| "Abstract รับวิจารณ์นิยาย ทุกประเภท" | | (แจ้งลบ) |
สวัสดีค่ะ คุณเฟย์ มาจาก Abstract รับวิจารณ์งานเขียน นะคะ
ขออภัยในความล่าช้าด้วยนะคะ
ผู้วิจารณ์ – แทน
ระดับ – ดาวินชี่
เราจะไม่ชักแม่น้ำทั้งห้ามาทักทานอะไรกันก่อนนะคะ เพราะว่าแทนอยากจะเข้าประเด็นกันเลย อาจจะดูจริงจังเล็กน้อย เพราะว่าส่วนตัวแทนก็เป็นคนจริงจังค่ะ
เรื่องแรกที่อยากจะพูดเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้คือ ‘พลอต’ ค่ะ นิยายเรื่องนี้ใช้พลอตซ้ำเยอะมาก ถือว่าเป็นพลอตตลาดที่เจอได้ทั่วๆ ไป พวกเรื่องคู่หมั้น รักสามเศร้า พระเอกเถื่อน... แต่เรื่องพลอตซ้ำนี่ ก็อย่างที่เคยเอ่ยเอาไว้ในเกณฑ์การให้คะแนนของร้านนะคะ ‘ถึงเป็นพลอตตลาด ถ้าเขียนดี มันก็กลายเป็นนิยายที่น่าสนใจได้ค่ะ’
ต่อมา นิยายเรื่องนี้ใช้บทพูดเยอะมาก ซึ่งเป็นสิ่งที่แทนเห็นเกลื่อนในเด็กดี นิยายบทพูดเยอะ ขาดบทบรรยาย จนเหมือนกับว่า เราเขียนเป็นสคริปต์ ให้คนอ่านอ่าน ควรเพิ่มบทบรรยาย ลดบทพูดบ้างค่ะ คนอ่านจะได้เห็นภาพ เพราะที่แทนอ่านมานี่ บอกตรงๆ เลยค่ะว่า ‘ไม่มีอารมณ์ร่วม’ ไปกับตัวละครด้วยเลย ติอีกนิดนะคะ เรื่องวงเล็บ...อันนี้ แทนไม่ได้คิดว่า การใช้วงเล็บเป็นเรื่องที่ผิด แต่ว่า ถ้าคุณถอดวงเล็บพวกนั้นออกไป แล้วเปลี่ยนให้มันเป็นบทบรรยายเพิ่ม แทนคิดว่า จะเป็นเรื่องที่ดีมากๆ ค่ะ
การดำเนินเรื่องไปได้เร็วมาก ย้ำค่ะเร็วจริงๆ การดำเนินเรื่อง มันไม่ได้หมายถึงแค่ ‘เวลา’ ในนิยาย แต่มันหมายถึง ‘ความรู้สึก’ ของตัวละครแต่ละตัว อย่างเช่น ‘ริบบิ้น’ ถ้าแทนจำไม่ผิด ตอนช่วงแรกๆ ยังบ่นว่าไม่ยอมรักคูล
แต่ทำไม ไปๆ มาๆ ไม่กี่ตอนหลังจากนั้น ก็ดันไปรักเขาเสียแล้ว...
ลองอิงถึงความจริงนะคะ ในทฤษฏีนี้ ไม่ได้เรียกว่า รักแรกพบแน่ๆ เพราะฉะนั้น ตามหลักการแล้ว กว่าที่คนสองคนจะรักกันได้ หลังจากที่ไม่ชอบขี้หน้ากันมาก่อน มันก็ต้องมีเหตุการณ์สำคัญอะไรบ้าง ที่เป็นตัวฉุดความรู้สึกแย่ๆ ให้กลับมาตั้งอยู่ที่จุดมาตรฐาน ก่อนที่จะค่อยๆ เพิ่มระดับเป็นดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่พุ่งพรวดพราด แล้วก็ลดฮวบ จนเกินความจริงค่ะ อันนี้อาจจะรวมถึงเรื่องหวั่นไหวเล็กๆ น้อยๆ ลงไปด้วยนะคะ
