ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 ข้อความที่ขัดแย้ง
" อะไรเนี่ย .... H..I......T.C.....H ?? " เสียงวายุดังขึ้นเมื่อเปิดถัดไปจากแผ่นรองปก เขาก็พบตัวอักษรภาษาอังกฤษ 5 ตัว " HITCH " เขียนอยู่ คล้ายตัวพิมพ์แต่เขาคิดว่าเป็นลายมือคนแน่ๆ
เขารีบเปิดหน้าถัดไปทันที แต่ก็เป็นตัวอักษรที่เขาอ่านไม่ออก หลายๆหน้าเป็นเช่นนี้หมด จนพอเขาคิดจะปิดหนังสือเล่มนี้แล้ว หน้าสุดท้ายก็ทำให้เขาตกใจทันที
" ...ดิ ฮอริซัน ...นามสกุลนี่มัน... " ดิ ฮอริซัน(The Horizon) นามสกุลที่วายุเห็นในหน้าสุดท้ายของหนังสือลึกลับ ซึ่งมันเป็นที่น่าตกใจมากเพราะนามสกุลนี้เป็นนามสกุลเดียวกับเจ้าของการ์ตูนที่เขาพึ่งอ่านจบไป!!!
" อะไรกัน! นามสกุลเดียวกับจัสท์เลยนี่หนา หมายความว่าไงกันเนี่ย!! " แม้ในห้องสมุดจะห้ามส่งเสียงดัง แต่ด้วยความประหลาดใจ ทำให้เขาลืมคิดเรื่องนี้ไป แต่ว่าบริเวณนี้ไม่ค่อยมีคนผ่านมา การกระทำของวายุจึงไม่รบกวนใคร
จัสท์ คือชื่อของนักเขียนการ์ตูนเรื่อง ล่าขุมทรัพย์สุดขอบจักรวาล(Space) ที่เขาเพิ่งอ่านจบไป ชื่อเต็มๆของเขาคือ 'จัสท์ ดิ ฮอริซัน' ตามนิตยสารการ์ตูน บทสัมภาษณ์ของเขาคือไม่มีญาติมิตร แต่ตอนนี้ วายุได้เห็นคนที่มีนามสกุลเดียวกันกับจัสท์ ซึ่งปัจจุบัน การที่จะมีนามสกุลเดียวกันต้องเป็นคนในครอบครัวเท่านั้น เพื่อป้องกันการแอบอ้าง ยิ่งทำให้ขัดแย้งกับบทสัมภาษณ์ของจัสท์ ก่อให้เกิดความสงสัยให้กับวายุ เขาจึงรีบวิ่งไปบอกพี่สาวของเขาทันที
" นี่! วายุ อย่าวิ่งซิ ในห้องสมุดนะ "
" พี่ดูนี่ก่อน ดูสิ! "
" อะไรๆ ไหนๆ เอ๋? หนังสืออะไรเนี่ย ฝุ่นเขลอะเลย "
" ดูนี่ๆ! " วายุรีบเปิดไปยังหน้าสุดท้าย " นี่ไง! นามสกุลเดียวกับจัสท์เลย " วายุเสียงดังจนทำให้บรรณารักษ์คนอื่นหันมาคาดโทษ
" จุ๊ๆ เบาๆสิ ไหนๆ หืม... ดิ ฮอริซัน เอ๋!!!!!!???? " คราวนี้ฝ่ายเสียงดังกลับเป็นบรรณารักษ์สาวซะเอง จนทำให้คนทั้งหอสมุดหันมามอง เหตุเพราะทั้งวอลูมเสียงและคำที่พูดออกมา นทำให้หัวหน้าบรรณารักษ์ที่นั่งอยู่ลุกขึ้นมา
" พวกเธอเสียงดังอะไรกันตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว แล้วมีอะไรกับคุณจัสท์ ก็อปปี้ผิดพลาดตรงไหนเหรอ หึ? " เสียงหวานไพเราะดังขึ้น ไม่น่าเชื่อว่าหัวหน้าบรรณารักาของหอสมุดประจำเมืองจะเป็นหญิงสาววัย 30 เท่านั้น
