ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC]GunGam\\แกล้งนักรักซะเลย

    ลำดับตอนที่ #20 : ของเล่น

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.15K
      8
      23 ต.ค. 58

    ณ วันงานปาร์ตี้เลี้ยงต้อนรับยุกต์ เพื่อนๆของเขาก้มาร่วมงานก้อย่างมาก
    "นี่พี่แก้ม ถ้าไม่ใช่ลูกชายเพื่อนสนิทแม่พี่แก้ม ผมไม่ยอมปิดร้านให้นะเนี่ย" นภัทรพูดโอ้โอ่ง
    "อ่ะจ้าาาาา" วิชญาณีตอบกลับด้วยการลากเสียงยาว
    "ไม่มีรางวัลมั่งหรออ" นภัทรทำแก้มป่องเป้นเชิงให้หอม
    "โอ้ยยยย" นภัทรร้องออกมาเมื่อสิ่งที่วิชญาณีทำให้เขาคือการดีดแก้มป่องนั้นอย่างแรก
    "ไม่เป้นไร เดี๋ยวผมให้เอง" นภัทรไม่รีรอขโมยหอมฟอดใหญ่จากแก้มนวลจองเธอและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว
    "ไอ้เด็กบ้าาาา" วิชญาณีตะโกนตามหลังพลางลูบแก้มตนเองอย่างเขิน
    แต่หารู้ไม่ว่า ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยุ่อย่างมุ้งมิ้ง มีชายหนุ่มคนหนึ่งแอบมองตั้งแต่ต้นจนจบ เขารีบเดินเข้ามาเธอทันที เมื่อนภัทรออกไป
    "น้องงแก้มมม ทำไรอยุ่หรอค่ะ" เขาพูดอย่างใสซื่อเหมือนไม่รุ้ไม่เห้นอะไร
    "อ่อ ป่าวหรอกค่ะ"
    "เมื่อกี้ คุยกับใครหรอ น่ารักเชียวววว" เขาเริ่มพูดแซะเข้าเรื่องนภัทร
    "อ่อ น้องคณะตั้งแต่สมัยมหาลัยนะค่ะ" เธอตอบ
    "โธ่ คิดว่าแฟนน้องแก้มซะอีก" เขายังดื้อดึงที่จะหาความจริง
    "เอออ..อ. แค่น้องหน่ะค่ะ" เธอมีน้ำเสียงกระตุกกระตักเล็กน้อย เธอพยายามหาข้ออ้างไปก่อน เพราะ แม่ของเธอยังไม่รู้เรื่องระหว่างเธอกับนภัทร เธอตัดสินใจจะบอกแต่ดันมียุกต์นั่นแหละที่แม่ของเธอพาเข้ามา ทำให้เธอยังไม่ได้บอกแม่
    "อ่อ น้องก้ดีแล้ว" ยุกต์แสยะยิ้ม
    "ทำไมหรอค่ะ" เธอสงสัย
    "พี่จะได้ จีบ น้องแก้มอย่างสะดวกไง" ยุกต์เขยิบเข้าไปกระซิบข้างหูวิชญาณี
    "เออ...คือ" วิชญาณีไม่ทันพูดอะไร ยุกต์ก้จับมือเธอดึงไปที่โต๊ะเพื่อนๆของเขา
    "มึงงง นี่ น้องแก้ม ลูกสาวเพื่อนสนิทแม่กุเว้ยย" ยุกต์แนะนำเธอให้กลุ่มเพื่อนๆได้รุ้จัก เธอก้มโค้งตามมารยาท
    "น้องแก้มน่ารักจังนะครับ" เพื่อนในกลุ่มคนนึงเอ่ยขึ้น
    "เห้ยๆๆน้อยๆหน่อย"ยุกต์มีท่าทีดุเพื่อน
    "ก้แค่บอกว่าน่ารัก หึงไปได้แค่น้องจริงๆรึป่าวเนี่ยยย" เพื่อนคนเดิมเริ่มแซว
    "น้องจริงๆค่ะ" วิชญาณีปฏิเสธอย่างทันควัน
    "แหม่ น้องแก้มไม่ต้องเขินหรอกกก" 
    "เห้ยมึง เยอะไปล่ะ แซวน้องอยุ่ได้" ยุกต์ดุใส่เพื่อนคนเดิมอีกครั้ง
    "แนะๆ หึงไม่พอ หวงอีก"
    "หวงไม่พอ ห่วงด้วย" กลุ่มเพื่อนของยุกต์เริ่มเสริมทัพกันแซวทั้งคู่
    "เอ่อออ... พี่สนค่ะ เดี๋ยวแก้มขอตัวไปเตรียมของหลังร้านก่อนนะค่ะ ขอตัวก่อนนะค่ะ พี่ๆ" วิชญาณีดันมือของยุกต์ออกจากมือตัวเองและรีบเดินออกไปทันที เพราะกลัวว่าถ้านภัทรมาเห้นจะเป้นเรื่องไปอีก
    "เขินเดินหนีไปเลย ฮ่าๆๆๆ" กลุ่มเพื่อนของยุกต์พากันหัวเราะ
    "ก้พวกมึงแซวน้องซะขนาดนั้น " ยุกต์ก้ยิ้มไม่แพ้เพื่อนๆ
    "น่ารักนะเว้ยยยย ขอได้ป่ะว่ะมึง"
    "เห้ยๆๆ ของกู ขอกูก่อนนน"
    "มึงอ่ะ ก่อนตลอดดดดด ไม่เคยแบ่งให้พวกกู"
    "ถ้าไม่มีกู พวกมึงจะได้หรอออ"
    "คร้าบบบบบพ่อคนหล่อ พ่อคนมีเสน่ห์"
    "เลวด้วยยยย"
    "ฮ่าๆๆๆ" 
    "ไอ้เชี่ยยย เดี๋ยวมึงโดนนน"
    "ก่อนนกูโดน มึงจะโดนวันไหนว่ะ"
    "ถ้าไม่พลาด คืนนี้น่าจะเสร็จ"
    "ไวไฟจริงๆ ฮ่าๆๆ"
    "ของเล่นชิ้นใหม่ รอนานไป เดี๋ยวมันจะพลาดดดด"
    ยุกต์และเพื่อนคุยกันอย่างสนุกสนานและไม่ให้เกียรติในตัววิชญาณีเลยแม้ซักนิด พวกเขามองเธอเป้นของเล่นก้เพียงเท่านั้น
     


    **พี่แก้มกำลังตกอยุ่ในอันตรายแล้ววววว มาเอาใจช่วยพี่แก้มกันด้วยน้าาาาา งือๆๆ**
    *วันนี้มาดึกหน่อยขอโต๊ดน้าาาาา ถือว่าส่งเข้านอนก้ล่ะกันน*
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×