นักสู้จิตสังหาร

ลำดับตอนที่ #3 : วิชาอมตะของชูไคและการมาของจักรพรรดิ์ขาว

             ยามาโตะพุ่งเข้าหาชูไคอย่างรวดเร็วพร้อมกับปล่อยจิตสังหารและขึ้นผนึกลักษณา

ยามาโตะ*** หมื่นเข็มทลายวังบุพผา
         
             เข็มมากมายพุ่งใส่ร่างของชูไคแต่ชูไคก็สามารถหลบได้อย่างค่องแค่วไม่มีเข็มใดโดนตัวเลย แต่ในใจกลับกล่าวชื่นชมว่า " เข็มที่พุ่งมานี้มีอำนาจทะลุทะลวงที่ร้ายนัก หากโดนเข้าเกราะจิตคงต้านไม่อยู่" เพราะว่ามัวแต่คิดอยู่นั้นชูไคจึงเปิดช่องว่าง เพียงเสียววินาทียามาโตะหลบเข้าจุดบอดที่ตาของชูไคมองไม่เห็นและปล่อยหมัดอย่างรวดเร็ว เป็นจังหวะที่ชูไคสัมผัสได้ถึงพลังจิตจึงตั้งกาดรับ แต่ไม่สามารถต้านทานแรงหมัดได้จึงกระเด็นไปด้านหลังและชนต้นไม้หักไปหลายต้น ในช่วงที่กระเด็นนั้นก็พูดไปว่า

ชูไค*** การเปลี่ยนจิตเป็นเข็มต้องเป็นสายเสริมจิตและเหตุใดเจ้าจึงใช้จิตเสิรมกำปั้นให้แข็งแกร่งเช่นนี้......โครมๆๆๆๆๆ(ชนต้นไม้)

ยามาโตะ*** ท่านคงลืมเสียแล้วกระมังว่าข้าคือคนของเผ่าแมวปีศาจ ข้าจึงสามารถใช้ความสามารถจิตสังหารสายใดก็ได้ ลำแสงทมิฬ

                แสงสีดำพุ่งจากมือข้างนึ่งของยามาโตะตรงไปยังจุดที่ชูไคตกอยู่ เมื่อเเสงไปถึงจุดนั้นก็เกิดการระเบิดดังสนั่น 

ยามาโตะ*** จบสิ้นกันที่นะ

ชูไค**** คงไม่ใช่อย่างนั้นมั้ง ไหมจันทรา

               ยามาโตะกระโดดหลบจากเสียงนั้นแต่ช้าไป ผมที่เคลื่อนไหวราวกับงูได้กระแทกตัวยามาโตะจนกระเด็นออกไป จากนั้นก็ตวัดกลับเพื่อจะพาดอีกครั้งหนึ่ง ยามาโตะจึงกระโดดหลบ และรอดตายอย่างหวุดหวิด แต่มีบางอย่างหายไปนั้นคือแขนข้างซ้ายนั้นเอง ชูไคก้าวออกมาหยุดยื่นดูแขนของยามาโตะที่ตกอยู่ ตามเนื้อตัวของชูไคมีแผลทะลุที่ท้องขนาดใหญ่จนสามารถมองเห็นข้างหลังได้ ชูไคเก็บแขนของยามาโตะขึ้นมา

ชูไค*** คงจะผนึกจิตสังหารไว้ที่เท้าจากนั้นก็กระโดดหลบ หากตัดสินใจช้าอีกนิดคงจะไม่ใช้แขนหรอกที่ขาด คงเป็นหัวมากกว่า

ยามาโตะ*** ท่านเป็นแผลที่ท้องใหญ่ขนาดนี้ยังเดินได้แม้แต่เลือดก็ไม่มี หรือนี้จะเป็นวิชาต้องห้าม มันคือ.....

ชูไค*** ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะรู้จักวิชาต้องห้ามของข้า มันคือ อมตะจันทราในโลกนี้ไม่มีใครฆ่าข้าได้หรอก 555555555

ยามาโตะ*** ในโลกนี้ไม่มีวิชาที่ทำให้คนเป็นอมตะอยู่หรอก วิชาของท่านเพียงจะดูดกลืนพลังชีวิตของคนอื่นเข้าไปเพื่อให้ตนเองมีอายุยาวนานขึ้นเท่านั้น 

ชูไค*** เจ้านี้รู้ความลับของวิชาข้าด้วยเป็นเกียรติยิ่งนัก แต่ข้าจะบอกอะไรให้อีกอย่างหนึ่งแหละกานว่าข้าไม่ได้ดูดกลืนพลังชีวิตเพียงอย่างเดียวแต่ข้าจะดูดกลืนทุกอย่าง ของคนคนนั้นมา ข้าจะสาธิตให้ดู
 
              ชูไคชูแขนของยามาโตะขึ้นจากนั้นก็สูบพลังของแขนนั้นจนมันกลายเป็นผุผง แผลที่ท้องของชูไคก็ปิดสนิทลง 

ชูไค*** พลังของเจ้ามากมายจริงๆแค่แขนเดียวทำได้มากขนาดนี้ถ้าทั้งตัวจะขนาดไหน เจ้าลองเจอนี้หน่อยสิ หมื่นเข็มทลายวังบุพผา 

ยามาโตะ*** เจ้าใช้วิชาของข้าได้อย่างงั้นเหอะ (กระโดดหลบ)

ชูไค*** ใช่แล้วหากข้าดูดพลังของใครข้าก็สามารถใช้พลังคนนั้นได้ แต่ของเจ้านะข้าใช่ได้แค่ครั้งเดียวเพราะข้ายังดูดพลังทั้งหมดของเจ้าไม่ได้

ยามาโตะ*** 5555 น่าสนุกจริงๆๆเลยเจ้าคงคิดซินะว่าข้าจะหมดหนทาง ไอ้สถุลเอ๋ย เจ้าคิดว่าเจ้าแน่นักใช่ไหม คิดว่าตัวเองเป็นอมตะแล้วจะทำอย่างไรก็ได้หรอ ไอ้ควายกล้าดียังไงมาขโมยวิชาข้า ข้าจะฉีกร่างเจ้าเป็นชิ้นเลย...5555..
             ยามาโตะที่โมโหจนลืมตัว และไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ นี้เป้นเหตุผลที่เขาให้ริวไปตามจักพรรดิ์ขาวเพราะว่า

ยามาโตะ*** ข้าจะบอกอะไรเจ้าไว้สักอย่างเจ้าไม่ได้มีวิชาต้องห้ามเพียงคนเดียวหรอกข้าก็มี จงปลดผนึกลักษณาวิชาต้องห้าม ราชาแมวอสรพิษ

           พลังจิตสังหารอันมหาศาลพุ่งกระจาย ตนไม้สัตว์ทั้งหลายต่างโดนกลืนกินวิญญาญจนไม่เหลืออะไรเลยในระยะ 1 กิโลเมตร เหลือเพียงชูไคเท่านั้นที่ยื่นประจัญหน้ากับ แมวขนาดใหญ่เท่าตึก ที่ตวัดหางทั้งสองอันไปมา
          ทางด้านของริวก็กำลังกลับมาพร้อมกับชายชราคนหนึ่ง คนนั้นคือจักพรรดิ์ขาวนั้นเอง

จักพรรดิ์ขาว*** ของให้ทันทีเถอะ ไม่งั้นข้าได้หยุดศึกของ 2 ปีศาจแน่แน่........