ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อดีตของจันทร์หอม
บทที่ 4
อดีตของจันทร์หอม
“ในสมัยนั้นแม่อายุ 15 ปี จบม. 3 พอดี”
“คุณตาป่วยหนัก เพราะเป็นโรคตับ”
“ผลจากการ ดื่มเหล้าเยอะ”
“ทำไมคุณตาต้องดื่มเหล้าด้วยค่ะ”
“เหล้าไม่ดี และไม่มีประโยชน์ไม่ใช่เหรอค่ะ”
“ชมหละเกลียดที่สุดเลย”
“ไอ้พวกดื่มเหล้าเนี่ย”
“คุณตาเค้าดื่มเหล้า”
“เพราะมีปัญหาลูก”
“ในช่วงนั้นคุณตามีแต่มุ่งทำงาน”
“ไม่ค่อยสนใจเรื่องครอบครัวนัก”
“ด้วยพื้นฐานที่ตาเป็นคนใจดี”
“ซื่อสัตย์ และใจกว้าง”
“พอดีคุณตาแท่น ทองดี”
“เนี่ยเป็นลูกเจ้าเมือง แถมเป็นลูกคนชายเดียว ได้ภรรยาคือ
คุณยายทิพย์”
คุณยายทิพย์”
“ยายทิพย์ของลูก เนี่ยเป็นลูกชาวนา”
“ซึ่งยากจนมาก”
“ทำให้คุณทวดไม่พอใจ”
“ขับไล่คุณตา และคุณยายออกจากบ้าน”
“หาว่าคุณตาโดนคุณยายทำเสน่ห์เล่กล”
“เพราะเค้าหาว่าถ้าอยู่แถวชายแดนเขมรน่ะ มีการทำเสน่ห์”
“เป็นที่รู้กัน”
“เหรอค่ะชมไม่เห็นเคยรู้มาก่อนเลย”
“แล้วเสน่ห์ที่ว่ามันมีจริงเหรอค่ะ อันนี้แม่ไม่รู้นะ แล้วแต่ความเชื่อ”
“ แล้วคุณยายมีเสน่ห์จริงมั๊ยค่ะ”
“คุณยายจะมีเสน่ห์ที่ไหนหละลูก”
“คุณยายเพียงแต่มีความสวย เป็นหญิงสาวที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน”
“ผู้ชายแถวนั้นใคร ๆ ก็มาจีบคุณยายทั้งนั้น”
“รวมถึงคุณตาด้วยแล้วทำไมหละค่ะ”
“เพียงแต่คุณยายเป็นลูกชาวนา เป็นคนยากจน”
“แต่ที่สำคัญคุณยายก็ถือว่าเป็นยอดหญิงนะ”
“คุณยายของหนูทำนาเก่งมาก”
“ทั้งสวย ทั้งเก่งในด้านการเป็นแม่ศรีเรือน”
“ทำนา ทำอาหาร ทอผ้าไหมใส่เอง”
“ถือว่าครบสูตรของผู้หญิงแถบชนบทน่ะลูก”
“คุณตาก็ประทับใจคุณยายมาก”
“เพราะคุณตาไปบรรจุเป็นผู้อำนวยการใหม่ ๆ”
“ต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับการทำนา ฝึกทำการเกษตร”
“ไปไตร่ถามคนแถวนั้นว่าใครจะสอนได้บ้าง”
“มีแต่คนบอกให้ไปถามคุณยายทิพย์ของหนูเนี่ยแหละ”
“คุณตาก็งงว่า โอ้โหผู้หญิงทำนาเก่ง ๆ เนี่ยคงไม่ธรรมดา”
“คงจะร่างกายกำยำเหมือนผู้ชาย”
“ปรากฏว่าไม่ใช่เลย พอมาเจอคุณยายทิพย์เข้า”
“หน้าตาสะสวย รูปร่างผอมเพรียว”
