ตอนที่ 29 : บทที่ 8 | วิธีผ่อนคลาย [1]
เปลือกตาของมิถิลาหนักอึ้ง มันเป็นผลพวงมาจากการร้องไห้อย่างหนัก เธอร้องไห้อยู่กับอกของชีคอาซาดิลอยู่แบบนั้น ไม่รู้เหมือนกันว่านานเท่าไร ไม่รู้เหมือนกันว่าเลิกร้องเอาตอนไหน ดูเหมือนว่าเธอจะร้องไห้จนหลับไป ดูเหมือนว่าชีคอาซาดิลจะเป็นคนพาเธอกลับเข้ามานอน
ลำบากเขาอีกแล้ว...
มิถิลาลืมตาแล้วพลิกตัว บรรยากาศภายในห้องไม่คุ้นตาเสียจนเธอต้องยันตัวลุกขึ้นนั่ง กะพริบตาแล้วมองสำรวจไปจนทั่วห้องอีกครั้ง
นี่ไม่ใช่ห้องรับแขกที่ชีคอาซาดิลยกให้เป็นห้องนอนของเธอ
ห้องนี้กว้างกว่า ตกแต่งด้วยโทนสีเข้มแบบผู้ชาย มิถิลาเห็นตะกร้าผ้าใช้แล้ว แค่เพียงเท่านี้ก็ได้คำตอบแล้วว่าเธออยู่ในห้องของชีคอาซาดิล
เมือคืนเธอนอนที่นี่อย่างนั้นหรือ?
หญิงสาวก้มหน้าสำรวจเนื้อตัวของตัวเองโดยอัตโนมัติ เธอยังสวมใส่เสื้อผ้าอยู่เหมือนเดิม แน่นอนว่ามันควรจะเป็นแบบนั้น การกระทำอ่อนโยนของชีคหนุ่มในตลอดหลายวันมานี้ทำให้มิถิลาค่อนข้างแน่ใจว่าอาซาดิลจะไม่ฉวยโอกาสจากเธอ อย่างน้อยๆ ก็ในตอนที่สติสัมปชัญญะของเธอไม่ค่อยจะครบถ้วนแบบนั้น
มิถิลาลูบผมเผ้าให้เรียบร้อย วาดขาลงจากเตียงแล้วค่อยๆ เดินออกจากห้องนอนของชีคหนุ่ม เธอไม่ได้ยินเสียงจากในห้องน้ำตอนที่เดินผ่าน ตัวเขาไม่น่าจะอยู่ในห้อง
หญิงสาวเดินลงบันไดแล้วก็แทบจะสะดุดร่วงลงไปกองกับพื้นเมื่อเห็นว่าเจ้าหลุยส์นอนหมอบอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น ดีที่เธอจับราวบันไดเอาไว้แน่นพอ
“หลุยส์ ออกมาจากกรงได้ยังไง แล้วทำไมมานอนอยู่ในบ้านแบบนี้ เดี๋ยวก็โดนดุหรอก” มิถิลารีบ มิถิลารีบเดินเข้าไปหาเจ้าลูกสิงโต ตั้งใจว่าจะอุ้มมันพากลับเข้ากรง
ระหว่างที่เธอไม่อยู่ชีคอาซาดิลคงให้ใครสักคนมาดูแลมัน นี่ก็ไม่รู้ว่าทำหละหลวมอย่างไร หลุยส์ถึงได้มานอนอยู่ในบ้านแบบนี้ได้
มิถิลายังไปไม่ถึงห้องนั่นเล่น แต่เจ้าหลุยส์พอได้ยินเสียงเรียกของหญิงสาวก็หันขวับมามอง และไม่ได้หันมาอย่างเดียวด้วย แต่กระโดดลงจากโซฟาแล้ววิ่งเข้าใส่เธอทันที เดินวนพันแข้งพันขาแล้วก็ทิ้งตัวลงนอนทับปลายเท่าเท้าของมิถิลาเสียเลย
“ท่าทางมันคิดถึงคุณนะ” ชีคอาซาดิลเดินออกมาจากห้องอาหาร ถือแก้วกาแฟติดมือมาด้วย เขานั่งลงบนโซฟาด้วยท่าทางผ่อนคลายไม่ทุกข์ร้อน จิบกาแฟไปพลางมองมิถิลายอบตัวลงเกาพุงเจ้าลูกสิงโตไปพลาง
หลุยส์โตขึ้นมาจากวันแรกที่มันมาอยู่ที่นี่ แต่ก็ยังเป็นลูกสิงโตอยู่ ตัวพอๆ กับสุนัขสายพันธุ์ใหญ่ แต่ด้วยสรีระและโครงสร้างก็น่าจะน้ำหนักมากกว่า
“ทำไมมันถึงเข้ามาอยู่ในบ้านคะ” มิถิลาเงยหน้าขึ้นมาถาม มือยังสาละวันอยู่กับเจ้าหลุยส์
“ผมพามันมา คิดว่ามันน่าจะอยากเจอคุณ แล้วก็...น่าจะช่วยให้คุณหายเศร้าได้บ้าง”
แววตาของมิถิลาเปลี่ยนไปเล็กน้อย ไม่รู้ว่าช่วงสามสี่วันมานี้เธอมองชีคอาซาดิลด้วยความซาบซึ้งใจแบบนี้บ่อยแค่ไหน ก็จะไม่ให้มองแบบนั้นได้ยังไง ดูแต่ละอย่างที่เขาทำสิ...