" อ๊ะ ขอโทษคะ คุณหัวหน้าบรรณารักษ์ ดูนี่ซิคะ " กฤษณาขอโทษพร้อมยื่นหนังสือไปให้หัวหน้าบรรณารักษ์
" บอกกี่ทีแล้ว อย่าเรียกหัวหน้าบรรณารักษ์ มันดูแก่ เรียกว่าคุณวารีสิ ไหนๆ อะไร " วารีพูดพร้อมหยิบหนังสือมาดู
" หนังสืออะไรเนี่ย ฝุ่นเขลอะเลย หอสมุดเรามีหนังสือแบบนี้ด้วยเหรอ เอามาจากไหนเนี่ย? "
" ผมเอามาจากโซนการ์ตูนเก่าครับ แถวๆเรื่องจะโท่งจะเท่งอ่ะครับ อุ๊บส์! " วายุหลุดปากไป เกือบทำให้ความลับที่เขากับพี่สร้างมาแตก
" โห จะโท่งจะเท่ง การ์ตูนเก่าๆแบบนั้นเธออ่านด้วยเหรอเนี่ย "
" อะ...เอ่อ... อ้อ ครับ! ผมอยากลองอ่านดูนะครับ แฮ่ๆ " คำตอบตะกุกตะกักส่อพิรุธของวายุทำให้วารีสงสัยมากขึ้น แต่ไม่อยากถามเรื่องนี้ เพราะประเด็นสำคัญคือ มันมีอะไรในหนังสือเล่มนี้ จนทำให้ทั้งสองคนต้องอุทานเสียงดังถึงนามสกุลคนดังอย่างนี้
" แล้วมันมีอะไรเรอะ หนังสือเล่มนี้ "
" คุณวารีลองเปิดหน้าสุดท้ายดูสิครับ " วายุตอบ
วารีเปิดไปหน้าสุดท้ายก่อนจากด้สนหลัง เขาจึงยังไม่เห็นเนื้อหาหนังสือ
" หืม.. ไวท์.. ดิ ..ฮอริซัน เอ๋? ใครอ่ะ นามสกุลเดียวกันกับคุณจัสท์เลย ญาติกันเรอะ "
" แต่จัสท์เคยบอกไว้ว่าไม่มีญาตินี่ครับ " วายุตอบ ทำให้วารีทวีความสงสัยมากขึ้น จึงรีบพลิกไปดูเนื้อหาของหนังสือ
" จริงด้วย แล้วนี่มันภาษาอะไรกันเนี่ย เอ๊ะ.. เดี๋ยวสิ... ! " วารีพูดขึ้นเหมือนนึกอะไรออก
" อ่านออกเหรอคะ อ่านว่าอะไรคะ? " กฤษณาถามขึ้น
" นี่มัน.. ภาษาโบราณนี้ เธอพบที่ไหนนะ วายุ? " วารีถามวายุทันที
" เอ๋...โซนหนังสือการ์ตูนเก่าครับ... ทำไมเหรอครับ "
" ว่ไงนะ วายุ นี่มันหนังสือโบราณล้ำค่าเลยนะ ทำไมเธอไปพบที่โซนการ์ตูน!? " กฤษณาถามต่อ
" ใช่ อย่างที่กฤษณาบอกนั่นแหละ นี่มันหนังสือสำคัญชัดๆ มันควรอยู่ในห้องแสดงซิ หรือว่า มีคนเอาไปซ่อน "
วารีพูดขึ้นพร้อมหันไปทางบรรณารักษ์ทุกคน แต่มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากกลุ่มบรรณารักษ์
" ไม่ใช่นะคะ ท่านวารี ตามตรวจสอบหนังสือทั้งหมดของห้องสมุดแล้ว หนังสือเล่มนี้ไม่มีอยู่ในรายชื่อคะ เพราะหนังสือทั้งหมดยังอยู่ครบ ไม่มีอยู่ในบัญชีการยืมหนังสือด้วยคะ ชั้นว่าไม่ใช่หนังสือของหอสมุดเราคะ " คนที่พูดขึ้นมานั้นคือ วิมล บรรณารักษ์ดีเด่น 4 ปีซ้อน เพราะเธอรู้จักหนังสือทุกเล่มของหอสมุดและทำหน้าที่ได้ดีมาก
