ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักวุ่นๆของสาวไฮสคูล

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3(สาวไฮสคูลตัวแสบ)

    • อัปเดตล่าสุด 12 พ.ย. 48


          

                  หลังจากที่ฉันกินข้าวเสดพร้อมที่จารบแหละ   แต่ดูยัยเมย์สีหน้าไม่จืดเลยยย  มันแน่ใจป่าวเนี่ยที่จาไปรบกับฉัน





    “เมย์ แกไม่ต้องไปกับฉันก้อได้น่ะ”

    “ไม่ได้หรอก เราเป็นเพื่อนแกน่ะ”

    “แกก้อทำหน้าดีๆดิ  อย่าทำให้มันรู้ว่าแกกลัวมัน”

    “โธ่...เมย์มันเป็นถึงลูกเจ้าของโรงเรียนเลยน่ะ ยิ่งให้พวกนั้นพ่อแม่มานก้อบริจาคเงินช่วยโรงเรียนเยอะ”

    “มันท้าฉันก่อนน  ฉันก้อรับคำท้าไปแล้ว”

    “ ก้อไปบอกพวกเขาดิ ว่าเรายอมแพ้ จะได้ไม่เกิดปัญหา”

    “ไม่มีทางงง”

    “ถ้าแกชนะนะมีหวังตายแน่  บีมมานพวกเยอะจาตายมีแต่คนกลัวมาน”

    “แกหยุดพูดเลย  เลิกชมมันได้แหละ เราไปกันได้แหละ”

    “(TTOTT)” (เมย์อยากจาร้องไห้ค๊า)







    12.30  น. //ณ  กลางสนาม







    “เฮ้ย!…พวกเมิงพวกมันมากันแล้ว”

    “จิงด้วยว่ะ....ไอ้บีมเมิงเอาจิงหรอว่ะพวกเขาเป็นผู้หญิงน่ะโว้ย”  (ไอ้แบงค์นี้สุภาพบุรุษจิงๆ)

    “มันกล้าชกหน้ากรู แล้วยัยนั้นมันสั่งให้กรูกราบมันด้วยน่ะโว้ย  เมิงถามไอ้บาสกับไอ้อาร์มดิมันก้อโดนเหมือนกัน”

    “ก๊ากๆๆ-กกก-กกกก------กกกก ขำว่ะ  แม่งไม่น่าเชื่ออออ”

    “ไอ้แบงค์เมิงหยุดเดี๋ยวนี้เลยก่อนที่กรูจาชกเมิงก่อน ไอ้เวง”

    “(^_^!)”





    แล้วฉันก็เดินไปหาพร้อมยัยเมย์ที่อยู่ข้างหลังช้านนน(แล้วแกจามาทำไมว่ะยัยเมย์) ตอนนี้เราอยู่กลางสนามกัน 4:2







    “มาแล้วหรอ..ยัยตัวดี”

    “ตาบอดหรือไงยืนอยู่หน้านายเห็นๆ -_+”

    “เออ..ปากดีเข้าไปเดี๋ยวจาพูดไม่ได้แล้ว”

    “แล้วนายจาเอายังไงก้อมาว่าจะต่อยก้อต่อยเลย”

    “ถ้าเทอชนะฉันเทอต้องทำตามที่ฉันบอกถ้าเทอ....แพ้เทอตายแน่ๆ”

    “งั้นก้อดี...เริ่มเลยน่ะ”







    ฉันก้อชกหน้าไอ้บีมโดนที่มานไม่ได้ตั้งตัว แล้วมานก้อล้มลง  ฉันก้อขึ้นค่อมมันแล้วก้อชกไม่หยั้งจนเลือดกบปาก แล้วมานก้อผลักฉันแล้วก้อชกหน้าอันสวยงามที่ อ๊ากกกกกกกกกกกกกก   มันทำให้ฉันโมโหแล้ว ไอ้บีมเมิงตายแน่  ฉันจับคอเสื้อมันกระชากขึ้นแล้วต่อยเต็มแรง  จนตอนนี้สภาพฉันกับมันไม่ต่างอะไรกันเลยยย  จนไอ้แบงค์ออกมาห้าม  แล้วยัยเมย์ก้อมาพยุงฉันขึ้น







    “เฮ้ย!..ไอ้บีมเมิงพอได้แล้ว เมิงไม่ไหวแล้ว”

    “กรูยอม...กรูก้อแพ้ดิว่ะ”

    “มีหวังเมิงตายแน่ว่ะ”

    “........................”







