ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สาระดีๆสำหรับนักเขียนทุกๆท่าน

    ลำดับตอนที่ #7 : วิธีคิดพล็อตให้น่าสนใจ

    • อัปเดตล่าสุด 21 มี.ค. 49


    เห็นบางคนบ่นว่าคิดพล็อตที่จะให้ไม่ซ้ำกับชาวบ้านยากจัง เลยอยากลองเสนอแนว

    คิดของตัวเองดูบ้าง เพราะตัวเองคิดพล็อตได้ แต่มีเรื่องหลักที่ต้องเขียนดูด

    พลังงานไปหมดแล้ว แถมมีเรื่องที่ดองค้างเติ่งรอให้เขียนซึ่งความยาวก็คงจะขน

    หัวลุก กับงานที่รอให้ทำอีกต่างหาก จึงคิดว่าชีวิตนี้คงไม่คิดจะไปเขียนนิยายเรื่อง

    อื่นที่มันไม่เกี่ยวข้องกับศึกจอมขมังเวทและมิติสนธยาแล้วแหละ เพราะไม่มีเวลา


    ทำไมบางคนเขียนเรื่องอะไรก็ดูเป็นออริจินัลไปหมด ไม่เห็นวี่แววเลยว่าจะไปลอก

    เรื่องไหนมา ขณะที่บางคน แม้ไม่ถึงกับว่าเขียนเรื่องไหนก็ไปคล้ายชาวบ้านเขาซะ

    หมด แต่ก็มีหลายเรื่องที่ไปคล้ายเรื่องโน้นเรื่องนี้


    เนื่องจากเรื่องที่ข้าพเจ้าแต่ง ยังไม่พบใครบอกว่าลอกเรื่องไหนมาชนิดที่ยกหลัก

    ฐานมาให้เห็นกันจะๆ ได้ (เคยมีคนบอกลอกสามก๊ก แต่คนบอกก็มีความรู้ในเรื่อง

    การสงครามของจีนแค่เรื่องสามก๊ก ไม่รู้จักเรื่องอื่น ดังนั้นจึงปล่อยผีไป อย่าว่าแต่

    สามก๊กมันไม่มีลิขสิทธิ์มานานหลายร้อยปีแล้ว) และเคยลองคิดพล็อตเล่นๆ หลาย

    เรื่องที่ก็รู้สึกว่าไม่ได้ซ้ำกับชาวบ้าน (แต่ไม่คิดเขียน เพราะเหตุผลดังที่บอกไป

    แล้ว) เลยคิดว่า น่าจะลองเอา วิธีคิด ของตัวเองมาบอกน้องๆ บ้าง เผื่อจะมีส่วน

    ช่วยน้องๆ บางคนได้



    มีคนบอกว่า ไม่มีพล็อตไหนหรอกที่ไม่ซ้ำ เพราะมันมีคนแต่งมาหมดแล้ว แต่วิธี

    เขียน "พล็อตซ้ำ" ให้ออกมาไม่เหมือนชาวบ้านนั้น มันมีอยู่ เช่น



    เรื่อง แฮรี่ พอตเตอร์ จะมีจุดเด่นที่


    1. พระเอกเป็นคนธรรมดา ใช้ชีวิตแบบธรรมดามาโดยตลอด แล้ววันหนึ่งค่อยพบ

    ว่าตัวเองนั้นไม่ใช่คนธรรมดา นั่นคือเป็นพ่อมด



    2. พระเอกได้เข้าเรียนในโรงเรียนสอนเวทมนตร์

    3. พระเอกเป็นคนเด่นคนดังและเก่งกว่าชาวบ้าน

    4. พระเอกได้ผจญภัยกับเรื่องลึกลับต่างๆ ในโรงเรียน

    5. พระเอกต้องเผชิญกับตัวร้ายที่เก่งมากเพื่อช่วยให้โลกพ้นภัย



    จุดเด่นเหล่านี้เป็นจุดที่นักอยากเขียนในปัจจุบันหลายคนมากได้รับเอาไปใส่ไว้ใน

    งานเขียนของตัวเอง และพยายามเปลี่ยนแปลงรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เพื่อให้พ้น

    ข้อหาว่า "ลอก" แต่ก็ไม่พ้น เพราะสิ่งซึ่งนักอยากเขียนคิดเอง และใส่ลงไปในเรื่อง

    ของตัวเองนั้น ไม่เด่นพอที่จะกลบส่วนที่ยืมมาจากเรื่องอื่นได้


    แล้วทำอย่างไรล่ะ ส่วนที่เป็นของเราเองมันถึงจะเด่นพอที่จะกลบส่วนที่ยืมมาได้?


