คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ฉันจะอาบน้ำให้เอง [100%]
“แกไปทำอะไรมาฟานี่ กลับซะดึกดื่น”เจสสิก้าเดินงัวเงียออกมาจากห้องของตัวเองถามทันที เพราะจะออกมาดื่มน้ำแต่ดันเจอเพื่อนรักที่พึ่งกลับจากข้างนอกเดินเข้ามา
ก็ดูมันสิ เดินเข้ามาแถมยังยิ้มหน้าบานเป็นกระด้ง นี่ถ้าไม่ใช่เพื่อน ฉันไม่ถามนะ เห็นละหมั่นไส้มากอ่ะ
“สวนสนุกน่ะ”
“ไปคนเดียวเนี่ยนะ....อ้าวน้องแท สวัสดีค่ะ ไปด้วยกันล่ะสิ แล้วไม่กลับห้องเหรอคะ”
เจสสิก้าเปลี่ยนความคิดที่ว่า ยัยนี่มันบ้าที่ไปสวนสนุกคนเดียวทันที เพราะว่ามีเด็กน้อยหน้าตาดีเดินเข้ามาในห้องด้วยหนึ่งชีวิต เอ๊ะ!! หรือว่าเพื่อนฉันจะเป็นพวกโลลิคอนนิยมกินเด็กกันนะ เทรนอยากเป็นอมตะกำลังมาแรงพอดีเลย
“มาส่งพี่ฟานี่เฉยๆค่ะ ไปนะคะพี่สิก้า ฝันดีนะพี่ฟานี่”แทยอนส่งยิ้มให้ทั้งคู่ก่อนจะเดินออกไป
“ฝันดีนะไอ้เตี้ย”ทิฟฟานี่บอกลาแทยอนด้วยรอยยิ้มตาหยีกลับไปให้พร้อมกลับโบกมือน้อยๆพอเป็นพิธี
“แกเหมือนเมียน้อยที่มีสามีของคนอื่นพามาส่งเลยฟานี่ ^^”เจสสิก้าบอกด้วยท่าทางยิ้มแย้ม
“แกเลิกเอาฉันไปเปรียบเทียบกับนางร้ายในละครเหอะสิก้า”ทิฟฟานี่ตอบขณะกำลังถอดรองเท้าวางบนชั้น “ให้เป็นนางเอกหน่อยก็ไม่ได้”
“แต่เมียน้อยในละครที่ฉันดูก็เป็นนางเอกนะแก”
“โอเค งั้นฉันเป็น แล้วแกออกมาทำไมอ่ะ”
“กินน้ำเฉยๆน่ะ คอแห้ง”
“อ่อ นอนเร็วๆนะ พรุ่งนี้ตอนไปทำงานในมหาลัย”
“จ้าๆ ฝันดีๆ”
“เมื่อไหร่จะเสร็จหนออออ พี่ฟานี่ระวังนะ”แทยอนเอ่ยพลางใช้มือจับบันไดเอาไว้ ส่วนอีกมือนึงก็จับขาของทิฟฟานี่ไว้
“รู้แล้วๆ”
“ทำไมพี่ต้องมาทำเองเนี่ย”บ่นพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ
“รู้งี้ฉันก็ไม่มากับแกหรอกย่ะ บ่นอยู่ได้ คนอื่นเค้าไม่เห็นจะบ่นฉันเลย”
“มากับคนอื่นไม่ได้นะพี่ เดี๋ยวเค้าก็เห็นใต้กระโปรงพี่หมดหรอก”
“กรี๊ดดดดด ทะลึ่ง”ทิฟฟานี่ก้มหน้าลงมาว่าคนตัวเล็กที่กำลังช้อนสายตาขึ้นมามองเธอพอดี
โอ๊ยย ฟานี่อยากจะละลายค่ะ
“นะพี่ อย่ามากับคนอื่น มากับฉันปลอดภัยสุดแล้ว”
“เหรอยะ อย่าแอบมองนะ ฉันยังติดป้ายไม่เสร็จ”
“จ้าๆ เอาแม็กอีกป่าว”
“ไม่ต้องๆ จะเสร็จแล้ว เขียนก่อนนิดนึง”
“งืมมมม”
“เสร็จแล้ว จับมือฉันหน่อย ฉันจะโดด”
“อ่ะ โดดดีๆนะพี่ ฮึ้บ โอเค เห้ยยยยยย.....โอ้ยยยย”
.
