คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พี่สวยกว่าพาเหรดอีก
“เฮ้ออออ”แทยอนลอบพ่นลมหายใจเบาๆหลังจากนั่งแหง่กอยู่นี้หลายชั่วโมง
“เบื่อป่าวเตี้ย”คุณประธานปีสองคนเก่งเดินดูเรื่อยๆ เห็นไอ้ตัวเล็กมันถอนหายใจก็เลยเดินมาดู
“โคตรอ่ะพี่ นี่ฉันต้องตัดบอร์ดอีกนานมั้ยเนี่ย”
“แกไม่อยากตัดบอร์ดเหรอ ฉันว่านี่งานง่ายสุดแล้วนะ”
“งานง่ายไปก็น่าเบื่ออ่ะพี่” แทยอนเงยใบหน้าขาวใสที่มีเหงื่อเม็ดเล็กๆประดับอยู่รอบๆขึ้นมาตอบ “แล้วอีกอย่างไม่ได้ง่ายด้วย พี่ดูมือฉันดิ่”ร่างเล็กชูมือที่เต็มไปด้วยปลาสเตอร์ลายนีโม่ให้ทิฟฟานี่ดู
“โง่จัง แล้วแกอยากทำอะไรล่ะ”ถามไปก็เช็ดเหงื่อให้คนตัวเล็กไปพลาง
“เห้ยแกดูดิ่ ดู๊!!! พี่ฟานี่กับแทแทสวีทกันมากเลยอ่ะ”
“เค้าเป็นแฟนกันรึยังอ่ะแก”
“ไม่ใช่มั้ง แทแทน่ะเจ้าชู้จะตายย”
“ก็เค้าหน้าตาดีนี่นา”
ทิฟฟานี่เหลือบตาไปมองเจ้าของบทสนทนาเมื่อครู่ ทำไมยะ คนเจ้าชู้เป็นแฟนกับฉันไม่ได้รึไง เดี๋ยวแม่ตบฟันร่วง
“ฉันอยากไปทำงานที่ข้างนอกอ่ะพี่”
“ไม่ได้ มันร้อน เดี๋ยวแกเป็นลม เดือดร้อนเค้าอีก”
“โห่พี่อ่ะ”แทยอนพองลมในปากอีกครั้ง
ขัดใจอะไรนักหนาเนี่ย นั่งมาตั้งนาน ฉันเบื่อออออ ข้างนอกดูสนุกกว่าตั้งเยอะ
“ข้างนอกเค้าติดป้ายกันบนหลังคาเลยนะ แกไม่กลัวเหรอ ร้อนก็ร้อน”
“แต่ฉันเบื่อนี่นา ดูไอ้ยุนดิ มันยังทำข้างนอกได้เลย”
“แต่ยุนเขาสูง”
“งั้นก็ได้”
เอาแล้วไง ไอ้เตี้ยนี้งอนฉันอีกแล้ว น่ารักตายเลยยยยย
“อย่างอนบ่อยเลยน่า ฉันให้ไปก็ได้ ระวังหน่อยละกัน”
“ขอบคุณมากเลยพี่ฟานี่~ มาจุ๊บที”
“อี๋!!!”