“แม้หน้าจะดูแห้งกร้าน”
“เพราะต้องทำนาตากแดด”
“แต่ก็ยังคงความสวยแบบธรรมชาติ ไม่ได้แต่งเติมสีสัน”
“เหมือนผู้หญิงสาวทั่วไป ก็เลยเกิดความประทับใจ”
“แต่งงานกันในที่สุด”
“แม้นว่าทางคุณทวด พ่อแม่ของคุณตาไม่ยอมรับ”
“แต่ก็ส่งสินสอดมาให้เพราะไม่อยากให้คุณตา ผิดผี”
“ผิดผี คืออะไรค่ะ ชมพู่ไม่เคยได้ยิน”
“ผิดผี ก็คือการอยู่กินกันแบบไม่ถูกประเพณี”
“คุณตาก็ทำพิธีแต่งงานเล็กๆ ตามประสาชาวบ้าน”
“มีเหล้าไห ไก่ตัว ไหว้ฟ้าดิน”
“แค่นั้นแหละ”
“แต่ด้วยความจนเนี่ยก็ทำให้คุณยายทิพย์โดนดูถูกมาโดยตลอด”
“แต่กระนั้นคุณยายทิพย์ก็โดนเรียกให้เข้าไปพบคุณพ่อคุณแม่ของคุณตาให้ฝึกระเบียบ”
“มารยาทไทยโบราณต่าง ๆ”
“คุณยายทิพย์ทนฝึกไม่ไหว”
“ ด้วยความที่พื้นฐานเป็นชาวนาไม่ใช่ผู้ดีอะไร”
“ต้องให้ไปหมอบไปคลาน เข่าด้านหมด”
“เสียเวลาทำนา คุณยายบอกแม่”
“เดินขึ้นบันไดด้วยปลายเท้าไม่ให้เสียงดัง ต้องค่อย ๆ เดิน”
"พูดเสียงดังก็ไม่ได้ ถูกเอ็ดเอา" เค้าบอกพูดเสียงดังเหมือนพวกแม่ค้าข้างถนน
"พูดเสียงดังก็ไม่ได้ ถูกเอ็ดเอา" เค้าบอกพูดเสียงดังเหมือนพวกแม่ค้าข้างถนน
“อึดอัดมาก จากการหนีมาของคุณยาย ที่หนีกลับบ้านมาอยู่ท้องไล่ท้องนา”
“ทำให้คุณตาต้องหนียายทิพย์มา”
“ด้วยความรักแท้ที่มีต่อคุณยาย”
“ซึ่งสร้างความไม่พอใจให้กับคุณทวดอย่างมาก”
“พอคุณทวดเสียยกสมบัติทั้งหมดให้ลูกพี่ลูกน้องของคุณตาไปหมด”
“คุณตาเสียใจก็เริ่มกินเหล้าตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา”
“คุณตาก็เหลือเพียงที่นาเล็ก ๆ”
“ที่คุณทวดส่งเงินมาให้ซื้อสมัยแต่งงาน”
“ไว้สร้างบ้านหลังเล็ก ๆ ใช้ชีวิตแบบพอเพียง”
“มาตั้งถิ่นฐานอยู่กินกับคุณยายที่แถบทุ่งกุลาร้องไห้”
“แต่เดี๋ยวนี้มันเป็นทุ่งกุลาหัวเราะแล้วหละลูก”
“ทำไมมันกลายเป็นทุ่งกุลาหัวเราะหละค่ะ”
“ก็แต่ก่อนมันเป็นพื้นดินที่แห้งแล้งมาก”
“เค้าบอกว่าทุ่งกุลาเป็นทุ่งกว้างมาก ขนาดพวกกุลาที่เดินทางมา หาน้ำกินไม่ได้ ต้องนั่งร้องไห้ตรงกลางทุ่งกันเลย”
“แต่เดี๋ยวนี้มันกลายเป็น พื้นที่ปลูกข้าวหอมมะลิพันธุ์ดีที่สุดในโลก”
“เดินไปไหนคงไม่อดอยาก มีข้าวหอมมะลิอร่อย ๆ ให้ทานนะลูก”