    ลองมาดูจุดเด่นของแฮรี่ พอตเตอร์ แต่ละข้ออีกครั้ง

    1. พระเอกเป็นคนธรรมดา ใช้ชีวิตแบบธรรมดามาโดยตลอด แล้ววันหนึ่งค่อยพบ

    ว่าตัวเองนั้นไม่ใช่คนธรรมดา นั่นคือเป็นพ่อมด

    - ถ้าลองเปลี่ยนแบบตรงข้าม พระเอกเคยเก่งกาจเลิศเลอมาก่อน แล้ววันหนึ่งกลับ

    พบว่าความเก่งเหล่านั้นหายไปหมด ด้วยเหตุผลบางประการ และเขาต้องแก้ไขสิ่ง

    นั้นล่ะ?



    2. พระเอกได้เข้าเรียนในโรงเรียนสอนเวทมนตร์

    - ถ้าเปลี่ยนโรงเรียนสอนเวทมนตร์ เป็นโรงเรียนอื่น เช่น โรงเรียนสอนทำอาวุธ

    โรงเรียนฝึกนักรบ โรงเรียนฝึกนักสำรวจ โรงเรียนฝึกหน่วยกู้ภัย



    3. พระเอกเป็นคนเด่นคนดังและเก่งกว่าชาวบ้าน

    - พระเอกเก่งๆ เป็นตัวดึงดูดนี้เข้าใจ แต่หากเปลี่ยนจาก เด่นดัง เป็นเก่งแบบคม

    ในฝัก ไม่เปิดเผยล่ะ?



    4. พระเอกได้ผจญภัยกับเรื่องลึกลับต่างๆ ในโรงเรียน

    - อันนี้ถ้าโรงเรียนไม่ได้อยู่ในที่ซึ่งกักกันเด็กแบบคุกเยาวชนไม่ให้หนีออกไปไหน

    ได้ ก็น่าจะปลดปล่อยเด็กออกมานอก รร.บ้างนะ เพราะในความเป็นจริง นร.ส่วน

    ใหญ่นั้นไม่ได้อยู่หอพัก และถึงจะอยู่หอพัก ก็ใช่ว่าต้องอยู่แบบกลับบ้านได้เฉพาะ

    ปิดเทอมกันทุกคน ที่กลับทุกเสาร์-อาทิตย์ก็มี และหอพักก็ไม่ได้มีแต่หอพักใน รร.

