ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่2(เพิ่มตอนแล้ว)
ตอนที่เพิ่มเติมอยู่ด้านหลังๆนะ
บทที่2 อัศวินกังฟู
บทที่2 อัศวินกังฟู
“ฮานาอยู่ป่าวเนี้ย”
ฮาร์ฟเพิ่งตื่นและมองนาฬิกาเห็นว่าเป็นเวลา3ทุ่มและเห็นฮานานั่งดูทีวีอยู่
-พอมองไป-
รอบๆบ้านที่เคยมีรูกว่า200รูกลับหายไปหมด
โซฟาที่ขาดกระจุยกลายเป็นโซฟาใหม่เอิ่ยมโต๊ะก็เช่นกันเหมือนขัดด้วยซันไลต์!?(มันเอาไว้ขัดจานไม่ใช่เรอะ)
“เมื่อ5ชั่วโมงที่แล้วแสงสว่างที่เจ้าเห็นคือวิชาถ่ายทอดความรู้ที่ข้ามีในตอนนี้ ตอนนี้ข้าได้ถ่ายทอดพลังแห่งอัศวินลงไปแล้วเดี๋ยวเจ้าลองฝึกดูสิ”
ฮานาพูดและจ้องทีวีที่กำลังพูดว่า ‘คุณจะตอบถูกหรือไม่’
“แบบนี้ใช่มั้ย เอ๊ะทำไมมันเหมือนท่ากังฟูเลย”ฮาร์ฟแปลกใจแต่คิดว่าคงเป็นวิชาดาบพอหันไปมองฮานากลับ
เธอทำหน้าตกใจกว่าเขาอีกแล้วในทีวีก็มีเสียงจากรายการตอบคำถามพูดขึ้นมาว่า ‘ถูกต้องคร้าบบ แจ็กพ็อตแตกแล้วรับไปเลยเซ็ทฝึกกังฟู’ฮาร์ฟรู้สึกอยากเอาขวานมาสับทีวีให้ละเอียดถ้ามันไม่แพงขนาดนั้น
“ข้าคงถ่ายทอดวิชาให้เจ้าผิด ไม่นะสายเลือดกังฟูอยู่ในตัวเจ้าแล้ว ณ บัดนี้ เจ้าคืออัศวินกังฟู!!!” และอยู่ดีๆก็มีเสียงเหมือนคลื่นกระทบโขดหินและออร่าเต็มตัวฮานา...
“คนบ้าที่ไหนเขาเป็นอัศวินกังฟูล่ะ กังฟูก็ส่วนกังฟู อัศวินก็...แกว่งดาบไปมามั้ง”
ฮาร์ฟก็ไม่เคยเป็นอัศวินหรือนักกังฟูหนิเขาถึงจะรู้ว่าพวกนั้นทำไรบ้าง
“อัศวินเอาดาบไปแกว่งมั่วๆจะไปโดนอะไรบ้างล่ะ”ฮานาบ่น
“โดนต้นไม้,หิน,หุ่นไล่กา,ดอกไม้(มันตัวแกเองไม่ใช่เรอะ) และสิ่งไม่มีชีวิตอื่นๆ”ฮาร์ฟกวนฮานาเล่นๆเพราะเขาเพิ่งเห็นเธอโมโหครั้งแรก
“งั้นเจ้าก็ใช้กังฟูกับดาบนั่นล่ะ ไหนลองฟันอะไรให้ดูสักอย่างสิ”ฮานาก็รู้สักอยากรู้ว่าอัศวินกังฟูมันเป็นยังไง
“ย้ากกกส์!!!วิชากังฟูผ่ากลาง”ฮาร์ฟยกดาบขึ้นและฟันแจกันที่อยู่ตรงหน้า
“บรรลัยแล้วแจกันที่ตกทอดจากพ่อสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชาย...สู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชาย
มานับ500ปี”
ฮาร์ฟตกใจไหว้บรรพบุรุษเขาไม่สามารถปกป้องแจกันจากปีศาจร้ายได้(แล้วปีศาจที่ว่าก็คือนายนั่นเหละ)