“จันทร์หอมพูดพลางหัวเราะ”
“ไม่อยากให้ชมพู่คิดมาก”
“อ๋อ ชมรู้แล้วที่คุณทวดบอกว่ายายมีเสน่ห์”
“เป็นการใส่ร้ายเพราะคุณยายจนนั่นเอง”
“ไม่ดีเลยนะค่ะ”
“ที่สำคัญมาสมัยแม่”
“โดนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด”
“ เพราะเมื่อคุณตาเสียไป”
“ยิ่งทำให้คุณยาย และพวกแม่ ต้องตกระกำลำบากซ้ำอีก”
“รวถึงลุงสัญญา กับป้าวันเพ็ญด้วย”
“เพราะลูกพี่ลูกน้องของคุณตาได้เข้ามายึดที่นา และบ้านที่เราอยู่”
“มีการทำสัญญาปลอมขึ้นมาโกงเอาที่ดินคุณตาไปหมด”
“เหตุเพราะคุณตาเมาเหล้าเค้า เอาอะไรมาให้เซ็นต์ ก็เซ็นต์”
“ไม่รู้จักอ่านจักดูรายละเอียดก่อน”
“ ช่วงนั้นลุงสัญญาก็แต่งงานกับป้าพิมพ์ที่บ้านอยู่แถวชายแดนเขมรยากจนมาก”
“แต่ก็มีน้ำใจชวนแม่ และคุณยายไปอยู่ด้วยชั่วคราวที่เขตชายแดน”
“แม่ก็เลยได้ไปพบกับคุณพ่อของชมที่ขณะนั้นคุณพ่อได้มาปฏิบัติราชการแถบชายแดน”
“แล้วป้าวันเพ็ญทำไมถึงไปอยู่อเมริกาหละค่ะ”
“แล้วป้าวันเพ็ญทำไมถึงไปอยู่อเมริกาหละค่ะ”
“ป้าวันเพ็ญด้วยความคิดว่าเป็นพี่สาวคนโต”
“ก็อยากจะออกไปหาเงินมาช่วยเหลือครอบครัว”
“สมัยนั้นวิธีที่จะมีเงินเร็วที่สุดก็คงต้องมีสามีต่างประเทศ”
“เพราะค่าเงินของเค้าสูงกว่าบ้านเรา”
“ป้าเพ็ญเลยหาทางไปทำงานที่ สัตหีบ”
“เพราะเห็นว่าพวกทหาร GI”
“มาขึ้นฝั่งแถบนั้นก็ไปกับกลุ่มเพื่อนเขาที่หมู่บ้าน”
“ป้าวันเพ็ญก็หายไปเกือบ20 ปีแล้วมั๊ง”
“ส่งข่าวคราวมาบ้าง”
“แล้วป้าวันเพ็ญไม่ชวนคุณแม่ไปอยู่ด้วยเหรอค่ะ”
“ชวนไปเหมือนกันแหละลูก”
“แต่แม่ไม่ชอบฝรั่ง แม่เกิดเป็นคนไทย”
“รักความเป็นไทย”
“คุณตาก็บอกเสมอว่าให้เราภูมิใจในความเป็นไทย”
“อย่าไปเห่อเหิมเอาสามีฝรั่ง”
“เพราะเราอาจจะโดนสังคมดูถูกเอาได้”
“แม่คิดว่าหากแม่ขยันแม่คงจะไม่อดตาย”
“ สมัยนั้นคนที่มีสามีฝรั่งจะโดนดูถูกเหยียดหยามอย่างมาก”
"ตรงข้ามกับสังคมสมัยนี้โดยสิ้นเชิง"
"ตรงข้ามกับสังคมสมัยนี้โดยสิ้นเชิง"
“ป้าเพ็ญพอไปต่างประเทศก็เลยไม่กลับมาประเทศไทยเลย”
“ชมเข้าใจแล้วค่ะว่าทำไมคนเค้าชอบดูถูกแม่นัก”
“เพราะแม่ยากจน ป้าวันเพ็ญก็ยังมีสามีเป็นฝรั่งด้วย”
