คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : หวงไม่ได้เหรอยะ
“นี่ไอ้แท ฉันอยากจะแนะนำแกสักหน่อยว่ะ”ยูริที่เดินเข้ามาในห้องย่อยของแทยอนเอ่ยขึ้นหลังจากยืนมองท่านอนของแทยอนได้สักพัก
“ว่ามา”แทยอนบอกขณะยังหลับตาอยู่
“แกอย่านอนแผ่หลากลางเตียงได้ป่าววะ” - -
ทุเรศมากเลยว่ะไอ้เตี้ย นอนริมเตียงมันก็ไม่ทุเรศมากหรอกนะ แต่นี่เล่นแผ่กลางเตียงเลย
“ก็นี่มันห้องฉัน ฉันจะนอนไงก็ได้
“อันนั้นมันก็จริง แต่ว่านะ มันมีคนเข้ามาน่ะสิ”
“ถ้าเป็นแก ฉันไม่เกรงใจหรอก”
“เปล่านี่ พี่จียอนน่ะ”ยูริผายมือให้จียอนเดินเข้ามา
“เอ้า ทำไมแกไม่บอกก่อนวะ”แทยอนเด้งตัวขึ้นมาจากเตียงและนั่งอย่างสงบเสงี่ยมเรียบร้อย “ขอโทษค่ะพี่จียอน”
“เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะแทแท”จียอนรุ่นพี่ปีสาม ส่งยิ้มบางๆไปให้
“งั้นฉันไปข้างนอกละกัน คุยกันไป”ยูริบอกและเดินไปนั่งที่โซฟาห้องรับแขก
“พี่มีอะไรรึป่าวอ่ะ”
“อะ..เอ่อ มีค่ะ”จียอนสะดุ้งหลังจากเผลอจ้องหน้าคนตัวเล็กนานไปหน่อย “คือว่า แทแทต้องเป็นพิธีกรคู่กับพี่น่ะค่ะ”จียอนบอกขณะเปิดชีทให้แทยอนดู
“หาาาา”
“พวกปีสามเขาจัดมาน่ะจ้ะ”
“อ่อค่ะ แล้วพี่ฟานี่รู้ป่าวอ่ะ”แทยอนถามอย่างกล้าๆกลัวๆ ก็เดี๋ยวพี่ฟานี่รับบทโหดเชือดหมา ทำไงล่ะ
“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันแหะ เค้าไม่ได้บอกอะไรพี่เลย”
“โอเคค่ะ”แทยอนพยักหน้าและรับบทไว้ในมือ
“งั้นพี่ไปก่อนนะคะ”จียอนบอกลา “ถ้ามีโอกาสเราไปเดทกันใหม่นะ”
“ค่ะ”แทยอนยิ้มกว้างไปให้
ปึ้ด!!
“เอ่อ น้องฟานี่ พี่ขอตัวก่อนนะคะ”
“เหวอออ พี่ฟานี่ใจเย็น เมื่อกี้เสียงเส้นเลือดพี่แตกเรอะ
“แกจะไปเดทกับพี่เค้าเหรอ”ทิฟฟานี่พุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อของแทยอน
“เปล่าเลยพี่”
“แต่เมื่อกี้แกตอบตกลง”ทิฟฟานี่เขย่าตัวแทยอนไปมา “งั้นไปเดทในนรกก่อนละกันนะยะ”
“อ้ากกกกกกกส์”
“ขอโทษจริงๆว่ะ เพื่อนรัก ฉันกลัวพี่ฟานี่ว่ะ.....พี่ไม่กลัวใช่ป่าวอ่ะพี่จียอน”
“แห่ะๆ พี่ก็กลัวเหมือนกันค่ะ”
“อ่อยยย~”แทยอนร้องออกมาเสียงหลง ก็แม่คุณเล่นกดซะเต็มๆเลย เบามือหน่อยพี่สาว~
“แกอย่าทำเสียงงั้นสิยะ”
“ก็พี่นั่นแหล่ะ ฉันเกือบตายเลยนะ”
