คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 เพื่อนเก่า
บทที่ 2 เพื่อนเก่า
แสงแดดอ่อนๆสายลมเอื่อยๆช่างเป็นวันที่หน้านอนอะไรเช่นนี้ แถมในฝันยังมีดี้ค่อยพูดว่า "แก้ว ตื่นได้แล้วนี่มันจะ8โมงครึ่งแล้วนะ เด่วจะไปเรียนสายตั้งแต่วันแรกนะ แก้วตื่นเถอะนะ " ใช่แล้วเสียงระฆังแก้วใบน้อยที่กำลังขับกล่อมสาวน้อยอย่างฉัน ใช่แล้วดี้วันไปเรียนวันแรกมันช่างเพราะอะไรเช่นนี้ ' โครม!! ' "พ่อ! อ่า" อ้าวไม่มีพ่อนี่น้า ใช่สิจะมีพ่อได้ไงนี่มันที่หอนี่นา "แก้วดี้ ขอโทษดี้ไม่ได้ตั้งใจ ไม่คิดว่าแก้วจะหล่นจากเตียง " ส่งสัยดี้จะเขย่าฉันจนตกจากเตียง อืมๆ เห้ยไม่สิ ฉันหันไปหานาฬิกาปลุกมนุษย์ของฉันที่กำลังยืนขอโทษขอโพยฉันอยู่ "ดี้เมื่อกี้ดี้บอกว่ากี่โมงแล้วน่ะ" เหมือนสาวน้อยน่ารักตรงหน้าฉันพึ่งรู้สึกตัวจากการกระทำเมื่อครู่ "8 โมงครึ่งแล้ว ทำไงดีอ่าแก้วพวกเราต้องสายแน่เลย"ในขณะที่ดี้กำลังเครียดเรื่องที่จะไปเรียนไม่ทันฉันก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย พร้อมลากสาวน้อยข้างกลายลงจากหอเพื่อตรงไปเรียนพร้อมคุณมี้ที่รออยู่ด้านล่างของหอ แค่เห็นหน้าก็รู้แล้วว่า "แกทำไมนอนขี้เซ้าขนาดนี่นะ นังแก้ว ดี้นะโทรมาหาตั้งนานแล้วว่าแกไม่ยอมตื่นถ้าฉันขึ้นหอหญิงได้นะจะขึ้นไปลากลงเองเลย เสียเวลาจริงๆ ดูสิเลยต้องมาเดินวิ่งมาราทอน ตั้งแต่วันแรกเนี่ยนะ ถ้าหน้าฉันมันนะฉันจะฆ่าเธอแก้ว" ว่าอยู่แล้วต้องโดนร่ายยาว "จ้าๆ เราขอโทษ >A< แต่คิดในท่าที่ดีนะ คิดซะว่าออกกำลังกายตอนเช้าไง ^^; "เหมือนว่ามี้จะเซงกับคำพูดของฉันเลยงอนไปแล้ว ขณะที่พวกเรากำลังกึ่งเดินกึ่งวิ่นซึ่งหนักไปทางหลังมากกว่า อยู่ก็มีรถขับมาใกล้ๆ 'เหอะที่มีตั้งเยอะไม่ไปขับมาขับอะไรใกล้เนี่ย'ตอนที่กำลังจะหันกลับไปดูหน้าคนขับพร้อมด่าซักประโยคสองประโยค ฉันก็ต้องตกใจ "เห้ย! บอมมาทำไรแถวนี่อ่ะแก" " อ่อ มาเที่ยวนะได้ข่าวว่าสาวๆที่นี่สวยๆทั้งนั้นเลย กะว่าจะเอากับบ้านไปฝากแม่ซักหน่อย" ขณะที่ฉันกำลังคุยกับบอมอยู่ก็มีเสียงนึงแทรกเข้ามา " รู้นะว่าอยากคุยกันแต่ช่วยหยุดรถแล้วก็หยุดวิ่งก่อนได้ไหม มันเหนื่อยน่ะที่ต้องวิ่งตามเธอสองคนนะ เด่วแบตฉันจะหมดก่อนเดินถึงคณะด้วยซ้ำ"ฉันพึ่งสังเกตเห็นว่าดี้กับมี้วิ่มตามฉันมาซึ้งฉันวิ่งตามรถไอ้บอมอยู่ "ขอโทษครับ ผมว่าพวกคุณขึ้นรถดีกว่า เด่วผมขับไปส่งที่คณะ" "ขอบใจจร้า ไม่เกรงใจล่ะ"มี้มันเลยลากดี้เข้ารถไปโดยปริยาย "เห้ย! รอเด่วดิ ไปด้วย"ฉันรีบวิ่งอ้อมรถไปขึ้นอีกทาง "นั่งดีๆนะสาวๆเราจะไปกันแล้ว ที่หมาย..... " " ตึกนิเทศศาสตร์!!!"มี้แลดูมีความสุขมากว่าใครเพราะมันได้เซฟแบตของตัวเอง ส่วนดี้ก็ยิ้มมม ให้ฉันกับบอมตลอดเวลา ซึ้งฉันอึดอัดไงไม่รู้ที่เห็นดี้ยิ้มแบบนั้น สงสัยคงคิดไปเอง "ถึงแล้วครับสาวๆ^^" พวกเราสามคนลงจากรถแล้วเริ่มเตรียมพร้อมวิ่งขึ้นตึก "ขอบคุณน่ะค่ะที่มาส่ง" "เออ ขอบใจที่มาส่งนะโว้ย" "ยินดีให้บริการครับ " พวกเราหันหลังเตรียมพร้อมวิ่งขึ้นตึกเข้าห้องเรียน