“แต่คุณพ่อของชมเค้าเป็นคนดีมากไม่สนใจกับคำติฉินนินทานี้”
“แม้คนอื่นจะว่าแม่ไม่ดีอย่างไร”
“หาว่าแม่มีเสน่ห์”
“เพราะแม่ก็ได้ความสวยมาจากยาย”
“มีผู้ชายมาจีบเยอะแยะ”
“แต่แม่ก็ไม่สนใจหรอก”
“แม่สนใจแต่เรื่องขายของ”
“แม่ไปหาบของลงไปขายที่เขตเขมรทุกวัน ของหมดทุกวัน”
“อาศัยว่าหน้าตาดี พูดจาไพเราะอ่อนหวานไงหละลูก”
“พอดีแม่ได้เรียนรู้มารยาทผู้ดีมาจากคุณตาบ้าง”
“คุณตาพูดกับแม่เสมอว่าลูกสามคน”
“มีแม่นี่แหละที่ได้ใจคุณตา”
"พูดจาดี ขยันขันแข็ง"
"พูดจาดี ขยันขันแข็ง"
“เชื่อฟังคุณตาทุกอย่าง”
“สำหรับคุณพ่อของชมเค้าก็มองว่าแม่ขยันขันแข็งดี”
“พูดจาไพเราะอ่อนหวานเนี่ยแหละ”
“มาเขตชายแดนขนาดนี้”
“ไม่น่าจะมีคนพูดจาไพเราะเหมือนผู้ดี”
“พ่อเค้าบอก เธอเนี่ยพูดสำเนียงเหมือนคนกรุงเทพเลยนะ”
“พ่อเค้าพูดภาษาเขมรไม่ค่อยได้ ฟังสำเนียงแถวชายแดนไม่ออก”
“แม่ก็ช่วยแปลให้”
“แม่เป็นแม่ค้าหาบขนมรอดช่องไปขายที่ชายแดน”
“คุณพ่อเป็นหัวหน้าทหารประจำอยู่ที่ด่าน”
“เวลาแม่กลับขึ้นมาจากเขมรน่ะ”
“คุณพ่อก็จะรอรับช่วยแม่หาบขนมทุกวัน”
“แต่แม่ก็ขายขนมหมดทุกวัน”
“ขายดีมากเลยลูก”
“คนเขมรเค้าชอบทานขนมรอดช่อง และขนมจีนน่ะ”
“ดึกแล้วนะ ชมไม่ง่วงนอนเหรอ”
“ชมไม่ง่วงหรอกค่ะ เพราะชมอยากฟังเรื่องของแม่ และคุณพ่อต่อ”
“ชมจะได้รู้ไว้ หากใครมาว่าแม่ของชม”
“ชมจะปกป้องแม่เอง”
“ชมไม่เชื่อหรอกว่าแม่จะมีเสน่ห์เล่กลห์อะไรนั่น”
“อ้าวแล้วชมไปได้ยินมาจากไหนลูก”
“ชมได้ยินพวกคนรับใช้ตึกใหญ่มันว่ากัน”
“แต่ชมก็ไม่สนใจหรอก แล้วแม่ไม่เสียใจเหรอค่ะที่พ่อทิ้งแม่ไป”
“แม่ไม่เสียใจหรอกลูก”
“เพราะที่พ่อเค้าไปแอฟริกา”
“เค้าไปราชการพิเศษ”
“เพื่อช่วยพัฒนาประเทศแถบแอฟริกา”
“นี่ก็ไปเป็นสิบปีแล้ว ยังไงแม่ก็จะรอพ่อ และพี่ของลูกกลับมา”
“แล้วที่เค้าว่าพ่อทิ้งแม่ไปเพราะรู้ว่าแม่ใส่เสน่ห์พ่อจริงมั๊ยค่ะ”
“อ๋อไม่จริงหรอก”
“คำคนมันยาวกว่าปากกานะลูก”
“ถ้าเรามัวไปฟังแต่คำคนคงไม่ต้องทำอะไรแล้วหละ แม่คงเลี้ยงลูกไม่โต”
“ตอนนั้นคุณย่าพยายามจะแยกแม่กับคุณพ่อ”
“เพราะมีน้องสาวคุณพ่อชม คุณอาเพียงใจไงหละ”
