ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำก่อนวุ่น
ณ โรงเรียนแคลโลลีน
เสียงกรี๊ดกร๊าดของบรรดาสาวๆดังกระหื่มตลอดทางเข้าโรงเรียน
“นั่นใช่กลุ่มวีคเนสหรือเปล่า >.<” หญิงสาวน่ารักกระซิบ
“ใช่ๆ หล่อมาก กรีดด ฉันอยากเป็นลมแล้วก็ให้พวกเค้าจุมพิตฉันสักทีสองที” หญิงร่างท้วมพูดด้วยเสียงตื่นเต้น
“ไพนส์หล่อมากมาย ช่วยหันมามองฉันทางนี้ทีค่ะ ได้โปรด”ยัยนี่ก็เป็นกับเค้าอีกคน = =
“ฉันว่า เปเปอร์ของฉันหล่อที่สุด เป็นนักกีฬาเทควันโดสายดำด้วยนะ เทห์สุดๆ>.<”หญิงสาวน่ารักพูดด้วยเสียงหลงใหล
“อ๊ะ กำลังเดินมาทางนี้ด้วยแหละ กรี๊ดดด”ยัยหน้าหมวยกรี๊ดกร๊าด = =
“ว่าแต่ เฟอร์เธอชอบคนไหนที่สุดหล่ะ”หญิงร่างท้วมหันหน้ามาถามด้วยเสียงหื่นกระหาย(เอ๊ะ ทำไมต้องหื่นด้วยนิ)
“ไม่เห็นชอบสักคน = =”ฉันตอบ
ใช่แล้ว ฉันมีชื่อว่าเฟอร์เซีย แต่เพื่อนๆของฉันมักเรียกฉันสั้นๆว่าเฟอร์ เรียนอยู่ชั้นม.6 โรงเรียนแคลโลลีนซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีชื่อด้านอัจฉริยะในระแวกนี้ ฉันพึ่งเข้ามาเรียนโรงเรียนนี้เป็นปีแรก เนื่องจากทางบ้านฉันต้องย้ายที่อยู่อยู่บ่อยๆ ฉันเลยมักที่จะย้ายโรงเรียนที่อยู่ใกล้ที่อยู่มากที่สุดเพื่อความสะดวก อิอิ แต่เพราะฉันมีพรสวรรค์ด้านการเรียนบวกกับความที่เป็นคนหน้าตาดีฉันก็เลยได้ทุนเรียนที่นี่(เหตุผลอันหลังไม่เกี่ยวย่ะ) แต่ก็ต้องรักษาเกรดให้ดีเสมอ ฉันไม่ค่อยชอบเรื่องผู้ชายอะไรกับเค้าหรอก เพราะฉันคิดว่าการมีคนมาคอยเทคแคร์หรือมาติดตามฉันเป็นตังเมเป็นเรื่องที่ น่ารำคาญที่สุด ฉันมีเพื่อนรักอยู่ 3 คนซึ่งแต่ละคนนิ ต่างก็คลั่งไอ้พวกผู้ชายน่าตาดีถึงขั้นโคม่าเลยแหละ คนที่ตาโตๆน่ารักๆตัวเล็กๆคนนั้นมีชื่อว่าวิปครีม เป็นสาวที่อินโนเซนส์กับเรื่องผู้ชายและอ่อนไหวง่ายมากเมื่อถูกพวกผู้ชายโดยเฉพาะไอ้พวกหน้าม่อๆมาจีบ ฉันเลยต้องเป็นคนคุ้มกันให้กับเธอทุกครั้ง เพราะด้วยความไร้เดียงสาของเธอ ฉันคิดว่าพวกผู้ชายพวกนั้นอันตรายมากสำหรับเธอ คนที่มีรูปร่างท้วมในระยะสุดท้าย อิอิ มีชื่อว่าริซ่า เธอกินได้ทุกอย่างที่ขวางหน้าและเป็นที่พึ่งพาของเพื่อนๆได้ในยามวิกฤติ โดยเฉพาะเวลามีงานใช้แรงงาน อิอิ จะว่าไปฉันก็เคยขอให้ริซ่าควบคุมอาหารเช่นพวกขนมหวานให้น้อยลง เพราะกลัวว่าสักวันนึงเธอจะกลายเป็นราชินีช้างน้ำจริงๆหล่ะสิ และคนสุดท้าย สาวหน้าหมวยตาตี่ๆมีชื่อว่า แครอท เธอเป็นคนที่เฟ้อฝันเก่งเป็นที่ 1 และเป็นคนที่มุ่งมั่นมากถ้าหากคิดจะทำอะไรสักอย่าง เชื่อป่ะ ถ้าฉันขอให้มันไปเต้นระบำฮาวายกลางสนามแลกกับสิ่งที่มันต้องการ มันก็ไม่อายเลยที่จะทำ อันนี้เคยลองมาแล้ว สรุปฉันนี่แหละที่อายแทน = =
และจากที่เพื่อนๆของฉันกรี๊ดกร๊าดพวกนั้น มันช่างไร้สาระมากถึงมากที่สุดสำหรับฉัน ถึงแม้ว่าพวกมันจะหน้าตาดียังไง ฉันก็ไม่เคยจะไปสนใจหรือคิดจะชอบหรอกนะ แต่จะว่าไปแล้วฉันก็ขอบรรยายไอ้พวกผู้ชายที่เพื่อนฉันโปรดปรานให้ฟังละกัน