“เวอร์”ทิฟฟานี่บอกขณะที่สองมือก็สาละวนทายาในที่ที่เขียวเป็นจ้ำๆตามร่างกายคนตัวเล็ก “ทีหลังก็อย่าไปเดทกับใครอีกนะยะ”
ฉันควรจะบอกพี่ฟานี่รึเปล่าที่ต้องเป็นพิธีกรคู่กับพี่จียอน เอ่ออ....แห่ะ เห็นสภาพตัวเอง แล้วไม่บอกดีกว่า
“เสร็จแล้วย่ะ”
“ฉันควรจะขอบคุณป่ะ ทำฉันเจ็บแล้วก็มาทำแผลให้เนี่ย”
“แล้วเวลาที่นักฆ่าปล่อยเหยื่อไป เหยื่อควรจะขอบคุณมั้ยล่ะ”ทิฟฟานี่ถามขณะเก็บยาใส่กล่องยาสามัญประจำหอ
“อึก”เสียงกลืนน้ำลายของแทยอนดังขึ้นมา “ทำไมต้องเปรียบเทียบอะไรที่น่ากลัวๆด้วยล่ะพี่”
“ว่าไง ตอบบบบ”
“เป็นฉัน ฉันไม่อยู่ขอบคุณหรอกพี่ วิ่งป่าราบอ่ะ”
“ฮ่าๆ เอาล่ะ กินข้าวเช้ารึยังเตี้ย”
“ยังอ่ะ พี่ทำให้กินหน่อยดิ”
“งั้นก็ได้”
“อียูล ลุก ไหนแกบอกไม่ให้ฉันนอนแผ่หลาไง”
“ฉันบอกแกต่อด้วยว่ากลางเตียง แต่นี่มันโซฟา”
“เออๆนั่นแหล่ะ ลุก ฉันจะกินข้าว”
“พี่ฟานี่จ๋า ทำให้ยูลด้วยป่าว”
“ไม่อ่ะ ลืม”ทิฟฟานี่เดินถือจานออกมาจากห้องครัวตอบ “ถ้าหิวก็ไปกินกับสิก้าดิ ปลุกมันลุกมากินด้วย ฉันทำไว้แล้ว บนโต๊ะอ่ะ”
“จ้าาา ยูลไปละ”
“อ่ะ”ทิฟฟานี่ยื่นจานที่ถือออกมาไปให้แทยอน
“แล้วพี่กินไรอ่ะ” ก็พี่เค้าถือออกมาแค่จานเดียวอ่ะ
“น้ำส้ม เปิดทีวีดิ่”
“เคๆ”แทยอนตอบก่อนจะเปิดทีวีและเริ่มลงมือกินอาหารที่ทิฟฟานี่ทำมาให้ “แค่นั้นอิ่มอ่อ”
“ก็ฉันไม่ค่อยหิวนี่นา”
“พี่รู้มั้ยว่าพี่แอมเบอร์เค้าชอบพี่อ่ะ”แทยอนที่นั่งนิ่งๆอยู่บนโซฟาหลังจากกินข้าวเสร็จก็เปิดปากพูดกับสาวตายิ้มที่นั่งอยู่ข้างๆกัน
“หืมมม”ทิฟฟานี่หันขวับมามองหน้าแทยอนด้วยความสงสัย
“พี่แอมเค้าฝากฉันมาบอกพี่น่ะ”แทยอนจ้องลึกเข้าไปในนัยน์ตาหวานของทิฟฟานี่
แน่นอนว่าทิฟฟานี่ไม่ได้หลบตา ร่างบางเคยบอกไปแล้วนี่นา ว่า ‘ยินดีให้มองกันอย่างนี้ตลอดไป’ แล้วว่าแต่ ไอ้เตี้ยนี่ จะมองฉันทำไมนักหนา
“แกสนิทกับแอมเหรอ”ถามด้วยความสงสัย อยู่กันคนละปี เรียนก็คนละคณะ ไม่น่าโคจรมาเจอกันด้วยซ้ำอ่ะนะ - - นี่ไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่ฟานี่แค่สงสัยค่ะ
“นิดนึงมั้ง ฉันชอบไปนั่งดูพี่เค้าเล่นบาสน่ะ ก็เลยรู้จักกัน”
เฮ้ออออ ถึงพี่แอมจะฝากมาบอก แต่ฉันก็ไม่ค่อยอยากจะบอกเท่าไหร่หรอก
“ฝากมาแค่นี้ใช่ป่ะ”