“นี่ไม่ให้ลูกสาวบ้างเลยรึไง หรือตระกูลเจ้ามันไม่มีผู้หญิงเลย” ฮานารู้สึกอยากทวงสิทธิของผู้หญิงขึ้นมาในทันที
“ก็ท่านบรรพบุรุษไม่ให้แล้วฉันจะไปรู้มั้ยล่ะ”ฮาร์ฟก็ไม่รู้จริงๆหรอกเขาก็แค่พูดไปเล่นๆเท่านั้นเอง
“เอาละนะงั้นข้าจะสอนเจ้าถึงกระบวนท่าของสำนักดาบที่ข้าไปเรียนรู้มา ”
ฮานาสอนฮาร์ฟจนถึงตี1และฮาร์ฟเองก็เป็นวิชาดาบบ้างแล้ว
“นี่ฮานาขอเรียกเธอว่าฮานะได้มั้ยเรียกง่ายกว่าเดิมเยอะเลย”ฮาร์ฟว่าฮานะยังดูเพราะกว่าด้วยซ้ำแต่กลัวเธอจะเปลี่ยนคะทาเป็นกระบองแล้วฝาดเขานะสิ
“ได้”ฮานาตอบแล้วหลับไป แต่ฮาร์ฟที่นอนไปแล้ว5ชั่วโมงและซึ่งอยู่ในสมาคมคนนอนดึกอีก(ถ้ามีกลุ่มนี้จริงๆขอโทษด้วยเราไม่รู้)
ฮาร์ฟจึงหยิบกระทะขึ้นมากะว่าจะทำต้มยำทะเลหม้อไฟสำหรับ2คน
"ไม่รู้ว่าฮานากินได้รึเปล่า ....
ใส่พริกลงไปน้อยๆละกัน ใส่นม ใส่กะทิ หืมใส่พวกหัวกะทิก็ดีเฮะ ใส่กุ้ง ปู ปลาทับทิมที่หั่นออกเป็นชิ้นๆ ชิ้นละ1เซนสินะ ใส่ปลาหมึกใส่เครื่องเทศแสนแพง ใส่เห็ด ใส่ตะใคร้ ใส่..เฮ้ย ฉันไม่ได้มาทำรายการอาหารนะเฟ้ย"
ฮาร์ฟพูดแล้วปิดเตาแก๊ส เทลงในชาม2ชาม แล้วห่อเอาไว้
"ประกาศแด่พวกมด แมลงสาปหรือหนูทังหลายที่ฉันไม่รู้ว่ามีรึเปล่า ใครกล้ามาแตะซื้อวัตถุดิบให้ใหม่ด้วยไม่งั้นฉันจะไล่ฆ่าพวกนาย" ฮาร์ฟพูดจบก็เดินขึ้นไปอาบน้ำซะเลย
"ถ้ามดมันพูดได้มันจะด่าฉันมั้ยน๊า"(ด่าสิ ก็อยากวางไว้เอง)ฮาร์ฟพึมพำเบาๆและหยิบผ้าเช็ดตัวและเดินเข้าห้องน้ำ
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!มดขึ้นห้องน้ำ ตายซะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนี่มันที่ส่วนตัวไม่ใช่สาธารณะเหมือนที่ซุปเปอร์แมนใส่กางเกงในสีแดงอวดทุกๆคน"
ฮาร์ฟตะโกน แล้วหยิบฟักบัวฉีดมด มาร่วมไว้อาลัยกันเถอะ
ฮานาเองก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วก็ปิดทองหลังพระโดยการช่วยใช้เวทลมพัดมดออกไปส่วนหนึ่ง
แล้วพออีก30นาทีผ่านไป ฮาร์ฟก็อยู่ในชุดนักเรียนแล้วก็นอนบนโต๊ะอ่านหนังสือเลย
เพราะฮานานอนบนเตียง
หืม?ชุดนักเรียนฮาร์ฟเป็นไง เรียนที่ไหน?
