นางร้ายที่ไม่มีใครจดจำ

ลำดับตอนที่ #6 : แผนร้ายของภานุ

หลังจากออกจากสถานีตำรวจแอนโทรศัพท์
"ตอนนี้แกอยู่ไหน"
[ถ้าจะโทรมาด่าเพื่อให้แอลไปช่วยสืบเรื่องพี่เนรคุณนะไม่มีทาง]
"ฟังนะยัยเเอลฉันไม่รู้ว่าแกมีเรื่องอะไรกับแคท เเต่ถ้าแกได้ยินเรื่องที่ฉันเล่าให้ฟัง ฉันขอเวลาแกเเค่สิบนาทีช่วยฟังเรื่องที่ฉันจะเล่าด้วย ยัยเเคทได้ทุนไปเรียนที่นิวซีเเลนด์เหมือนฉันเเต่พอฉันชวนไปมันไม่ไป รู้ไหมว่าเพราะอะไร เพราะมันห่วงแกไงรู้ไว้สะด้วย"
[ห่วงหรอ]
"ไม่งั้นเขาคงหนีแกไปเรียนต่างประเทศไม่อยู่หรอก"
[แล้วพี่จะให้หนูทำไง]
"ถึงแกจะไม่ชอบหน้ายัยแคท แกก็ควรไปงานเผายัยเเคทกับฉันก็พอ"
 แอลเรียลวางสาย ก่อนเปิดดูรูปภาพที่บีเอกับแคทได้เสียกันดู เธอขยายรูปเพื่อให้ดูใหญ่ขึ้นก่อนจะสังเกต
"บางที่คนในรูปอาจไม่ใช่พี่สาวของเธอก็ได้นะแอลเรียล"
พี่บีวายบอกฉัน
"ถ้าฉันไม่โมโห พี่คงไม่ต้องไปตายแบบนี้หรอ ใช่ไหม"
   ภายในบ้านหลังใหญ่ บีโอที่กำลังทำงานผ่านคอมพิวเตอร์ลุกขึ้นมาเพื่อพัก เขาเป็นถึงผู้บริหารโรงเเรมอย่างที่ฝันไว้ ชายหนุ่มมองรูปภาพที่เขาถ่ายคู่กับเเคทที่เขาเอามาใส่กรอบอย่างดี
"มันน่าจะเป็นฉันที่โดนระเบิดไม่ใช่เธอ เเคท"
บีโอบอกก่อนที่เขาจะออกไปทำงาน
"คุณบีโอ สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีครับ"
"วันนี้เรามีประชุมกับคุณภานุนะครับ"
"เรื่องอะไร"
"กำกับละครนะครับ เขาจะใช้โรงเเรมเราเป็นสถานที่ในการถ่ายทำ"
"กี่ปี"
"เห็นบอกว่าน่าจะหลายอยู่ค่ะ"
"งั้นก็บอกเขาด้วยว่าให้ทำตามกฏระเบียบของโรงเเรมเรา"
"ได้ค่ะ น่าสงสารคุณภานุนะค่ะ"
"สงสารเรื่อง"
"ก็โดนนางร้ายที่ชื่อว่าเเคทบอกเลิกไปเพราะหวังสร้างกระเเสกับดาราคนอื่น คุณบีโอไม่ได้ดูข่าวเมื่อเช้าหรอค่ะ"
"ไม่ ฉันไม่เคยสนใจ"
ภายในบ้านเจ๊ไผ่
"มันกล้ามากที่ทำแบบนี้ดีเเหละ แม่จะเฉให้หมด"
เจ๊ไผ่บอกก่อนที่จะโทรบอกนักข่าว
"ฮัลโหล บอกอหรอครับ เจ๊มีเรื่องใช้ช่วย"
"ตอนนี้ครับ โอเคเดี๋ยวเจอกัน"
"เจ๊จะทำอะไรนะ"
พิมอรถาม
"ไล่ตัวเสนียดไง"
เจ๊ไผ่บอก
ภายในคอนโดฯของภานุ
"ขอบใจพี่มากเลยที่ช่วย ผมจะไม่ลืมพระคุณ"
ครืด ครืด
ภานุวางสายก่อนที่จะรับโทรศัพท์อีกเครื่อง
"ฮัลโหล"
[ไอ้นุ แกรีบเปิดดูทีวีเดี๋ยวนี้เลยนะ]
"ผมรู้เเล้วครับแม่ว่าเเคทนะโดนถล่ม"
"ไม่ใช่เเคทเเต่เป็นแก"
ภานุรีบเปิดทีวี 
"ก็วันนี้นะครับ เจ๊ไผ่ก็เป็นต้นสังกัสของหนูเเคท ที่มีข่าวบอกเลิกกับไอ้เหี้ย เอ้ย คุณภานุ ผมก็ได้พาน้องเเคทมาพูดถึงความจริงกันนะครับ"
"ก็สวัสดีเพื่อนๆนกข่าวท่านผู้ชมที่ดูอยู่นะค่ะ เเคทก็ไม่ใช่นางร้ายที่ชอบสร้างกระเเสเหมือนที่ภานุบอกนะค่ะ เเต่ที่เราเลิกกันเเคทขอปิดเรื่องนี้นะค่ะ เเคทอยากให้พวกคุณรู้ด้วยตัวเองว่าความจริงเเล้วมันเป็นอย่างไง บางที่คุณภานุที่ทุกคนรู้กันอาจมีการซุกชู้ คบชู้อะไรอย่างงี้ล่ะค่ะ"
"ตายโหงเเล้วไง"
ครืด ครืด
[ได้ดูหรือยังไอ้เหี้ยนุ]
"แกเป็นใคร"
[ก็คนที่รักหนูเเคทไงล่ะ ฉันรู้เรื่องหมดเเล้ว ถ้าแกคิดจะทำลายเเคทอีกล่ะก็ ฉันเเฉหมดเเน่จริงๆก็อยากแฉอ่ะนะเเต่สงสารลูกหมาตัวเงินตัวทอวเลยพูดไปเเค่นั้น ตอนนี้แกก็เเค่รอนาทีตาย ถ้าแกทำลายหนูเเคท แกเตรียมหมดอนาคตไม่ใช่เเค่วงการบันเทิง หมายถึงชีวิตแกด้วย จำไว้]