“เค้าหาว่าแม่มีชู้ พอดีช่วงนั้นแม่ท้องพี่ประกายฟ้า”
“เพื่อนคุณพ่อมาช่วยดูแล ก็พ่อสมชัยไง”
“มาดูแลแม่ตลอด แต่คนอื่นไม่เข้าใจหาว่าแม่มีชู้ มีเสน่ห์”
“ขนาดมีท้อง ยังมีผู้ชายมารัก มาชอบ”
“เพราะว่าคุณอาเพียงใจ เค้าชอบพ่อสมชัย เพื่อนคุณพ่อ”
“แต่ว่าพ่อสมชัย เค้าชอบเพื่อนแม่ที่ชื่อ นวล”
"เค้าแอบคบหากับนวล"
"เพราะกลัวคุณอาเพียงใจจะรู้ และไม่พอใจ"
"เค้าแอบคบหากับนวล"
"เพราะกลัวคุณอาเพียงใจจะรู้ และไม่พอใจ"
“เค้าให้แม่เก็บเป็นเรื่องนวลเป็นความลับ”
"พ่อสมชัยบอกว่าถ้าถึงเวลาเค้าจะคุยกับคุณอาเพียงใจให้เข้าใจ"
"พ่อสมชัยบอกว่าถ้าถึงเวลาเค้าจะคุยกับคุณอาเพียงใจให้เข้าใจ"
“แต่ด้วยเหตุที่คนอื่นไม่รู้ ทำให้เข้าใจผิด”
“คุณย่า เชื่อคุณอาเพียงใจ"
"ว่าแม่แอบคบชู้"
"ยิ่งเกลียดแม่หนักเข้าไปอีก"
ด้วยความโกรธจัด”
"ว่าแม่แอบคบชู้"
"ยิ่งเกลียดแม่หนักเข้าไปอีก"
ด้วยความโกรธจัด”
“ก็ไปป่าวประกาศให้ชาวบ้านรู้ หาว่าแม่มีเสน่ห์ มีผีสิง เอาแม่ไปทำ
พิธีไล่ผี”
"ผู้คนก็แถวนั้นเริ่มเชื่อ และหาว่าแม่มีเสน่ห์จริง
พิธีไล่ผี”
"ผู้คนก็แถวนั้นเริ่มเชื่อ และหาว่าแม่มีเสน่ห์จริง
“ขณะที่แม่ท้องแก่ ๆ คุณย่าให้คุณอาเพียงใจตบตีแม่”
“ร้ายนักนะแก อีจันทร์หอม แกกล้าเล่นชู้สู่ชาย”
“ผีตนใดมาสิงสู่แก ออกไปเดี๋ยวนี้ อาเพียงใจเอาแส้ตีแม่”
“ตีหลายที ยังไงแม่ก็ไม่ยอม”
“ฉันไม่ใช่ผี ฉันไม่มีเสน่ห์ใด ๆ”
“แต่หากฉันตายเป็นผีจริง ๆ ละก็”
“ฉันจะมาหลอกหลอนพวกคุณ ไม่ไปผุดไปเกิดแน่”
“พึ่งรู้ว่าพวกผู้ดี หน้าเนื้อใจเสือกันทั้งนั้น”
“สุดท้ายเมื่อแม่ไม่ยอม แม่จึงคิดอะไรไม่ออก”
“นั่งพนมมือ ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในแผ่นดินนี้เป็นพยาน”
“ดิฉันเป็นภรรยาที่ดีมาตลอด ไม่เคยคิดนอกใจสามี”
“หากใครคิดร้ายขอให้มีอันเป็นไป”
“หรือหากข้าพเจ้าคิดไม่ดีจริงขอให้ตายภายใน 3 วัน 7 วัน”
“ขณะที่แม่นั่งพนมมืออยู่นั่น อาเพียงใจก็ไม่ยอมหยุด”
“มีคนไปตามคุณปู่ และคุณพ่อมา”
“ช่วงนั้นคุณพ่อไม่อยู่ ไปราชการต่างจังหวัด”
“คุณปู่ และคุณพ่อมาถึง คุณปู่จึงสั่งให้หยุดทำร้ายแม่”
“หยุดทำร้ายเค้าเดี๋ยวนี้!”