“แก เห็นป่ะ จูบกันแล้วอ่ะ อ้ายยยย”
“เดี๋ยวๆ - - เค้าแค่หอมแก้มเอง”
“เออใช่ แกใจเย็นนะเว้ย”
“ไง เหนื่อยยัง”
“พี่ปีนขึ้นมาได้ไงอ่ะ เดี๋ยวก็ตกหรอก”แทยอนดุทิฟฟานี่เล็กน้อยที่อีกคนปีนขึ้นมาบนหลังคา แถมยังมากางร่มให้เขาอีก โอ้ยยย ซับให้เหงื่อด้วย
“เอาน่า ฉันขึ้นมาแล้ว แกจะกลับเข้าไปข้างในมั้ย”
“เห้ยๆ อย่าสวีทให้มาก!!!”เสียงตะโกนจากยุนอาดังเข้ามาในโสตประสาทของแทยอนแต่เขาก็ทำเป็นไม่สนใจ
“ไม่อ่ะพี่ ตรงนี้สนุกดี เหมือนอบซาวน่าเลย ฉันใกล้จะสุกแล้วล่ะ ^^”
“={}= แกโดนแดดจนเบลอรึเปล่าน่ะ”
“เอ่ออ ฉันควบคุมปากไม่ได้ โทษทีๆ”แทยอนตอบและเริ่มเก็บเครื่องมือเข้ากล่องเพื่อย้ายไปทำบริเวณอื่นต่อ
“ฉันไปด้วย”
“พี่ไม่ร้อนเหรอ”
“ฉันมีร่มแล้วไง”
“ก็ได้ เดินระวังๆนะพี่ ฉันขึ้นมาเพราะตัวเบา พี่อย่าทำหลังคายุบนะ”
บอกแล้วว่าฉันมีประโยชน์ ตัวเล็กกะทัดรัด เหมาะแก่การพกกลับบ้าน เขาจึงให้ฉันมาติดบนหลังคา ความจริงก็ไม่ได้มีฉันคนเดียวหรอก ไอ้ยุน อึนจอง ก็ขึ้นมา
“ปากหมา”
“ป่ะๆ”
“อย่าแต๊ะอั๋งฉันสิยะ”
อะไรกัน จับเอวก็ด่า ฉันก็อุตส่าห์เป็นห่วง เดี๋ยวก็ได้เล่นสกีบนหลังคาหรอก
“เค้าเรียกว่าประคองต่างหากพี่”
“ฉันเดินเองได้ย่ะ”
“เดี๋ยวพี่ลื่นน่า ฉันไม่ปล่อยหรอก อย่าดิ้นๆ”
“ฮึ่ย”สุดท้ายทิฟฟานี่ก็เดินไปกับแทยอน
“ฉันทำตรงนี้ละกัน พี่อยู่ตรงคานนั้นนะ ตรงนั้นแข็งแรง ถ้าพี่ตกไปแล้วจะเจ็บ เอ่ออ....พี่ไม่ต้องกางให้ฉันมากก็ได้ เดี๋ยวพี่ร้อน”
“ไอ้เตี้ย กินน้ำมั้ย”
“ขอบคุณจ้า”แทยอนส่งยิ้มกว้างๆไปให้กับทิฟฟานี่ “เสร็จนี่ ไปกินข้าวกันป่ะพี่”
“ไอ้แท ฉันทำตรงนี้เสร็จแล้ว แกกับอึนจองทำเร็วๆนะเว้ย ฉันจะกลับแล้ว ร้อนสุดๆอ่ะ”
“เออๆ กลับดีๆนะเว้ย”แทยอนตะโกนตอบกลับไปแล้วก็หันมาพูดกับคนข้างๆต่อ “ว่าไงพี่ โอเค้”
“ก็ได้ ทำเร็วๆดิ จะได้ไปกินสักที”
“จ้าๆ”
“ทำไมพี่กินน้อยจังเลย”แทยอนเท้าคางกับมือของตัวเองบนโต๊ะ
“ฉันจะกินกับแกต่างหาก”
“เหออ เรื่องไรอ่ะ พี่จะมาแย่งฉันทำไม”
“กินไม่ได้ใช่มั้ย”
“ปะ..เปล่า ฉันแค่ถามเอง”TT^TT โฮฮฮฮฮ ชีวิตฉันทำไมมันน่ากลัวจังอ่ะ
“แค่นั้นแหล่ะ”
“นี่ค่ะ........อาหารครบนะคะ”
“ขอบคุณค่ะ”