    หอพักนอก รร.ก็มี



    5. พระเอกต้องเผชิญกับตัวร้ายที่เก่งมากเพื่อช่วยให้โลกพ้นภัย

    - เคยคิดบ้างไหมว่าตัวเอกที่เป็นเด็กและปราบตัวร้ายช่วยโลกได้สำเร็จนั้น หลังจบ

    เรื่อง เขาจะเป็นอย่างไรต่อไป? คนนั้นลืมง่าย และเบื่อง่าย หากใครก็ตามไม่ได้ทำ

    ความดีต่อเนื่องอยู่เรื่อยๆ โอกาสที่จะลดความสำคัญลงจะมีสูง หากตัวเอกต้องสละ

    ชีวิตในการสู้กับตัวราย เขาก็จะเป็นที่ยกย่องสรรเสริญไปตลอดกาล แต่หากเขาไม่

    ได้ตายในตอนนั้น เมื่อเหตุการณ์ผ่านไป ใช่ว่าระดับการเป็นที่สรรเสริญนั้นจะคงที่

    ตลอดกาล โดยเฉพาะเมื่อปราศจากการพยายามกระตุ้นปล่อยข่าวยกย่องอยู่เสมอๆ

    มันจะลดลงไปเรื่อยๆ เลยนะ


    - จำเป็นไหมว่าจะต้องเป็นการช่วยโลก? แค่ช่วยหมู่บ้าน ช่วยเผ่าของตัวเอง ช่วย

    เมือง ช่วยประเทศ ก็มากพอแล้ว หากเขียนได้น่าสนใจล่ะก็



    ทีนี้มาเจาะลึกถึงรายละเอียด

    - ถ้าลองเปลี่ยนแบบตรงข้าม พระเอกเคยเก่งกาจเลิศเลอมาก่อน แล้ววันหนึ่งกลับ

    พบว่าความเก่งเหล่านั้นหายไปหมด ด้วยเหตุผลบางประการ และเขาต้องแก้ไขสิ่ง

    นั้นล่ะ?


    @ พระเอกเกิดและโตในโลกเวทมนตร์ เป็นคนเก่งกาจเป็นที่เลื่องลือแต่เล็กแต่

    น้อย แต่แล้ววันหนึ่งกลับโดนโยนโครมสู่โลกมนุษย์ และเวทมนตร์ที่เคยมีได้หาย

    ไปหมดเกลี้ยงด้วยเหตุผลอะไรก็ตามที่เขาต้องหาคำตอบเอาเอง รวมถึงต้องหา

    ทางทำให้เวทมนตร์ของตัวเองกลับคืนมา และต้องหาทางกลับโลกของตัวเองด้วย


    @ พระเอกเกิดและโตในโลกเวทมนตร์ เป็นคนเก่งกาจเป็นที่เลื่องลือแต่เล็กแต่

    น้อย แต่แล้ววันหนึ่งเวทมนตร์ที่เคยมีได้หายไปหมดเกลี้ยงด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม

    ที่เขาต้องหาคำตอบเอาเอง รวมถึงต้องหาทางทำให้เวทมนตร์ของตัวเองกลับคืน

    มา (ไม่ข้ามไปโลกมนุษย์)