.
.
“เลือดอ่ะแก แกไปยืนบันไดทับหัวทำไมเนี่ย”
“พี่จะบ้าเหรอ ฉันช่วยพี่ต่างหาก พาฉันไปห้องพยาบาลที”
“ก็ได้ แล้วต้องเย็บป่าวเนี่ย”
“พี่อย่าพูดเรื่องหน้ากลัวแบบนั้นสิ”
“ระวังนะ เดี๋ยวไหลมากกว่าเดิม”
“โอเค ครูเย็บเสร็จแล้ว คราวหน้าก็ระวังๆหน่อย อย่าให้แผลโดนน้ำ อ่ะนี่ ที่ปิดแผล ติดไว้ตลอดหลังอาบน้ำนะ”คุณครูประจำห้องพยาบาลบอกพลางหันหน้าไปมองผู้ป่วยหน้าโง่(?) ที่ไปยืนให้บันไดทับ
“ค่ะคุณครู ป่ะเตี้ย”ทิฟฟานี่รับถุงทั้งหมดมาและจับตัวแทยอนให้ลุกขึ้นมาด้วย “ขอบคุณมากๆค่ะคุณครู”
“จ้า ระวังหน่อยนะ”
“เดี๋ยวฉันจะอาบน้ำให้แกทุกวันหลังจากนี้”
“นี่พี่บ้าไปอีกแล้วเหรอ”
“ฉันไม่ได้บ้าย่ะ”
“แต่ฉันอาบเองได้นะ”
“ฉันจะอาบให้ แกจะขัดคำสั่งฉันเหรอ”
“เปล่าแต่ อาบน้ำมันต้องล่อนจ้อนไม่ใช่เหรอพี่”
“-////////- แกคิดอะไรน่ะ”
“พี่ก็คิดเหมือนกันแหล่ะโธ่”
“ถอดสิ่”
“แบบนี้ฉันก็เสียเปรียบดิ ยูลช่วยฉันด้วย”
“ไม่ได้ยินว่ะ”ยูริตอบแล้วก็เดินเข้าห้องของตัวเองไป “แกร้ก” แหม ล็อคด้วยไอ้เพื่อนยาก
“หืม เสียเปรียบยังไง”
“ฉันถอด พี่ก็ถอด ตกลงไหม”
“บ้า”
“ไม่บ้าหรอกพี่ ถอดเลย”
“แกถอดก่อนดิ”
“พี่แหล่ะ”
“ไม่ แกถอดแล้วเขาไปในอ่างเลย”
“ก็ได้ เร็วๆด้วย ฉันหนาว”
“พี่ฟานี่ ฉันหนาวอ่ะ รีบๆเข้ามาาาา~”
“รู้แล้วๆ”ทิฟฟานี่เดินเข้ามาในสภาพผ้าขนหนูผืนเดียว
“อาบเร็ว หนาวววว”
“อืม”ทิฟฟานี่คุกเข่าลงกับพื้นและเริ่มล้างหน้าให้กับแทยอน
“เหมือนฉันมาใช้บริการที่อาบอบนวดเลยอ่ะพี่ฟานี่”
“ลามก”ทิฟฟานี่ใช้ปลายนิ้วเรียวปาดน้ำรอบๆแผลที่หน้าผากใสอย่างทะนุถนอม เธอรักใบหน้าขาวใสนี้ รักดวงตามหาสเน่ห์ที่สะกดเธอเอาไว้ รักจมูก รักทุกอย่างที่เป็นแทยอน..