“จ่ายเงินแล้ว บิลอยู่บนโต๊ะนะคะ ทานให้อร่อยค่ะ”สาวเสิร์ฟที่ส่งตาหวานให้แทยอนตลอดการยืนอยู่ที่โต๊ะเดินจากไปพร้อมกับทิ้งบิลที่มีเบอร์โทรของเธออยู่
ฮือออออ จะให้ฉันทำไม
“แกไม่ต้องโทรไปเลยนะ เอาบิลมานี่ด้วย อย่าแอบจดล่ะ ตายแน่”
“โห่พี่อ่ะ ฉันยังไม่ได้คิดแบบนั้นเลยนะ”
“ย่ะ”
“อ่ะพี่ อ้าปาก”
“เอ้า เมื่อกี้ยังไม่อยากให้ฉันแย่งอยู่เลย”
“ก็ฉันกลัวพี่ผอมถ้าไม่ได้กิน เอาน่า กินๆไปเหอะ จะได้กลับไปนอน พรุ่งนี้พี่มีเรียนเช้านี่”
“แกรู้ได้ไง”
“ระดับนี้แล้ว”
“ฮ้าวววว เอาจริงๆนะยุน แค่เล่นเกม แกอย่าปลุกฉันแต่เช้าเลย ฉันรู้สึกว่ามันไร้สาระว่ะ”
“ทำไมไม่มีใครอยากเล่นกับฉันเลยอ่ะแท ไอ้ยูลก็ไม่เล่น ฉันก็เหงานะ” T0T
“ชวนรูมเมทแกดิ”
“ไม่เอาอ่ะ ฉันจะรู้สึกผิดมาก เมื่อชวนน้องเค้ามาเล่น ฉันรู้สึกว่าทำให้น้องเค้าเสียเวลาอ่านหนังสือ”
“อ่อออ คนที่เป็นบรรณารักษ์ใช่ป่ะ”
“ใช่ โคตรเด็กเรียนอ่ะ เก่งสุดๆ พาร์ทชั้นขึ้นมาด้วยนะ ไม่เข้ากับฉันสุดๆเลยใช่ป่ะ”
“ก็จริง แต่แกเคยชวนเค้าเล่นแล้วเหรอ”
“ฉันไม่กล้า”
“เอาน่า เดี๋ยวเข้าไปเป็นเพื่อน”
“ก็ได้”
“ก๊อกๆ.....จูฮยอน ฉันเข้าไปได้มั้ยอ่ะ”
“เชิญค่ะพี่ยุนอา อ้าวรุ่นพี่แทยอนสวัสดีค่ะ”
“จ๊ะ น้องจูฮยอน”
“เรียกซอฮยอนก็ได้ค่ะ ไม่ต้องเกร็งหรอกค่ะ”
“เห้ยนังแท ทำไมแกไม่ช่วยฉันพูดเลยวะ”
“ฉันเข้ามาเป็นเพื่อนนี่”
“หนอยยยยย”ยุนอาได้แต่กัดฟันและกระซิบเบาๆเท่านั้นเพราะในห้องของซอฮยอนเงียบมาก ฉันก็เกรงใจนะ
“ไปเล่นเกมกันไหม”
“คะ??”
“วีวี่น่ะ”
“สามคนเหรอคะ”
“เปล่าๆ ฉันเล่นกับเธอ ไอ้แทมันไม่อยากเล่น”
“งั้นตกลงกันได้แล้วนะ ฉันไปล่ะ”แทยอนบอกลาแล้ววิ่งปรู๊ดออกไปนอกห้องทันที
“อ่อค่ะ.......แล้วเกมอะไรคะพี่ยุนอา”
“ยิงซอมบี้ ^^”
“อืออออ อื้ออ อืออออ”แทยอนฮัมเพลงเบาๆในลำคออย่างอารมณ์ดี
“น้องแท ทางนี้ค่ะ”
“พี่จียอนมาเร็วจังเลย ขอโทษที่มาช้าค่ะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ เราไปเที่ยวที่ไหนกันดี”
“สวนสนุกมั้ยคะพี่”
“ก็ดีค่ะ พี่ไม่ได้ไปนานแล้ว เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง”
“ขอบคุณค่ะ”แทยอนยิ้มกว้างๆไปให้พี่สาวตรงหน้า
“ไอ้เตี้ยแกอยู่ไหนของแกน่ะ”
.
.
“แกไปม่อสาวใช่มั้ย”
.
.