    - ถ้าเปลี่ยนโรงเรียนสอนเวทมนตร์ เป็นโรงเรียนอื่น เช่น โรงเรียนสอนทำอาวุธ

    โรงเรียนฝึกนักรบ โรงเรียนฝึกนักสำรวจ โรงเรียนฝึกหน่วยกู้ภัย


    @ เปลี่ยนเป็นโรงเรียนสอนทำอาวุธ พวกที่มาเรียนส่วนใหญ่ย่อมต้องเป็นลูกช่างตี

    เหล็ก หรือช่างทำอาวุธ อาวุธหรืออะไรก็ตามที่ทำต้องมีคุณสมบัติดีเลิศ อย่างต่ำก็

    คมและแข็งแกร่ง ศูนย์ถ่วงดี( ต้องไปหาข้อมูลเรื่องอาวุธมานะ) อย่างสูงคือมี

    เวทมนตร์แฝงอยู่มากน้อยแล้วแต่กำหนด อย่างสุดยอดก็จำพวกอาวุธในตำนาน

    (จะเอาจอบในตำนานหรือเสียมในตำนานหรือพลั่วในตำนานก็ได้นะ แหวกแนวดี

    เหอๆๆ) จบไปก็ไปเปิดร้านทำอาวุธ (รีบเรียนจบหน่อยนะ อย่าจมปลักอยู่แต่ใน

    โรงเรียนราวกับเด็กสอบตก คนเรียนเก่งน่ะเขาต้องเรียนจบเร็วๆ) อาจจะเจอคนมา

    จ้างทำอาวุธแปลกๆ อาจมีเหตุที่ทำให้ต้องปิดร้านเดินทางไปที่อื่น เช่น อาวุธสุด

    ยอดที่อุตส่าห์ทำแทบตายถูกขโมยไป เลยต้องไปทวงคืน (เพราะคนเอาไปไม่จ่าย

    ตัง) เจอเจ้าชายที่ถูกเสด็จอาหรือเสด็จลุงแย่งบัลลังก์มาขอร้องให้ช่วยสร้างอาวุธ

    เจ๋งๆ ไปปราบอาวุธวิเศษของเสด็จอาหรือเสด็จลุงเป็นต้น


    @ โรงเรียนฝึกนักรบ นั่นคือสอนพวกที่จะเป็นแม่ทัพที่เก่งกาจในอนาคต ซึ่ง

    คุณสมบัติที่ต้องมีก็เช่น ใช้อาวุธหลายชนิดได้คล่องแคล่ว อย่าง ดาบ ทวน ง้าว ธนู

    มีดสั้น แส้ ต้องขี่ม้าเก่ง ต้องรู้จักดูชัยภูมิ รู้จักวางแผนการรบ รู้จักวิเคราะห์

    สถานการณ์ และรู้จักจิตวิทยาในการเอาชนะใจและควบคุมทหารใต้บังคับบัญชา

    เหล่านี้นักอยากเขียนต้องไปหาข้อมูลมาเองเพื่อให้เรื่องที่เขียนมีความสมจริง


    @ โรงเรียนฝึกนักสำรวจ อาจจะสำรวจแร่ธาตุ สำรวจทะเล สำรวจภูเขา สำรวจป่า
    มีโอกาสค้นพบสิ่งใหม่ๆ ที่น่าสนใจเยอะมาก เช่นไปเจออารยธรรมโบราณ หรือชน

    เผ่าอันตราย หรือสัตว์ประหลาด



    - พระเอกเก่งๆ เป็นตัวดึงดูดนี้เข้าใจ แต่หากเปลี่ยนจาก เด่นดัง เป็นเก่งแบบคม

    ในฝัก ไม่เปิดเผยล่ะ?


    @ ชอบมากเล้ย พวกคมในฝักเนี่ย แบบตัวเองอยู่เบื้องหลัง ชักคนโน้นเชิดคนนี้ให้

    เดินไปตามแผนที่ตัวเองวางไว้ แบบเป็นยอดคนเร้นกายในเมืองหนึ่ง อาจจะเป็น

    แค่คนกวาดถนน เป็นพ่อค้าเร่ เป็นเสี่ยวเอ้อในร้านอาหาร เป็นคนรับใช้ในบ้าน

    เศรษฐี มักได้พบเจอมองเห็นเหตุร้าย และช่วยคลี่คลายโดยไม่เผยตัว (ไม่ใช่ใส่

    หน้ากากปกปิดใบหน้านะ) อาจจะแบบเอาหลักฐานที่หามาได้ไปโยนโครมลงใน

    บ้านคนที่มีอำนาจจะคลี่คลายเรื่องได้อะไรประมาณนั้น เป็นผู้พิทักษ์ความยุติธรรม

    ที่ชาวเมืองไม่เคยรู้เลยว่ามีอยู่ เท่ดี



    - อันนี้ถ้าโรงเรียนไม่ได้อยู่ในที่ซึ่งกักกันเด็กแบบคุกเยาวชนไม่ให้หนีออกไปไหน

    ได้ ก็น่าจะปลดปล่อยเด็กออกมานอก รร.บ้างนะ เพราะในความเป็นจริง นร.ส่วน

    ใหญ่นั้นไม่ได้อยู่หอพัก และถึงจะอยู่หอพัก ก็ใช่ว่าต้องอยู่แบบกลับบ้านได้เฉพาะ

    ปิดเทอมกันทุกคน ที่กลับทุกเสาร์-อาทิตย์ก็มี และหอพักก็ไม่ได้มีแต่หอพักใน รร.

    หอพักนอก รร.ก็มี


    @ มีการ์ตูนญี่ปุ่นหลายเรื่องที่เขียนถึงหอพักที่มีแต่คนแปลกๆ มุกนี้เอาไปใช้ได้

    @ หอพักก็มีหลายแบบ หอพักชายล้วน หอพักหญิงล้วน หอพักที่เป็นทั้งหอชายและ

    หอหญิง แต่แยกชั้นกัน เช่น ชั้น 1 หอชาย ชั้น 2 หอหญิง และหอพักที่เป็นแบบห้อง

    เช่า ชายหญิงอยู่รวมกันได้ในชั้นเดียวกัน ซึ่งในระดับมหาวิทยาลัย หอพักนอกที่

    เป็นแบบสุดท้ายจะมีเยอะ


    @ เมื่อไม่ได้นอนในโรงเรียน การจะเจอเหตุประหลาดนอก รร. แล้วช่วยกันคลี่

    คลายกับเพื่อน มันก็เป็นไปได้ และนอก รร.ย่อมมีเรื่องให้เขียนมากกว่าใน รร.