" แน่ใจนะ วิมล? " วิมลพยักหน้าแทนคำตอบ
ท่ามกลางความสงสัยบริเวณเคาท์เตอร์ ประตูชั้นบนสุดของหอสมุดเปิดขึ้น จนทำให้ทุกคนหันไปมองพร้อมกัน เพราะนั่นคือประตูของ ผอ.หอสมุด ซึ่งก็เป็นคนเดียวกับหัวหน้าเมืองด้วย
การเปิดของประตูทำให้เกิดหลายความรู้สึก ทั้งประหลาดใจ กับการเปิดของประตูของคนที่มีอำนาจสูงสุดในเมือง ทั้งกลัว เพราะการปรากฎตัวของหัวหน้าเมืองแทบจะนับเรื่องดีๆที่เกิดขึ้นได้หลังการเปิดประตู เพราะส่วนมากเขาจะออกมาตรวจสอบการทำงาน สภาพเมือง ซึ่งก็ไม่ค่อยได้รับคำชมซักเท่าไรหนัก
" ตึก ตึก ตึก... " เสียงเดินลงมาจากบันไดทีละขั้นจากชั้นบนสุด ซึ่งถ้านับรวมกันก็น่าจะมากกว่า 300 ขั้น ถ้าเป็นคนทั่วไปคงเหนื่อยหอบตั้งแต่ครึ่งทางแล้ว แต่กับเขา ไม่มีแม้แต่เสียงหอบ
" ...ท่านวิริยะ..... " เสียงของวารีดังขึ้นเบาๆ แต่ก็ทำให้ทุกคนได้ยิน
เมื่อเขามาอยู่ต่อหน้าทุกคนในกลุ่มบรรณารักษ์ เสียงๆหนึ่งก็ดังออกมาจากปากของเขา
............. " ส่งหนังสือเล่มนั้นมาให้ชั้น " !!! ........................
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------เขารีบเปิดหน้าถัดไปทันที แต่ก็เป็นตัวอักษรที่เขาอ่านไม่ออก หลายๆหน้าเป็นเช่นนี้หมด จนพอเขาคิดจะปิดหนังสือเล่มนี้แล้ว หน้าสุดท้ายก็ทำให้เขาตกใจทันที
" ...ดิ ฮอริซัน ...นามสกุลนี่มัน... " ดิ ฮอริซัน(The Horizon) นามสกุลที่วายุเห็นในหน้าสุดท้ายของหนังสือลึกลับ ซึ่งมันเป็นที่น่าตกใจมากเพราะนามสกุลนี้เป็นนามสกุลเดียวกับเจ้าของการ์ตูนที่เขาพึ่งอ่านจบไป!!!
" อะไรกัน! นามสกุลเดียวกับจัสท์เลยนี่หนา หมายความว่าไงกันเนี่ย!! " แม้ในห้องสมุดจะห้ามส่งเสียงดัง แต่ด้วยความประหลาดใจ ทำให้เขาลืมคิดเรื่องนี้ไป แต่ว่าบริเวณนี้ไม่ค่อยมีคนผ่านมา การกระทำของวายุจึงไม่รบกวนใคร
จัสท์ คือชื่อของนักเขียนการ์ตูนเรื่อง ล่าขุมทรัพย์สุดขอบจักรวาล(Space) ที่เขาเพิ่งอ่านจบไป ชื่อเต็มๆของเขาคือ 'จัสท์ ดิ ฮอริซัน' ตามนิตยสารการ์ตูน บทสัมภาษณ์ของเขาคือไม่มีญาติมิตร แต่ตอนนี้ วายุได้เห็นคนที่มีนามสกุลเดียวกันกับจัสท์ ซึ่งปัจจุบัน การที่จะมีนามสกุลเดียวกันต้องเป็นคนในครอบครัวเท่านั้น เพื่อป้องกันการแอบอ้าง ยิ่งทำให้ขัดแย้งกับบทสัมภาษณ์ของจัสท์ ก่อให้เกิดความสงสัยให้กับวายุ เขาจึงรีบวิ่งไปบอกพี่สาวของเขาทันที
