คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #669 : eyes
Application
-luka จาก vocaloid-
“ คนที่ตกเป็นทาสของความแค้น ไม่อาจมองเห็นความจริงหรอกนะ ”
บท: อื่นๆ
ชื่อ: เนตรนภา จันทราวลัย natenapa juntravalie
ความหมาย: ดวงตาแห่งท้องฟ้าที่กระจ่างด้วยแสงจันทร์
ชื่อเล่น,ฉายา: เนตร,ยัยนกเจ้าเลห์
อายุ: 17
ชั้นปี:2
เผ่าพันธุ์: นกการเวก
เพศ:หญิง
ลักษณะภายนอก:ผมสีเหลืองทอง รอยยิ้มดูน่ารักอ่อนโยน ดวงตาสีฟ้า เสียงร้องที่ออกมาเหมือนกับเสียงเพลงของคนตรีชั้นสูง มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ออกมาจากตัวตลอดเวลา มือสองข้างจะมีการเคลื่อนใหวคล้ายปีกนก
นิสัย:
ด้านดี-ตลกโปกฮา ชิลๆ กับชีวิต รักเด็ก รักสัตว์ รักธรรมชาติ แถมยังเป็นคนที่ทำสมาธิเก่ง และชอบเดินฝึกสติเป็นประจำ โกรธยากหายง่าย ให้อภัยคนเก่ง ไม่ยึดติดในเงินทอง ไม่สนใจชื่อเสียงจอมปลอม เห็นคนเดือดร้อนก็พร้อมช่วยเหลือให้หายจากความทุกข์ เห็นคนประสบความสำเร็จก็ยินดีด้วยและเวลาเจอเพื่อนที่เป็นคนเก่งและดีก็พร้อมสนับสนุนให้สำเร็จยิ่งๆขึ้นไป พูดจาดี มองคนในแง่บวก ไม่บ่นไม่ว่า
เป็นผู้หญิงพลังงานต่ำ ไม่ค่อยชอบทำอะไรให้เหนื่อยและลำบากโดยไม่จำเป็นยกเว้นเรื่องช่วยเหลือผู้คน มีสกิลรักษา และปฐมพยาบาลขึ้นเทพ และยินดีจะให้ความรู้ผู้อื่น โดยรวมถือเป็นคนดีและน่ารักมาก ร้องเพลงได้ไพเราะ แถมยังเป็นคนที่กินเจแบบเคร่งครัด ไม่แตะเหล้าหรือสารเสพติด มีความรักในเพื่อนมนุษย์และสัตว์โลกอยู่เต็มหัวใจ เป็นคนที่จะไม่บ่นหรือกดดันใคร เรียกว่ามองไปแล้วเธอเหมือนกับว่าเป็นเทพธิาดาดีมากจุติบนโลกก็ไม่ปาน ติดของหวานแต่กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน รักษาคำพูดและสัญญาได้ดี
