คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ข้าวกลางวันสื่อรัก
หืม - -
ฉันขยับตัวเล็กน้อยหลังจากที่นอนหลับไปนานแค่ไหนก็ไม่รู้
เมื่อฉันลืมตาขึ่นมาก็เห็นอาจารย์ลูกหมีกำลังสอนอยู่
“ตื่นแล้วหรอยัยอืด-0-”เจบีที่ตอนนี้กำลังจดอะไรยิกๆอยู่ในกระดาษ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมหมอนี่เรียนคณิตได้เกรดดีตลอดทั้งที่ครูเค้าก็สอนไม่เข้าใจ เวลาเรียนคณิตฉันก็จะนอนหลับหรือไม่ก็เมาท์มอยกับเพื่อนๆ แต่เห็นหมอนี่นั่งตั้งใจจดอยู่ได้ พอวิชาภาษาอังกฤษน้ะ นั่งเล่นเกมอยู่ได้ ต่างจากคาบคณิตลี้ลับ ส่วนฉันอะหรอ อิอิ ตั้งใจเรียนโคตร
“อืม ว่าแต่หิวอ่ะมีไรกินป้ะวันนี้สาวกของนายเอาไรมาให้กินมั่งอ่ะ-*-”คือฉันลืมบอกไปว่าเจบีอ่ะป๊อปในร.ร.เลยล่ะ ทุกๆวันจะมีขนมกองเท่าภูเขามากองอยุ่บนโต๊ะของนายเจบี
“มีแต่พวกไอ่ฝ้ายมันเอาไปหมดแล้วอ่ะเหลือแต่โอริโอ้อ่ะเอาป้ะ”
“เอา-0-”ฉันหยิบโอริโอ้ในมือเจบีมากิน ของฟรีนี่อร่อยจริงๆ ฮิฮิ
“กินมั่งดิ่”
“อะหยิบดิ่-0-”
“จดอยู่ป้อนหน่อยๆๆๆ” เอิ่มมมมมมมม เกี่ยว? - -
“อ่ะ” ฉันยื่นโอริโอ้เข้าปากเจบี
“แหมมมมมมมมมมม เวลาเรียนย่ะมาจีบกันอยู่ได้-*-” เพลงแซว
“เรียนๆไปเหอะ-0-”
“ป้าดูบีลีฟไล่เค้าอ่ะT^T”เอิ่ม.... เอาเข้าไป
“เออๆนั่งดูไข่แมวไป-..-ฉันจะเรียน”
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!
เสียงออดดังคาบสุดท้ายของการเรียนช่วงเช้า พวกฉันก็รีบลงมากินข้าวที่โรงอาหารเพราะว่าต้องไปกิจกรรมรับน้องอะไรบ้าบอนั่นที่อาคารเอนกประสงค์
“นั่งที่เดิมนะ-0-”เพลงพูดพลางเอาขวดน้ำทั้ง6ขวดของพวกฉันวางจองที่ไว้
“เฝ้าที่ด้วยน้ะบีลีฟกะเจบีอ่ะอย่าจีบกันมาก”นั่นปากหรอนั่น - -
“รีบๆไปเหอะ เดะก้อสาย”
พวกนั้นก็ไปซื้อข้าวส่วนฉันและเจบีห่อข้าวมาร.ร. ก้ประมานว่า อาหารที่ร.ร. ไม่ถูกปากอ่ะกินจนเบื่อแล้วอ่ะ-0-
วันนี้ฉันห่อข้าวไก่ทอดกับกระเพรากุ้งมากิน ส่วนเจบีห่อข้าวผัดกับหมูทอดมากิน
ฟึบ!