" นี่! วายุ อย่าวิ่งซิ ในห้องสมุดนะ "
" พี่ดูนี่ก่อน ดูสิ! "
" อะไรๆ ไหนๆ เอ๋? หนังสืออะไรเนี่ย ฝุ่นเขลอะเลย "
" ดูนี่ๆ! " วายุรีบเปิดไปยังหน้าสุดท้าย " นี่ไง! นามสกุลเดียวกับจัสท์เลย " วายุเสียงดังจนทำให้บรรณารักษ์คนอื่นหันมาคาดโทษ
" จุ๊ๆ เบาๆสิ ไหนๆ หืม... ดิ ฮอริซัน เอ๋!!!!!!???? " คราวนี้ฝ่ายเสียงดังกลับเป็นบรรณารักษ์สาวซะเอง จนทำให้คนทั้งหอสมุดหันมามอง เหตุเพราะทั้งวอลูมเสียงและคำที่พูดออกมา นทำให้หัวหน้าบรรณารักษ์ที่นั่งอยู่ลุกขึ้นมา
" พวกเธอเสียงดังอะไรกันตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว แล้วมีอะไรกับคุณจัสท์ ก็อปปี้ผิดพลาดตรงไหนเหรอ หึ? " เสียงหวานไพเราะดังขึ้น ไม่น่าเชื่อว่าหัวหน้าบรรณารักาของหอสมุดประจำเมืองจะเป็นหญิงสาววัย 30 เท่านั้น
" อ๊ะ ขอโทษคะ คุณหัวหน้าบรรณารักษ์ ดูนี่ซิคะ " กฤษณาขอโทษพร้อมยื่นหนังสือไปให้หัวหน้าบรรณารักษ์
" บอกกี่ทีแล้ว อย่าเรียกหัวหน้าบรรณารักษ์ มันดูแก่ เรียกว่าคุณวารีสิ ไหนๆ อะไร " วารีพูดพร้อมหยิบหนังสือมาดู
" หนังสืออะไรเนี่ย ฝุ่นเขลอะเลย หอสมุดเรามีหนังสือแบบนี้ด้วยเหรอ เอามาจากไหนเนี่ย? "
" ผมเอามาจากโซนการ์ตูนเก่าครับ แถวๆเรื่องจะโท่งจะเท่งอ่ะครับ อุ๊บส์! " วายุหลุดปากไป เกือบทำให้ความลับที่เขากับพี่สร้างมาแตก
" โห จะโท่งจะเท่ง การ์ตูนเก่าๆแบบนั้นเธออ่านด้วยเหรอเนี่ย "
" อะ...เอ่อ... อ้อ ครับ! ผมอยากลองอ่านดูนะครับ แฮ่ๆ " คำตอบตะกุกตะกักส่อพิรุธของวายุทำให้วารีสงสัยมากขึ้น แต่ไม่อยากถามเรื่องนี้ เพราะประเด็นสำคัญคือ มันมีอะไรในหนังสือเล่มนี้ จนทำให้ทั้งสองคนต้องอุทานเสียงดังถึงนามสกุลคนดังอย่างนี้
" แล้วมันมีอะไรเรอะ หนังสือเล่มนี้ "
" คุณวารีลองเปิดหน้าสุดท้ายดูสิครับ " วายุตอบ
วารีเปิดไปหน้าสุดท้ายก่อนจากด้สนหลัง เขาจึงยังไม่เห็นเนื้อหาหนังสือ
" หืม.. ไวท์.. ดิ ..ฮอริซัน เอ๋? ใครอ่ะ นามสกุลเดียวกันกับคุณจัสท์เลย ญาติกันเรอะ "
" แต่จัสท์เคยบอกไว้ว่าไม่มีญาตินี่ครับ " วายุตอบ ทำให้วารีทวีความสงสัยมากขึ้น จึงรีบพลิกไปดูเนื้อหาของหนังสือ
" จริงด้วย แล้วนี่มันภาษาอะไรกันเนี่ย เอ๊ะ.. เดี๋ยวสิ... ! " วารีพูดขึ้นเหมือนนึกอะไรออก
" อ่านออกเหรอคะ อ่านว่าอะไรคะ? " กฤษณาถามขึ้น
