ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สาระดีๆสำหรับนักเขียนทุกๆท่าน

    ลำดับตอนที่ #10 : ลอก หรือ แรงบันดาลใจ

    • อัปเดตล่าสุด 21 มี.ค. 49


    ลอก กับ แรงบันดาลใจ แตกต่างกันอย่างไร?

    ปัจจุบัน มีนิยายหลายเรื่องที่ถูกบอกว่าลอกเรื่องนั้นเรื่องนี้มา ขณะที่ผู้เขียนบอกว่า

    แค่ได้แรงบันดาลใจมาจากเรื่องนั้นเรื่องนี้เท่านั้น ดังนั้นจึงก่อให้เกิดคำถามว่า...

    คำว่า ลอก กับ แรงบันดาลใจ มีเส้นแบ่งเขตอยู่ที่ไหน?


    ในความคิดของข้าพเจ้า แม้นิยายและการ์ตูนในท้องตลาดจะมีมากมาย แต่เรื่องที่

    มีจุดเด่นชนิดเห็นได้ชัด มีไม่มากนัก และนิยายเหล่านั้นมักจะ "ดัง" ซึ่งนิยาย/

    การ์ตูนที่มีจุดเด่นมองเห็นได้ชัดมากก็เช่น


    รักข้ามมิติ
    (นิยายโรมานซ์) พระเอกชื่อ นิโคลัส ข้าพเจ้าอ่านนานมากแล้วตั้งแต่

    ประมาณ 15 ปีก่อน จุดเด่นของเรื่องนี้คือ พระเอกเป็นฝ่ายข้ามมิติมาในยุคของ

    นางเอก จากนั้นกลับไป และนางเอกก็เป็นฝ่ายข้ามมิติไป จุดสำคัญคือนางเอก
    ได้


    เปลี่ยนประวัติศาสตร์ ทำให้อนาคตของพระเอกพ้นจากจุดอับ และจบโดยที่นางเอก

    ได้กลับมายุคของตัวเอง ได้รู้อนาคตของพระเอกหลังจากที่เธอกลับมา และได้พบ

    กับพระเอกที่กลับชาติมาเกิดใหม่บนเครื่องบินในตอนจบ


    แดนดาว
    ของ แก้วเก้า จุดเด่นอยู่ที่มิติที่นางเอกข้ามไปคือภพคู่ขนานของโลก

    เรา เป็นภพคู่ขนานที่เมืองหลวงของประเทศไทยชื่อ กรุงศรีอยุธยา และไม่มีกรุง

    รัตนโกสินทร์ เนื่องจากกรุงศรีอยุธยาไม่ได้เสียกรุง


    ทวิภพ
    ของ ทมยันตี จุดเด่นอยู่ที่นางเอกข้ามมิติไปยังโลกอดีตกาลทางกระจก

    และโลกที่ข้ามไปคือสมัย ร.5 ส่วนพระเอกเป็นคุณหลวงอนาคตไกล ผู้มีส่วนช่วยใน

    การเจรจาเรื่องสนธิสัญญาเพื่อไม่ให้ประเทศไทยเสียเปรียบ และยังมีรายละเอียด

    ปลีกย่อยที่แสดงออกมาในงานเขียนที่เป็นเอกลักษณ์ทำให้เรารู้สึกว่ารายละเอียด

    แบบนี้ต้องเรื่องนี้เท่านั้น



    คำสาปฟาโรห์
    จุดเด่นอยู่ที่นางเอกข้ามเวลาไปในยุคอิยิปต์โบราณ ได้กลายเป็น

    ธิดาแห่งไนล์ และถูกยักษ์ลักมาลิงพาไปอาณาจักรโน้นอาณาจักรนี้



    มิติมหัศจรรย์
    ของ จุฑารัตน์ จุดเด่นอยู่ที่นางเอกมีอดีตชาติเป็นนางอัปสร และ

    เคยทำกรรมไว้ ในชาตินี้จึงต้องข้ามไปยังมิตินั้นเพื่อแก้ไขความผิดพลาดที่ตนเคย

    ก่อ จุดเด่นอยู่ที่การผู้เรื่องกับเหล่าเทวดาบนสวรรค์ การเดินเรื่องโดยให้นางเอกไป

    ผจญภัยในป่าหิมพานต์ และการที่พระเอกคือเทพชั้นผู้ใหญ่ถึงสององค์



    จอมคนแดนฝัน
    ของ ฮิคาวะ เคียวโกะ จุดเด่นอยู่ที่นางเอกข้ามไปในโลกต่าง


    มิติที่เป็นโลกอื่นโดยสิ้นเชิง แถมยังกลายเป็นกุญแจสำคัญที่เหล่าผู้มีอำนาจในโลก

    นั้นมุ่งช่วงชิง


