รักวุ่นๆของสาวไฮสคูล

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2(สาวไฮสคูลตัวแสบ)

ฉันก้อเข้าห้องเรียนได้พอดิบพอดี  ฉันเลือกนั่งริมข้างหน้าต่าง เกือบท้ายห้องเพราะว่าเป็นที่แอบงีบได้ดีทีเดียว นักเรียนก็เริ่มทยอยเข้ามาแว้ววววว





“นี่ๆ.. เทอชื่ออะไรหหรอ”

ฉันก้อหันไปข้างๆ มองผู้หญิงที่ทักฉัน เธอน่ารักมากแต่น่ารักน้อยกว่าฉัน (นางเอกเรา..หลงตัวเองค๊า)





“ฉันชื่อน้ำหวาน”

“ฉันชื่อ เมย์  เรามาเป็นเพื่อนกันน่ะ *_*”

“แน่ใจน่ะว่าจามาเป็นเพื่อนฉัน”

“แน่ใจดิ  เราย้ายที่นั่งกานเหอะหวาน”

“แล้วเรื่องอะไรที่ฉันจาต้องย้ายอ่ะ”

“มานเป็นที่นั่งของประจำของพวกลูกเจ้าของอ่า”

“ฉันไม่กลัวและก้อช้านจานั่งตรงนี้ แล้วแกก้อต้องนั่งด้วย  เร็ว  ”





ยัยเมย์ก้อย้ายที่มานั่งกะฉันแล้วท่าทางหวาดกลัว  อาจารย์หน้าโหดก้อเข้าห้องมาพอดี





“นักเรียน...ทุกคนเงียบได้แล้ว” (-\'\'-) ทำหน้าโหด

“ขออนุญาติเข้าห้องครับ”

“เชิญ...คุณชายทั้งหลายกรุณามาเร็วๆกว่านี้ด้วยน่ะย่ะ” ใครว่ะเส้นใหญ่จังจารย์หน้าโหดไม่กล้าดุ





แล้วพวกมานก้อเดินมาทางนี้ทั้ง3คนนน แล้วก้อหยุดตรงโต๊ะฉัน ขณะที่ฉันกำลังนอนอยู่ ยัยเมย์ก้อสะกิดให้ฉันรู้ตัว





“เฮ้.. เทอรีบลุกจากโต๊ะฉันเดี๋ยวนี้”





ฉันก้อเงยหน้าขึ้นมาดูคนที่รบกวนฉันที่กำลังหลับอยู่ มานทำให้ฉันโมโหสุดๆ แต่มันต้องตกใจเพราะไอ้ผู้ชายคนนั้นคือ ไอ้ตาบ๊องที่ฉันชกมันกับเพื่อนอีก 2 คนข้างหลังมาน แล้ว เราก้อจ้องตากัน ใน 2 วินาที แล้วมานก้อพูดขึ้น





“เทอมัน ยัยต๊อง ที่ชกหน้าฉันเมื่อเช้านิ”

“อ้าววว ไอ้หื่นนี้เอง  ไม่น่าเชื่อว่าฉันจาเจอนายอีก” +_+





แล้วมันก้อหันไปเรียกเพื่อนมานจากโต๊ะข้างหลังที่กำลังหลับอยู่





“ไอ้เวรแบงค์  เมิงตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลย เมิงปล่อยให้ยัย2คนนี้มานั่งที่กรูกะไอ้บาสไอ้ได้ไงว่ะ”

“ไม่รู้ดิ กรูก้อนึกว่าจาไม่มีใครกล้านั่งที่นี้”

“แต่ที่สำคัญ ยัยต๊องนี้ มันชกหน้ากรูกับ ไอ้บาสแล้วไอ้อาร์ม เมื่อเช้าว่ะ”

“ไม่จิงอ่ะ  ใครจากล้าทำลูกคุณชายอย่างพวกเมิง”

“มานทำไปแล้ว   ....   แกไม่รอดแน่  ยัยบ้า”





มันก้อหันมาหาฉันในสายที่น่ากลัวมากกก  คิดหรอว่าฉันจากลัวแก  มานก้อเดินมาหาฉันทั้ง 4 คน ว่าแต่ไอ้คนที่ชื่อแบงค์ ก้อหน้าตาไม่แพ้ไอ้บีมบ๊องง  (งงน่ะสิ ฉันรู้จักได้ไง ก้อเห็นมานเรียกกานอ่ะค๊า) แต่ฉันก้อไม่รู้ร้อนอะไรเพราะมานชินซะแหละอยู่ม.ต้น มานมาเยอะกว่านี้อีก ถ้าแกร๊งค์แล้วอยู่น่ะ รับรองฉันจาเอาแกหนักกว่าเมื่อเช้าอีก