เจ้านายจำเป็นต้องใส่ใจลูกจ้างขนาดนี้เลยหรือไงกัน
“ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวกล่าวจากใจ “หลุยส์ช่วยได้จริงๆ ค่ะ เดี๋ยวมันคงชวนฉันเล่นจนเพลิน”
“ก่อนจะเล่นกับมันก็กินมื้อเช้าให้เรียบร้อยก่อนเถอะ”
“คุณกินหรือยังคะ” มิถิลาเพิ่งได้หันไปดูนาฬิกา ถึงได้รู้ว่าเธอตื่นสายมาก
“คุณก็น่าจะเรียกฉัน” มิถิลาเลือกที่จะละเว้นรายละเอียดเรื่องเมื่อคืนเอาไว้ แต่ก็เดาได้ว่าชายหนุ่มคงจะอุ้มเธอขึ้นมาบนห้อง ส่วนที่ว่าทำไมเขาพาเธอเข้าห้อง เรื่องนั้นละเอาไว้แบบนั้นก็ได้ ไม่อยากเปิดประเด็นขึ้นมาว่าเมื่อคืนนี้พวกเขา ‘นอนกัน’ อย่างไร ในเมื่อเธอเองก็อยู่รอดปลอดภัยดี
“คุณไม่ค่อยได้นอนเต็มอิ่มมาหลายวัน หลับได้ก็ดีแล้ว”
มิถิลาส่งยิ้มจางๆ ให้เขา พึมพำขอตัวไปกินมื้อเช้าแล้วก็เดินผ่านเขาเข้าไปในห้องรับประทานอาหาร เจ้าหลุยส์ก็เดินตามเธอไปด้วย ชีคอาซาดิลก็ไม่ได้ว่าอะไร ท่าทางเขาคงอยากให้มันอยู่เป็นเพื่อนเธอจริงๆ ทำราวกับว่ามันไม่ใช่สิงโต แต่เป็นหมาเป็นแมวตัวหนึ่ง แล้วดูเหมือนว่าเจ้าหลุยส์เองก็คงรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน
มันเชื่องมาก โดยเฉพาะกับมิถิลา
หญิงสาวกินอาหารได้ไม่มากนัก กินไปได้ไม่กี่คำก็รู้สึกตื้อไปหมด เลยกะว่าถ้าหิวเธอค่อยมาหาอะไรกินใหม่ เอาแค่พอให้ร่างกายได้มีเรี่ยวแรง ไม่ล้มป่วยไปเสียก่อนก็พอ
พอกินเสร็จแล้วก็กลับห้องตัวเองไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่พอลงมาด้านล่างก็ไม่เจอชีคอาซาดิลแล้ว แม่บ้านบอกว่าเขาออกไปทำงาน และฝากบอกเธอว่าให้อยู่บ้านพักผ่อนไปก่อนจนกว่าสภาพจิตใจจะดีขึ้น มิถิลาก็เลยได้แต่นั่งๆ นอนๆ เล่นกับเจ้าหลุยส์พลาง
หลุยส์เหมือนรับรู้ได้ว่าเธอกำลังอยู่ในอาการเสียใจ มันคลอเคลียเธอไม่ห่าง มิถิลาคิดว่าถ้ามันกอดปลอบใจเธอได้มันก็คงทำไปแล้ว
ดีเหมือนกันที่มีมันอยู่ด้วย จะว่าไป...เธอก็ตัดสินใจถูกต้องแล้วละที่กลับมากับชีคอาซาดิล ที่นี่อาจจะไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอน แต่ก็ทำให้เธอรู้สึกอุ่นใจและไม่เคว้งคว้างเกินไปนัก
____________________________________________________
ท่านชีคก็คืออออ ต้องอบอุ่นเบอร์นี้เลยมั้ย อ่อนโยนขนาดนี้สาวหลงแย่เลยค่ะ
ปล.คอมเม้นต์กันเข้ามาเยอะๆ นะคะ เดี๋ยวแนนมีสุ่มแจกนิยายจากคอมเม้นต์ด้วยค่ะ
ขอฝากผลงานเรื่องก่อนๆ เอาไว้ด้วยนะคะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
อยากกอด
หลุยส์รู้สึกเหมือนว่าเราจะแย่งซีนท่านชีคนะ
โอ้ย ดีต่อใจไปอีกท่านชีค
สุภาพ อ่อนโยน เอาใจใส่ คิดอะไรอยู่คะท่านชีค
ละมุน มากท่านชีค
วางนางไว้ตรงไหนแล้วนะ ท่านชีค
หวานให้ตลอดนะไม่ชอบกินม่ามานะไรต์😀💕💕💕💕