    พลิกตำนานมาพบรัก
    จุดเด่นอยู่ที่นางเอกถูกดูดเข้าไปในหนังสือตำนานโบราณ

    ของจีน และต้องผจญภัยอยู่ในหนังสือเล่มนั้น โดยมีผู้ซึ่งเป็นร่างจุติของจตุโลกบาล

    ของจีนเป็นองครักษ์



    Spirited Away
    จุดเด่นอยู่ที่นางเอกข้ามมิติไปสู่โลกวิญญาณ ต้องใช้ชีวิตอยู่ใน

    นั้นและช่วยพ่อแม่ที่ถูกสาปเป็นหมูกลับมาด้วยให้ได้



    รักข้ามภพ
    ของ เชลลี่ แธคเกอร์ จุดเด่นอยู่ที่ นางเอกข้ามไปอีกมิติโดยจันทร

    คราส , ปมอักษรย่อชื่อพระเอกกับภรรยาบนประตูหินที่พระเอกสั่งให้สลักไว้เป็น

    อนุสรณ์ความรัก , การที่พระเอกมีคนที่จะแต่งงานด้วยอยู่แล้ว , ซึ่งมีอักษรย่อตรง

    กับอักษรย่อของฝ่ายหญิงบนประตูหิน , เรื่องที่นางเอกมีสะเก็ดกระสุนอยู่ในหลัง ,

    และต้องกลับไปยุคของตนเพื่อผ่าตัด ไม่งั้นจะต้องตาย , ปมเรื่องการเปลี่ยนประวัติ

    ศาสตร์ที่นางเอกกลัวมากว่าจะทำลงไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เนื่องจากพระเอกมา

    แต่งงานกับตัวเอง , การคลายบนชื่อย่อบนบานประตู , การคลายปมเรื่องสะเก็ด

    กระสุนของนางเอก



    โรมันรัญจวน
    ของ เวอร์จิเนีย เฮ็นลีย์ จุดเด่นอยู่ที่ นางเอกข้ามมิติไปในยุค

    โรมัน , พระเอกมี 2 คน คือคนในอดีตชาติที่เป็นนายพลชาวโรมัน และคนในชาติ

    ปัจจุบัน , การกลับคืนสู่ภพปัจจุบันของนางเอกคือ การตาย , เมื่อตายจากภพอดีต

    นางเอกที่กลับมาในภพปัจจุบันไม่ได้เป็นอะไรเลย , ระหว่างที่นางเอกข้ามไปอดีต

    ในยุคปัจจุบันจะพบว่านางเอกหายตัวไปเฉยๆ , นางเอกได้ครองคู่กับพระเอกในภพ

    ปัจจุบัน



    จะเห็นว่านิยายที่ยกตัวอย่างมา จะเป็น แนวนางเอกข้ามมิติ ทั้งหมด แต่ไม่มี

    เรื่องไหนถูกบอกว่า ลอกเรื่องอื่น เลย มันเพราะอะไร?

    เพราะแต่ละเรื่องต่างมี จุดเด่น ที่เป็นของตัวเองที่ไม่เหมือนใคร และไม่มีใคร

    เหมือน ซึ่งจุดเด่นเหล่านี้จะเป็นสิ่งใดก็ได้ อาจจะเป็น ปมในเรื่อง , การวาง

    พล็อต , วิธีการดำเนินเรื่อง , ฉากของเรื่อง , วิธีการคลายปม
    ชนิดที่คน

    อ่านแล้วจะอุทานด้วยความทึ่งว่า


    "โอ้โห! คิดได้ไงเนี่ย!"



    ซึ่งจุดเด่นเหล่านี้ หากนิยายเรื่องอื่นนำไปใช้ จะถูกมองว่า ลอก ทันที เช่น


    เรื่อง ตะวันรักที่ปลายฟ้า ซึ่งส่วนใหญ่จะมองว่าลอกเรื่องคำสาปฟาโรห์ เพราะ

    จุดที่เหมือนคือ



    1. นางเอกข้ามไปยุคอิยิปต์โบราณ

    2. นางเอกกลายเป็นบุคคลสำคัญในสายตาประชาชนของประเทศนั้น

    3. การที่นางเอกรู้จัก "เหล็ก" 

    4. การที่นางเอกเป็นเป้าแย่งชิงของคนอาณาจักรอื่น


    ถึงจะเปลี่ยนประเทศที่นางเอกโผล่ไปจากอิยิปต์เป็นฮิตไท และอยู่ในยุคของ

    กษัตริย์คนละคน แถมมีเอกลักษณ์ของตัวมากพอควร ก็ยังหนีไม่พ้นคำว่า "ลอก"

