SaranaI

ลำดับตอนที่ #2 : โซเวน ทรานเซย์ เดอะ ปริ๊น ออฟ เซเลไนท์

‘น่าสมเพช’ ความคิดดังขึ้นในใจของแปซิฟิก้า ที่ตอนนี้เพิ่งตื่นนอนหลังจากเจอเรื่องราวที่เลวร้ายเมื่อวาน

‘เป็นวันแรกที่ไม่ดีเอาซะเลย....คนอื่นจะเกลียดเรารึเปล่านะ’

“แปซิฟิก้า! เร็วหน่อยสิวันนี้เพิ่งเรียนเป็นวันแรกนะ” เบลนีก้าพูดเสียงดังขณะที่มือกำลังจับอุปกรณ์การเรียนใส่กระเป๋า

“น่าๆ...วันนี้วันแรกนิ ไปสายหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกนะ....” แปซิฟิก้าตอบอย่างไม่ใสใจ แล้วค่อยยัดของใส่กระเป๋า

“เฮ้อ...ชั้นละเชื่อเธอเลย เป็นแบบนี้ได้ตลอดสินะ” เบลนีก้าบ่น

“หืม?..ของมันแน่อยู่แล้ว” แปซิฟิก้าตอบอย่างภาคภูมิ “ชั้นไม่เหมือนเธอหรอก...คุณหญิงผู้ตรงเวลา...” แปซิฟิก้าพูดหยอกๆแล้วหัวเราะนิดๆ

“อ้อหลอ...ชั้นลืมไปว่าเธอนะก็เป็น...คุณนายสายเสมอ...เหมือนกันนั้นเหละ” เบลนีก้าหัวเราะ

แล้วนั้นก็ทำให้เกิดสงครามย่อยๆขึ้นภายในห้องระหว่างสาวน้อยแสนเรียบร้อยอย่าง เบลนีก้า ฟาเวล เดอะ วิสารท

ออฟ ริเบล่าฟามิเลีย กับ สาวน้อยผู้ห้าวหาญ แปซิฟิก้า คาซูล เดอะ ไนท์ ออฟ ริเบล่าฟามิเลีย ทั้งสองว่ากันไปว่ากันมาต่างคนต่างไม่ยอมใคร จนกระทั้งเจ้าตัวดีผู้เริ่มเรื่อง (แปซิฟิก้า) นึกขึ้นได้แล้วพูดว่า

“สาย!!!” แปฟิซิก้าตะโกนลั่นก่อนรีบยัดของใส่กระเป๋า แล้ววิ่งไปห้องเรียน

**************

“สาย” คำสั้นๆ ห้วนๆ ได้ใจความหลุดออกจากปากอาจารย์เจ้าชาย อาจารย์ประจำวิชาฟันดาบอย่างหงุดหงิด “แปซิฟิก้า...เบลนีก้า...ถือว่าเป็นวันแรกนะ จะอนุโลมให้ไปนั่งที่”

“ค่า!!~” สองสาวตอบอย่างแข็งขัน

จากนั้นทั้งสองก็เดินไปยังที่นั่งของตนเอง แต่แล้วแปซิฟิก้าก็ชะงักเมื่อพบว่าที่นั่งตนเองอยู่ข้างๆตาบ้าเมื่อวานนี่ แถมด้วยที่นั่งของเบลนีก้าติดกับนักธนูสุดเลี่ยนนั้น

“นาย!!...” แปฟิซิก้าเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าตกใจอย่างไม่สบอารมณ์

“เธอ!!....” คนบ้าที่ว่าก็เอ่ยขึ้นอย่งไม่สบอารมณ์เช่นเดียวกัน

“คุณเจโร่ คุณชานอล สวัสดีค่ะ” เบลนีก้าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร

‘ยัยนี้มันบ๊อง เมื่อวานมันยังมีเรื่องกับเช่นอยู่เลย..ว่าแต่ชั้นจะไม่นั่งตรงนี้เด็ดขาด ต้องบอกอาจารย์’

ไม่ทันที่แปซิฟิก้าจะได้พูดอะไรเสียงของเจโร่ก็ตัดขึ้นมาก่อน

“แปฟิซิก้านั่งด้วยกันสิ...ไม่ต้องเกรงใจ” เจโร่พูดอย่างนุ่มนวลแล้วยิ้มให้

‘ใครเกรงใจนายกันยะ แล้วทำอย่างนั้นนึกว่าตัวเองหล่อแล้วหรอ’ แปฟิซิก้าตะโกนตอบอยู่ในใจ

“แล้วก็บอกแล้วไง..ว่าอย่ามาทำดีกับชั้นเพราะชั้นเป็นคนของคาซูล” แปซิฟิก้าพูดอย่างแข็งกระด้าง ก่อนนั่งลงบนเก้าอี้

“ไม่ใช่ เธอกำลังเข้าใจผิดนะ” เจโร่พูดเบาๆ

“แล้วทำไมถึงดีกับชั้นหึ?” แปซิฟิก้าคาดคั้น

“ชั้นไม่ชอบมีเรื่องกับผู้หญิง...โดนเฉพาะเธอ” เจโร่ตอบเสียงอ่อย

“เห็นไม๊! นายดีกับชั้นเพราะชั้นเป็นคนของคาซูล” แปซิฟิก้าพูดเบาๆแต่น้ำเสียงข้อนข้างหงุดหงิด

“เฮ้ย!!” เจโร่อุทาน หลุดปากไปจนได้สิ “เอ้อ เปล่านะคือชั้นคิดว่าเราควรเป็นมิตรมากกว่าศัตรูนะ”

“.........”

“จริงๆนะ แปซิฟิก้า” เจโร่ยืนยัน

“จะคุยกันอีกนานไม๊?!!” อาจารย์เจ้าตะโกนถามอย่างสุดทนแล้วกวักมือเรียกแปซิฟิก้า “ได้ข่าวว่ามีเรื่องกันตั้งแต่วันแรกเลยนิ...เหอะ...แปซิฟิก้า คาซูล อออกมานี้”

“ง่า...คะคือ...” แปซิฟิก้าตอบตะกุดตะกัก

“หึ...ไหนๆนี้ก็วิชาฟันดาบ....มาดูกันหน่อยสิ..ว่าทายาทตระคาซูลจะมีฝีมือขนาดไหน...จับดาบซะ” คนพูดถือดาบขึ้นมากระในมือ เตรียมพร้อมเต็มที่

“อาจารย์...คะคือ..อะอาจารย์..ใจเย็นก็ได้ค่า...ง่า” แปซิฟิก้าถอยร่นไปด้านหลังก่อนสังเกตดาบของอาจารย์ด้วยความตะลึง

The  appearance of the fog   รูปโฉมแห่งสายหมอก

1 ใน 10 ดาบในตำนานของซาราเนียร์ ดาบประจำพระองค์ขององค์ชายแห่งเซเลไนท์

ก่อนที่จะให้อีกฝ่ายเริ่มแปซิฟิก้ากระชับดาบในมือ เธอมั่นใจในดาบของเธอ เพราะดาบของเธอก็เป็นอีก 1 ดาบในตำนาน ซึ่งมันเคยเป็นของตกทอดคนในตระกูล

The breat of the wind    ลมหายใจแห่งวาโย

“รับมือ!!” อาจารย์เจ้าชายพุ่งตัวเข้าประชิดแปซิฟิก้าอย่างรวดเร็ว