ชุดก็มีปกกว้างสีดำลายเส้นสีเหลือง เสื้อสีขาว แขนสั้นลายเหมือนที่ปก
กางเกงขาสั้นเลยหัวเข่าไปนิดๆสีดำลายเหมือนแขนเสื้อ ใส่เข็มขัดสีดำ
ช่างเข้ากับผมสีดำและดวงตาสีฟ้าของฮาร์ฟจริงๆ(เออ ลืมบอกไปฮาร์ฟบางทีใส่คอนแทร็กเลนส์) แถมยังเข้ากับสร้อยคอสีฟ้าของฮาร์ฟอีกด้วย
ส่วนโรงเรียนคือ โรงเรียนการศึกษาดีเวอร์ อยู่ในเมืองดีล้ำเลิศ ประเทศ เขียวขจี
บ้านฮาร์ฟอยู่ไหน อยู่ในหมู่บ้าน เจ๋งเป้ง ติดกับคลองน้ำท่วม
"ฉันนอนละนะ ฮานา"พูดจบก็นอนจริงๆเลย
"นายรู้ด้วยเหรอว่าฉันตื่น จริงด้วยนายเป็นสิ่งนั้นนี่น่า"ฮานาพูดเบาๆแฝงความตกใจ
"สิ่งนั้นคืออะไร"ฮาร์ฟตื่นมาอีกครั้งแล้วหลับต่อ
"ไว้ถึงเวลาแล้วจะรู้เองเหละน่า"ฮานาพูดแล้วก็ถึงตาที่ตัวเองจะหลับเช่นกัน
ฮาร์ฟถึงจะหลับไปแล้วก็ยังได้ยินอยู่บ้างละนะ
------------------------------เวลานั้นจะต้องคอยอีกนานเท่าไหร่กัน---------------------------
'อิสระที่แท้จริงของข้า(ฮาร์ฟ)'เมื่อไหร่จะมีฟร๊ะ
"เฮ้ย ฮาร์ฟตื่นดิ"ครั้งที่105ที่ฮานาเรียกฮาร์ฟ ฮาร์ฟก็พึ่งจะได้ยิน
"ตื่นสิโว้ย"พูดจบฮาร์ฟก็ลอยออกนอกหน้าต่างในทันที
เพล้ง! "จ๊ากกกกกก"ฮาร์ฟลอยไปจนถึงหน้าโรงเรียน(เวอร์)ส่วนฮานาก็วาร์ปตามมา
ฮาร์ฟเพิ่งตื่นและมองนาฬิกาเห็นว่าเป็นเวลา3ทุ่มและเห็นฮานานั่งดูทีวีอยู่
-พอมองไป-
รอบๆบ้านที่เคยมีรูกว่า200รูกลับหายไปหมด
โซฟาที่ขาดกระจุยกลายเป็นโซฟาใหม่เอิ่ยมโต๊ะก็เช่นกันเหมือนขัดด้วยซันไลต์!?(มันเอาไว้ขัดจานไม่ใช่เรอะ)
“เมื่อ5ชั่วโมงที่แล้วแสงสว่างที่เจ้าเห็นคือวิชาถ่ายทอดความรู้ที่ข้ามีในตอนนี้ ตอนนี้ข้าได้ถ่ายทอดพลังแห่งอัศวินลงไปแล้วเดี๋ยวเจ้าลองฝึกดูสิ”
ฮานาพูดและจ้องทีวีที่กำลังพูดว่า ‘คุณจะตอบถูกหรือไม่’
“แบบนี้ใช่มั้ย เอ๊ะทำไมมันเหมือนท่ากังฟูเลย”ฮาร์ฟแปลกใจแต่คิดว่าคงเป็นวิชาดาบพอหันไปมองฮานากลับ
เธอทำหน้าตกใจกว่าเขาอีกแล้วในทีวีก็มีเสียงจากรายการตอบคำถามพูดขึ้นมาว่า ‘ถูกต้องคร้าบบ แจ็กพ็อตแตกแล้วรับไปเลยเซ็ทฝึกกังฟู’ฮาร์ฟรู้สึกอยากเอาขวานมาสับทีวีให้ละเอียดถ้ามันไม่แพงขนาดนั้น
“ข้าคงถ่ายทอดวิชาให้เจ้าผิด ไม่นะสายเลือดกังฟูอยู่ในตัวเจ้าแล้ว ณ บัดนี้ เจ้าคืออัศวินกังฟู!!!” และอยู่ดีๆก็มีเสียงเหมือนคลื่นกระทบโขดหินและออร่าเต็มตัวฮานา...