    เพราะจุดที่เขาลอกมาคือ "จุดเด่น" ของเรื่องคำสาปฟาโรห์ และทำให้อย่างไร

    เรื่องนี้ก็ไม่เด่นเท่าเรื่องคำสาปฟาโรห์ เพราะถูกมองว่ามันไม่ใช่ "ออริจิ

    นัล"
    (แต่ที่ต่างกันมากคือเรื่องตะวันรักที่ปลายฟ้าแต่งจบ ส่วนคำสาปฟาโรห์ ได้

    ยินว่าคนเขียนไปสบายแล้ว แต่เรื่องก็ยังค้างเติ่งไม่จบ)


    ตัวอย่างเรื่องที่เรียกว่า "ได้รับแรงบันดาลใจ" ก็เช่น


    ทางเทวดา
    ของ แก้วเก้า ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจมาจากวรรณคดีเรื่องสังข์ทอง

    เนื้อเรื่องของ ทางเทวดา คือพระเอกที่เกิดมารูปชั่วตัวดำ แต่เป็นคนดีมากและ

    ฉลาดมาก กับนางเอกแสนสวยและนิสัยดี เป็นพ่อเงาะป่ากับนางรจนายุคใหม่


    สาปนรสิงห์
    ของ จินตวีร์ วิวัธน์ นิยายแนวลึกลับที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก

    นรสิงหาวตาร ของพระนารายณ์


    รอยอินทร์
    ของ โรสลาเรน ที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่อง ลิลิตพระลอ


    ม่านมนตรา
    ของ ชลนิล นิยายแนวลึกลับซึ่งได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่อง ลูก

    มังกรหยก ของกิมย้ง


    ไมรอน
    ของ พัณณิดา ภูมิวัฒน์ ที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากตำนานของพ่อมด

    เมอร์ลิน


    4 เรื่องที่ยกตัวอย่างมานี้ มองยังไงก็ไม่มีแวว "ลอก" เลยสักนิด เพราะเนื้อเรื่อง

    หลักและรอง เป็นคนละเรื่องกับเรื่องที่ได้รับแรงบันดาลใจมาโดยสิ้นเชิง



    แต่เรื่องที่ได้แรงบันดาลใจมา และสามารถมองเห็น "เงา" ของเรื่องต้นฉบับอย่าง

    ชัดเจน ก็เช่น


    เพชรพระอุมา
    ของ พนมเทียน ได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่อง สมบัติพระศุลี


    มังกรอหังการ์ หมาป่าคะนองศึก
    ได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่องสามก๊ก


    เรื่อง เพชรพระอุมา นี้ เคยเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ระยะหนึ่งว่าควรเรียกว่า ลอก

    หรือ ไม่ได้ลอก
    ซึ่งวิธีที่ข้าพเจ้าใช้ในการมองคือ



    หากตัดสิ่งที่เป็นเรื่อง สมบัติพระศุลี นอกจากประเด็นออกเดินทางเพื่อหาสมบัติ

    อันเป็นพล็อตที่อนุโลมได้ออกจากเรื่อง เพชรพระอุมา แล้ว เพชรพระอุมาจะยัง

    สนุกไหม?


    คำตอบคือ ยังคงสนุกมาก เพราะในสมบัติพระศุลีไม่มีการตามล่า X กุด

    และ X แหว่ง ไม่มีงูยักษ์ ไม่มีชนเผ่ากินคน ไม่มีผีดิบมันตรัย ไม่มีพันธุมาวดี ไม่มี

    พวกผีกองกอย และไม่มีพวกไดโนเสาร์



    ส่วนเรื่องมังกรอหังการ์นั้นอยู่ในข้อยกเว้น เพราะการลอกเรื่องใดที่กลายเป็น

    วรรณคดีไปแล้ว (อายุมากกว่า 100 ปี) หรือนำวรรณคดีเรื่องนั้นมาเขียนใหม่ใน

    สไตล์ของตัวเองดังที่การ์ตูนญี่ปุ่นชอบทำ ไม่ถือว่าเป็นการ ลอก



    นี่เป็นวิธีการดูว่าเรื่องไหนลอกหรือไม่ลอกที่ง่ายนิดเดียว เพราะหากเป็น "แค่"

    เรื่องที่ได้รับแรงบันดาลใจมา ดูอย่างไรก็ไม่รู้สึกว่า "ลอก" อยู่แล้ว ส่วนเรื่องใดที่

    ถูกข้องใจว่าลอก พอลองมาคิดแบบตัดเอา "จุดเด่น" ของเรื่องต้นแบบออกทั้ง

    หมด แล้วเรื่องนั้นไม่เหลืออะไรดึงดูดใจเลย แสดงว่าเรื่องนั้น "ลอกเขามา"

    อย่างแน่นอนค่ะ





    ************************
    from.............

    http://www.jj-book.com/jjtalk1/view.php?qs_qno=537

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×