คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1
1
ฉันเหลือบมองดูนาฬิกาชั่วครู่ หลังจากที่นั่งอยู่หน้าจอคอมมาหลายชั่วโมง บิดขี้เกียจเพียงเล็กน้อยบวกกับหาวนอนหน่อยๆก็ทำให้ฉันรู้ได้ว่าถึงเวลาอันสมควรแล้วที่จะเข้านอน ดังนั้นฉันจึงย้ายก้นของฉันออกจากเก้าอี้ที่เคยแสนสบาย แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นปวดเมื่อยไปหมด
ฉันเดินไปเข้าห้องน้ำ จัดการธุระส่วนตัว ก่อนจะพิจารณาใบหน้าขาวๆในกระจกอย่างคนหลังตัวเอง
“สวยเหมือนกันนะนี่จิ๊บ”
อิอิ ไม่อยากคิดอย่างนี่เล๊ย แต่มันก็อดไม่ได้จริงๆนี่นา
ฉันเดินกลับไปที่โต๊ะคอม ตั้งใจจะปิดมันหลังจากที่เปิดใช้มาเป็นเวลานาน แต่ก่อนที่จะออกจากโปรแกรมแชทสุดฮิตที่วัยรุ่นไทยทุกคนรู้จัก ฉันก็เพิ่งสังเกตเห็นเมลหนึ่งที่แอดฉันมา
ฉันลังเลชั่วครู่ ก่อนจะกดรับ
และในเมื่อฉันจะ sign out ออกจากโปรแกรม เมลนั้นก็เข้ามาทักฉัน
Sunshine : หวัดดี
ถ้าปกติแล้ว ยัยจิ๊บคนนี้จ้างก็ไม่สนใจตอบ เพราะอะไรมันจะมาสำคัญไปกว่าการนอนของเธออีกแล้ว แต่ครั้งนี้ มันไม่ปกติ เพราะรูปดิสเพลย์ของเจ้าของเมลนั้น หล่อราวกับติดสินบนพระเจ้ามาเกิด
ทันใดนั้น ความเป็นผู้หญิ๊งผู้หญิงของฉัน(ความแรด)ก็ทำให้ฉันต้องพิมพ์ข้อความตอบกลับไป
บูริน หมูบินได้ : ดีๆ
Sunshine : นายที่สั่งซื้อซีดีใช่รึเปล่า
บูริน หมูบินได้ : ซีดี?
Sunshine : เป็นไงบ้าง เด็ดมั้ย
นี่เขากำลังพูดเรื่องอะไรของเขากันแน่ อยู่ดีๆก็มาหาว่าฉันไปสั่งซีดีอะไรก็ไม่รู้ ไหนๆก็ไหนละ ก็ทำเนียนๆไปหน่อยก็แล้วกัน
บูริน หมูบินได้ : งั้นๆ
Sunshine : งั้นๆเหรอ เราว่านั้นเด็ดแล้วนะ แล้วปกติชอบดูแบบไหน
บูริน หมูบินได้ : แล้วนายล่ะ
Sunshine : เราดูได้หมด
บูริน หมูบินได้ : ว่าแต่นายเอาเมลเรามาจากไหน
Sunshine : ก็ในเวบไง
เวบอะไรอีกล่ะที่นี่ นายคนนี้มาแปลกจัง
บูริน หมูบินได้ : ขอลิ้งหน่อยดิ เราเข้าเวบไม่ได้
ฉันแกล้งพูดไปงั้นๆ อยากจะรู้เหมือนกันว่าเวบอะไร เพราะเวลาฉันเข้าไปด่าใครในเวบบอร์ด ฉันก็ไม่เคยทิ้งเมลตัวเองไว้สักครั้งนะ
ทันทีที่พ่อเทพบุตรสุดหล่อนั่นส่งลิ้งเวบมาให้ฉัน ฉันก็กดเข้าไปดูโดยไม่ลังเล
รูปโป๊
วีดีโอโป๊
เวบโป๊ !!!
โอ้วแม่เจ้า นายนั่นเอาเมลฉันมาจากเวบนี้ได้ยังไงกันเนี่ย !!!
