สุภาพบุรุษแดนทราย

ตอนที่ 21 : บทที่ 6 | ข่าวร้ายของมิถิลา [1]

มิถิลารู้สึกว่าหมู่นี้เธอชักจะว่างงานเกินไปแล้ว ตารางนัดหมายของชีคอาซาดิลค่อนข้างขาวสะอาด บอกตามตรงเลยว่ามันต่างกับเดือนสองเดือนแรกที่เธอมานั่งทำงานอยู่ตรงนี้ลิบลับ

เธอแทบจะไม่เห็นเขามีนัดกับสาวๆ ที่ไหน ที่เห็นว่าเดินเข้าเดินออกห้องทำงานของชายหนุ่มบ่อยๆ ก็มีแต่คู่ค้าทางธุรกิจ ส่วนพวกคู่เดต คู่ขา คู่ควงอะไรนั่นก็ไม่ค่อยเห็นจะมีมา

แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ มิถิลาไม่ได้กลั่นแกล้งหาเวลานัดให้สาวๆ พวกนั้นไม่ได้ ถึงจะเคยทำอยู่สองครั้งด้วยอารามโมโหในวันที่เธอโดนลิดิย่าตบก็ตาม แต่เธอก็ปฏิเสธนัดของผู้หญิงที่โทร.มาไปโดยพลการแค่เพียงสองครั้ง นอกเหนือจากนั้น เธอปฏิเสธเพราะคำสั่งของชีคอาซาดิลล้วนๆ เลย

“ฉันเริ่มจะเหมือนคนว่างงานเข้าไปทุกทีแล้วนะคะ” มิถิลาตัดสินใจพูดเรื่องนี้กับเขา ช่วงนี้เธอแทบไม่ได้รับโทรศัพท์ ไม่ได้พิมพ์ข้อมูลใส่ในตารางนัด งานหลักของเธอคือการเลี้ยงเจ้าหลุยส์ หวั่นใจเหลือเกินว่าตัวเองอาจจะพลาดค่าจ้างแสนเหรียญฯ นั่นไปเพราะแทบไม่ได้ลงแรงทำอะไร

“แล้วไม่ดีหรือไง” อาซาดิลเงยหน้าขึ้นมามองหญิงสาว ไม่เข้าใจว่ามิถิลาจะมีปัญหาอะไร ไม่มีงานให้ทำก็น่าจะดีไม่ใช่หรือไง

“รู้สึกไม่มั่นคงค่ะ กลัวคุณเลิกจ้าง”

อาซาดิลหัวเราะให้กับความตรงไปตรงมาของหญิงสาว มิถิลาดูจะรักเงินค่าจ้างสองแสนเหรียญฯ ของเธอมาก ไม่ว่าอย่างไรเธอคงไม่ยอมเสียเงินก้อนนี้ไปสินะ

“ไม่เลิกจ้างหรอกน่า สบายใจได้”

“แล้วทำไมจู่ๆ สาวของคุณถึงได้เงียบหายไปแบบนี้ล่ะคะ” ผิดวิสัยของเขามากจริงๆ นะ

“แบบนี้ไม่ดีเหรอ ลดความเสี่ยงที่รถไฟจะชนกัน คุณจะได้ไม่ต้องกังวลว่าจะโดนผู้หญิงสติแตกโผล่มาขย้ำไงล่ะ”

มิถิลาเงียบไปอึดใจหนึ่ง ไม่เคยนึกว่าเรื่องนี้จะเป็นสาเหตุที่ทำให้ตารางนัดหมายของชีคอาซาดิลว่างเปล่า ความอบอุ่นที่ไม่รู้ต้นสายวิ่งพล่านซึมเข้าสู่ความรู้สึกของมิถิลา นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเสียแล้ว ความห่วงใยของชีคหนุ่มกลายเป็นความชุ่มฉ่ำที่เติมเต็มความสดชื่นในหัวใจของเธอจนกระเพื่อมไหวรุนแรง

มันมีผลกับมิถิลาอย่างมาก...และน่ากลัว น่ากลัวว่าเธอจะเผลอไผลไปกับความใส่ใจอ่อนโยนของชายหนุ่มเข้าสักวัน

...แบบนี้ไม่น่าจะดี

“คุณไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้นะคะ” โดนตบไม่ใช่เรื่องเล็ก แต่ก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรที่ชีคอาซาดิลจะต้องตัดสัมพันธ์กับสาวๆ แบบนั้น ในเมื่อผู้หญิงเหล่านั้นคือความสำราญของเขา เขาก็ไม่จำเป็นต้องละทิ้งพวกหล่อนเพื่อเธอเลยสักนิด

ไม่เห็นต้องให้ความสำคัญกับลูกจ้างชั่วคราวมากถึงเพียงนี้เลย

“ทำขนาดไหน” ชายหนุ่มสบตากับมิถิลาด้วยสีหน้าไขสือ ทำเหมือนกับว่าเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำอะไรลงไป

“ก็...หักใจไม่นัดเจอกับสาวๆ เหมือนอย่างเคยไงคะ”

อาซาดิลหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง “คำว่า ‘หักใจ’ ดูจะเกินไปหน่อยนะ ผมไม่ได้หักห้ามใจอะไรเลย”

“แต่เมื่อก่อนคุณเดตบ่อยจะตาย”

“อืม ก็ถูกของคุณ แต่อยู่แบบนี้ก็สบายดีเหมือนกัน” อาซาดิลไม่ได้ออกเดตเพียงเพื่อจะหาความสำราญทางกายเพียงอย่างเดียวเท่านั้น บางทีก็เพียงแค่ออกไปหาเพื่อนคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็น อาจจะมีสานต่อความสัมพันธ์ ไปไหนต่อไหนกันถ้าคุยถูกคอ แต่ถ้าไม่คลิกก็แค่แยกย้าย

อาซาดิลไม่เคยให้ความหวังใคร แต่มันก็ช่วยไม่ได้หากว่าผู้หญิงบางคนจะหวังลมๆ แล้งๆ ไปเอง

“อย่างงี้คุณจะไม่เหงาแย่หรือไงคะ” มิถิลาอดสงสัยไม่ได้ คนที่เคยเจอพบปะผู้คนอยู่ทุกวี่วันตั้งแต่เช้าจรดค่ำอย่างชีคอาซาดิล พอต้องมาแกร่วอยู่บ้านแล้วจะไม่รู้สึกเบื่อจริงๆ น่ะหรือ

“ก็ไม่ได้เหงาอะไรนี่ มีคุณอยู่ทั้งคน”

มิถิลาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเธอจะต้องรู้สึกวูบวาบกับคำพูดของชีคอาซาดิลด้วย ทั้งที่เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงราบเรื่อยปกติ แทบไม่ได้มีนัยอะไรในประโยคนั้น แล้วเธอหวั่นไหวไปได้อย่างไรกันเนี่ย

แบบนี้ชักไม่ดีแล้วสิ น่ากลัวจะเป็นอันตรายต่อหัวใจ

“ฉันจะไปเหมือนคู่เดตของคุณได้ไงล่ะคะ” มิถิลาพูดแล้วก็หัวเราะ นึกอะไรไม่ออกเธอก็ขำกลบเกลื่อนไว้ก่อน

“นั่นสินะ ใครที่ไหนจะไปเดตกันในกรงสิงโตล่ะจริงไหม จะว่าไปที่ผมไม่เหงาคงเป็นเพราะมีเจ้าหลุยส์ด้วยมั้ง เหมือนมีสัตว์เลี้ยงให้ดูแลแล้วก็ใช้เวลาด้วย จริงๆ เล่นกับหลุยส์ก็เพลินดีเหมือนกัน”

“เอาเถอะค่ะ ไม่ว่าคุณจะเพลิดเพลินกับอะไรก็ตาม แค่ไม่เลิกจ้างฉันกลางคันก็โอเคแล้ว”

อาซาดิลกดมุมปากเป็นรอยยิ้ม เห็นไหมล่ะ...เรื่องห่วงเงิน ไม่มีใครเกินมิถิลาจริงๆ

“แปลว่าถ้าผมจะเพลิดเพลินกับคุณก็ได้เหมือนกันใช่ไหม”

“คะ?” หญิงสาวหันขวับไปมองเขาตาโต ไม่เข้าใจนักว่าชายหนุ่มกำลังหมายถึงอะไร แต่พอได้สบกับดวงตาสีอำพันเป็นประกายระยับคู่นั้น มิถิลาก็รู้ว่าชีคหนุ่มพูดเย้าแหย่เธอเล่นเฉยๆ เขาไม่ได้คิดจะหาความเพลิดเพลินในแบบจินตนาการของเธอกำลังโลดแล่นจริงๆ อย่างปากว่าหรอก “คุณแกล้งฉัน!”

“ก็...หาความเพลิดเพลินนิดๆ หน่อยๆ ไง”

“หยุดเลยค่ะ ฉันไม่ใช่เรื่องบันเทิงของคุณนะ”

“โอเคๆ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่”

คำพูดของชีคอาซาดิลฟังดูไม่น่าเชื่อถือเอาเสียเลยในความรู้สึกของมิถิลา คำพูดของเขาบอกเขาว่าไม่ใช่ แต่สีหน้าและแววตากลับไม่เป็นอย่างนั้นเลย มันกรุ้มกริ่มและดูมีเลศนัยอย่างไรบอกไม่ถูก

อะไรกันนี่ ถึงตอนนี้เธอจะว่างจากการที่ไม่ต้องสับรางให้เขา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าชายหนุ่มจะมาหาความสำราญจากเธอแทนได้เสียหน่อย

จะมาเพลิดเพลินอะไรกับเธอเล่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงของเขานะ!

____________________________________________________

ท่านคะ แบบนี้ไม่ใช่อาการปกติแล้วนะคะ

ปล.คอมเม้นต์กันเข้ามาเยอะๆ นะคะ เดี๋ยวแนนมีสุ่มแจกนิยายจากคอมเม้นต์ด้วยค่ะ

ขอฝากผลงานเรื่องก่อนๆ เอาไว้ด้วยนะคะ