“เทอจาเป็นผู้หญิงคนแรกที่ฉันจาชกเทอ”

“คิดว่าฉันกลัวแกหรือไง” ฉันลุกขึ้นพร้อมที่จาชกกับมานแล้ว ^_^





“หยุดเดี๋ยวนี้น่ะ     ก่อนที่ฉันจาส่งพวกเทอไปฝ่ายปกครอง”





“จารย์เงียบไปเลยไป๊   อยากโดนไล่ออกหรือไง” ดูมานดิขนาดอาจารย์ยังไม่เว้น ไอ้บีมนรกจิงๆ

“เทอน่ะสิ  อยากให้ฉันรายงานความประพฤติกับพ่อแม่เทอใช่ไหม  ธีระพงค์”

“อย่ามาขู่ผมซะให้ยาก”

“ฉันพูดจิง เทอไปนั่งที่ได้แล้ว”

“ยัยนี้มานแย่งที่นั่งผมอ่ะ”

“ข้างหลังก้อมีพอดี4คนพวกเทอก้อนั่งไปสิ    เดี๋ยวนี้....”





แล้วไอ้บีมบ๊องก้อไปนั่งแต่โดนดี ก่อนไปมันก้อส่งสายตาที่ไม่เป็นมิตรมาให้ฉันกับยัยเมย์   ฉันก้อชูหมัด ให้มันไป     แล้ว มานนั่งตรงข้ามข้างฉันระหว่างทางเดิน  ให้มันรู้ว่าฉันก้อไม่กลัวมานเหมือนกัน  แล้วจารย์หน้าโหดที่ไอ้บีมมันกลัวก้อเริ่มสอน แล้วช้านก้อเริ่ม ง่วงงงงง zzzzZZZZZZ





“หวานๆๆ  เทอเก่งมากเลยอ่า”

“เรื่องไรหรอ”

“ที่ไปมีเรื่องกะไอ้ลูกคุณชายอ่า  แล้วเค้าก้อแพ้เทอด้วยแหละ”

“ก้อบอกแล้วไงว่าฉันไม่กลัวมาน”

“เออๆ..ฉันเชื่อแล้วว่าแตหวานตื่นขึ้นมาเรียนได้แล้ว”*_*

“ยัยโง่........ช้านนนนนจานอนนนนนน”  - _ -





-----------------   ตุ๊บ -----------------





มีกระดาษลงใส่หัวฉัน มานทำให้ฉันตื่น ข้างในกระดาษมานเขียนว่า......





“12.30 เจอกานกลางสนาม ชกกันตัวต่อตัว เทอไม่ไปถือว่าปอดแหก จากบีมสุดหล่อ”





(โธ่.. ไอ้บีมนรกทำไมต้องชมตัวเองด้วยว่ะ ทุเรศจิงๆ)แล้วฉันก้อหันไปหยักคิ้วให้มันแล้วมันก้อหยักตอบให้ก้อแสดงว่าฉันรับคำท้านาย





“เฮ้ย..หวานแกจาไปจิงหรอ ชกกับผู้ชายน่ะโว้ย”

“แกคอยดูแล้วกาน  ฉันจาทำให้มานหน้าแตกกลางสนามนี้แหละ”

“ถ้าหวานทำอย่างงงั้นมีหวังไม่รอดแน่เลย”

“เมย์  แกไม่ต้องไปกับฉันหรอกเดี๋ยวแกจาโดนไปด้วย”

“เรื่องอะไรฉันเป็นเพื่อนแกน่ะ”

“เออดี....พักกลางวันเมื่อไร  มานตายแน่ ก๊ากกกก-กก-ๆๆๆๆ ^_  ^”





แล้วทั้งห้องก้อหันมาดูฉัน +_+  เหอะๆ  ฉันลืมไปค่ะว่ากำลังเรียนอยู่  มานนึกเรื่องที่จาไปชกกะไอ้บีมบ๊องแล้วขำค่ะ  เมื่อเช้ามานไม่เข็ดที่มานกราบช้านนนน   งานนี้ขอบอกสู้ตายค๊า ^_  ^