สาวตายิ้มสบตากับเจ้าของดวงตาสีอัลมอนต์อย่างจงใจเชื้อเชิญ จะเรียกว่าเธอยั่วก็ได้ นั่งใกล้กันขนาดนี้ มันเป็นระยะที่อันตรายแก่หัวใจเหลือเกิน
ทิฟฟานี่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคนตัวเล็กตรงหน้าเธอมีสเน่ห์มากแค่ไหน ไม่อยากละสายตาไปเลยจริงๆ ร่างบางยิ้มให้กับความคิดอกุศลของตัวเองบางๆก่อนจะล้างหน้าใสๆของแทยอนต่อ แต่เข้าใจใช่มั้ยล่ะว่า ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ ถึงความรู้สึกของเธออยากจะให้เลิกมองแค่ไหน
.
.
.
.
แต่ใจของเธอกลับยินดีที่จะให้มองกันอย่างนี้ตลอดไป
“แล้วพี่ไม่หนาวเหรอ เข้ามาในอ่างด้วยกันก็ได้ อ่างมันกว้างนะพี่”
“อืม”ทิฟฟานี่พยักหน้าให้กับความคิดของแทยอนก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วปลดเปลื้องอาถรณ์ที่มีอยู่ชิ้นเดียวบนร่างกายออก
ฟึ่บ!!
ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมถึงใจง่ายจัง ฉันไม่ใช่คนอย่างนั้นแน่นอน คอนเฟิร์ม(?) เรารู้จักกันมาแต่เด็ก แค่อาบน้ำด้วยกันไม่เห็นต้องเขินเลย เอ่อ....ถึงจะเคยอาบด้วยกันเมื่อนานมากแล้วก็เถอะนะ
“ฮู้ววววว อย่างขาวอ่ะพี่”
“-//////- แกอย่าทำหน้าหื่นได้ป่ะ”ทิฟฟานี่ก้าวข้ามอ่างแล้วลงมานั่งบนตักแทยอนด้วยร่างกายเปลือยเปล่า มือบางจับไหล่ของคนตัวเล็กเอาไว้เป็นการพยุงตัวเองไม่ให้ล้มไปทับอีกคน
“ก็ได้ แต่พี่ขาวจริงๆนี่นา”
“แกไม่ขาวกว่ารึไงยะ”ทิฟฟานี่พูดพลางเอาน้ำลูบใบหน้าขาวใสของแทยอนไปด้วย “หน้าแกเนียนจัง”
“อืม ก็งี้แหล่ะพี่ คนหน้าตาดี”แทยอนดึงทิฟฟานี่มาชิดกับตนเอง กดจมูกลงบนซอกคอขาวเนียน แล้วสูดดมความหอมแรงๆ ก่อนจะค่อยๆละเลียดใช้ลิ้นร้อนๆราวกับคีมเหล็กที่ลนไฟโลมเลียไปทั่วร่างกายขาวเนียนเสมือนว่าเป็นเจ้าของร่างกายนั้นเสียเอง แต่ใช่ ใครที่ไหนจะเลียร่างกายของตัวเองเล่า
คิมแทยอนเลยใช้ลิ้นร้อนๆนั้นหาความหวานจากร่างกายทิฟฟานี่แทนยังไงล่ะ
ขอโทษนะพี่ แต่ฉันห้ามตัวเองตอนนี้ไม่ได้จริงๆ