Sunshine : ชอบแบบไหนล่ะ เดี๋ยวส่งไปให้
ฉันอยากจะด่าไอ้หน้าหล่อนี่เหลือเกิน แต่ดูจากสำนวนการพูดของเขาแล้ว เหมือนกับเขาคิดว่า ฉันเป็นผู้ชายอย่างงั้น
บูริน หมูบินได้ : ญี่ปุ่น
(55+ เรานี่เนียนเก่งจริงๆ)
ไม่นานเกินรอ ลิ้งค์อีกลิ้งคืก็ถูกส่งมา สังหรณ์ใจได้เลยว่า ต้องเป็นคลิปเรื่องอย่างว่า
Sunshine : นี่เด็ดมากเลยนะ เราดูแล้วแข็งเลยอ่ะ
ยี้ น่าเกลียด ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ผู้ชายจะคุยกันเรื่องแบบนี้
Sunshine : ว่าแต่ผู้หญิงในรูปนั่นแฟนนายเหรอ
นี่มันรูปฉันเอง อีตาบ้าเอ้ย นี่แสดงว่าเขาคิดว่าฉันเป็นผู้ชายจริงๆ งั้นปล่อยให้เขาเข้าใจผิดแบบนี้ต่อไปดีกว่า ฉันจะได้รู้ว่าพวกผู้ชายมันคิดยังไงกันบ้าง
บูริน หมูบินได้ : อืม แฟนเราเอง
Sunshine : น่ารักดีว่ะ
ตาถึงนี่ จิ๊บซะอย่าง น่ารักอยู่ล่ะ เอิ๊กๆๆ
Sunshine : อึ๊บยังว่ะ
อ๊าย อะไรกันนี่ ซีดกันไปเลยเมื่อได้ยินอย่างนี้ นี่ในสมองคิดได้แต่เรื่องแบบนี้ใช่มั้ย
บูริน หมูบินได้ : ยัง
อย่างน้อยๆก็ต้องรักษาภาพพจน์ตัวเองหน่อย เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดไปกันหมด
Sunshine : เฮ้ย เสียของ แฟนนายน่าฟันชิบหาย
ฉันถึงกลับพูดอะไรไม่ออก ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยถูกชมว่า น่าฟันก็คราวนี้แหละ (มันน่าภูมิใจตรงไหนเนี่ย)
Sunshine : นี่ถ้าเป็นเรานะ ไม่รอดหรอก
บูริน หมูบินได้ : เขาเด็กเรียน
จ้างก็ไม่ได้แอ้มฉันหรอกย่ะ
Sunshine : ว่าแต่นายชื่ออะไร
บูริน หมูบินได้ : หมู
ตอแหลสุดฤทธิ์
Sunshine : เราชื่อซันนะ
บูริน หมูบินได้ : อืม
Sunshine : ถ้ามีของใหม่ๆมา เดี๋ยวจะบอกละกัน
บูริน หมูบินได้ : ไปนอนก่อนนะ
Sunshine : อย่าลืมอึ๊บแฟนก่อนนอนนะ จะได้หลับฝันดี
ยี้ ผู้ชายอะไร หล่อซะเปล่า ความคิดไม่ได้เรื่อง หมกหมุ่นคิดแต่เรื่องอย่างว่า นี่ติดแค่ว่า หล่อขั้นเทพเฉยๆนะ ไม่งั้นฉันบล็อกเมลแล้วลบทิ้งไปแล้ว
ว่าแต่เขาคงคิดว่าฉันเป็นผู้ชายจริงๆ ถึงได้พูดอย่างนั้นออกมา เกิดมาเป็นสาวสวยเกือบยี่สิบปี ก็เพิ่งรู้นี่แหละว่า พวกผู้ชายมันคุยกันเรื่องอะไร
ฉันชื่อจิ๊บ พ่อตั้งชื่อให้ขัดกับขนาดตัว เพราะตอนเด็กๆฉันอ้วนตุ๊ต๊ะแถมตัวก็แดงเหมือนลูกหมู ดีหน่อยที่โตขึ้นมาแล้วผอมสูง ไม่งั้นถูกเพื่อนล้อตายแน่ ฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดที่โชคดีเอ็นท์ติดมหา’ลัยในกรุงเทพ ต้องใช้คำว่า โชค เพราะฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ติดได้ยังไง
ทุกๆวันของฉันจะทำอะไรซ้ำๆเดิม ไม่หวือหวาฟู่ฟ่าเหมือนคนอื่น ความจริงคือ ไม่มีเงิน ท่านพ่อท่านแม่ส่งให้แต่ค่าเรียนค่ากิน ค่าเที่ยวไม่ได้อยู่ในสาระบบของพวกท่านเลย - -!