ด้านเสีย-ถึงจะเป็นคนที่มีเมตตา กรุณา และมุทิตา มากมายมหาศาล แต่กลับเป็นคนที่วางเฉยไม่เป็น เวลาเห็นคนโดนรังแกก็มักจะเข้าไปช่วย โดยที่ไม่ได้สืบสาวราวเรื่อง นอกจากนั้นยังเป็นผู้หญิงเจ้าชู้ ถึงจะไม่เคยทำร้ายหรือด่าคนแรงๆก็ตาม แต่เพราะความรักที่มากเกินไป ถ้ามีคนมีเจ้าของมาทำดีด้วย ก็จะติดแจ ต่อให้คนนั้นมีแฟนหรือแม้แต่มีภรรยาอยู่แล้วก็อาจไม่หยุ่งยุ่งง่ายๆ
ความชอบ:นกทุกประเภท แมลงต่างๆ ผึ้เสึ้อ เครื่องดนตรี
ไม่ชอบ:หมา แมว
ความกลัว: แสงแดดแรงๆ
เกลียด: พวกชอบจับผิดคนอื่น
การพูด: เรียกตัวเองว่าเนตร เรียกผู้ชายว่านาย เรียกผู้หญิงว่าเธอ
“ยินดีด้วยนะ ที่เข้าเรียนได้ด้วยอายุแค่นี้นะ ไรจิน เอาจริงๆ เนตรก็ว่าโรงเรียนนี้หาเด็กนอกยากนะ”
“เป็นอะไรมากมั้ยคะ ให้เนตรทำแผลให้แล้วพาไปรักษาดีกว่า”
“คนเรานิสัยต่างกันได้ แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่จะมาตั้งแง่รังเกียจหรืออคติเลย เนตรเชื่อแบบนั้นนะ”
“คนที่มองว่าคนอื่นเลวส่วนมาก ก็เพราะว่าใจตัวเองไม่สะอาดทั้งนั้น”
ศาสตราวุธ: ดาวกระจายทีดีไซน์เป็นรูปปีกนก และสามารถประกอบกันเป็นดาบได้
ประวัติ: สายพันธ์นกการเวกจากยอดไม้ในป่าหิมพานต์ ตระกูลของเธออาศัยกินผลไม้ชั้นสูงในป่าหิมพานต์เป็นอาหาร มีพี่น้ออง สองคน ตั้งแต่เด็กเป็นคนสดใส ร่าเริง เป็นที่รักของคนในครอบครัว ต่อมาได้ถูกส่งมาโรงเรียนแห่งนี้เพื่อต่อยอดความสามารถพึ้นฐาน มีพี่สาวบุญธรรมที่อยู่ในตระกูลหมอ ที่เจอกันตอนเข้าค่าย และได้พ่อแม่ของเธอช่วยชีวิตใว้จากเหตุร้า่ย จึงสนิทกันพอควร
ญาติ: แม่-เป็นนกการเวก อยู่ที่ป่าหิมพานต์ตอนบน แต่นานๆที่จะบินมาเยี่ยมลูกสาว
พ่อ-นกการเวก เดินทางไปมาระหว่างป่าหิมพานต์กับโลกมนุษย์ บางครั้งชอบพาเธอไปพบเหล่ารุกขเทวา
พี่สาวบุญธรรม-ปัจจุบันเป็นหมออยู่ในเมือง และเป็นหมอที่เก่งมาก
ความสามารถพิเศษ:
-เล่นเครื่องดนตรีระดับอัฉริยะ
-ร้องเพลงเก่งๆ
-ทักษะการปฐมพยาบาลชั้นสูง
-ปลูกต้นไม้ได้ดี
งานอดิเรก:ปลูกพืชป่า เล่นดนตรี
อื่นๆ:
Roleplay
ตัวเอียงตรงคำพูดและชื่อนะคะ
*บทที่ไม่ใช่นักเรียนไม่ต้องทำนะคะ*)
ในขณะที่กำลังจะหลับ..