ขออนุญาตใช้คำนี้นะคะ ตัวละครแต่ละตัว...ไร้มิติ ค่ะ โผล่มาแบบนอนสตอป ในคราวเดียว อย่างเช่นกลุ่มเพื่อนพระเอก และ กลุ่มเพื่อนใหม่ของนางเอก ที่คุณบรรยายว่าเป็นเจ๊ทั้งหลายแหล่ ขอบอกค่ะว่า ถ้าคุณเขียนให้โผล่มาแบบนี้ ตัวละครพวกนั้นจะไร้เสน่ห์ กลายเป็นตัวประกอบที่เดินผ่านไปมา ในฉากเท่านั้นค่ะ
ทางแก้ไข จะเรียกว่าง่ายก็ง่ายนะคะ คือ โผล่มาอย่างมีศิลปะ
หนึ่ง ไม่โผล่มาทันทีรวดเดียวหมด ค่อยๆ แบ่งให้โผล่มาที่ละเล็ก ครั้งหนึ่ง พยายามอย่าเกินสี่คนค่ะ
สอง สร้างเหตุการณ์ประทับใจ กรณีนี้ไว้ใช้กับตัวที่เด่นสักนิด ไม่ใช่ใช้กับทุกตัวค่ะ ไม่งั้นเราจะไม่ประทับใจสักตัว การทำแบบนี้ จะมีเรื่องดีอย่างหนึ่งคือ นักอ่านอาจจะจำตัวประกอบตัวนั้นได้ จากวีรกรรมของตัวละคร ตัวนั้นค่ะ
สาม ลักษณะนิสัย แทนเคยเขียนไว้ในเกณฑ์การให้คะแนนค่ะว่า ต่อให้เป็นขอทานใต้สะพานพุทธ หรือ ดาราเกาหลีร้อยล้าน มันย่อมมีเสน่ห์ และ ลักษณะพิเศษจำเพาะตัว ที่ใครก็ลอกเลียนแบบไม่ได้ ลองคิดคาแรกเตอร์เจ๋งๆ ให้กับตัวละครของคุณดูนะคะ เพราะเท่าที่เห็น...แทนยังไม่รู้จักลักษณะนิสัยของมันเลย
ภาษาจุดนี้เป็นเรื่องสำคัญ ที่แทนเคร่งมาก คำผิดดีนะคะ ที่มีน้อย แต่ใช่ว่าไม่มี...ส่วนใหญ่จะเป็นคำพิมพ์ตกมากกว่า แล้วก็พวกเรื่อง ‘คะ ค่ะ’ ใช้ให้ถูกต้องนะคะ มันสำคัญมาก คำว่า ‘คะ’ ใช้กับ ประโยคขอร้อง และ คำถามเป็นส่วนใหญ่ อย่างเช่น ‘นะคะ’ หรือว่า ‘แบบนี้เหรอคะ?’ ส่วนค่ะ ใช้กับพวกประโยคตอบรับค่ะ
อีกจุดหนึ่ง ในเรื่องภาษานะคะ ‘วะ’ มันเป็นหนึ่งในคำหยาบ ที่ใช้บ่อยจนกลายเป็นความเคยชิน...แทนไม่ได้บอกว่า ห้ามใช้คำนี้ แต่อยากให้เพลาลงไปหน่อยนะคะ เพราะมันไม่ใช่คำที่ดีเลย
ต่อมาเรื่อง อีโมติคอน อันนี้แทนก็เข้าใจว่ามันเป็นสิ่งที่ชอบใช้กันในหมู่นิยายทั่วไป แต่แทนก็ไม่แนะนำอยู่ดี เข้าใจนะคะว่า อีโมติคอนนั้น สามารถช่วยให้เราเห็นความรู้สึกของตัวละครในตอนนั้น ได้ชัดขึ้น...แต่ว่า มีมากไป จนแทบทุกบรรทัดนี่ มันจะเป็นการทำให้ เสียอรรถรสเปล่าๆ ค่ะ เรื่องนี้ก็ด้วย การใช้ ‘?’ ‘!’ เครื่องหมายพวกนี้ แทนมั่นใจว่า เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ ของนักเขียน ต้องใช้มัน รวมไปถึงแทนด้วย แต่การที่จะใช้มันบ่อย ก็ไม่ใช่เรื่องดีอีกเช่นกัน แนะนำว่า ให้ใช้เฉพาะจุดที่จำเป็นจริงๆ ค่ะ แล้วเปลี่ยนอันที่ไม่ค่อยจำเป็นออก เป็นเรื่องการบรรยายแทนดีกว่า ถือว่าเป็นการฝึกภายในตัว