    เยอะ บางทีเรื่องนอก รร.นั้นอาจมาเกี่ยวข้องกับเรื่องใน รร.ก็ได้ด้วย เช่นบังเอิญ

    พบว่าหลังเลิกเรียนเพื่อนคนหนึ่งแล้วเพื่อนคนหนึ่งมักไปยังสถานที่หนึ่งในเมือง ทำ

    ให้กลับบ้านดึกทุกวัน พระเอกจึงลองสะกดรอยตาม ก็พบว่าขณะที่กำลังสะกดรอย

    ตาม เพื่อนก็เลี้ยวมุมตึกแล้วหายวับไปเลย อะไรทำนองนี้



    - เคยคิดบ้างไหมว่าตัวเอกที่เป็นเด็กและปราบตัวร้ายช่วยโลกได้สำเร็จนั้น หลังจบ

    เรื่อง เขาจะเป็นอย่างไรต่อไป? คนนั้นลืมง่าย และเบื่อง่าย หากใครก็ตามไม่ได้ทำ

    ความดีต่อเนื่องอยู่เรื่อยๆ โอกาสที่จะลดความสำคัญลงจะมีสูง หากตัวเอกต้องสละ

    ชีวิตในการสู้กับตัวราย เขาก็จะเป็นที่ยกย่องสรรเสริญไปตลอดกาล แต่หากเขาไม่

    ได้ตายในตอนนั้น เมื่อเหตุการณ์ผ่านไป ใช่ว่าระดับการเป็นที่สรรเสริญนั้นจะคงที่

    ตลอดกาล โดยเฉพาะเมื่อปราศจากการพยายามกระตุ้นปล่อยข่าวยกย่องอยู่เสมอๆ
    มันจะลดลงไปเรื่อยๆ เลยนะ


    @ หากเรื่องเริ่มเมื่อตัวเอกได้ช่วยโลกไว้ โด่งดังเป็นที่สรรเสริญอยู่พักหนึ่ง แต่

    หลังจากนั้นชีวิตกลับตกต่ำล่ะ? แล้วเกิดเหตุร้ายครั้งใหม่ที่ทำให้ชาวบ้านชาวช่อง

    ซึ่งถีบหัวส่งหลังเขาหมดประโยชน์ย้อนกลับมาอ้อนวอนให้เขา ช่วยโลก อีกครั้งล่ะ?



    - จำเป็นไหมว่าจะต้องเป็นการช่วยโลก? แค่ช่วยหมู่บ้าน ช่วยเผ่าของตัวเอง ช่วย

    เมือง ช่วยประเทศ ก็มากพอแล้ว หากเขียนได้น่าสนใจล่ะก็


    @ อันนี้ก็ตามหัวข้อแหละนะ บ้านเกิดใคร ใครก็รัก ไม่จำเป็นหรอกว่าต้องยิ่งใหญ่

    ขนาด ช่วยโลก



    จะเห็นว่าแค่ในประเด็นเด่นจากเรื่องแฮรี่ ก็สามารถนำมาแตกสาขาเป็นพล็อตที่

    แตกต่างโดยสิ้นเชิงชนิดไม่มีกลิ่นอายของแฮรี่ได้เยอะแยะมากมาย ขอเพียงรู้จัก

    มองต่างมุม เท่านั้น


    หากไม่สามารถ มองต่างมุม ได้ การจะคิดพล็อตที่มันแหวกแนวไม่ซ้ำใคร ก็คง

    เป็นไปได้ยาก ในเมื่อความคิดของตัวคุณเองดันถูกจำกัดให้อยู่ในกรอบความคิด

    ของคนอื่นเสียแล้ว


    **********************
    นำบทความมาจาก

    http://www.jj-book.com/jjtalk1/view.php?qs_qno=543

    โดยคุณ : ซีเรีย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×