พวกนั้นมีชื่อกลุ่มว่า “วีคเนส” แปลว่าความอ่อนแอแต่จากที่ฉันเห็นมาไม่เห็นว่ามันจะอ่อนแอตรงไหนเลยโดยเฉพาะ นายเปเปอร์ หัวหน้ากลุ่ม ผู้ชายที่มีเรือนร่างหุ่นแบบนักกีฬา มีสีผมสีน้ำตาลอ่อน ซึ่งสีตัดกับผิวสีขาวของเขาแล้ว ทำให้เค้ามีออร่าอย่างกับซุปเปอร์สตาร์และทำให้สาวๆเกือบทั้งโรงเรียนคลั่งไคล้และใฝ่ฝันว่าคงจะดีถ้าได้ออกเดตกับเค้าสักครั้ง แต่สำหรับฉัน ฉันคิดว่ามันขี้เก๊กไปหน่อย และชอบทำหน้าตากวนอวัยวะเบื้องล่างมากๆ เหอะๆ คนต่อมาที่หยอกล้อกับนายเปเปอร์คนนั้นมีชิ่อว่า เพนซิล เป็นหนุ่มขี้เล่น ทำทรงผมแบบตั้งชี้โด่ ชี้เด่ สีผมน้ำตาลเข้ม แต่มันช่างดูดีและทรมานใจสำหรับาสาวๆ ฉันได้ข่าวว่าเค้าเป็นคาสโนว่าที่ร้ายกาจคนหนึ่ง เค้าไม่เคยคบใครเกิน 1 สัปดาห์และเอาแต่ใจเหมือนเด็กๆ ถัดมาคนที่กำลังคาบบุหรี่ที่มุมปากอยู่มีชื่อว่า แฟรนส์เซียส ผู้ชายเจ้าของสีผมเปลวไฟ หนุ่มจอมโหดและบู๊เก่ง เค้าเป็นนักต่อสู้ที่เก่งกาจ ไม่เคยมีใครสามารถล้มเขาได้ ถึงจะมีบุคลิกที่น่ากลัวป่าเถื่อน แต่สำหรับสาวๆแล้ว มันเทห์สุดๆและ เพราะเค้าช่างมีหน้าตาที่บรรยายไปก็ มาริโอ้ยังชิดซ้าย พี่โดมยังชิดขวา และแถมยังมีหุ่นที่ฟิตแอนด์เฟิร์ม ซึ่งสิ่งเหล่านี้คงจะไปทรมานใจสาวน้อยสาวใหญ่กันเป็นแถวๆ และคนสุดท้ายที่ทำหน้าได้ไม่สบอารมณ์สุดๆมีชื่อว่า ไพนส์ ผู้ที่มีเจ้าของสีผมบลอนด์ มีนัยน์ตาสีฟ้า เขาเป็นหนุ่มเย็นชา และฉันคิดว่าเป็นผู้ชายที่มีเสนห์ที่สุดในกลุ่ม ไม่รู้สิ เค้าช่างมีบุคลิกที่ลึกลับ น่าค้นหา แต่จากที่ฉันได้ยินข่าวลือ เขาเป็นคนที่ไม่ชอบสิ่งมีชีวิตทุกชนิดยกเว้นตัวเขาเอง ซึ่งเป็นผู้ชายที่น่ากลัวมากๆแต่สาวๆร้อยทั้งร้อยต่างก็ยอมเสี่ยงถ้าหากได้เป็นแฟนของเขาสักครั้ง และนี่ก็เป็นสรรพคุณของพวกผู้ชายที่เพื่อนๆของฉันโปรดปราน (ขนาดไม่สนใจนะนี่ = =””)
“ทำไมหล่ะ ฉันว่าพวกเค้าหล่อจะตาย แล้วทำไมเธอถึงไม่ชอบพวกเค้าหล่ะ แปลกคนชะมัด”ริซ่าบ่น
“ก็เพราะพวกเขาหล่อไง ฉันถึงไม่ชอบ และนี่ก็ได้เวลาโฮมรูมแล้ว พวกเรารีบเข้าห้องเถอะ”ฉันพูดตัดบท
“เออๆ เห็นเป็นวันแรกของการเปิดเรียนอยู่หรอก รีบเข้าห้องก็ดีเหมือนกันจะได้เห็นเพื่อนๆร่วมชั้นในปีนี้ อิอิ”แครอทพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“แกหัวเราะทำไม?”วิปครีมถามด้วยความสงสัย
“อ้าว ก็เผื่อมีสมาชิกในกลุ่มวีคเนคเป็นเพื่อนร่วมห้องไง ฉันหล่ะอยากให้เป็นอย่างนั้นจัง ฉันอยากนั่งคู่กับไพนส์”
แครอทพูดด้วยน้ำเสียงเพ้อฝัน
“แกอย่าพึ่งมามัวเพ้อฝันเลย รีบเข้าห้องเรียนได้แล้ว”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่ายกับเพื่อนๆที่รัก
แต่ฉันภาวนาขอให้พวกนั้นไม่บังเอิญมาอยู่ห้องเดียวกับพวกฉันหรอกนะ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉันคงมีชีวิตที่ไม่สงบสุขแน่ๆ เพราะหูฉันคงจะยานไปกับคำเพ้อฝันถึงพวกผู้ชายหล่อๆพวกนั้นของเพื่อนๆที่น่ารักทุกคนของฉัน = =
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น