ทางมหาลัยจะมีโรงอาหารส่วนกลางที่เด็กทุกคณะจะไปกินร่วมกันแต่ทุกคณะก็จะมีโรงอาหารของตัวเองเช่นกันพวกเราทั้งสามคนเลยตัดสินใจเลือกกินที่โรงอาหารของคณะ เพราะมันใกล้ที่สุดแล้วในการหาของกินของพวกเรา "แก้ว แกช่วยเล่าเรื่องของพ่อเทพบุตรขี่ม้าขาวมาช่วยพวกเราเมื่อตอนเช้าหน่อยสิ" ฉันที่กำลังเพลิดเพลินอยู่กับการเลมหมูสับในชามก๋วยเตี้ยว ไม่ค่อยอยากจะสนใจมันเท่าไร "ใครอ่าเทพบุตรที่แกว่า ไอ้บอมอ่ะหรอ - ,- " " อืม~~~~~~~" พริ้มเซียวนะแก " เพื่อนแถวบ้านนะ มันชื่อบอม แต่ฉันเรียกมันว่าบอมเบอี " เออ ใช่มัวแต่รีบจะไปเรียนเลยลืมถามเลยว่ามันติดคณะไหน เพื่อให้มันมารับทุกเช้าบ้างดูถ้าน่าจะตื่นสายทุกวัน ' ปิ๊ด 'ขนลุกเลย "ดี้ ทำไมยิ้มแบบนั้นอ่า" มี้แกถามตรงใจฉันมาก "อ่อออ เปล่าไม่ไรหรอกแค่คิดว่าถ้าแก้วมีแฟนจะเป็นไงนะคงน่ารักไปอีกแบบนะ" " ดี้...นี่เธออย่าบอกนะ เป็นบ้าไปแล้วหรออย่างนังลิงแก้วเนี่ยนะจะมีแฟน " "ขอประทานโทษค่ะเห็นแบบนี่วาเลนไทน์ก็ไม่เคยว่างนะยะ" ทำไมสวรรค์ไม่เคยให้ฉันภูมิใจได้นานๆมั่งนะ" แกเคยบอกว่าเป็นหญิงล้วนไม่ใช่หรอ งั้นแสดงว่าแกเป็นทอม" "เห้ย! ไม่ได้เป็น ทำไมแค่เป็นคนไม่ยอมคนและไม่ยอมให้ใครเอาเปรียบถึงต้องมองว่าเป็นทอมด้วยนะ แค่ห้าวแถมฉันยังเจอรักแรกแล้วด้วย >/////< "พูดเองเขินเอง " ใครอ่าแก้ว"ดี้รู้ไหมฉันรอคำๆนี่อยู่ "คงจะเป็นคนงานไซค์ก่อสร้างใกล้ๆหอแน่ๆเลย " " มี้ถ้าไม่สร้างสรรค์ก็ไม่ต้องพูดเลย คนๆนั้นก็คือ......ไม่รุ้ชื่ออ่า แต่พวกแกต้องจำได้แน่คนที่พวกเราเจอที่.." 'กรี๊ดดดดดดดดดดดด ' ฮะ เกิดไรขึ้น พวกเราเลยหันไปมองทางต้นเสียง และต้นเหตุของเสียง "นั้น ไอ้ปากมอม กับพ่อเทพบุตรนี่นา " ฟินเลยค่ะ คนไรไม่รู้น่ารักมั่กมาก "อย่าจะตีหัวแล้วลากเข้าถ้ำจริงๆเลย" พ่อเทพบุตรเดินผ่านหน้าฉันไปแล้วแต่ออร่ายังอยู่ "อย่าบอกนะว่าคนที่แกชอบที่ คุณคิงสินะ ไม่ต้องมองตาขวางขนาดนั้นก็ได้ฉันแหย่ไปแบบนั้นเอง คงเป็นพี่ไอซ์ สินะ หล่อ น่ารัก ใจดี ไม่เหมาะกับแกซักนิด" "แล้วพวกเค้ามาทำไรที่นี่อ่า" ดี้หันมาพูดกับฉัน ขณะที่ฉันกำลังจะตอบก็มีคลื่นแซกซ่อนทันที "นั่นสินะ มาทำไรกันก็ไม่รู้ " "พี่จอนร์!! " " แก้วพี่ว่าพี่ไม่ได้อยู่ไกลเลยนะ ไม่ต้องตะโกนขนาดนั้นก็ได้ พี่ตกกกกใจน้า..... ^^" ชิ้วๆ อุตส่าทำตาดุใส่ยังมีหน้ามาทำหน้าทะเล้นอีก " สวัสดีจ๊ะสาวน้อยทั้งสองทำไรกันยังไม่ขึ้นไปเรียนอีกหรอ นี่ใกล้หมดเวลาพักกลางวันแล้วนะ ยังไม่รีบไปขึ้นเรียนกันอีก ^^ " นะ รอยยิ้มล่าเหยื่อมาอีกแล้ว ถึงเวลาหนีแล้ว มองหน้าเตรียมพร้อม" วิ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง 555+ " ดี วิ่งกันไปหัวเราะกันไปคนมองกันไปแต่เราก็ไม่แค่ ใครจาคิดว่าความสุขของพวกเราทั้งสามคนจะหมดลงอย่ารวดเร็วแบบนี้
ความคิดเห็น