฟฟานี่เอาไว้ไม่ให้ตก สายตาจดจ้องไปที่อาจารย์อาวุโสที่กำลังเดินมา

                “เห คุณฮวังหรือเปล่าครับ”

                “เมาแล้วค่ะ มีอะไรรึเปล่าคะอาจารย์”แทยอนตอบรับแทนหญิงสาวในอ้อมกอด

                “อ๋อ ผมเอาเอกสารตอบรับมาให้ มีตั๋วในนี้ครับ”อาจารย์ยื่นซองสีน้ำตาลขนาดปานกลางมาให้ “ผมขอตัวนะครับ”

                “ขอบคุณมากค่ะ”แทยอนโค้งรับพร้อมยิ้มบางๆให้

                “งื้อออ เค้าร้อน”ทิฟฟานี่ครางในลำคอพร้อมกับใช้มือลูบไปตามแผ่นหลังเล็กของแทยอน

                “ฟานี่เป็นไรอ่ะแท”เจสสิก้าหันมามองเพราะเห็นทิฟฟานี่อ้อนแทยอนอยู่นาน ทั้งๆที่ความจริงมันดูเงียบขรึมจะตาย

                “เมาไงพี่”แทยอนหัวเราะและก้มลงมองคนในอ้อมกอด

                “โฮ้ย กินเยอะล่ะสิ”ยุนอาถามพร้อมกับสายตาหยาดเยิ้ม

                “แกก็เมาว่ะ”แทยอนตอบและใช้นิ้วชี้ไปข้างหลังที่มีบรรณารักษ์แก้มป่องยืนอยู่ด้วยสายตาเขียวๆ

                “พี่ยุนคะ!!!

     

                ฮิฮิ สมน้ำน่า!

     

                “ฮ่าๆ ยังไม่เป็นแฟนกัน ยังกลัวกันเลยอ่ะ”ยูริมองคู่มักเน่แล้วหันมาสบตากับเจสสิก้า

                “ช่างเขาเถอะค่ะยูล”

     

                จะได้กันในหอประชุมอยู่แล้วพี่!!!!

     

                “ง่วงเหรอพี่”

                “เปล่าง่วงง เค้าร้อนนน”ทิฟฟานี่ช้อนสายตาขึ้นมามองด้วยความยั่วยวน

                “ฮ่าๆ ร้อนอะไรล่ะพี่”

                “ร้อนจริงๆนะ”ทิฟฟานี่ใช้นิ้วเกี่ยวเกาะอกแล้วกัดริมฝีปากอย่างเซ็กซี่

                “โธ่ ฉันไม่เห็นร้อนเลย”แทยอนยิ้มแบบซื่อๆ

                “เค้ายั่วอยู่น่ะ”ทิฟฟานี่ขมเม้มใบหูเบาๆแล้วส่งลิ้นร้อนเข้าไปทักทาย

                “เฮ้พี่ นี่มันในหอประชุมนะ”

                “โอยยยย เค้าค้าง!!!!!!!

     

     

     

    ใกล้จะจบแล้ววว เพราะเรื่องนี้ไม่มีดราม่า  #ปรบมือออ 5555

     

    ขอบคุณที่ยังติดตามกันอยู่ ไรท์เปิดเรื่องใหม่ไปแล้วนะ เรื่องคลุมถุงชน อ่ะ

     

    เม้นๆๆ จะได้แต่งตอนต่อไป~

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×