ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC]GunGam\\แกล้งนักรักซะเลย

    ลำดับตอนที่ #15 : เป็นแฟน''กัน'นะ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.24K
      11
      18 ต.ค. 58

    "พี่แก้มมมม เป้นแฟนกันน้าาาาาา" นภัทรยังคงย้ำคำเดิมๆพร้อมวิ่งตามหญิงสาวที่ยังคงเดินหนีไปด้วยความเขินอย่างไม่หยุดเช่นกัน
    "พี่แก้มมมมมม" 
    ฟึบ!!! ด้วยความที่นภัทรไวกว่าเขาจึงตามวิชญาณีทัน เขารีบวิ่งเข้าไปกอดหญิงสาวจากข้างหลัง พร้อมกระซิบข้างหูเธอว่า
    "พี่แก้มม อย่าหนีผมเลยยย ผมรักพี่นะ" 
    วิชญาณียืนนิ่งหน้าแดงกร่ำไม่รุ้จะพูดอะไร นภัทรเห้นเป้นเช่นนั้น จึงฉวยโอกาสหอมเข้าที่แก้มของเธอ ฟอดใหญ่ ^^
    "นี่กัน ทำไรนะ" วิชญาณีตกใจหันทาตีที่แขนของนภัทร
    "หอมแก้มไง" นภัทรตอบอย่างเต้มปากเต้มคำ พร้อมกับมองใบหน้าหญิงสาวที่มีความเขินเต้มไปทั่วใบหน้า เขาจึงอดที่จะยิ้มและหลุดปากถามเธอไปไม่ได้ "เขินหรอ" 
    "เขินบ้าเขินบอไร" วิชญาณีเบือนหน้าหนีเก้บความเขินไว้เพียงผู้เดียว
    "ไม่เขิน ก้หันมามองกันซิ" นภัทรสะกิดที่ไหล่ของเธออย่างน่าเอ็นดู แต่เธอก้สะบัดและเตรียมที่จะเดินหนีอีกครั้ง แต่ก้ถูกฉุดเอาไว้จากข้างหลังและเข้ามาอยุ่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มอีกครั้ง
    "อย่าหนีอีกเลยนะ" นภัทรพูดเสียงอ้อน
    "พี่แก้มตอบผมได้มั้ย" 
    "ตอบไรเล่า"
    "ก้ที่ผมตะโกนถามพี่มาตลอดทางไง"
    "คือ..."
    "เป้นแฟนกันนะ" นภัทรย้ำคำถามอีกครั้ง
    "เอิ่มมมมมมมม..."
    "เป้นแฟนกันนะ เป้นแฟนกันนะๆๆๆๆๆ" นภัทรย้ำคำนั้นซ้ำๆพร้อมถูใบหน้าตนเองกับแขนเนียนของเธออย่างน่ารัก
    "อืม" วิชญาณีตอบสั้นๆเบาๆ
    "อะไรนะ" นภัทรได้ยินเสียงของคำตอบแว่วๆเขาจึงเงยหน้าและจับตัวเธอหันมาสบตากับตนเอง
    "พี่แก้มมพูดว่าไรนะ"
    "ก้ อืม " วิชญาณีพูดเบาๆพร้อมหลบสายตาอันหวานของเขา
    "ห่ะ อะไรนะ" นภัทรต้องถามเพื่อย้ำความความมั่นใจ
    "อืม" วิชญาณีตอบขึ้นมาด้วยเสียงที่ดังขึ้น
    "เย้ๆๆๆๆๆๆๆ" นภัทรกระโดดดีใจและโผของกอดวิชญาณีด้วยความรัก
    "นี่กันปล่อย เดี๋ยวสองตัวนั้นมาเห้นก้แซวกันอีก" วิชญาณีพยายามดันตัวเขาออก
    "โธ่ๆๆๆๆพี่แก้ม ไม่ต้องกลัวววว เห้นตั้งแต่ต้นเรืองยันhappy ending เลยแหละ" เสียงของวราวุธดังมาจากหลังต้นไม้ใหญ่พร้อมกับตัวของเขาที่ปรากฎขึ้นพร้อมกับจารุวัฒน์
    "เฮ้ย กันปล่อยซิ" วิชญาณีตกใจที่สองคนโผล่ออกมาและพยายามดันตัวนภัทรออกแต่ไม่เป้นผล
    "ไม่ต้องเขินหรอกกก พี่แก้มพวกผมไม่แซวหรอก เนอะๆ" จารุวัฒน์หันไปพยักหน้ากับวราวุธอย่างเข้าใจกัน
    "แต่แต่งเมื่อไรบอกด้วยนะ" วราวุธแซวขึ้นทันที
    "ไหนบอกไม่แซวไง"
    "ไม่ได้แซวแค่บอกไว้ล่วงหน้าาาาา" วราวุธยิ้มอย่างกวนๆ
     



    **ในที่สุด พี่แก้มก้ทนความน่ารักของพี่กันไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ ^^ ฝากติดตามด้วยน้าาาาา**
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×