ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    +รักหมดใจ นายชาเย็น..Ice Tea (Love)+

    ลำดับตอนที่ #2 : +รักหมดใจ นายชาเย็น..Ice Tea (Love)+ 1

    • อัปเดตล่าสุด 11 มิ.ย. 49


    +รักหมดใจ นายชาเย็น..Ice Tea (Love)+   1


                   สวัสดีค่ะท่านผู้อ่านทุกท่าน ฉันชื่อ เมย์เน่ เนติมา  ธนโรจน์ธรรมจักร ชื่อของฉันก็ออกจะไทยนะค่ะแต่ว่าฉันมาอยู่อเมริกาตั้งแต่อายุ 15 ค่ะ ตอนนี้ฉันก็เรียนจบแล้วด้วยตอนนี้ฉันก็อายุประมาณ อิอิอิ ไม่อยากจะบอก 22 แล้วค่ะ อายจัง หลายคนคงสงสัยนะค่ะว่าทำไมฉันถึงต้องมาอยู่ถึงอเมริกา ก็คุณพ่อของฉันมาตั้งรกรากอยู่ที่อเมริกา หนะสิค่ะคุณพ่อของฉันทำธุรกิจบริษัทเกี่ยวกับเสื้อผ้าชั้นนำของอเมริกา ในชื่อของ
    GM กรุ๊ป. แล้วอีกอย่างภายในบริษัทก็จะมีพนักงานคนไทยทั้งนั้นเลยค่ะ

                   ภายในครอบครัวของฉันก็มีแต่ฉันกับคุณพ่อสองคน เพราะคุณแม่ฉันเสียไปตั้งแต่เด็กๆ ฉันเลยรักคุณพ่อมากค่ะ เพราะคุณพ่อเป็นคนเดียวที่เข้าใจฉันมาที่สุด แล้วตอนนี้ฉันก็อยากไปเมืองไทยมากๆค่ะฉันเบื่ออเมริกาอยากจะเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง อยากลองไปหางานทำที่เมืองไทยดู ฉันอยากวัดความสามารถที่ตัวเองร่ำเรียนมา 

                  
    พ่อเคยสัญญากับฉันว่าถ้าฉันเรียนจบเมื่อไหร่จะอนุญาตให้ฉันไปอยู่เมืองไทย แล้วตอนนี้ฉันก็เรียนจบแล้วเวลาที่ฉันรอคอยมันมาถึงแล้ว

    ภายในห้องทำงานของท่านประท่านบริษัท GM  กรุ๊ป

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก 

    "เข้ามาได้" เสียงขานรับคงไม่ใช้เสียงใครนอกจากเสียงนายบริพัฒน์  ธนโรจน์ธรรมจักร ผู้บริหารสูงสุดของ GM  กรุ๊ป

    "คุณพ่อขา"

    "อ้าวว่าไงเมย์เน่มาหาพ่อถึงบริษัท" เสียงผู้เป็นพ่อบ่งบอกถึงความฉงนเพราะลูกของเขาที่ไม่ค่อยจะมาบริษัทนัก

    "เมย์เน่มาทวงสัญญา" คำพูดของบุตรสาวเพียงคนเดียวของเขาทำให้ผู้เป็นพ่อต้องงงเขาไปใหญ่

    "สัญญาอะไรลูก"

    "ก็สัญญาที่จะให้เมย์เน่ไปเมืองไทย" เพียงเพราะคำพูดเพียงประโยคเดียวทำให้ผู้เป็นพ่อถึงกับ งง ใหญ่

    "นี้คุณพ่ออย่าบอกว่าลืมนะค่ะที่คุณพ่อสัญญาไว้" เสียงบุตรสาวกล่าวด้วยความน้อยเนื้อตำใจ

    "พ่อไม่ได้ลืมนะลูกเพียงแต่พ่อนึกไม่ถึงว่าลูกยังจำสัญญาได้"

    "เมย์เน่ไม่ลืมหรอกค่ะพ่อ เมย์เน่อยากไปเมืองไทย"

    "แน่ใจนะเมย์เน่"

    "แน่ใจค่ะ เมย์เน่เรียนจบแล้วนะ"

    "ไปก็ไป พ่อไม่ได้ว่าอะไรหรอก"

    "แล้วเราจะไปวันไหนหละ"

    "คืนนี้ค่ะ 5 ทุ่ม"

    "ทำไมเร็วจังหละลูก" เสียงผู้เป็นพ่อออกจ๊ะตกใจเล็กน้อยกับคำตอบ

    "แหมก็เมย์เน่อยากไปเร็วๆหนิค่ะ"

    "แล้วเราจะไปอยู่กับใครหละ"

    "ยัยเฟร์ลูกคุณอาพิศานค่ะ แต่เมย์เน่ไม่ได้ไปอยู่ด้วยนะแค่ให้ยัยเฟร์หาคอนโดให้"

    ยัยเฟร์ที่ฉันหมายถึงเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทมากๆ พ่อของยัยเฟร์เป็นเพื่อนสนิทของคุณพ่อของฉันค่ะ ทำให้เราสองคนสนิทกัน

     "พ่อไม่ต้องห่วงนะค่ะถ้าถึงเมืองไทยแล้วเดี่ยวเมย์เน่จะโทรมาบอก"

    บุตรสาวกล่าวย้ำอีกที่เพื่อให้ผู้เป็นพ่อสบายใจ

    "เออ เมย์เน่พ่ออยากจะบอกลูกว่าอย่าไปทำเปิ่นที่เมืองไทยนะลูก"

    "ค่ะแน่นอน" 

    "งั้นเมย์เน่ไปเตรียมตัวก่อนนะค่ะพ่อ"

    ในขณะที่ฉันกำลังเดินออกประตูรองเท้าส้นสูงเจ้ากรรมก็สดุดพรมที่พื้นห้องจนฉันหน้าทิ่ม

    "โครม"

    "เห็นไหมยังไม่ทันได้ไปไหนก็ทำเปิ่นแล้วลูกฉัน จะไปรอดไม่เนี้ย"

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    +รักหมดใจ นายชาเย็น..Ice Tea (Love)+


    ฝากด้วยนะคะ

                                                                             

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×