“ฉันจำไม่ได้แล้ว”แทยอนบอกพร้อมกับเริ่มเอนตัวนอนลงบนตักทิฟฟานี่แล้วเงยหน้ามอง ใบหน้ารูปไข่เรียวสวยรับกับดวงตายิ้มอันเป็นเอกลักษณ์
แทยอนจับมือซ้ายของทิฟฟานี่มาวางไว้บนท้องราบเรียบของตัวเอง แล้วคลึงไปมาระหว่างที่ยังเงยหน้ามองร่างบางอยู่
“หัวแกเบาลงรึเปล่า สมองมันฝ่อเหรอ”ทิฟฟานี่ใช้อีกมือที่ว่างอยู่วางทับไว้บนศีรษะคนตัวเล็ก นิ้วเรียวลูบเรือนผมสีบลอนด์สว่างด้วยความหลงใหล
เปล่าหรอก เธอไม่ได้บ้านะ ที่ลูบผมแล้วฟิน!!!!!!
สาวตายิ้มก้มลงสบตากับดวงตาเจ้าสเน่ห์ที่มองเธออยู่แล้ว แทยอนยกมือขึ้นมาโอบรอบคอทิฟฟานี่เอาไว้ และรั้งให้เธอขยับตามลงมาช้าๆ
ริมฝีปากแตะกันด้วยความรู้สึกหอมหวาน แทยอนพลิกตัวให้ทิฟฟานี่ไปอยู่ด้านล่าง มือของคนทั้งคู่ยังประสานกัน ลิ้นเล็กค่อยๆดันเข้าไปในโพรงปากของอีกคน
ทิฟฟานี่เผลอครางออกมาด้วยความรู้สึกหวาบหวาม “อื้ออห์”
….NC (เม้นอย่างมีสาระ พร้อมบอกเมล์ลใต้คอมเม้นน้า)....
ทิฟฟานี่นอนอมยิ้มให้กับคนตัวเล็กที่นอนหลับซบอยู่บนหน้าอกเธอด้วยความอ่อนล้าจากกิจกรรมเมื่อครู่ เธอจับแขนของร่างเล็กให้โอบรอบเอวบาง(?)ของเธอเอาไว้ก่อนจะหลับตาเข้าสู่ห่วงนิทราที่มีแทยอนอยู่ในฝันไปทั้งคืน...
“เฮ้!!!!!”เสียงตะโกนดีใจดังขึ้นเป็นระยะๆจากข้างสนามบาส เพราะว่านักกีฬาทำแต้มได้
“คนเล่นบาสเท่เนี่ยเท่เนอะ”ทิฟฟานี่ที่นั่งเท้าคางอยู่ตรงแสตนด์เชียร์เอ่ยถามแทยอน
“โธ่พี่ ฉันก็อยากเล่น แต่ฉันเล่นไม่เป็น”แทยอนตัดพ้อ แต่มือก็ยังกุมกันอยู่
“งั้นเหรอ”
“พี่ชอบคนเล่นบาสเหรอ”แทยอนหันไปมองใบหน้าของทิฟฟานี่ที่มองตรงไปยังสนามบาสอย่างตั้งใจ
“เปล่านี่”
ถึงปากจะปฏิเสธแต่สายตาพี่ยังมองอยู่เลยล่ะ พี่รู้ตัวบ้างรึเปล่า
“งั้นฉันไปทำงานก่อนนะ อย่าอู้ให้มากนักล่ะ”ทิฟฟานี่บอกพลางลุกขึ้นจากแสตนด์
“เดี๋ยวก้อนนนนนน ฟานี่”แอมเบอร์ทีวิ่งมาพร้อมกับลูกบาสยื่นดอกกุหลาบที่ถือมาด้วยมืออีกข้างไปให้ “ฉันให้”
“อืม ขอบคุณนะ”^^ทิฟฟานี่ยิ้มให้แอมเบอร์และหันกลับมาบอกแทยอน “ฉันไปละนะเตี้ย”
“แกบอกฟานี่แล้วใช่ป่ะวะแท”
“บอกไปแล้วพี่ ตามที่พี่บอกเป๊ะเลย”
“เฮ้ย ขอบใจมากว่ะ มีไรให้ช่วยก็บอกได้นะ”
“ฉันมีเรื่องให้ช่วย”แทยอนโพล่งขึ้นมาเมื่อแอมเบอร์กำลังจะเดินกลับ
“หือ???”
