ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ชุมนุมคนอ้วนร่วมสลายไขมัน!!!

    ลำดับตอนที่ #1 : เหตุการณ์ที่ทำให้อยากลดความอ้วน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 147
      1
      29 มิ.ย. 57

    เราเชื่อว่าเพื่อนๆ ทั้งหลายต้องเคยถูกเรียกว่าช้างน้ำ หมูตอนหรือผีเสื้อสมุทรและอีกหลายอย่างสุดหาจะแล้วแต่ O[]O 

                 ตอนเป็นเด็กเราคงไม่สนใจรูปร่างตัวเองกันหรอกว่าจะเป็นยังไงแค่ได้ทำในสิ่งที่ตัว

    เองพอใจก็พอแล้ว แล้วตอนเด็กขนมเยอะ! เลิกเรียนก็เริ่มละ...ร้านขายขนมหน้าโรงเรียน ไก่

    ป๊อปเอย น้ำอัดลมเอย ไอติม ชานม ฯลฯ  พอขึ้นม.1ก็ยังไม่สนใจรูปร่างตัวเองมุ่งแต่เรียนอย่างเดียว พอขึ้น

    ม.2เทอม2 เริ่มหันไปมองเพื่อนรอบๆตัว แล้วสมัยนี้ก็มีเฟสบุ๊ค อินสตาแกรม ทวิต แล้วเพื่อน

    แทบทุกคนก็ถ่ายรูปลงโลกโซเชี่ยวกันทั้งนั้น พอปิดเทอมมาคิดๆ ทำไมเราอ้วนอยู่คนเดียววะ 

    _ _? ตอนปิดเทอมก็มีเปิดคลิบเต้นแอโรบิกบ้างแต่ก็ยังไม่บ่อย พอไปชั่งน้ำหนักที่โรงพยาบาล

    น้ำหนักเราอยู่ที่64 จาก66  ก็เริ่มมีความมั่นใจขึ้นมาหน่อย 



                 พออยู่ม.3 เริ่มคิดเรื่องความอ้วนล่ะ ส่วนเรื่องขาวก็ยังไม่เท่าไรเพราะเราเป็นคนผิว

    ขาวเหลืองไม่ได้ซีเรียสมากนัก เอาล่ะ! มาถึงตอนนี้ทุกคนคงยังเห็นว่ายังไม่ค่อยซีเรียสกับความ

    อ้วนเท่าไรแต่ต่อจากนี้แหละเป็นความทรงจำที่นึกแล้วแค้นขึ้นมาทันที ใครที่ขึ้นรถรับส่ง

    นักเรียนคงจะรู้ว่ารถคันหนึ่งมันอัดคนเข้าไปเยอะ(เราว่าคนขับต้องกลัวเปลืองน้ำมันแหงๆ = =) 

    ตอนขากลับวันหนึ่งเราก็ขึ้นรถปกติ ที่นี่จะลงจากรถมันก็ต้องฝ่าฝูงชนออกไป(เรายิ่งลงคนแรก

    ด้วย) ไอ้เพื่อนของเรามันก็พูดขึ้นว่า "ไปลดความอ้วนมาพ่องเด๊อะ(เราอยู่ลำปางนะ)" มันเป็น

    ผู้ชายค่ะ เป็นผู้ชายที่ห่วงขาตัวเองยิ่งกว่าผู้หญิงอีก ณ ตอนนั้นอยากถีบมันมาก กูรู้ไอ้สัส! ไม่

    ต้องย้ำ (หลุดหยาบก็ขออภัยนะค่ะ) 


              เหตุการณ์ต่อมาคือ อีพี่คิ้วปลิง(ชาย) พี่คนนี้อยู่ม.6ค่ะ เป็นพวกสร้างความแค้นให้คนอื่น

    แบบไม่รู้ตัว พี่คนนี้ขึ้นรถพร้อมกับเพื่อน(หญิง)เราค่ะ พี่คิ้วปลิงก็พูดว่า "ไปลดความอ้วนมา

    เต๊อะ" คือตอนนั้นเราจะนั่งม้านั่งซึ่งไม่ทันเห็นว่ามันร้าวอยู่ พอเรานั่งเท่านั้นแหละ ม้านั่งหักค่ะ! 

    เราก็เลยได้เล่นสไลด์เดอร์ฟรีเลย - -" ดีที่ตอนนั้นเป็นตอนเลิกเรียนแล้วทุกคนกลับบ้านกันเกือบ

    หมดละ


              เอาล่ะต่อๆๆๆ ไม่ใช่แค่เรื่องแค้นเท่านั้นที่ทำให้อยากลดความอ้วน แต่เรื่องลำเอียงก็เช่นกัน เรา

    มักจะเห็นว่าเรามักโดนมองด้วยสายตาแปลกๆ เวลาที่เราไปแย่งทำอะไรทั้งๆที่คนอื่นก็ทำ

    เหมือนกันและมักจะโดนตีตัวออกห่างถ้าไม่รู้จักกัน และมักโดนมองด้วยสายตาตลกขบขัน คน

    หุ่นดีเขาไม่รู้หรอกว่ามันเสียใจนะ เหมือนโดนฟ้าผ่าลงมาตรงหน้าเลยอ่ะ หน้ามันจะชาจนเหมือน

    จะร้องไห้อยู่รอมร่ออ่ะ แง้ TT 


              อีกเรื่องที่ทุกคนน่าจะเป็นเหมือนเราคือ เดี๋ยวนี้ทุกคนก็ถ่ายรูปลงโซเชี่ยวกันทั้งนั้นใครสวย

    น่ารักก็กดติดตามแต่คนอ้วนหน้าเหียกอย่างเราก็ถูกมองข้ามไป TT เราก็อยากให้คนมาไลค์มา

    คอมเม้นชมบ้างอ่ะเนอะตามประสาผู้หญิง ก็เลยอยากลดความอ้วนบ้าง


    ที่จริงมีเยอะนะแต่พอแค่นี้ละกัน พรุ่งนี้ไปเรียนแล้ว ><


    ปล.ใครมีเรื่องแค่นฝังหุ่นอยากระบายเชิญเลยค่ะ ถือว่าแชร์ประสบการณ์กันโหนะ ^^

    ปล2.เราเรียบเรียงไม่ดียังไงก็ขออภัยนะค่ะ XD  

    ปล3.พรุ่งนี้จะอัพชีวิตประจำวันนะค่ะ ใครอยากร่วมอุดมการณ์กับเราก็เม้นเหมือนที่เราอัพได้เลยงิ เราจะได้รู้ว่ายังมีเพื่อนอยู่ *[]*








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×