" นี่มัน.. ภาษาโบราณนี้ เธอพบที่ไหนนะ วายุ? " วารีถามวายุทันที
" เอ๋...โซนหนังสือการ์ตูนเก่าครับ... ทำไมเหรอครับ "
" ว่ไงนะ วายุ นี่มันหนังสือโบราณล้ำค่าเลยนะ ทำไมเธอไปพบที่โซนการ์ตูน!? " กฤษณาถามต่อ
" ใช่ อย่างที่กฤษณาบอกนั่นแหละ นี่มันหนังสือสำคัญชัดๆ มันควรอยู่ในห้องแสดงซิ หรือว่า มีคนเอาไปซ่อน "
วารีพูดขึ้นพร้อมหันไปทางบรรณารักษ์ทุกคน แต่มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากกลุ่มบรรณารักษ์
" ไม่ใช่นะคะ ท่านวารี ตามตรวจสอบหนังสือทั้งหมดของห้องสมุดแล้ว หนังสือเล่มนี้ไม่มีอยู่ในรายชื่อคะ เพราะหนังสือทั้งหมดยังอยู่ครบ ไม่มีอยู่ในบัญชีการยืมหนังสือด้วยคะ ชั้นว่าไม่ใช่หนังสือของหอสมุดเราคะ " คนที่พูดขึ้นมานั้นคือ วิมล บรรณารักษ์ดีเด่น 4 ปีซ้อน เพราะเธอรู้จักหนังสือทุกเล่มของหอสมุดและทำหน้าที่ได้ดีมาก
" แน่ใจนะ วิมล? " วิมลพยักหน้าแทนคำตอบ
ท่ามกลางความสงสัยบริเวณเคาท์เตอร์ ประตูชั้นบนสุดของหอสมุดเปิดขึ้น จนทำให้ทุกคนหันไปมองพร้อมกัน เพราะนั่นคือประตูของ ผอ.หอสมุด ซึ่งก็เป็นคนเดียวกับหัวหน้าเมืองด้วย
การเปิดของประตูทำให้เกิดหลายความรู้สึก ทั้งประหลาดใจ กับการเปิดของประตูของคนที่มีอำนาจสูงสุดในเมือง ทั้งกลัว เพราะการปรากฎตัวของหัวหน้าเมืองแทบจะนับเรื่องดีๆที่เกิดขึ้นได้หลังการเปิดประตู เพราะส่วนมากเขาจะออกมาตรวจสอบการทำงาน สภาพเมือง ซึ่งก็ไม่ค่อยได้รับคำชมซักเท่าไรหนัก
" ตึก ตึก ตึก... " เสียงเดินลงมาจากบันไดทีละขั้นจากชั้นบนสุด ซึ่งถ้านับรวมกันก็น่าจะมากกว่า 300 ขั้น ถ้าเป็นคนทั่วไปคงเหนื่อยหอบตั้งแต่ครึ่งทางแล้ว แต่กับเขา ไม่มีแม้แต่เสียงหอบ
" ...ท่านวิริยะ..... " เสียงของวารีดังขึ้นเบาๆ แต่ก็ทำให้ทุกคนได้ยิน
เมื่อเขามาอยู่ต่อหน้าทุกคนในกลุ่มบรรณารักษ์ เสียงๆหนึ่งก็ดังออกมาจากปากของเขา
............. " ส่งหนังสือเล่มนั้นมาให้ชั้น " !!! ........................
เฮ้อ ตอน 2 เสร็จซะที เขียนเป็นชั่วโมง ตอนหน้าก็จะไขปัญหาแล้วครับ น่าจะเริ่มเดินทางแล้วมั้งนะ (ฮา) ติชมกันได้นะครับ ผมมือใหม่ เดี๋ยวที่มาที่ผมมาเขียนจะเขียนลงในบลอก แต่ตอนไหนยังไม่รู้เลย 555 พรุ่งนี้สงกรานต์แล้ว เล่นน้ำระวังด้วยนะครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น