“สอนบาสให้ฉันทีสิ”
“แฮ่กๆๆ”แทยอนนอนลงไปกองกลางสนามหลังจากซ้อมตัวต่อตัวกับแอมเบอร์อยู่นานพอสมควร
“แกพยายามหน่อยดิวะ กากมากอ่ะ”
เออดี ทับถมกันเข้าไป
“โอ้ยพี่ ฉันพึ่งหัดเล่น”
RRR RRR RRR
.
.
“ฮัลโหลพี่”
.
.
“รู้แล้วๆ ฉันไม่ได้ไปม่อใครหรอกน่า”
.
.
“ก็กำลังจะกลับไง พี่ไปนอนได้แล้ว ฝันดี”
“งั้นก็กลับเลยละกันว่ะแท ฉันไปละ เล่นกับแกแม่งเก็บบอลบ่อยมากอ่ะ”
“กลับดีๆละกันพี่ บาย”
“เออๆ”
“เหอะ ยัยพี่ซาดิสต์หลายใจ”แทยอนที่นอนอยู่ในห้องย่อยของตัวเองพูดขึ้นมา “พี่ได้ฉันแล้วนะ ไปรับดอกไม้พี่แอมได้ไง ตอนนั้นยังให้ฉันขอเป็นแฟนอยู่เลย”
ฟึ้บ
“เห้ย แกจะทิ้งกุหลาบทำไมฟานี่”
“เอ้า จะให้เอาไปไว้ไหนล่ะ”ทิฟฟานี่ถามขณะเดินเข้ามาในห้องโดยไม่ได้สนใจของที่เธอพึ่งทิ้งไปเลย
“ในห้องแกมีแจกัน”
“ช่างเหอะ ทิ้งไปแล้วนี่”
“- - พี่ตั้งใจทิ้ง อย่างมาอ้าง”ยูริที่นั่งอยู่ข้างๆเจสสิก้าพูดขึ้นมาบ้าง
“แกจะมาเก็บไปป่ะละไอ้ดำ”
“แง สิก้า พี่ฟานี่ว่ายูลอีกแล้วอ่ะ”
“น่าหมั่นไส้ที่สุดเลย”
“อย่ามาว่ายูลนะยะ”เจสสิก้ากอดตอบยูริ เพราะยูริพุ่งตัวมากอดเธอก่อน
ฮิฮิ อกสิก้านี่นุ่มที่สุดเลย อ้อนนิดอ้อนหน่อยก็ได้ซบและ ไอ้แทต้องไม่เคยทำแน่ๆเลย ก็พี่ฟานี่มีนมที่ไหนล่ะ
“โอ้ย ฉันล่ะเบื่อพวกแกสองตัว”ทิฟฟานี่บ่นกับตัวเองขณะเดินเข้าห้องของตัวเอง “ไอ้เตี้ยนั่นก็ปากแข็งจัง....เอ๊ะ หรือมันไม่ได้ชอบฉัน เห้ แต่ได้กันแล้วนะ”
“คร่อกกกก”
- - ยูริยืนมองแทยอนที่นอนน้ำลายหยดลงโต๊ะแลกเชอร์หลังจากเก็บของลงกระเป๋าเตรียมจะไปกินข้าว “ฉันควรจะรอแกรึเปล่าวะ”
“ไอ้เตี้ยยย ไปกินข้าว”ทิฟฟานี่เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเจสสิก้า แล้วเดินไปปลุกแทยอนที่นอนอยู่
“อือออ”
“อือแล้วไม่ลุก”- -*
“ฉันหิวแล้วอ่ะแก ปลุกเร็วๆหน่อยได้ป่ะ”
“ก็มันไม่ตื่นทำไงอ่ะ ยูลเอามันขี่หลังดิ่”
“ไม่ได้ย่ะ ยูลต้องให้ฉันควง”เจสสิก้าวิ่งเข้าไปกอดแขนยูริอย่างออดอ้อน
ไม่ได้หรอก ถ้ายูลให้แทขี่หลัง ฉันก็ต้องไปเดินกับยัยหมีน่อสิ
“เดี๋ยวฉันให้แกควงเอง”
เจสสิก้าเบ้ปากเล็กน้อย “ฉันรังเกียจย่ะ”