แต่เมื่อ[ชื่อตัวละคร]ทำการลืมตาขึ้น ก็ได้เห็นว่าตนอยู่ในห้องแปลกๆที่ไม่เคยพบแห่งหนึ่งซึ่งมีสีขาวสะอาดตา ผนังห้องนั้นอันมีสีครีมซึ่งมีรูปแขวนไว้อยู่สองสามรูปบนผนังนี้ จนจู่ๆ [ชื่อตัวละคร]ได้สะดุดตากับภาพหนึ่งบนผนัง ...แต่ไม่ทันเสี้ยวนาที ชายหนุ่มวัยกลางคนผู้หนึ่งก็ปรากฏตรงหน้าซึ่งเขาก็ถามบางอย่างเสียงดังทำให้ เนตรนภา รีบหันมาโดยยังไม่ได้ดูภาพนั้น
“ เธอมีชื่อว่าอะไรงั้นเหรอ…หืม? ”
นี่คือคำถามที่เขาถามออกมาจากปาก…
“ เนตรนภา จันทราวลัยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างสูงนะคะ ”
“ อ่า...มันแปลกหรืออะไรกันเนี่ย ฉันไม่เคยเห็นคนชื่อเหมือนเธอเลย—… ”
“หืม คงไม่แปลกหรอกคะ นามสกุลของเนตรนี้ธรรมดาบางที่อาจไม่ใช้่”(พูดพลางยิ้มอย่างอ่อนโยน)
ปฏิกิริยาที่ได้รับจากชายตรงหน้าเนตรนภา ทำให้[เนตร]มีความ[แปลกใจปนขบขัน]
“ เอ่อ...คือว่าฉันทำให้เธอไม่สบายใจเหรอ?...งั้นเปลี่ยนเรื่องคุยก็ได้ ”
“ ไม่หรอกค่ะ ตามสบาย เนตรไม่ใช่คนเครียดกับเรื่องเล็กน้อย ”
.
.
.
“ เอาแบบนี้แล้วกันนะ...หากว่าเธอต้องไปปราบมารร้ายกันกับเพื่อนอีกสองคน...แล้วเพื่อนสองคนนั้นหมดสติล่ะ เธออยากทำยังไงเหรอ… ”
(ทำตาโตดูน่ารัก)“ ก็ต้องหาวิธีพาเพื่อนถอยรอดไปให้ได้คะ สิ่งสำคัญคือจะช่วยคนได้ยังใง ไม่ใช่ฆ่าได้อย่างไร”
หลังจากเขานั้นได้รับคำตอบจาก[ชื่อตัวละคร] ก็ทำให้เขานั้นยิ้มขึ้นมา
“ อาจจะเป็นความคิดที่ดีนะ… ”
ชายหนุ่มที่ใบหน้านั้นยังไม่หุบยิ้ม ก็ได้กระทำบางอย่าง เขานั้นหยิบด้ายสีแดงบางอย่าง แต่พอรู้สึกตัวอีกที เนตรนภา ก็ถูกร้ายล้อมด้วยเหล่าปีศาจ ..ทว่า..
ตั้งท่าต่อสู้“อย่าให้เนตรต้องลงมือหลั่งเลือดดีกว่า สุดท้ายก็มีแต่หายนะนะคะถ้าไม่ฟัง ”
“ อ่า... ใช่ๆๆ— เธอคงไม่ถึงเวลานี้สินะ..งั้นโชคดีล่ะเจ้าหนู…ขอให้โชคดีไปตลอดด้วย… ”
เขาทิ้งรอยยิ้มไว้ ก่อนจะค่อยๆพึมพำสวดภาษาแปลกประหลาดที่ไม่อาจหยั่งถึง...แต่ทันใดนั้น ทุกอย่างภายหน้าก็สลายไป เหลือเพียง เนตรนภา ที่งงอยู่ในห้องแคบๆบางห้อง
ตกใจ“หมอนั้นเป็นใคร ไปที่ใหนแล้ว ”
————————————————————————————————
ช่วง คุยกับฮันนี่!
สวัสดีค่ะ! อยากทราบว่าทางนั้นชื่ออะไรเหรอคะ?
:ไตเติ้ลครับผม
ชื่อเพราะจังเลยค่าา ถ้าหากลูกๆไม่ติด จะรับกลับหรือเอาบทอื่นๆคะ?
:ส่งมาเป็นบทอื่นๆครับ หวังมากว่าจะติด
รับทราบค่าา ขอแจ้งว่าอาจจะมีเลทๆเรื่องคอมเมนท์กับการอัพหน่อยน่ะค่ะ แฮะๆ
:รับทราบครับผม
ค่ะ! เจอกันอีกครั้งในคอมเมนท์นะคะ!
:ได้ครับ
ความคิดเห็น