“ถ้าฉันจับได้เมื่อไหร่ ตายยยย...ตู๊ด”
“ฮึ้ยยยย ไอ้เตี้ยยยย อย่าให้ฉันเจอตัวแกนะ”ทิฟฟานี่เปิดแอพในโทรศัพท์ที่เชื่อมต่อกับจีพีเอสในเครื่องของแทยอนทันทีที่วางสาย “ฉันจะไปลากตัวแกกลับแน่ๆ”
“ฟานี่ แกรู้ตัวไหม แกเหมือนเมียหลวงตามล่าสามีกลับบ้านอ่ะ”
“ใช่เลยสิก้า ยูลก็คิดแบบสิก้า”
“เงียบทั้งคู่เลย พอได้กันล่ะปากดีเลยนะ”ทิฟฟานี่พาลใส่ทั้งๆที่ตาก็ยังจ้องมองโทรศัพท์ต่อไป
“พาลนี่หว่า ตอนนี้แกกำลังเหมือนนางมารร้ายในละครที่จับสามีตัวเองกลับมาไม่ได้อ่ะ”เจสสิก้าพูดอีกครั้ง
“หนอยยยยย อย่าทำเป็นพูดดีหน่อยเลย ตะกี้แกก็พึ่งไปตบกิ๊กไอ้ยูลมาไมใช่เหรอ”
“โห่ย พี่ฟานี่อ่ะ ยูลบอกแล้วว่าไม่ใช่ สิก้าเข้าใจผิดไปเอง”ยูริบ่นกระปอดกระแปด “พี่กำลังจะทำให้ครอบครัวคนอื่นร้าวฉานนะพี่ฟานี่”
“เจอแล้วววว ฉันไปละ”
“อะไรของมันเนี่ย”
“คนแก่ก็อารมณ์แปรปรวนงี้แหล่ะสิก้า”
“เออเนอะ เห้ยเดี๋ยววว ฟานี่อายุเท่าสิก้าน้ายูลลลลล”
“เหวออออ ยูลลืมอ่ะสิก้า!!!!”
ผลั้ว!!!!!
.
.
.
.
“เห้ย ใครวะ......พี่ฟานี่!!! พี่มานี่ได้ไงอ่ะ”={}=
“แหม ตกใจเลยล่ะสิ”ทิฟฟานี่ยืนมองด้วยใบหน้าบึ้งตึง
“ก็นิดหน่อยอ่ะ”
แห่ะๆ ตายโหงงงงงง พี่มาถูกจังหวะมากเลยจ้าพี่ฟานี่
“พี่จียอน พี่มากับไอ้เตี้ยนี่ทำไมคะ”
“ก็แบบ เอ่อออ เราแค่ดูๆกันอยู่”
“พี่ฟานี่ ฉันแค่มาเล่นเฉยๆเองอ่ะ อยู่เฉยๆแล้วเบื่อ”
“อ่อ งั้นไปกับฉันไอ้หมา แกจะไม่เบื่อเลย ขอโทษนะคะพี่จียอน”
“เอ่อ จ่ะๆ”จียอนโค้งตอบทิฟฟานี่เล็กน้อย “นี่มันเรื่องอะไรเนี่ยยยย”
“พี่ฟานี่ พี่ทำร้ายฉันตลอกเลยอ่ะ เจ็บนะ”
“แกห้ามม่อคนอื่นนะ แล้วตอนนี้แกเบื่อใช่ป่าว”
“ก็ใช่ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว”
“ไม่เป็นไร ฉันเบื่อพอดี เราไปเล่นกันเหอะ ไหนๆก็เข้ามาแล้ว”
“เอ่อ เล่นอะไรอ่ะ”
“บันจี้จัมพ์”
“ม่ายยยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด”
.
.
“เป็นไงแก”
“โอ้ย จะเป็นลม พี่ไม่กลัวเหรอ”
“ไม่ล่ะ เล่นอะไรต่อดี”
“พักแปป”
“อืมมมม”ทิฟฟานี่นั่งลงแล้วขยับศีรษะของแทยอนให้มานอนลงบนตักของเธอ
“บ้านผีสิงไงพี่ มาสวนสนุกแล้วอ่ะ เบสิคสุดๆ”
“=______= ฉันไม่ค่อยอยากเล่นเท่าไหร่”
“ไม่ได้นะพี่ ฉันมาเพื่อเดท ก็ต้องเข้า”
“แต่ฉันไม่ได้มาเพื่อเดทนี่นา”
“ก็พี่ลากฉันมาอ่ะ”
“โอ้ย ก็ได้”
“กรี๊ดดดดด”
“โอ้ยพี่ ฉันเดินต่อไม่ได้นะอย่าดึง”