คำสรรพนาม...ในโลกนี้มันมีหลายคำนะคะ ทั้งสรรพนามแทนตัว เช่น ‘ฉัน เรา ผม ดิฉัน นาย หนู เธอ เขา มัน ข้า เจ้า หรือชื่อของคน’ อันนี้ไม่เท่าไร แต่เรื่องที่สำคัญคือ วิธีใช้ค่ะ
ที่แทนเห็นในนิยายของคุณ รู้สึกว่าจะใช้คำว่า ‘มัน’ เป็นสรรพนามบ่อยมาก...อันนี้ไม่ดีเท่าไรนะคะ เพราะมันนี่ ใช้กับสัตว์หรือสิ่งของค่ะ แนะว่า ให้ลองเปลี่ยนเป็น ‘หล่อน’ ‘เธอ’ แบบนี้ น่าจะดูดีกว่านะคะ
อีกคำหนึ่ง ‘เค้า’ เปลี่ยนเป็น ‘เขา’ หรือ ‘เธอ’ น่าจะดีกว่าค่ะ และ คำว่า ‘แก’ ไม่ใช่เรื่องผิดที่จะใช้คำนี้ แต่เปลี่ยนเป็น ‘เธอ’ ‘นาย’ น่าจะดีกว่าค่ะ เพราะว่าทั้งคำว่า เค้า และ แก มันเป็นภาษาที่ใช้ไว้พูดกัน
การเว้นบรรทัดและย่อหน้า ที่แทนเห็นคือ บางคำเว้นผิด เว้นถูก บางคำก็ตกไปอยู่อีกบรรทัดหนึ่ง ควรแก้ใหม่ นะคะ เพราะ มันจะทำให้เสียอารมณ์ในการอ่าน ลองตรวจสอบก่อนกดบันทึกการเปลี่ยนแปลงนะคะ
เกริ่นมาซะยาวเชียว เอาอย่างนี้แล้วกันนะคะ เดี๋ยวแทนจะสรุปย่อๆ ให้คุณเฟย์ก่อน แล้วไปตรวจคะแนนกับพวกคำผิดในบทความค่ะ เพราะคำวิจารณ์มันยาวมากเลย
สรุป
โครงเรื่องซ้ำซาก เป็นพลอตตลาด
บทบรรยายน้อยมาก
เรื่องในแต่ละตอนสั้นจริงๆ ค่ะ โดยเฉพาะช่วงหลังๆ เหมือนอ่าสองตอน เท่ากับหนึ่งตอน
ตัวละครไม่ดึงดูด อารมณ์ตรงจุดนี้ขอบอกได้เลยว่า ‘เนือย’
ความรู้สึกของตัวละคร ไปเร็วมาก แทนตามไม่ทันค่ะ
ลองดูเรื่องสรรพนามในนิยายค่ะ เรื่องภาษาพูด ภาษาเขียนด้วย ใช้คำซ้ำบ่อยด้วยล่ะค่ะ
เครื่องหมายต่างๆ เพลาๆ การใช้ลงหน่อยค่ะ
อีโมติคอน...ใช้น้อยๆ บรรยายเยอะๆ นิยายเพิ่มน้ำไปบ้างก็ได้ค่ะ อย่ามีแต่เนื้อ เพราะเราไม่ได้เขียนรายงาน
ดูคำผิดนะคะ เรื่องเว้นบรรทัด คำตกอะไร ก็ด้วย
เน้นอันนี้ค่ะ จุดเด่นของตัวละครแต่ละตัว |
|
อันต่อจากนี้เป็นแบบรวมสรุป
สวัสดีอีกครั้งค่ะ คุณเฟย์ ในตอนนี้ เดี๋ยวแทนจะลงคะแนน ที่ค้างเอาไว้ในหน้าวิจารณ์แล้วกันนะคะ
พลอตเรื่อง 10/20
- พลอตซ้ำค่ะ อีกอย่าง แทนยังไม่เห็นจุดแตกต่างของมันจากนิยายเรื่องอื่น ที่แนวพลอตเรื่องแบบนี้เลย
ความมีเหตุผล 10/20
-อันนี้ที่บอกไว้ในบทความ มันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย นางเอกบอกว่าขี้วีน เอาแต่ใจ มันเป็นเรื่องที่ง่ายมากๆ เลย ที่จะยกเลิกงานหมั้น หรือตอนบทนำ ทำไมนางเอกต้องโทรไปหาเพื่อน ถ้าเป็นความจริง แทนว่ารีบกลับบ้าน แล้วเก็บตัวในห้องนั่งคิดทบทวนไม่ดีกว่าเหรอคะ?