มือเรียวของแทยอนค่อยๆลูบแผ่นหลังเนียนช้าๆจนไปถึงสะโพกมน บีบเคล้นเบาๆด้วยความทะนุถนอม อืมมมม พี่น่ารักมากจริงๆพี่ฟานี่ คนตัวเล็กกดจูบลงไปที่ซอกคนอีกครั้ง ดูดเม้มแสดงความเป้นเจ้าของ จับจองคนนี้ไว้...ให้เป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว
“ไอ้บ้า ถ้าคอฉันมีรอยนะ”ร่างในอ้อมกอดโอบรอบตัวแทยอนเอาไว้แล้วซบหน้าลงบนบ่าเล็กของแทยอนด้วยความสะดวกสบาย
นั่งกันอยู่ท่านี้ ก็ไม่ได้คิดว่ามันจะสบายอะไรหรอกนะ แต่พอลองนั่งจริงๆ กับคนสำคัญของเราแล้ว มันกลับสบายอย่างน่าประหลาด
“รอยนิดหน่อย มองไม่เห็นหรอกพี่”
“อื้อออ”
“พอแล้วล่ะ เดี๋ยวฉันอดใจไม่ไหว ตัวพี่ห้อมหอม ถ้าฉันทำอะไรพี่ลงไปนะ ฉันต้องมองหน้าพี่ไม่ติดแน่ๆเลยอ่ะ”แทยอนบอกพลางจูบเบาๆที่หัวไหล่อย่างช้าๆเป็นการลดอารมณ์ที่พลุ่งพล่านในกาย
แน่นอนว่าอยู่กับคนอย่างพี่ฟานี่ มันหยุดแบบพรวดพราดไม่ได้หรอก ถึงพี่จะทนได้ แต่ฉันทนไม่ได้
“ฉันก็คิดแบบนั้น”
“อืมมมม”แทยอนพลิกตัวให้ทิฟฟานี่หันหลังให้เขาแล้วกอดเธอจากทางด้านหลังแทน
อยู่แบบนี้ก็อบอุ่นดี แทยอนใช้ปลายนิ้วลูบไปที่หน้าท้องแบนราบ(?)ของทิฟฟานี่อย่างเบามือ หื้ม มันนุ่มจริงๆเลยพุงพี่ฟานี่เนี่ย
“แกอย่าให้แผลโดนน้ำนะยะ”
“รู้น่า ฉันไม่ได้โง่นะพี่”
“หน้าแกโง่มาก”
“สรุปแล้วใครจะอาบน้ำให้ใครเนี่ย ฮ่าๆๆ”
“ฉันสิอาบให้แก”
“พี่เช็ดเบาๆหน่อยดิ”แทยอนร้องซี้ดซ้าดตลอดเวลาที่ทิฟฟานี่กดสำลีลงบนรอบๆแผล
มันก็มีเศษเสี้ยวของสำลีโดนแผลนี่นา แล้วมือพี่ฟานี่น่ะ เบาตายล่ะ
“สำออย ฉันเช็ดรอบแผลนะยะ”
“มันก็เจ็บเหมือนกันแหล่ะพี่”
“ก็ได้ อ่ะ เสร็จแล้ว ฉันไปล่ะ”
“นอนด้วยกันก็ได้”แทยอนจับตัวทิฟฟานี่ให้เอนลงนอนตามเขาแล้วรวบตัวมากอดจากทางด้านหลังเอาไว้
ตัวพี่ฟานี่หอมจัง ใช้สบู่ก้อนเดียวกันจริงหรือเปล่านะ ทำไมพี่หอมขนาดนี้
“ฉันเรียนเช้านะ”
“ฉันก็เหมือนกัน พอตื่นพี่ก็ไปอาบน้ำที่ห้อง เดี๋ยวฉันรอ”
“อืม ฝันดีนะ”แทยอนบอกขณะที่จับตัวทิฟฟานี่ให้หันหน้ามาทางเขา
สบตากันอีกครั้งก่อนวันนี้จะหมดไป เป็นคนสุดท้ายของวันแล้ว พอตื่นขึ้นมา เป็นคนแรกของวันก็คงจะเลิศเลยล่ะพี่