เจบีหนิบเกาไก่ในกล่องข้าวของฉันไป
“เน้ เอาไก่ฉันมาน้ะกินของนายไปดิ่-0-”
“ไครบอกว่าฉันจะกิน - - ”อ่าวววว ก็เห็นหยิบไป“อ้าปาก - -”
“ทำไรอ่ะ-0-”
“ก้อป้อนคืนไงตอนกินโอริโอ้ฉันให้เธอป้อนคราวนี้ฉันป้อนเธอมั่ง - - ”
เจบียื่นช้อนที่ตักไก่ทอดไว้มาจอที่ปากของฉัน ฉันจะทำอะไรได้อ่ะ...............ก็กินสิครับ-0-
“ง่อวววววววววววววววววววววว ทำไรกันอ่ะ”เสียงทุ้มๆดังขึ่นจากทางด้านหลังของฉันและเจบี พี่น้ำแฟนยัยป้าโบ๊ทนี่เอง
“อ่าว พี่น้ำกินข้าวด้วยกันม้ะ?”เจบีชวนพี่น้ำตามมารยาท
“ไม่อ่ะรอแย่งยัยซุ่มซ่ามกิน”
“เน่ๆๆๆๆ เรียกไครซุ่มซ่ามกันยะไม่ต้องมาแย่งฉันกินเลยนะไปซื้อมาเองเลยนะ”ป้าโบ๊ทที่เดินถือจานข้าวมาพล้อมกับเพลงพิมและฝ้าย
“โห่ไม่เอาอ่ะแย่งเธอกินอะหร่อยกว่า”
“ฝ้ายพิม เห็นมดต่อแถวเรียงคิวคอยเอาก้อน้ำตาลจากตัวสองคนนี้ม้ะ- -?”
“เห็นๆ”
“เห็นดิ่ๆ เนี่ยมันจะกัดฉันอยู่ละ-0-”พิมพูด นี่ก็เวอร์ไป
“พอๆรีบกินข้าวแล้วจะได้ไปอาคารเอนกประสงค์กัน”เพลงเป็นผู้ห้ามทัพพูดขึ่นก่อนที่จะแซวกันไปมาจนลืมในสิ่งที่ต้องทำ
ฉันและบรรดาเพื่อนๆทั้งหลายก็รีบกินข้าวด้วยความเร็วแสงเลยทีเดียว-0- จริงๆน้ะปกติจะกินครึ่งชั่วโมงแต่วันนี้15นาทีก็เสร็จละ ตอนนี้พวกฉันกำลังเดินไปที่อาคารอเนกประสงค์ตามที่ผ.อ.ได้นัดไว้
แหกๆๆๆๆ เหนื่อยอ่ะ-..- ทำไมไม่มีงบสร้างลิฟท์นะ-0- ช่างเหอะ โรงเรียนรัฐก้เงี้ยะ-0-
ฉันเดิมดุ่มๆนำหน้าพวกนั้นเข้ามานั่งในห้องแต่ในคณะที่กำลังหาที่นั่งนั้นสายตาอันแหลวคม(?)ของฉันก็ไปเจอะกับพี่เฟรน
“หึ่ย! ไปนั่งตรงนั้นกันดูนั่นๆ”
“เห้ย พี่เฟรนนี่หว่า ไปเร็วๆเดี๋ยวโดนแย่งที่”เพลงวิ่งไปจองที่
“เดี๋ยวน้ะบีลีฟ นั่นของแกช้ะแล้วทำไมเพลงมันวิ่งไปคนแรกเลยนั่น- -?”
“สงสัยเป็นหวงกลัวโดนแย่งที่”
ระหว่างที่พิมคุยกันอยุ่สายตาฉันก้ไปเจอกับอาร์ทรุ่นน้องที่เพลงชอบฉันก้เลยนึกออกว่าทำไมถึงรีบขนาดนั้นแทนที่จะเป็นฉัน
“แกๆไม่ไช่ของฉันคนเดียวน้ะที่อยุ่ตรงนั้นอ่ะ ลองดูอีกทีสิมีไคร-0-”
“อ๋อออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ”นั่นไงอ๋อทั้งกลุ่มคงเห็นแล้วแหละ555555
พวกฉันเดินไปนั่งตามที่ๆเพลงจองไว้ เจบีกับพี่น้ำไปเข้าห้องน้ำเลยฝากจองที่ไว้ ตอนนี้พวกเรานั่งกันแบบนี้
เจบี ฉัน ป้าโบ๊ท พี่น้ำ เพลง ฝ้าย พิม
