คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เหตุเกิด ณ คัลคาเฟ่
หวัดคีค่า ฉันคือป็อปคอร์นสาวน้อยสุดสวย และน่ารัก เป็นที่ชื่นชอบของผู้คนมากมาย ฮิๆๆ ที่พูดมานี่โม้หมดเลยค่ะ -o- ความจริงแล้วฉันก็เป็นแค่เด็กม.5 ธรรมดาคนนึง ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงเรียน บทเรียนน่าเบื่อมากกกกกกกก ฉันเกลียดวิชาคณิตศาสตร์ที่สุดเลยย ไอ้สมการบ้าบอคอแตก ไม่เข้าใจสักนิด T^T
" คอร์น คอร์น ป็อปคอร์น ไอ้คอร์นโว้ยย!! >o< "
" โอ๊ย จะตะโกนหาหมาบินได้หรือไง ไอ้ยีราฟ " ตะโกนมาได้ยัยบ้า หูจะพังไหมนี่
" ใครบอกชั้นตะโกนหาหมูเหม่อตะหาก ยัยอ้วน!! "
" หล่อนแหละอ้วน มีอะไรหรือเปล่า "
" เลิกเรียนแล้ว ไปคัลเลอร์ฟูลคาเฟ่กันนะจ้ะ "
" ไปอีกแล้ว จะไปส่องหนุ่มอีกแล้วสิแก "
" แหม๋! ตัวก็ ทำมาเป็นรู้ใจเค้า >.< ความจริงแล้วก็ไปส่องเหมือนกันล่ะซี้ ตกลงจะไปมะ "
" ไปก็ไป -o- "
" เย้~ คอร์นน่ารักที่ซู้ดดด~~ ^o^ "
" ปัทมา ยลดายืนขึ้น!!! เธอ 2 คนคุยอะไรกันหน่ะ - - + " จึ๋ย!! สงสัยจะคุยเสียงดังไปหน่อยแฮะ โดนคุณครูเพชฆาต เอ๊ย! เพชราดุเลย
สรุปว่าคาบนั้นทั้งคาบ เรา 2 คนก็ต้องยืนเรียน -_-
และแล้วก็ถึงเวลาแร่ด เอ๊ย เลิกเรียน เรา 2 คนโดดเวรทำความสะอาดตรงดิ่งไปยังคัลคาเฟ่ [ชื่อย่อของ คัลเลอร์ฟูลคาเฟ่]
ร้านคัลคาเฟ่ตกแต่งได้ colorful สมชื่อ มีทั้งสีแดง ส้ม เหลือง เขียว ฟ้า น้ำเงิน ม่วง ทอง ชมพู -
_-^ ใครมันแต่งร้านฟระ อยากลากไปแต่งบ้านให้จัง
ปฏิบัติการแร่ดของเราก็มาถึง เริ่มจากเดินไปสั่งน้ำที่เคาเตอร์ ถ้าพนักงานต้อนรับเป็นผู้ชายหล่อๆ ก็เหล่ซะ 1 ดอก แล้วก็มานั่งลงที่ประจำข้างหน้าต่าง เพื่อที่จะได้ดูข้างนอกด้วย จากนั้นก็พากันชี้ชวนดูกันอย่างสนุกสนาน ยังกะดูลิงในสวนสัตว์ก็ไม่ปาน -_-
" นี่แก เด็กโรงเรียนเซนต์เบอนาร์ดนี่น่ารักเนอะ ^^ " ยัยยีราฟพูดขึ้นหลังจากผ่านไปได้สักพักนึง ไอ้คนตั้งชื่อโรงเรียนนี้ก็เหมือนกัน อยากเห็นหน้านัก -_-
" ใช่ๆ ถึงชื่อโรงเรียนจะประหลาดไปหน่อยก็เหอะ "
" โรงเรียนเค้าเป็นชายล้วนใช่ป่ะ ของเราก็หญิงล้วน เหมาะกันที่สุด !! >o< " โรงเรียนของฉันชื่อ เซนต์พูดเดิ้ล เอ๊ย เซนต์มาร์ช เป็นหญิงล้วน กับโรงเรียนเซนต์เบอนาร์ด ที่เป็นชายล้วน ขึ้นชื่อว่าเป็นโรงเรียนพี่น้องกัน ประมาณว่าถ้ามีลูกสาวก็อยู่เซนต์มาร์ช มีลูกชายก็ส่งเข้าเซนต์เบอนาร์ดนั่นแหละ ^o^
" โอ๊ะ! น้ำหมดแล้วอ่ะ เดี๋ยวไปสั่งเพิ่มก่อนนะ แกจะเอาไรป่ะ " ฉันถามเพื่อนอย่างมีน้ำใจ [ เรื่องหลงตัวเองนี่ถนัดจริงๆ -_-+ ]
" ไม่อ่ะ " ยัยนี่ก็มัวแต่ดูผู้ชาย น้ำแทบจะไม่แตะ -_-"
ที่เคาเตอร์ สุดหล่อหายไปแล้ว T_T กลายเป็นเจ๊ที่ไหนก็ไม่รู้ โบ๊ะหน้าซะหนา 3 นิ้ว -o- กลัวเค้าไม่รู้หรือไงเจ๊ ว่าเจ๊หน้าหนาแค่ไหนอ่ะ
" สวัสดีค่ะ ^___^ รับน้ำอะไรดีคะ " ยิ้มยังน่ากลัวเลย อย่าเพิ่งกินตับหนูนะเจ๊ ToT
" มีน้ำสตอเบอร์รี่ป่ะคะ "
" มีค่ะ รับกี่แก้วดีคะ? "
" ไม่เอาค่ะ -o- เอาน้ำแตงปั่นค่ะ"
" -_-^^ รอ สัก ครู่ " น้ำเสียงเจ๊เปลี่ยนไปทันที หงะ -o- ก็ถามเผื่อไว้คราวหน้าจะมากินไง
" ได้แล้ว 30 บาท "
" นะ นี่ค่ะ " ฉันรีบจ่ายเงินให้เจ๊ 3 นิ้วและหันหลังกลับไปให้ห่างจากเจ๊ที่สุด เพื่อป้องกันตับเอาไว้
โคร๊ม!!!!!!!
แก้วน้ำแตงโมปั่น หลุดจากมือฉัน ดีดตัวขึ้นไปข้างบน ตีลังกา 3 รอบครึ่ง ก่อนที่จะค้างอยู่บนอากาศอีก 5 วินาที เพื่อให้คณะกรรมการให้คะแนน และตีลังกาฉีกขาลงมาอีกรอบครึ่ง จนถึงท่าสุดท้ายทั้งน้ำและแก้วแตงโมปั่นราคา 30 บาทก็หล่นลงบนหัวใครคนนึง
โอ๊ะ! นั่นมัน O_O
-----------------------------------------------------
สวัสดีค่านักอ่านทุกท่าน ฝากผลงานเรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจทุกคนด้วยนะคะ ^^ เป็นงานเรื่องแรกในชื่อนี้ แต่ไม่ใช่งานชิ้นแรกของชีวิตนะ!! [เรื่องที่แล้วแต่งไว้ปามานเมื่อ 2 ปีที่แล้ว - -' ]
ฝากเนื้อ ฝากตัว ฝากหัวใจไว้ด้วยนะคะ ^_^
ความคิดเห็น