คิดไปคิดมา จ้องตากันไปจ้องตากันมา ไม่ท้องไม่เลิกหรือไงเนี่ย ฉันล่ะง่วงมากมาย
“ฝันดีเหมือนกันพี่ฟานี่ จุ๊บ~”
“อืมมม นอนได้แล้ว”
“จ้า”
“สิก้า แกจะนอนอีกนานมั้ย”ทิฟฟานี่ปรายตามองเพื่อนสนิทที่ฟุบลงกับโต๊ะตั้งแต่เริ่มคาบ
“เออๆ รู้แล้วๆ”เจสสิก้าตอบรับทั้งๆที่ตัวเองก็ยังไม่เงยหน้าขึ้นจากโต๊ะสุดที่รักที่มีคราบน้ำลายไว้เป็นอนุสรณ์ให้กับนักศึกษารุ่นน้อง
“งานการก็ไม่ช่วยฉันทำ แล้วยังมาแอบหลับในห้องเรียนอีก”
“บ่นอีกล้าววว ก็ฉันง่วงอ่ะฟานี่ ทีแกฉันยังไม่ว่าเลย”
“อะไรยะ”
“เมื่อคืนแกหายไปไหนมาห้ะ”เจสสิก้าลืมตามองทิฟฟานี่อย่างจับผิด
แหม ทำเป็นระอาฉันกลบข่าวเมื่อคืนล่ะซี่~ เจสศรีฉลาดนะค้าน้องหมี ไปหลอกคนอื่นไป๊
“เปล่านี่ เมื่อเช้า ฉันยังปลุกแกเหมือนเดิมเลยนะ”
“อันนั้นฉันไม่เถียง แต่ตอนเที่ยงคืนฉันเดินไปหาแกที่ห้องแล้วไม่เจอ”
“แล้วแกจะเข้าห้องฉันทำไมยัยบ้า”
“ฉันเหงานี่นา แกไปอยู่ไหนมาสรุป”
“ห้องแทไง”
“แกได้กันแล้วเหรอ”
“บ้า ฉันไปทำแผลให้เฉยๆ แล้วก็นอนยาวเลย”
“เฮ้อ จริงๆเลย แล้วจะไปเตรียมงานต่อป่าว”
“กำลังจะไป แล้วชวนแกไปด้วย”
“งั้นก็ไปป่ะ”
“ไม่ร้อนเหรอ”
“ถามได้เนอะยัยบ้า ร้อนจะตายและ”ทิฟฟานี่เดินเข้ามาด้วยใบหน้าออกจะแดงเล็กน้อย
เอ้อ แดดสมัยนี้ มันไม่ได้ละเว้นคนสวยๆหน้าตาดีๆนี้นา ทำไงได้ล่ะ
“เอ้า ก็ฉันเห็นแกยืนกลางแดดอยู่ตั้งนานอ่ะ”เจสสิก้าละมือจากแปรงทาสีแล้วหันมาถามทิฟฟานี่ที่พึ่งเดินเข้ามาในตัวอาคาร
“ฉันต้องคุมน้องเค้านี่นา เฮ้อออ ร้อนนน”ทิฟฟานี่ใช้พัดโบกแรงๆใส่หน้าตนเอง
“พี่ฟานี่ ฉันมาแล้วววว”
“แกมาช้ามาเลยเตี้ย”
“คุยติดลมอ่ะ หวัดดีค่ะพี่สิก้า”
“เอ่อ หวัดดีค่ะน้องแท”
“ไอ้บ้า ไปจีบใครอีกใช่มั้ย”
“เปล่าเลยพี่ ฉันคุยกับคนขายน้ำต่างหาก อ่ะ กินดีกว่า เดี๋ยวหายเย็น”แทยอนส่งแก้วน้ำในมือไปให้ทิฟฟานี่ “พี่สิก้า ยูลฝากมาให้พี่อ่ะ”
“อ่อ ขอบคุณค่ะ แล้วยูลอยู่ไหนอ่ะ”
“ห้องประธานค่ะ ครูเรียกมันไปอ่ะ พี่ฟานี่น่าจะรู้ว่าเรื่องอะไรนี่ พี่รู้ป่าว”
“ไม่รู้” - -
ฉันจะไปรู้ได้ไงยะ ฉันไม่ได้เข้า
“สิก้ามันรู้ แกไปหาครูแทนฉันนี่”