“คนเค้ามีพ่อมีแม่ มาทำยั่งงี้ได้ยังไง”
“เห็นมั๊ยค่ะคุณแม่ คุณพ่อยังหลงมันเลย”
“เพียงใจใส่ไฟ ให้คุณย่าโกรธ”
“หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะเพียงใจ”
“ถ้าไม่หยุดพ่อจะเอาแส้เนี่ยฟาดเธอดูซิ”
“เธอจะเจ็บ ทรมานมั๊ย”
“ไม่พอใจอะไรก็คุยกัน ทำร้ายคนท้องแบบนี้มันบาปนะ”
“ทุกคนเลิกพูดได้แล้ว”
“แล้วก็หยุดทำร้ายจันทร์หอมเสียที”
“เดี๋ยวผมจะย้ายกลับเข้าไปประจำในกรมทหารที่กรุงเทพมหานคร”
“แล้วก็ไม่ต้องมายุ่งกับจันทร์หอมอีก”
“เพียงใจพาคุณแม่กลับบ้าน”
“เสร็จแล้วคุณพ่อก็มาพูดกับแม่”
“ก่อนที่จะกลับเข้ากรุงเทพ เรามีสัญญาใจกัน”
“พ่อของลูกบอกว่าเค้ายอมจากไป เพราะทนดูแม่ถูกทำร้ายไม่ไหว”
“แล้วสักวันหนึ่งเค้าจะกลับมา แต่พ่อเค้าจะไม่ทิ้งแม่แน่นอน”
“และพ่อก็ยินดีที่จะเลี้ยงดูลูก” ๆ”
“แล้วพ่อของหนูกลับไปกรุงเทพไม่นาน ก็ทำเรื่องไปราชการต่างประเทศ”
“เพื่อหนีปัญหาที่ถูกบีบเค้น ในช่วงนั้น”
“เพราะคุณย่า และคุณอาเพียงใจ ได้พยายามหาผู้หญิงใหม่มาให้คุณพ่อของชม”
“ผู้หญิงทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นลูกผู้ดีมีฐานะเหมาะสมกันเป็นลูกสาวท่านนายพลใหญ่”
“คุณย่าก็หวังจะให้พ่อได้เลื่อนตำแหน่งโดยง่ายนั่นแหละ”
“พ่อเค้าก็เขียนจดหมายมาเล่าให้แม่ฟัง”
“พ่อเค้าบอกว่าเค้าลืมแม่ไม่ได้ ไม่สามารถมีคนใหม่ได้อีก”
“เลยเลือกที่จะหนีไปอยู่ต่างประเทศ ไปทำงานหาเงิน”
“ชมพู่ไม่อยากเชื่อ ในเรื่องที่แม่เล่าให้ฟังเลยค่ะ”
“ชมพู่นึกว่ามีแต่ในนิยายเสียอีก”
“ชมพู่เอ๊ย ชีวิตคนเราแม่ว่ามันยิ่งกว่านิยายนะลูก”
“ลูกจะต้องเข้มแข็งเหมือนแม่ เข้าใจมั๊ย”
“ลูกยังเด็ก ต่อไปลูกจะต้องเจออะไรอีกเยอะ”
“แล้วที่ผ่านมา แม่เสียใจมั๊ยค่ะ กับเรื่องที่พ่อทิ้งแม่ไป”
“แม่ไม่เสียใจหรอก”
“แม่ก็ไม่ขัดขวางคุณพ่อของหนูด้วย”
“เพราะความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน”
“แม่ไม่อยากฉุดรั้งอนาคตของคุณพ่อ”
“แม้นว่าคุณพ่อมีลูกเล็ก ๆ ตั้งสามคนเนี่ยนะค่ะ”
“คุณย่ายังจะให้เลิกกับแม่ได้ลงคอ”
“ด้วยความเป็นแม่ที่รัก หวังดีกับลูกน่ะ”
“ใครจะกล้ามาเสี่ยงภัยในเขตชายแดนแบบนี้หละลูก”
“ต้องวิ่งหนีลูกระเบิดทุกวัน”
“แต่ละวันที่แม่ค้าขายอยู่ชายแดน ก็ไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่”