Tip: ลองคิดว่า ถ้าเป็นความจริงแล้ว คุณจะทำแบบนั้นมั้ย หรือว่า ตั้งคำถามกับตัวละครดู โดยสมมติว่า ตัวเองเป็นตัวละครตัวนั้นค่ะ ^^
การดำเนินเรื่อง 10/20
- เดินเรื่อง ไม่ได้มีแค่ เวลา แต่รวมไปถึง ความรู้สึก ด้วย แทนขอไม่พูดซ้ำนะคะ เพราะว่าพูดเอาไว้ในบทความของคุณแล้ว
ตัวละคร 9/15
-อย่างที่บอกค่ะ แทนยังไม่เสน่ห์ของตัวละครในแต่ละตัวเลย ไม่ว่าจะเป็น ริบบิ้น พาส หรือ คูล แม้แต่ตัวประกอบต่างๆ แทนยังไม่รู้สึกถึงจุดเด่นของมัน ไม่มีใครที่ทำให้แทนรู้สึกสะดุดตาได้สักตัว
Tip: ลองเพิ่มคาแรกเตอร์ที่แน่ชัดให้กับตัวละครของคุณนะคะ แล้วพยายามบรรยายนิสัย ให้ได้ตามที่คาแรกเตอร์ของคุณตั้งไว้ ย้ำ! ห้ามออกทะเลนะคะ ไม่งั้นตัวละครของคุณจะ เสน่ห์หายทันที
ภาษา 9/20
- แทนเก็บเรื่องนี้มาพูดเกือบหลังสุด เพราะอยากจะให้คุณเห็นจุดบอดค่ะ หลายอย่างพูดในบทความของคุณแล้ว ลองศึกษาตามที่แทนแนะนำดูนะคะ มันน่าจะช่วยอะไรได้บ้าง นิยายกับภาษา เป็นเรื่องที่มาคู่กันค่ะ ^^
ดูคำผิดกันดีกว่า ส่วนใหญ่ก็ไม่มีนะคะ ดีแล้วล่ะค่ะ เหลือแค่พวกคำพิมพ์ตก และการใช้ภาษาบรรยายให้ลื่นไหลเท่านั้นเอง
- คะ ค่ะผิด อันนี้ก็พูดในบทความของคุณแล้ว
ตอนที่ 2
เค้า – เขา
กรี๊ดๆๆ – กรี๊ดดด (เป็นคำเดียวแบบนี้ จะดีกว่าค่ะ)
สิทธื – สิทธิ
อย่างน่าค้นหา – ด้วยความสงสัย (น่าค้นหานี่ มันน่าจะใช้กับบรรยายว่า เธอดูน่าค้นหามากกว่านะคะ)
หนุ่ง –หนึ่ง
หาชุดสวยๆ ให้คุณหนู – หาชุดสวยๆ ให้เธอด้วย (ตรงนี้ ใช้แทนเป็นเธอเลยดีกว่าค่ะ อ่านคุณหนูแล้วมันขัดๆ เห็นหลายตอนแล้ว)
ตอนที่ 3
ดูสายตาคนอื่นที่มองเราอย่างตำหนิ นี่มันทางด่วนนะค้าาา - ดูสายตาคนอื่นที่มองเราอย่างตำหนิด้วยสิ นี่มันทางด่วนนะ!
ยืนยันให้ได้ตลอดนะ - ยืนยันให้ได้ตลอดเถอะ (มันน่าจะฟังดูเข้ากว่านะคะ)
กลีวะ – กลัว
ตอนที่ 8
หมั้นกับพาส – หมั้นกับคูล
ตอนที่ 12
เขา - เข้า
ริบบิ้นกับคูลจะกันเร็วๆ นี้ – ตกคำว่าหมั้นค่ะ
-ตอนที่ 14
ไป - ไม่
เจือนๆ – เจื่อนๆ
ตอนที่ 16
ต้อ-ต่อ
พราง – พลาง
- ตอนที่ 20
กลับมาในห้อง - ภายในห้อง จะดีกว่านะคะ
ครัล - ครับ
คะแนนพิศวาส 2/5
- ให้ประมาณนี้ แล้วกันนะคะ ^_^;
รวม 50 / 100 ระดับ ดินสอไม้
ปล. แทนร่ายมายาวมากเลย...
ปล.2 แทนเป็นคนที่จริงจังมากค่ะ ยิ่งเรื่องการให้คะแนนแล้วด้วย เพราะว่าแทนตกลงกับ เบล (ผู้วิจารณ์อีกคน) เอาไว้แล้ว เกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะฉะนั้น เรื่องคะแนนของร้านนี้ อาจจะดูโหดหน่อยนะคะ...เพราะว่าแทนมีเกณฑ์การให้ที่ตายตัวแล้วจริงๆ และถ้าวิจารณ์ตรง หรือ แรงเกินไป ก็ขออภัยด้วยนะคะ
ปล.3 ลองนำคำแนะนำไปใช้ดูค่ะ แทนเขียนเป็น tip ในแต่ละข้อไว้แล้ว
ไม่มีใบให้เซ็นรับนะคะ เพราะเกรงว่าจะยุ่งยาก และ เป็นการรบกวนกันเกินไป ^^
แค่มาแสดงตัวให้ทางเรารู้ว่า ได้รับคำวิจารณ์ก็พอแล้วค่ะ หรือถ้ามีข้อเสนอแนะเพิ่มเติม หรืออยากให้ช่วยแนะนำอะไรเพิ่มเติม จะเขียนลงมาเพิ่มก็ได้นะคะ
สุดท้ายนี้ ก็ขอขอบคุณค่ะ
- Abstract-
* แปะแบนเนอร์ให้กัน ที่หน้าบทความของคุณด้วยนะคะ อย่างน้อยให้เครดิตก็ยังดี
ความคิดเห็น