“อ่อ ฉันรู้แล้วล่ะ เข้าค่ายเทอมหน้าน่ะจ่ะ เปิดปุ๊ปเข้าปั๊ป”
“โคตรเตรียมการเลยอ่ะพี่ แลจะรีบเข้าเนอะ”
“ก็ว่างั้นแหล่ะ ฉันถึงไม่เข้าไปฟังไง”ทิฟฟานี่ดูดน้ำในแก้วจนหมดแล้วส่งต่อไปให้แทยอน “ทิ้งให้ด้วย”
“พี่เห็นฉันเป็นเบ๊เรอะ”
“อย่าพูดมาก ฉันทำข้าวให้แกกินทุกวันนะยะ”
แทยอนเบ้ปากเล็กน้อย “ทวงบุญคุณอ่ะพี่”
“เอาไปทิ้งด้วย”
“จ้าๆ มาเดี๋ยวฉันถือร่มให้พี่เอง”แทยอนพูดจบก็ถือร่มและแก้วน้ำเดินตามทิฟฟานี่ออกไปนอกอาคาร
“- - สรุปแล้วแทมันก็ยอมฟานี่อยู่ดี แล้วมันจะเถียงฟานี่ทำไมเนอะยุน”
“หืออ”ยุนอาที่นั่งสัปหงกอยู่ข้างเสาสะดุ้งทันทีที่เจสสิก้าคุยด้วย
ฮ่วยยย ฉันง่วงอ่ะ อย่าเรียกเวลาฉันเผลอเส่
“เอ่ออ คงงั้นมั้งพี่”
“แกได้ยินที่พวกฉันคุยกันด้วยเหรอยุน”
“เหอะ ไม่ล่ะ”
“ย่ะ!!!!”
“หยองกี้จ๋า แทงเอาไวท์มอลต์สองแก้ว”
“งั้นนั่งเลยแทง น้องฟานี่ก็ด้วยนะ เดี๋ยวพี่เอาไปให้”
“ค่าพี่หยองงง”ทิฟฟานี่ตอบรับและเดินไปนั่งที่โต๊ะ “แกหุบร่มดีๆหน่อยสิยะ”
“จ้าๆ”เฮ้ออออ เข้ามาค่อยเย็นหน่อย อิจฉาพี่หยองจัง อยู่ที่นี่ทั้งวันเลย
“แล้ววันนี้ไม่เรียนกันเหรอ ยังไม่พักนี่นา ไม่มีใครมาสักคน”ซูยองตะโกนถามขณะชงไวท์มอลต์
“เค้าเตรียมงานกันพี่ ฉันกับไอ้เตี้ยก็เลยมานี่ ข้างนอกมันร้อน”
“ตากแอร์ว่างั้น”
“พี่เค้าพามานี่นา”แทยอนบู่ปากไปทางทิฟฟานี่ให้ซูยองดู
“อย่าบ่นๆ พี่หยอง เอาเชอร์รี่ด้วย”
“จ้าๆ รอหน่อยน้า”
RRR RRR RRR~
“พี่ไอยู”=[]=แทยอนอ่านชื่อคนโทรเข้าแล้วก็อ้าปากค้างงง
โอ้จอร์จจจจจจ พี่ไอยูจะโทรมาทำไมมม
“เตี้ย!!!”ทิฟฟานี่บิดหูแทยอนทั้งๆที่นั่งอยู่คนละฝั่ง
“โอ้ยยย....หยองกี้ โทรศัพท์พี่อ่ะ มาอยู่กับแทงได้ไงเนี่ยย ปล่อยเส่พี่”
-3-ยัยพี่ซาดิสต์เอ้ยยยยยย
“เหอออ โทรศัพท์พี่อยู่กับซันนี่นี่นา”ซูยองงงเป็นไก่ตาแตก ก่อนจะเข้าใจเมื่อเงยหน้ามาสบตากับคนตัวเล็กที่กระพริบตาข้างซ้ายถี่ๆ จนเสียวว่าเอ็นที่หนังตาอาจจะขาด “โอ้ย ซันนี่เนี่ย ทิ้งโทรศัพท์ไม่เป็นที่เลย เอามาให้พี่หน่อยดิแทง”
“ค่าาา”แทยอนรีบคว้าโทรศัพ์มาไว้ในมือทันทีแต่
.
.
.
.
.
