คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #49 : [Send] [Fic Reborn] Love Expected รักครั้งนี้ขอจัดหนัก (Normal/Yaoi)
[Fic Reborn] Love Expected รักครั้งนี้ขอจัดหนัก (Normal/Yaoi)
ผู้วิจารณ์ : ป้าเป็ดเจ็ดย่านน้ำ
1. ชื่อเรื่อง (7/10)
- ชื่อเรื่อง ‘Love Expected รักครั้งนี้ขอจัดหนัก’ สำหรับชื่อเราชอบชื่อภาษาไทยมากกว่าภาษาอังกฤษเพราะอังกฤษจำยาก แต่ ภาษาไทยมันจำง่ายและติดหูมากค่ะ ส่วนการเข้ากัน ของภาษาอังกฤษ กับภาษาไทย ยังไม่ค่อย คล้องกันเท่าไหร่ แต่ ก็ไม่ได้ถึงกับไม่เข้ากันเลย เพราะงั้นไม่เป็นไรค่ะ
- การดึงดูดของชื่อเรื่องนั้น ถือว่าโอเคนะคะ เพราะชื่อเรื่องมันจำง่ายดี แต่ ชื่อเรื่องยังไม่ค่อย บอกถึงเรื่องราวของเรื่องเท่าไหร่ น่ะคะ เวลาอ่านชื่อเรื่อง เราก็จะไม่รู้ถึงเนื้อเรื่องเลย เพราะ ชื่อเรื่องไม่ได้บอกเนื้อหาของเรื่องเลยค่ะ
2. โครงเรื่อง (31/40)
- สำหรับการเปิดเรื่องมา ถือว่าอยู่ระดับปานกลางนะค่ะ ชอบนะค่ะ ตรงที่เกริ่นนำเข้าเรื่อง แต่ว่าอยากให้บรรยายเป็น แบบ ที่ไม่ใช่ประโยคคำถามอย่างเดียว เพราะการเกริ่นนำ ควรจะใช้ภาษาสลวย น่าดึงดูด มากกว่า สั้นๆ เข้าใจง่าย อาทิเช่น
ลิขิต .. ชะตากรรม ... โชคชะตา
ผู้คนส่วนมากมักเชื่อในชะตากรรม..
คนบางคนกล่าวไว้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างล้วนถูกพระเจ้าขีดเขียนไว้แล้ว นั่นคือ’ชะตากรรม’ ที่เราไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
ทั้งๆ ที่ไม่เคยมีใครเห็นพระเจ้าแต่ทุกคนกับเชื่อในสิ่งนั้น
แล้วคุณล่ะคุณเชื่อใน ชะตากรรมมั้ย ?
คุณเชื่อมั้ยว่า อนาคตของคุณถูกกำหนดไว้แล้ว
ถ้าถามฉัน ..ฉันขอตอบว่า ‘ไม่’ เพราะฉันนี่แหละจะเป็นคนเปลี่ยนชะตากรรมนั่นเอง!
ควรจะเป็นแบบนี้มากกว่านะคะ เพราะถ้าแบบเดิม ก็ไม่ได้ผิดอะไร แต่ มันเหมือนเป็นประโยคคำถามมากเกินไป เหมือนถาม ในสนทนาโดยปกติ มันทำให้ดูไม่เหมือนบทเกริ่นนำ บทเกริ่นนำหน้าจะเป็นแบบนี้มากกว่านะคะ ลองเอาไปปรับ เป็นแบบของตัวเองดูนะ
และการเปิดเรื่องในส่วนอื่นๆ เปิดเรื่องมาแบบเข้าใจง่าย เข้าใจในสถานการณ์ แต่เราว่าขาดความตื่นเต้นและดึงดูดไปนิดนะค่ะ นางเอกก่อนนี้ออกจากบ้าน น่าจะแสบกว่านี้นิดนะคะ เพราะเธอเป็นถึงคุณหนูไม่น่าจะหลุดมาง่ายๆ เธอน่าจะสร้างวีรกรรม ในการหนีออกมา ให้แสบสุดๆ เพื่อตรงนั้นจะได้เป็นสีสัน ในการดึงดูดให้คนอยากอ่าน
- สำหรับโครงเรื่องโดยรวมเบสิกและเห็นได้ง่ายมากจาก Fic Reborn ค่ะ ยิ่งเราอ่านฟิครีบอร์นเยอะ เราเลยรู้ว่าพล็อตแบบนี้เยอะมากค่ะ แต่ความลับของนางเอกนี่ก็ทำให้ฉีกแนวไปเหมือนกัน (What!) พูดง่ายๆ ว่าพล็อตใน การที่นางเอก ไปอยู่รวมหรือปลอมตัวไปอยู่กับพระเอกหาได้บ่อย แต่เรื่องความลับของนางเอก นี่ก็ช่วยมาเติมเต็มไปให้เรื่องนี้ ซ้ำซากกับเรื่องอื่น ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ดี และความลับอันนี้ก็ทำให้เวลาอ่านไป เราก็อยากจะรู้ ว่าความลับนั้น คืออะไรซะด้วย! นั่นเป็นเรื่องดีเพราะเป็นส่วนหนึ่งที่ดึงดูดผู้อ่านค่ะ
3. ตัวละคร (24/25)