“คุณพ่อก็เลยตัดสินใจขอไปราชการในต่างประเทศแทนโดยช่วยเอาพี่ประกายเพชร”
“ไปต่างประเทศด้วยเพื่อช่วยแบ่งเบาภาระของแม่”
“แล้วพี่ประกายฟ้าหละค่ะ”
“ ทำไมคุณพ่อไม่เอาไปด้วย”
“คุณพ่อเห็นว่าประกายฟ้าโตพอจะช่วยแม่ได้แล้ว”
“จึงนำไปฝากเป็นลูกเลี้ยงของเพื่อนในกรมทหาร”
“เพื่อหวังให้พี่ประกายฟ้าพี่ชายคนโตได้เป็นทหารเหมือนพ่อน่ะ”
“พูดแล้วก็คิดถึงพี่ฟ้านะค่ะ”
“เพิ่งสอบติดเข้านายร้อยสามพรานปีนี้”
“หนูดีใจจังเลยค่ะพี่เค้าเขียนจดหมายมาหาชมพู่ด้วย”
“บอกเดี๋ยวจะส่งชุดสวยๆ มาให้”
“ไม่รู้เมื่อไหร่พี่ประกายฟ้าจะมาเยี่ยมเราบ้าง”
“เมื่อรู้เรื่องราวแบบนี้แล้ว”
“ยังไงชมพู่ก็รักคุณพ่อ และจะอยู่รอคุณพ่อ พร้อมกับพี่ประกายเพชรกลับมา”
“คุณพ่อจะต้องกลับมาหาเราชมคิดอย่างนั้น”
“ชมจะไม่ให้ใครมาว่าแม่ได้อีก”
“คอยดูนะถ้าใครมาว่าแม่ชมจะด่าไม่ยั้งเลยไม่เอานะลูกชม”
“พูดไม่เพราะอีกแล้ว แม่ก็เป็นอย่างนี้แหละใจอ่อน”
“ใครๆ ก็มาว่าแม่ได้”
“แม่ก็ไม่เคยด่าว่าเค้าเลย”
“แล้วเมื่อไหร่แม่จะพาชมไปเยี่ยมคุณยายที่วัดบ้างหละค่ะ”
“ตั้งแต่ยายไปอยู่วัดเราก็ยังไม่มีเวลาไปเยี่ยมคุณยายเลย”
“งั้นอาทิตย์นี้เราไปเยี่ยมคุณยายที่วัดท่านเจ้าคุณกันนะ”
“แล้วว่าแต่ว่าทำไมคุณยายไม่อยากมาอยู่กับเราหละแม่”
“ตั้งแต่คุณตาเสียคุณยายก็ได้แต่เข้าวัดฟังธรรม”
“ตามประสาคนแก่แหละลูก”
“การเข้าวัดฟังธรรมจะทำให้เรามีจิตใจที่ดีงาม”
“จิตใจสบายไม่ต้องไปวิตกกังวลกับปัญหาใด ๆ ไงจ๊ะ”
“คุณยายอยู่ที่วัดก็มีความสุขดี”
“ถ้ายังไงเราคิดถึงก็ไปเยี่ยมเยียนได้”
“ยังไงก็อยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่”
“ดีเหมือนกันค่ะว่าง ๆ ชมก็จะได้ไปปฏิบัติธรรมกับคุณยายบ้าง”
“ชมยังคิดถึงบทท่องสัพเพสัพตา”
“ ที่คุณยายสอนให้ตั้งแต่เด็ก”
“คุณยายบอกว่าให้ชมท่องก่อนนอนหลังอาราธนาศีลทุกวัน”
“เพื่อเป็นการบอกกล่าวสรรพสัตว์ไม่ให้จองเวรซึ่งกันและกัน”
“คุณยายยังบอกว่าคำท่องนี้กันผีด้วยนะค่ะ
“แล้วชมก็ยังท่องมาจนถึงทุกวันนี้”
“ดีแล้วลูก”
“ เอ้าดึกแล้วเรานอนกันเถอะเด็กน้อยขี้สงสัย”
“ พรุ่งนี้แม่ต้องเตรียมอาหารแต่เช้าให้ตึกใหญ่”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น