    เมื่อมันไม่ยอมแพ้ ฉันจะต้องทำให้มันแพ้  เพราะตอนนี้ไอ้บีมมันไม่ไหวแล้วล่ะ  ฉันก้อเลยตรงเข้าแล้วรวบรวมพลังสุดท้ายยยย   ชกหน้ามันอย่างแรงงงงงงงง







    ”  โอ้ยยยยยยยยยยยยยย-ย-ย-ย”





    ตอนนี้มันสลบไปแล้วค๊า  ฉันทำสำเร็จแล้วฉันชนะมานนนน    เย้!!!!!!!!!   แต่ตอนนี้โค-ต-ร เหนื่อยยยเลยยย





    “หวานๆๆๆ  แกทำสำเร็จแล้วววแกชนะมันแล้ว”+_+

    “แกเลิกเขย่าตัวฉันได้แล้วเจ็บไปหมดทั่วร่างกายแล้ว”

    “ไปห้องพยาบาลกัน ฉันพาไป”

    “แต่ฉันว่าหามไอ้บีมเข้าห้องพยาบาลก่อนเหอะ”







    ฉันก้อหันไปดูสภาพไอ้บีมตอนนี้ดูไม่ได้เลยยย  มันยังนอนสลบอยู่เลยย  ถ้าพ่อฉันรู้น่ะว่าฉันต่อยกับผู้ชายมีหวังได้เข้าโรงเรียนหญิงล้วนสมใจแน่  แต่เมื่อมองไปทั่วๆสนามมีแต่คนหันมามอง ตรงจุดเราที่เดียวกันน -   -



    “ไอ้เวงบีม.....เมิงตื่นได้แล้วเมิงจะแพ้ยัยนี้แล้วนะ” ไอ้บาสตบหน้าไอ้บีม

    “พาไปห้องพยาบาลก่อนว่ะ  บอกจารย์ว่ามันตกบันได” ไอ้แบงค์พูด

    “กรูว่า..กรูต้องไปปิดข่าวทุกคนก่อนนว่ะ ไอ้แบงค์”

    “ไม่ทันแล้ว ต่อยกันกลางสนามอย่างงี้ ยัยนี้มีหวังดังแน่”







    แล้วพวกเมิงก้อหามไอ้บีมไปห้องพยาบาลส่วน ไอ้บาสก้อไปปิดข่าววว  คงจาทันหรอกกก 55555+ อ้าววว  แล้วที่พนันนกันไว้ล่ะ







    “เฮ้ๆๆ......พวกนายหยุดก่อนนนแล้วที่พนันกันไว้อ่ะ”

    “รอไอ้บีมฟื้นก่อนนน  แล้วเทอก้อทวงที่มันแล้วกันเพราะพวกเราไม่เกี่ยว”  ไอ้อาร์มพูดได้ประทับใจมาก





                                                                ---------------------------------







    +++++++บีม++++++++



    ตอนนี้ผมรู้สึกมึนๆ   ไปหมดเลยยย  ยัยต๊องนี้หมัดแม่งโค-ต-ร  แรง  ถึงจาเป็นผู้หญิงก้อเหอะ   ผมสลบไป 3 ชม. เต็มๆ  พอผมตื่นมาก้อมาอยู่ห้องพยาบาลแล้วว  แสดงว่าผมแพ้ยัยต๊องนั่นน กำ จิงๆ  เกิดมายังไม่เคยแพ้ผู้หญิงเลยย

    ตอนนี้ก้อมีแค่เพื่อนผมที่ลาจารย์ออกมาเฝ้าผม (-_-!) ส่วนข้างนอกห้องก้อมีผู้หญิงเพียบที่มันรู้ข่าวว่าผมเข้าห้องพยาบาล





    “ไอ้บีมเป็นไรมากป่าว  ว่ะเมิงเจ็บตรงไหนป่าวว่ะ”  ไอ้แบงค์เพื่อนสุดที่รักมานถามผม

    “ไอ้เวรเมิงถามมาได้  เมิงดูหน้ากรูดิ  ความหล่อยังอยู่ป่าวว่ะ”

    “โดนยัยนั่นต่อยซะไม่เหลือแล้วว่ะ” ไอ้อาร์มเมิงตอบได้ดีมากก

    “แล้วเมิงจาเอายังไงเนี่ย  เมิงแพ้มันว่ะ”

    “จับตัวมานมา กราบขอโทดกรู พวกเมิงเตรียมหาคนมาหลายๆคน”

    “เวงงงง  เจ็บแล้วไม่จำน่ะเมิงอ่ะ”  ไอ้เวงบาสเมิงเงียบไปเลย   (YOY)

    “แล้วเมิงบอกกับพวกผู้หญิงข้างนอกว่าไร”

    “เมิงตกบันไดว่ะ”

    “ไอ้เวง   เมิงคิดว่ากรูโง่ตกบันไดเข้าห้องพยาบาลเลยหรอว่ะ”  ขอบจายมากไอ้แบงค์เมิงคิดเดีจิงๆ

    “กรู..นึกไม่ออกนิหว่า”

    “เออ...ไอ้บาสเมิงรีบไปจัดการเรื่องนี้ เร็วๆเลย”

    “กรูรู้แล้ว  เมิงก้อรักษาตัวให้ดีๆเหอะ”





    คราวนี้ ผมจาแพ้ยัยบ๊องนั้นก้อให้มานรู้ไป   แต่ตอนนี้ผมอยากออกจากห้องพยาบาลแล้วคร๊าบบบบบบบบบ



    ++++++++++++++++++++



    หวัดดีค่ะ......ฝากเรื่องนี้ไว้ติชมด้วยน้าค่ะ



















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×