“คนบ้าที่ไหนเขาเป็นอัศวินกังฟูล่ะ กังฟูก็ส่วนกังฟู อัศวินก็...แกว่งดาบไปมามั้ง”
ฮาร์ฟก็ไม่เคยเป็นอัศวินหรือนักกังฟูหนิเขาถึงจะรู้ว่าพวกนั้นทำไรบ้าง
“อัศวินเอาดาบไปแกว่งมั่วๆจะไปโดนอะไรบ้างล่ะ”ฮานาบ่น
“โดนต้นไม้,หิน,หุ่นไล่กา,ดอกไม้(มันตัวแกเองไม่ใช่เรอะ) และสิ่งไม่มีชีวิตอื่นๆ”ฮาร์ฟกวนฮานาเล่นๆเพราะเขาเพิ่งเห็นเธอโมโหครั้งแรก
“งั้นเจ้าก็ใช้กังฟูกับดาบนั่นล่ะ ไหนลองฟันอะไรให้ดูสักอย่างสิ”ฮานาก็รู้สักอยากรู้ว่าอัศวินกังฟูมันเป็นยังไง
“ย้ากกกส์!!!วิชากังฟูผ่ากลาง”ฮาร์ฟยกดาบขึ้นและฟันแจกันที่อยู่ตรงหน้า
“บรรลัยแล้วแจกันที่ตกทอดจากพ่อสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชาย...สู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชายสู่ลูกชาย
มานับ500ปี”
ฮาร์ฟตกใจไหว้บรรพบุรุษเขาไม่สามารถปกป้องแจกันจากปีศาจร้ายได้(แล้วปีศาจที่ว่าก็คือนายนั่นเหละ)
“นี่ไม่ให้ลูกสาวบ้างเลยรึไง หรือตระกูลเจ้ามันไม่มีผู้หญิงเลย” ฮานารู้สึกอยากทวงสิทธิของผู้หญิงขึ้นมาในทันที
“ก็ท่านบรรพบุรุษไม่ให้แล้วฉันจะไปรู้มั้ยล่ะ”ฮาร์ฟก็ไม่รู้จริงๆหรอกเขาก็แค่พูดไปเล่นๆเท่านั้นเอง
“เอาละนะงั้นข้าจะสอนเจ้าถึงกระบวนท่าของสำนักดาบที่ข้าไปเรียนรู้มา ”
ฮานาสอนฮาร์ฟจนถึงตี1และฮาร์ฟเองก็เป็นวิชาดาบบ้างแล้ว
“นี่ฮานาขอเรียกเธอว่าฮานะได้มั้ยเรียกง่ายกว่าเดิมเยอะเลย”ฮาร์ฟว่าฮานะยังดูเพราะกว่าด้วยซ้ำแต่กลัวเธอจะเปลี่ยนคะทาเป็นกระบองแล้วฝาดเขานะสิ
“ได้”ฮานาตอบแล้วหลับไป แต่ฮาร์ฟที่นอนไปแล้ว5ชั่วโมงและซึ่งอยู่ในสมาคมคนนอนดึกอีก(ถ้ามีกลุ่มนี้จริงๆขอโทษด้วยเราไม่รู้)
ฮาร์ฟจึงหยิบกระทะขึ้นมากะว่าจะทำต้มยำทะเลหม้อไฟสำหรับ2คน
"ไม่รู้ว่าฮานากินได้รึเปล่า ....