“ยัยบ้า”ทิฟฟานี่มองเพื่อนที่พึ่งบอกว่ารังกียจเธออย่างเอือมๆ
“แกก็เอามันขี่หลังเองสิ”
“อืมมม”แทยอนครางออกมาเมื่อรู้สึกว่าเขาเคลื่อนที่อยู่ตลอดเวลา
“ตื่นแล้วเหรอ ลงเลย”ทิฟฟานี่บอกพร้อมกับปล่อยมือที่ประคองสะโพกของแทยอน
“ไม่อ่ะ ฉันจะพี่หลังพี่”แทยอนกอดคอทิฟฟานี่เอาไว้แน่น ก่อนจะซบลงบนแผ่นหลังทิฟฟานี่ตามเดิม
อยู่แบบนี้มันรู้สึกดี แทยอนฝังจมูกลงกับลำคอของ แหม่ องศามันพอดีจริงๆเลยพี่
“แต่ฉันหนักนี่นา”
“อย่าบ่น เดินเร็วๆสิ พี่สิก้ากับยูลไปนู่นแล้ว”
“แกน่ะสิบ่น”
“ฟานี่ แอมซื้อน้ำมาให้”แอมเบอร์เดินถือสมูตตี้ปั่นจากคอฟฟี่ชอปใกล้โรงอาหารมาให้ “อันยองสิก้า น้องยูลแล้วก็ไอ้แท”
“ดีพี่”แทยอนบอกพลางปรายตาไปมองทิฟฟานี่ที่ยิ้มให้กับแอมเบอร์อยู่
พี่แอมคนโง่ ที่ไม่รู้ว่าแทงกับพี่ฟานี่ได้กันแล้ว บู่-3-
“ขอบคุณค่ะ”ทิฟฟานี่ยิ้มรับแล้วแอมเบอร์ก็เดินจากไปด้วยรอยยิ้มที่ประดับอยู่เต็มหน้า
“แอมชอบแกเหรอฟานี่”เจสสิก้าถามหลังจากมองแอมเบอร์ที่เดินออกไปจนลับตา
“สิก้าชอบเขาหรอออ ไม่ได้นะ”ยูริหันมามองเจสสิก้าด้วยความตื่นตระหนก
“บ้าสิ สิก้ารักยูลคนเดียว”
“แหว่ะ”แทยอนพูดก่อนจะก้มลงกินข้าว “แค่กๆๆ”แทยอนไอแล้วหันไปมองหน้าฟานี่
“อะไร มองหน้าฉันทำไม”
“เอาน้ำมาสิพี่ฟานี่ พี่ไม่เห็นเหรอว่าฉันสำลัก”
ถุย ฉันสำลัก~ ไอ้แทแม่งมารยาร้อยเล่มเกวียนมากค่ะ นุ้งยูลบอกเลย แต่แกเล่นไม่ค่อยเนียนนะเว้ย เด็กอนุบาลยังดูออกเลยว่าแกล้งสำลัก เอ่ออ....ยกเว้นพี่หมีไว้คนนึงละกัน โห พี่โคตรซื่ออ่ะ
“อ่อ.....เห้ย แกกินหมดเลยได้ไงอ่ะ ฉันก็หิวน้ำเหมือนกันนะ”
“พี่หิวน้ำเหรอ”แทยอนถามหลังจากดูดน้ำจนหมด
อื้อหือ จี้ดขึ้นสมอง ไม่น่ารีบดูดเลยยยยย
“พี่กินของฉันก็ได้”
“แกก็มีน้ำ แล้วจะกินของฉันทำไมยะ”
“ก็ฉันลืมอ่ะ”
=________= <<< หน้ายูริ
(- -) <<< หน้าเจสสิก้า
“ฉันว่าถ้าแกไม่อยากให้ฟานี่มันกินของแอม ก็บอกดีๆดิ”เจสสิก้าพูดหลังจากหายอึนในคำแก้ตัวของแทยอน
“บ้าน่า”
“แกอยู่ไหนเนี่ยแทยอน ทำไมเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมากินข้าวที่ห้องฉันเลย”
.
