คลังฟิคYuGiOh!ทุกภาค(คู่หลักAtem×Yugi)

ตอนที่ 22 : Yugioh มัดใจหนุ่มน้อยหายนะ ตอนที่3 50%

หยุด!

  ทุกสายตาต่างจับจ้องไปยังต้นเสียงทรงอำนาจของฟาโรห์ร่างสูง

"ท่านฟาโรห์เพค่ะช่วยพวกหม่อนฉันด้วย!  เจ้าชายกรีชจะทำร้ายพวกหม่อนฉันเพค่ะ!"

"ไม่ใช่นะ! พวกนางคิดจะตบพวกเราท่านพี่เลยห้ามแต่พวกนางไปฟังต่างหาก!"สองแฝดคนละฝาจูไดและยูเซย์กล่าวพร้อมกัน

"ก็พวกเจ้าปากดีใส่เราก่อนนิ!"

"ก็พวกท่านนินทาว่าร้ายท่านพี่ของเราก่อนนิ!" ยูซาคุกล่าวซวน

"แล้วอย่างไรล่ะ! พี่พวกเจ้าคิดจะตัดมือพวกข้าก่อนนะ!"

"ก็ถ้าพวกท่านมีน้ำอดน้ำทนกับคำพูดของเด็กอย่างเรามากกว่านี้ท่านพี่ก็คงไม่คิดจะทำหรอก!" แฝดคนละฝาตัวน้อยยูมะและยูยะกอดกันแน่นก่อนจะพูดเป็นเสียงเดียวกัน

"ว่าอย่างไรนะ!"

"เห็นไหมเพค่ะฟาโรห์ว่าเจ้าเด็กข้างถนนพวกนี้มันไม่รู้จักเคารพพวกข้าจึงคิดตบสั่งสอนเพียงเท่านั้น"

"มิหนำซ้ำเจ้าชายกรีชยังคิดใช้คาร์สังหารเราด้วยนะเพค่ะ!"

"คาร์อสูรตนหนึ่งทำแขนข้าเลือดออกด้วยเพค่ะฟาโรห์!"

"ส่วนคาร์ปรสิตอีกตนหนึ่งคิดจะกินดวงจิตข้าเพค่ะ!"

"คาร์อสูรกับคาร์ปรสิตรึ... " ร่างสูงพึมพัม

"ประการที่หนึ่งคาร์อสูรยูเบลนั้นไม่ใช่ของข้าแต่เป็นของน้องข้าจูได... " ร่างบางกล่าวพลางวางมือบนไหล่น้องชายตน

"ประการที่สอง... คาร์ปรสิตที่พวกเจ้ากล่าวถึงคือไอภูตของน้องข้ายูซาคุ... " ร่างบางกล่าวพลางว่ามืออีกข้างไว้บนหัวผู้เป็นน้องอีกคน

"ประการที่สาม... ข้ายอมรับว่าขาดสติด้วยความโกรธ ดังนั้นข้ายินดีรับโทษ" 

"ไม่ยูกิ... ข้าเห็นเหตุการณ์หมดทุกอย่างตั้งแต่ต้น... "

'ว่าอย่างไรนะ!' เหล่านางสนมคิดอย่างหวาดผวา

"ใช่... ข้าเห็นว่าใครเป็นผู้กระทำผิด และนั้นคือพวกเจ้า!" ร่างสูงกล่าวพลางชี้ดาบผกของตนไปที่เหล่านางสนม เล่นเอาพวกนางกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่

"มะ มิใช่นะเพค่ะฟาโรห์" นางสนมพูดเสียงสั่น

"ยังจะกล้ามาโกหกข้าอีกงั้นรึ!" ร่างสูงกล่าวก่อนจะเริ่มง้างดาบขึ้นเหนือหัวตน

"พวกเจ้าหลับตาไว้จะดีกว่า... " ร่างสูงกว่ากับเด็กน้อยทั้งห้าพลางยิ้มอย่างอ่อนโยน ก่อนจะจ้องเขม็นไปยันเหล่านางสนม เด็กน้อยทั้งห้าสับสนแต่ปฎิบัติตาม