ใส่พริกลงไปน้อยๆละกัน ใส่นม ใส่กะทิ หืมใส่พวกหัวกะทิก็ดีเฮะ ใส่กุ้ง ปู ปลาทับทิมที่หั่นออกเป็นชิ้นๆ ชิ้นละ1เซนสินะ ใส่ปลาหมึกใส่เครื่องเทศแสนแพง ใส่เห็ด ใส่ตะใคร้ ใส่..เฮ้ย ฉันไม่ได้มาทำรายการอาหารนะเฟ้ย"
ฮาร์ฟพูดแล้วปิดเตาแก๊ส เทลงในชาม2ชาม แล้วห่อเอาไว้
"ประกาศแด่พวกมด แมลงสาปหรือหนูทังหลายที่ฉันไม่รู้ว่ามีรึเปล่า ใครกล้ามาแตะซื้อวัตถุดิบให้ใหม่ด้วยไม่งั้นฉันจะไล่ฆ่าพวกนาย" ฮาร์ฟพูดจบก็เดินขึ้นไปอาบน้ำซะเลย
"ถ้ามดมันพูดได้มันจะด่าฉันมั้ยน๊า"(ด่าสิ ก็อยากวางไว้เอง)ฮาร์ฟพึมพำเบาๆและหยิบผ้าเช็ดตัวและเดินเข้าห้องน้ำ
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!มดขึ้นห้องน้ำ ตายซะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนี่มันที่ส่วนตัวไม่ใช่สาธารณะเหมือนที่ซุปเปอร์แมนใส่กางเกงในสีแดงอวดทุกๆคน"
ฮาร์ฟตะโกน แล้วหยิบฟักบัวฉีดมด มาร่วมไว้อาลัยกันเถอะ
ฮานาเองก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วก็ปิดทองหลังพระโดยการช่วยใช้เวทลมพัดมดออกไปส่วนหนึ่ง
แล้วพออีก30นาทีผ่านไป ฮาร์ฟก็อยู่ในชุดนักเรียนแล้วก็นอนบนโต๊ะอ่านหนังสือเลย
เพราะฮานานอนบนเตียง
หืม?ชุดนักเรียนฮาร์ฟเป็นไง เรียนที่ไหน?
ชุดก็มีปกกว้างสีดำลายเส้นสีเหลือง เสื้อสีขาว แขนสั้นลายเหมือนที่ปก
กางเกงขาสั้นเลยหัวเข่าไปนิดๆสีดำลายเหมือนแขนเสื้อ ใส่เข็มขัดสีดำ
ช่างเข้ากับผมสีดำและดวงตาสีฟ้าของฮาร์ฟจริงๆ(เออ ลืมบอกไปฮาร์ฟบางทีใส่คอนแทร็กเลนส์) แถมยังเข้ากับสร้อยคอสีฟ้าของฮาร์ฟอีกด้วย
ส่วนโรงเรียนคือ โรงเรียนการศึกษาดีเวอร์ อยู่ในเมืองดีล้ำเลิศ ประเทศ เขียวขจี
บ้านฮาร์ฟอยู่ไหน อยู่ในหมู่บ้าน เจ๋งเป้ง ติดกับคลองน้ำท่วม
"ฉันนอนละนะ ฮานา"พูดจบก็นอนจริงๆเลย
"นายรู้ด้วยเหรอว่าฉันตื่น จริงด้วยนายเป็นสิ่งนั้นนี่น่า"ฮานาพูดเบาๆแฝงความตกใจ
"สิ่งนั้นคืออะไร"ฮาร์ฟตื่นมาอีกครั้งแล้วหลับต่อ
"ไว้ถึงเวลาแล้วจะรู้เองเหละน่า"ฮานาพูดแล้วก็ถึงตาที่ตัวเองจะหลับเช่นกัน
ฮาร์ฟถึงจะหลับไปแล้วก็ยังได้ยินอยู่บ้างละนะ
------------------------------เวลานั้นจะต้องคอยอีกนานเท่าไหร่กัน---------------------------
'อิสระที่แท้จริงของข้า(ฮาร์ฟ)'เมื่อไหร่จะมีฟร๊ะ
"เฮ้ย ฮาร์ฟตื่นดิ"ครั้งที่105ที่ฮานาเรียกฮาร์ฟ ฮาร์ฟก็พึ่งจะได้ยิน
"ตื่นสิโว้ย"พูดจบฮาร์ฟก็ลอยออกนอกหน้าต่างในทันที
เพล้ง! "จ๊ากกกกกก"ฮาร์ฟลอยไปจนถึงหน้าโรงเรียน(เวอร์)ส่วนฮานาก็วาร์ปตามมา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น