.
“แล้วแกจะซ้อมบาสทำไม”
.
.
“ฉันเคยบอกว่ามันเท่ก็จริง แต่ฉันไม่ได้อยากให้แกเล่น”
.
.
“เอาเป็นว่า แกไม่ต้องซ้อมแล้ว พรุ่งนี้ต้องมากินข้าวที่ห้องฉันเหมือนเดิมด้วย...ตึ้ด”
“ไอ้บ้าเตี้ย แทนที่จะกลับมากินข้าว”
“แกจะอะไรนักหนาฟานี่ แค่เด็กมันไม่มากินข้าวด้วยแค่นี้เอง”เจสสิก้าถามขณะสายตาก็ยังอยู่ที่โทรศัพท์เหมือนเดิม
“แกจะทำไมยะ”
“ก็เปล่า ฉันแค่ออกความเห็น”
“ย่ะ” =___=^^
ไอ้เตี้ยเอ้ย ข้าวปลาไม่ยอมกินกลับไปซ้อมบาส ถ้าไปโดยไม่มีเหตุผลแบบนี้อีก แกตายแน่
“แล้วแกไม่นอนเหรอ ไหนๆวันนี้แทมันก็ไม่มาอยู่แล้ว”
“ฉันพิมพ์งานอยู่ ไม่เห็นเหรอยะ”ทิฟฟานี่เงยหน้าจากแลปทอปบนตักขึ้นมาบอกเจสสิก้าที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างๆ
“เออๆ ทำไปเถอะ ดีจริงๆนะที่ฉันไม่เป็นประธานบ้านี่เองอ่ะ”
“แต่แกก็ช่วยยูลมันทำอยู่ดีไม่ใช่”
“โอ้ยแก ยูลขี้เกียจขนาดนั้น แกคิดว่าวันๆยูลทำงานเรอะ”
“ฉันจะบอกอาจารย์”
“แกนี่ขี้อิจฉาจริงเชียว”เจสสิก้าบอกกับเพื่อนด้วยความหมั่นไส้
“ดีกว่าอิจฉาขี้”
“อีบ้า”
“- -* ก็ถ้าพวกแกช่วยฉันทำบ้าง ฉันจะไม่บ่นเลย”
“พูดมากน่า ฉันทำอะไร แกก็บ่นฉันอยู่ดี”เจสสิก้าบอกลายูริในแชทแล้ววางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะหน้าทีวี
“เอาล่ะ แกมาช่วยฉันดีกว่า ฉันจะนอนแล้ว”ทิฟฟานี่ยกแลปทอปไปวางบนตักเจสสิก้าแล้วเดินเข้าห้องก่อนจะโผล่แต่หัวมาพูดอีกครั้ง “เขียนบทพิธีกรดีๆนะยะ”
“เซ็งจิต”
แฮ้ปปี้ แทนี่เดย์ เม้นกันหน่อยน้าาาา
ปล.ถ้าอยากได้nc ก็แนบเมล็ลมา ถ้าไม่อยากได้ ไม่เป็นรายยย
เม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยยย
ความคิดเห็น