“แล้วแกพาฉันเข้ามาทำไมเนี่ย กรี๊ดดดดดดด”
“แสบหูว้อยยยยยย อย่ากระชากเสื้อฉัน จับมือฉันเส่”
“กรี๊ดดดดดดดดด”
“เอ๋ บอกให้จับมือ แต่กอดเอวงี้ แต๊ะอั๋งฉันเหรอ”
“ไอ้บ้า!!!! ฉันกลัววววว”
“ง่อวววว บันจี้จัมพ์พี่ยังไม่กลัวเลยนะ”
“มันไม่เหมือนกันนี่ยะ”
“เหมือน
“ไม่เหมือนนนน”
“มันน่ากลัวเหมือนกัน เดินต่อเหอะพี่ จะได้ออกสักที เสื้อฉันเริ่มย้วยแล้วล่ะ”
“เฮ้อ ย้วยจริงๆด้วย เพราะพี่เลย”
“แกโทษฉันไม่ได้นะ ถ้าแกไม่มาม่อสาวแถวนี้ ฉันก็ไม่มาดึงเสื้อแกเล่นหรอก”
“เอ้า เล่นไรต่อป่ะล่ะ”
“ไม่ล่ะ พลังงานหมดแล้ว จะกลับบ้าน”
“เดี๋ยวดิ ดูพาเหรดก่อน”
“อืมๆ”
“สวยเนอะพี่”
“สวยตรงไหนยะ คนหยังกะหนอน ฉันมองไม่เห็นพาเหรดด้วยซ้ำ”
“ฉันหมายถึงพี่ต่างหาก พี่ฟานี่”แทยอนยิ้มบางๆไปให้ พร้อมกับกระชับมือบางให้แน่นขึ้นกว่าเดิม “หนาวมั้ยพี่”
“นิดนึง”
“ฉันก็หนาวเหมือนกันอ่ะพี่ฟานี่”
“- - ให้ฉันทำยังไงดีล่ะ”
“กอดเค้าหน่อยดิ”
“เรื่องมากจริงๆ”ทิฟฟานี่ยกแขนไปโอบรอบตัวของแทยอนไว้
“ไม่เห็นอุ่นเลยอ่ะพี่”-3-
“ทำไงได้อ่ะ”
“แบบนี้อุ่นกว่าอีก”พูดจบแทยอนก็ดันแขนทิฟฟานี่ออกและเป็นฝ่ายกอดไว้ซะเอง “ตัวพี่นุ๊มนุ่ม รักแร้พี่ก็เนี๊ยนเนียน”
“กรี๊ดดด เกือบจะดีอยู่แล้วเชียว”
“เอาน่าพี่ พี่น่ารักจะตายไป”แทยอนกดจมูกลงกับแก้มของทิฟฟานี่แรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยว “หอมฉันหน่อยดิ ไม่งั้นไม่ปล่อยนะ”
“ไม่เอาหรอก”ทิฟฟานี่ตอบ ก่อนจะพูดกับตัวเองเบาๆ “ก็ฉันอยากอยู่แบบนี้นี่นา”
“อะไรนะ งั้นเอาใหม่ ถ้าพี่ไม่หอม ฉันปล่อยนะ”
“อะไรของแก ฉันพูดกับตัวเองก็อย่าแอบฟังดิ”
“หนี่ง”
“ไอ้บ้า”
“สองงงง”
“ก็ได้ๆ อย่านับเร็วดิ”
“สะ..”
จุ๊บ~ <3
“ฮ้าาาาา ชื่นใจจังเลยยย แล้วพี่ง่วงยัง ฉันว่ากลับเหอะ พาเหรดไม่เห็นสวยเลย พี่สวยกว่าอีกอ่ะ”
“ไหนบอกจะไม่ปล่อยฉันไง”
“อ่ะๆ ไม่ปล่อยก็ได้ งั้นฉันอุ้มพี่นะ ฮึ้บ”พูดจบแทยอนก็อุ้มทิฟฟานี่ในท่าเจ้าชายอุ้มเจ้าหญิงทันที
“อื้อออ >//////<”
“เมื่อไหร่พี่จะลดน้ำหนักเนี่ยย”
“บ้า”ร่างบางในอ้อมกอดงอนอีกแล้ว เอามือกอดอกเลยอ่ะ
“ฉันล้อเล่นน่า พี่เบาจะตาย คล้องคอฉันเหมือนเดิมดีกว่า เดี๋ยวตกนะพี่”
“อย่าล้อเรื่องน้ำหนักอีกนะตาบ้า”
ไม่รู้ว่าคิดไปเองคนเดียวหรือป่าว แต่งไปฟินไป ทิฟฟานี่โคตรออกตัวแรงอ่ะ
เม้นกันหน่อย อยากให้เม้น เม้นสักนิดจิตแจ่มใส ;)
ความคิดเห็น