- บทบาทของตัวละคร ในตัวละครของรีบอร์นถือว่าตีบทแตกดีค่ะ โดยเฉพาะโกคุ เราว่าตีแตกมากเลย เราชอบมาก เพราะถ้าเป็นโกคุเจอสถานการณ์แบบนั้นต้องพูดอย่างนั้นเป็นแน่ๆ ส่วนยามะก็โอเคเขารักสนุกแบบนิ่งๆ ถูกแล้ว แต่นิดนึงจริงๆ ค่ะ นิด จริงๆ ตรงที่นางเอกหลับงวงเงียแล้ว แต่ละคนหน้าแดงเนี่ย เราว่าโกคุไม่น่าที่จะหน้าแดงนะค่ะ ถึงโกคุ จะไม่ค่อยประสีประสากับผู้หญิง แต่คนอย่างโกคุน่าจะหน้าแดง ตอน ถูกเข้าใกล้ แบบถึงตัวมากกว่า หรือถูกจู่โจม นอกนั้น เขาจะเป็นคนขี้โวยวาย มากกว่า หรือถ้าจะหน้าแดงจริงๆ เขาน่าจะหน้าแดงไปด้วย และด่าไปด้วยอย่าง ‘นาย นาย..นายมันน่ารังเกลียดที่สุด!’ แบบนี้นะค่ะ เพราะเขาเป็นพวกถ้าใครทำให้เขาหวั่นไหว แล้วเขาจะปากร้ายใส่ทันที ส่วนสึนะไม่น่าจะพูดว่าน่ารักจังเฉยๆ น่าจะออกแนวตัวแข็งและเพ้อๆ เพราะคาแรกเตอร์ he เขาเป็นคนหวั่นไหว กับสาวๆ ง่าย ยิ่งน่าตาน่ารักแล้ว he เขาน่าจะหน้าแดงแทนโกคุนะ
- บทสนทนาระหว่างตัวละครด้วยกัน ถือว่าโอเคเลยนะค่ะ เพราะไรเตอร์โดดเด่นเรื่องภาษาที่เข้าใจง่ายอยู่แล้ว บทสนทนาเลยทำออกมาได้ดีเลยค่ะ
4. ภาษา (17/25)
- ยังมีคำผิด(มาก)อยู่นะค่ะ แต่บางคำเราก็ไม่รู้ ว่า ไรเตอร์ตั้งใจเขียนมันหรือเปล่า แต่ยังมีคำผิดอยู่พอสมควรค่ะ เช่น ตื้น >> ตื่น , นายก็รู้นี้ว่านี้ >> นายก็รู้หนิว่านี่เป็น เรื่องนั่นไว้หลัง >> เรื่องนั้นไว้หลัง ...เป็นต้นค่ะ แล้ว ตรงที่เขียนว่า ชั้น เราว่าควรจะเปลี่ยนเป็นฉันมากกว่าค่ะ ถึงเวลาอ่านออกเสียง จะไปออกเป็นชั้น แต่คนส่วนมากจะอ่านฉันเป็น ชั้น อยู่แล้ว ไม่ต้องเขียนว่า ชั้นหรอกค่ะ
- การบรรยาย ถือว่าทำได้ดีในแง่ตัวละครบรรยายนะค่ะ ถึงบางส่วนในเนื้อเรื่องมันจะสั้นแหละห้วนไปหน่อยก็เถอะ แต่ว่าก็ถือว่าบรรยายในแง่อารมณ์ได้ดี ส่วนที่ไรเตอร์บรรยายในตอนแรก เราว่า ลักษณะการบรรยายเหมือน ตัวละครบรรยายมากเกินไปนะคะ เพราะ จริงๆ แล้วการบรรยายแบบไรเตอร์บรรยาย จะเน้น สีหน้าท่าทาง สภาพแวดล้อม มากกว่า อารมณ์ความรู้สึก แต่ที่เห็นในตอนแรก เป็นการบรรยาย แบบเน้นอารมณ์ ไม่ค่อยบรรยาย สภาพแวดล้อมและสีหน้าตัวละครเท่าไหร่ อย่างเช่นตอนขึ้นควรจะเปลี่ยนเป็นแบบนี้
“แฮ่ก...แฮ่ก” เสียงลมหายใจหอบถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเจ้าของร่างบอบบางออกแรงวิ่งอย่างเอาเป็นเอาตาย ..สองเท้าเล็กๆ จ้ำอ้าวอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดมัน ดวงตากลมโตของเธอเหล่มองไปยังข้างหลังที่ตอนนี้มีผู้คนเป็นสิบๆคนวิ่งตามเธออยู่ไม่ห่าง
“ให้ตายเถอะ!” เธอบ่นพึมพำเบาๆ ขณะเดียวกันก็ย้อนไปมองที่ที่เธอได้วิ่งออกมา มันคือ บ้าน.. บ้านที่ไม่น่าจะเรียกว่าบ้าน เพราะมันช่างโอ่อ่าเกินบ้านทั่วไป ประตูรั้วที่มองเห็นได้ลิบๆ นั่นทอดยาวสุดลุกหูลุกตา ซึ่งมันบ่งบอกถึงความอลังการและใหญ่โตของบ้านได้ดี
คะแนนรวม : (79/100) สรุปแล้วนิยายเรื่องนี้ถือว่าอยู่ในระดับโอเคเลย มีส่วนดึงดูดให้ติดตามต่อคือความลับของนางเอก ในเมื่อมีส่วนดึงดูดแล้ว แถมคาแรกเตอร์ โดดเด่นทำได้ดีแล้ว ลองปรับปรุงในส่วนเล็กๆ น้อยๆ ที่ให้ไป เราว่านิยายเรื่องนี้ต้องเป็นที่ติดตามมากแน่ๆ เราเป็นกำลังใจให้นะค่ะ ^^
ความคิดเห็น