ถามมั้ยว่าพี่เฟรนนั่งไหน><!! ข้างหน้าเบีนี่แหละใจจริงอยากนั่งน้ะแต่เมาท์ไม่สะดวก555555555
“แหมๆๆๆไม่มีไครบอกก็รู้ว่าคนเลือกที่นั่งต้องเป็นสองคนนี้ไช่มั้ย- -”พี่น้ำมาถึงก็แซวเลยกลับไปไหม่ไป๊-0-
“พอเลยพี่น้ำมานั่งนี่เลย”ป้าบ๊ทดุพี่น้ำ ว้ายๆสมน้ำหน้า
บรรยากาศในงานอ่ะหลอ - - ลืมบอกไปงานเริ่มหลังจากที่พี่น้ำและเจบีได้ประมาน10นาทีแล้ว
คือ...น่าเบื่อมาก แทบจะหลับแล้วเนี่ย เมื่อไหรจะจับบั๊ดดี้หว่า-0-
“อะนักเรียนครูคิดว่านักเรียนคงรอนานแล้วมาๆจับบั๊ดดี้เลยก็ได้ ตามกฎิกาเลยนะจับบั๊ดดี้แล้วเหยีบไว้ห้ามบอกไคร มาต่อแถวเลยค่ะนักเรียน”
มาแล้วเวลาที่รอคอยT^T
ฉันรีบวิ่งไปต่อแถวจับบั๊ดดี้ทันที หื้มมมม ฉันอยากจับได้พี่เฟรนจัง
โอ้ะ ถึงตาฉันแล้วนี่นา ฉันล้วงมือเข้าไปหยิบกระดาษรายชื่อและเปิดมันขึ่นมาดู
“เห้ย!!!!!!”ฉันอุทานออกมาด้วยความตกใจ เพราะคนที่ฉันได้หน่ะคือพี่เฟรน
“เห้ยพวกแกได้ไครกันมั่งอ่ะ”หลังจากที่จับกันครบแล้วฉันก็เดินไปถามพวกป้าโบ๊ท
“ไม่บอกโว้ยยยยยยย ความลับ”
“แต่ฉันจะบอก5555555+”
“เออๆบอกมาๆ^^”เจบียิ้มอย่างพอใจ อะไรของหมอนั่น - -
“ฉันจับได้พี่เฟรนล่ะ^0^”
“เห้ย! จริงดิ่ตต้องมีไรผิดพลาดแล้ว”
“บ้าดิ่-..-”
“แกเหลือเวลาอีกตั้ง2ชั่วโมงนั่งเล่นอยู่ข้างล่างเหอะ-0-”เพลงบอก
“ได้ๆแต่ฉันขอไปเข้าห้องนน้ำก่อนน้ะเดี๋ยวมา อะฝากกระเป๋าหน่อย”ฉันยื่นกระเป๋าให้เจบีโดยที่ไม่รอช้าที่จะรีบวิ่งเดี๋ยวคนอื่นจะจับได้ ฮิๆรู้ไช่มั้ยว่าฉันไปหาไคร
ฉันวิ่งไปที่ร้านมินิมาร์ทของโรงเรียนแล้วซื้อขนมป็อกกี้รสช็อกโกแลตและสตอร์เบอร์รี่ให้พี่เฟรนพล้อเขียนโพสอิทกำกับว่า“สวัสดี! หนูเป็นบัดดี้พี่น้ะ” อุ้ยแอบฟิน์น้ะเนี่ยยยยยย><!! จากนั้นฉันก็รีบวิ่งออกจากห้องพี่เฟรนเพราะกลัวว่าพี่เค้าจะมาเจอะพอดี
“แหกๆๆๆ รอนานมั้ย”
“มากอ่ะ นี่เธอไปเข้าห้องน้ำหรือไปวิ่งมาราธอนเนี่ย-..-”เจบีแขวะ หึ้ยยยยยยยย เอาเป็นว่าฉันยอมแล้วกันคราวนี้-0-
เอ่อ...............นี่ฉันอยุ่ในป่าช้าหรอเนี่ยทำไมศพขึ่นอืดเยอะแยะเลยหล่ะ ฉันมองตามสภาพของยัยพิมเพลงฝ้ายที่นอนอยู่ส่วนป้าป๊ทกะพี่น้ำหนึ่งก้อนอนซบไหลกัน แหม่! น่าอิจฉาจริงอย่าให้มีน้ะ
“บีลีฟ เย็นนี้ฉันขอแวะไปสยามหน่อยน้ะ”
“สยามหรอ อืม...ไปด้วยดิ่จะซื้อของให้บัดดี้”
“แหม วันเกิดฉันยังไม่กระตือรือล้นอย่างนี้เลยน้ะ”
“อิๆ”
ความคิดเห็น