  ภายในโรงเเรม บีโอที่เข้ามาในห้องประชุมเจอภานุในสภาพที่ไม่เหมือนคน
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีครับ"
ภานุบอก
"พร้อมเซ็นสัญญาไหมครับ"
"พร้อมครับ"
"งั้นเรามาเซ็นกันเลยคุณจะได้เตรียมการ"
  หลังจากที่ภานุออกมาจากห้องประชุม บีโอที่ทำงานเสร็จก็เดินเล่น
"คุณเเคทนี้ร้ายเนอะ ทำคุณภานุจะตายให้ได้เลย"
"นี่จะนินทาหรือทำงาน"
"นินทา เอ้ย ทำงานค่ะ"
 ก่อนที่พนักงานจะเดินจากไป
ภายในคอนโดฯ
"นี่แกร้องไห้จนตาบวมนี้เพราะต้องการสร้างกระแสข่าวมาโจมตีเเคท"
"ใช่เเล้วเจ๊"
ชายหนุ่มบอก เขาต้องการให้หญิงสาวโดนทำลายมากที่สุด
"แล้วไอ้ประธานเชื่อไหม หมายถึงคนในโรงเเรม"
"ก็ ห้าสิบห้าสิบครับ"
"งั้นก็ระวังหน่อย ช่วงนี้แกต้องพยายามทำเรดติ้งให้ดีหน่อย"
มารดาของภานุบอกก่อนที่จะเดินจากไป
"ฉันจะทำให้เธอล่มจมเเคท"