และถึงแม้จะหน้าตาดี พอเข้าวัดเข้าวาได้ (เรื่องจริง-*-) แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ใช้ประโยชน์กับสังคมและคณะเหมือนคนอื่นๆ แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีหนุ่มๆมาตามจีบไม่เว้นแต่ละวัน ฉันเคยเจอวิธีจีบสาวสารพัด ตั้งแต่เห่ยสุดไปถึงน่ากลัวสุดพลัง โดยเฉพาะไอ้พี่เดช ผู้ชายที่ตามจีบฉันมาเป็นเดือนล่ะ ตื้อจนน่ารำคาญ ยิ่งพักหลังๆมานี่ ยิ่งทำตัวน่ากลัว ชอบไปดักเจอตามที่ต่างๆ ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของทั้งๆที่ยังไม่ได้คบกัน ฉันเลยไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะฉันยังไม่เจอคนที่ใช่ คนที่ทำให้หัวใจฉันเต้นตูมตามเป็นกลองรั่วแต่กลับอ่อนไหวนุ่มนวลเป็นเสียงเปียโนได้ในเวลาเดียวกัน ฉะนั้นฉันจึงยังถือครองโสดและเพศพรหมจรรย์มาจนถึงทุกวันนี้ รอให้สักคนที่จะมาฉุดฉันลงจากคานทองนี้เสียที หวังใจว่าเขาคนนั้นคงจะไม่ใช่อีตาบ้าหื่นกามนี่หรอกนะ
สายอีกแล้ว
นี่ขนาดอยู่หอใกล้มอนะเนี่ย ไอ้เจ้ากระโปรงทรงเอกับรองเท้าส้นสูงนี่ไม่มีส่วนช่วยในการเคลื่อนที่ให้เร็วขึ้นเลย
ฉันรีบสุดชีวิตเพื่อวิ่งไปขึ้นลิฟต์ให้ทันและโชคดีก็เป็นของฉัน
“ชั้นไหนครับ”
“5 ค่ะ”
ฉันตอบเสียงแหบเพราะหอบเหนื่อย ขณะจัดผมให้เข้าทรง ก่อนจะแอบชำเลืองมองหนุ่มอีกคนในลิฟต์
“ว๊าย”
โอ้ว พระเจ้า อีตาบ้าหื่นกาม
ฉันกรี๊ดออกมาเบา ก่อนจะรีบเอามือกุมปากตัวเองไว้ สายตาจ้องเขม็งไปที่หนุ่มหล่อตรงหน้าแต่ตัวถลาไปจนชิดผนังลิฟต์ด้วยความตกใจ
“คุณ...”
เขาเองก็ดูประหลาดใจไม่แพ้กัน แต่ก็ต้องทำทีไม่รู้จักกันทั้งสองฝ่าย
คนอะไรทำไมดูดีอย่างนี้
ร่างสูง ขาวจั๊วะ อกผ่าย ไหล่ผึ่ง หลังตรง ผมทรงเกาหลี สายตาเจ้าเล่ห์ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากน่าจูบ ที่สำคัญ กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆนั้นคงไม่ใช่น้ำหอมราคาถูกที่แบ่งขายตามท้องตลาดทั่วไปแน่ๆ
“คุณครับ”
ไม่นะ นี่มันในลิฟต์นะ นายจะมาทำอะไรฉันในนี้ไม่ได้นะ
“ชั้น 5 แล้วครับ”
แป๋ว น่าแตกเลยค่ะคุณขา
“อ๋อ ค่ะ”
ฉันรีบก้าวเท้าออกมาจากลิฟต์ ก่อนจะหันกลับเข้าไปมองเขาอีกครั้ง
ใจจะละลาย
รอยยิ้มที่มุมปากนั้นมีพลังอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันยิ้มตอบออกไปอย่างไม่รู้ตัว เสี้ยววินาทีที่ประตูปิด เขาโบกมือบ๊ายบายฉันอย่างเท่ๆ
เต็มร้อยให้ล้านเลยค่ะผู้ชายคนนี้
ความคิดเห็น