"อย่านะฟาโรห์!" ร่างบางรีบนำกายตนไปกำบังเหล่านางสนมโดยไม่แม้แต่จะคิด(สกิลนายเอกผู้แสนเมตตาทำงานทันควัน)

"ถอยออกไปยูกิ... พวกนางมิสมควรได้รับการให้อภัยมิใช่รึ? พวกนางคิดทำร้ายน้องเจ้าเช่นเดียวกับตัวข้าในอดีต... หากเจ้ามิให้อภัยข้า... พวกนางก็มิสมควรได้รับการให้อภัยมิใช่รึ?"

"..."

"ถ้าเช่นนั้นจงถอยออก... "

"ถ้าข้าให้อภัยเจ้าล่ะ... เจ้าจะยอมปล่อยพวกนางไปรึไม่... " คำพูดของร่างบางแถบทำร่างสูงล้มทั้งยืน

"ได้... "

    ในสัปดาห์ต่อมาทุกคนในราชอาณาจักรต่างเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของความสัมพันธ์ระหว่างฟาโรห์และเจ้าชายกรีช เริ่มด้วยที่ร่างบางนั้นไม่ทำกับร่างสูงราวกับเป็นอากาศแต่กระทำเหมือนเพื่อนคนหนึ่งแทน(สงสัยพี่เขาลืมว่าตัวเองเป็นสนม)

ยามเช้า ณ ห้องเสวย

"ฟาโรห์เลอะหมดแล้ว... " ร่างบางของยูกิกล่าวพลางเช็ดอาหารที่ติดมุมปากร่างสูงของอาเทมออกอย่างขำๆ

"อ่าขอบใจเจ้ามากยูกิ... " อาเทมกล่าวก่อนจะยิ้มน้อยอย่างมีความสุข

"ฟาโรห์เหมือนเด็กเลย!" แฝดคนละฝาน้อยยูมะและยูยะกล่าวทั้งๆที่ปากของตนทั้งสองก็เลอะเช่นกัน

"พวกเจ้าก็เหมือนกันนั้นแหละ ไม่มีสิทธิ์ไปว่าฟาโรห์หรอก" ยูซาคุกล่าวพลางเช็ดปากทั้งสอง

"ใช่ๆไม่มีสิทธไปว่าหรอก~" แฝดคนละฝาคู่โตจูไดและยูเซย์กล่าวโดยไม่รู้ว่าพวกตนเองก็ปากเลอะไม่แพ้กัน

"พวกท่านพี่เองก็เหมือนกันนั้นแหละ" ยูซาคุกล่าวก่อนจะเช็ดปวกให้พี่ชายทั้งสองของตน

"น้องเจ้ายูซาคุเนี้ยจ้าวระเบียบเสียเหลือเกิน... "

"มันเป็นวิธีเอาใจใส่และดูแลของยูซาคุน่ะ... "

  หลังจากนั้นเด็กน้อยทั้งห้าก็อ้อนพี่ชายตนมาเดินเที่ยวในเมือง พวงมาด้วยฟาโรห์หนุ่มที่ตามมาด้วยโดยส่วมผ้าคลุมศรีษะเพื่อไม่ให้มีใครเห็นใบหน้าตน

50%

........

คือจริงๆแล้วก็ว่าจะไม่อัพหรอกค่ะเพราะ(ตัน?)ไม่รู้ว่าจะแต่งต่อไงดี แต่เราสงสารรีดเดอร์อะนะ(ควรสงสารไหม?)เลยมาอัพ คิดว่ามันก็น่าจะเรียกว่า50%ได้นะ แล้วก็รอต่อไปก่อนเนอะ (นี่เรียกตัดจบอีกหรือปล่าวค่ะ?) อ๋อ! อีกเรื่องไรท์เปิดคลังฟิคYugioh zexal Keyshipping (Astral×Yuma) ล้วนๆขึ้นมา ใครสนใจก็ไปอ่านได้นะค่า~ บาย~