“เดี๋ยวเตี้ย!!”ทิฟฟานี่ดึงเสื้อของแทยอนเอาไว้
“หะ...หา อะไรพี่”
“นั่นโทรศัพท์ฉัน ของพี่หยองอยู่นี่”
“อ๋ออ ขอบคุณค่ะพี่”
“ขอบคุณมากนะพี่หยอง”แทยอนแกล้งทำเป็นส่งโทรศัพท์ให้ซูยอง แต่ปิดเสียงแล้วใส่ในกระเป๋ากางเกงตัวเองแทน
“เออ เสร็จพอดี เอาไปด้วย ไวท์มอลต์กับเชอร์รี่อ่ะ ฉันจะเข้าไปนอนข้างใน”
“จ่ะพี่ นี่เงิน”แทยอนจ่างเงินแล้วหยิบของทั้งหมดไปวางบนโต๊ะ
“แกผูกก้านเชอร์รี่ด้วยปากเป็นป่าว”ทิฟฟานี่หยิบเชอร์รี่ขึ้นมามองหนึ่งลูก
“เป็นดิพี่ พี่ทำไม่ได้อ่อ”
“ไม่อ่ะ ทำให้ฉันดูหน่อย”
“อ่า”แทยอนส่งเชอร์รี่เข้าปากไปสองลูก อมไว้สักพักแล้วก็คายออกมา “นี่ไง เจ๋งป่าว”
“โหหห แกทำได้ไง สอนหน่อยดิ่”
“พี่ลองดูก่อนดิ”
“อือๆ”ทิฟฟานี่ก็ลองทำบ้าง แต่พอเอาออกมามันกลับไม่ผูกกันเหมือนของแทยอน “ไม่เห็นได้เลยอ่ะเตี้ย”
“พี่ใจเย็นๆดิ ลองใหม่ๆ”
“อือ”ทิฟฟานี่ลองทำแบบเดิม อีกครั้งแต่จากใช้ลิ้นแตะๆดูก็ไม่เห็นว่ามันผูกกัน เลยจะคายออกมา
“เดี๋ยวๆ”แทยอนบอกและโน้มตัวไปหาทิฟฟานี่ ประทับริมฝีปากที่ที่เดียวกัน ก่อนจะส่งลิ้นไปควานหาก้านเชอร์รี่ในปากของร่างบาง แล้วผูกมันช้า “อื้อ”แทยอนแทบจะสำลักเมื่อเขาจะถอนจูบออกแต่ทิฟฟานี่กลับโอบคอและดึงเอาไว้
ลิ้นเล็กของแทยอนถูกทิฟฟานี่ชิงอิสรภาพการขยับไปเมื่อทิฟฟานี่เป็นฝ่ายคุมเกมแลกลิ้นเองทั้งหมด
“อืมมมม”ทิฟฟานี่ละเลียดชิมริมฝีปากล่างของแทยอนและเอาลิ้นดันเชอร์รี่เข้าปากแทยอนไปหนึ่งลูกแล้วค่อยถอนจูบออกมา
แทยอนส่งยิ้มให้ทิฟฟานี่ขณะที่ใบหน้าคลอเคลียอยู่ใกล้ๆกันอย่างช่วยไม่ได้เพราะเชอร์รี่ทั้งสองลูกมันผูกติดกัน “พี่หวานจริงๆนะพี่ฟานี่”
“เมื่อไหร่แกจะขอฉันเป็นแฟนสักที”ทิฟฟานี่กัดเชอร์รี่ให้ขาดแล้วดันตัวแทยอนลงนั่งดีๆ
“อ้าวพี่อ่ะ ถ้าพี่ชอบฉัน พี่ก็ขอดิ”
“ถ้าแกชอบฉันแกก็ขอฉันเป็นแฟนสิยะ”
“ไม่”
“ไม่อะไรยะ”
“ฉันไม่ขอ เสียฟอร์ม”
“ฉันก็เหมือนกันแหล่ะย่ะไอ้เตี้ย”
เม้นหน่อยเถอะน้าาาา ตอนนี้ฟานี่ไม่ได้ใจง่ายนะ แค่สมยอม~~
ความคิดเห็น