สมาคมนักฆ่า1

ลำดับตอนที่ #9 : ราชาสิบสองนักสัตว์

เวลาผ่านไป1วันเต็มที่เนโกะหลับไหลไปโดยมีหยินค่อยดูแลอยู่ข้างๆ
เวลาหาเสียป่าวไม่ เด็กทั้งสองได้อยู่กับคันยะ และตอนนี้อยู่ที่ลานก้าวด้านหน้าบ้านล้าง
คันยะ+พวกเจ้ารู้ป่าวในกลุ่มข้านะอายุน้อยที่สุดนะ เจ้าท้ายสิข้าอายุเท่าไร

ลอย+ เท่าข้าสิบสามปี

ฮากะ เจ้าบ้าข้าว่าสามสิบปี
คันยะ+ อายุห้าสิบปีแล้วละ

ฮากะ แก่จัง

คันยะ วันนี้ข้าจะเปิดเปรมให้เจ้า ตั้งสมาธิซะ

ทันใดนั้นเมื่อทั้งสองคนเข้าสู่สมาธิคันยะก็ปล่อยเปรมของต้นเข้าไปที่ร่างของเด็กทั้งสองเปรมเด็กทั้งสองก็รุกไปทั้งตัวราวกับเปลวไฟ

คันยะ เอาหละมาดูดิว่าใครเป็นอย่างไรบ้างเจ้าก่อนลอย รวมสมาธิและปล่อยเปรมออกมา
ทันใดนั้นเปรมกับไม่ออกไปไหนอยู่กับมือแต่พลังเปรมกับรวมกันจนมอองไม่เห็นกำปั้น 
คันยะ เจ้าเป็นเปรมแบบเสริมร่างนะ ตาเจ้าฮากะ ลอยทำแบบฮากะแต่ผลออกมาตรงกันข้าม บรรยายกาศรอบตัวเย็นลงเต็มไปด้วยหมอก และค่อยแพร่กระจาย คันยะจึงบอกให้หยุด 
คันยะ เจ้าเป็นแบบสายเลือดนะ น่ากลัวเลยที่เดียว ข้าเปิดเปรมขั้นสูงให้แต่ไม่ใช้ครูพวกเจ้า ไม่นานเด๋วอาจารย์ของหยินจะมาที่นี้
ลมพัดเบาเบาแต่ยอดไผ่ก็อ่อนตาม เด็กทั้งสองยังตื่นตากับเปรมที่ได้ใหม่ มีเพียงผู้เด๋วที่เริ่มผิดสังเกตุ และรู้สึกอึดอัด ทันใดนั้น

คันยะ หลบเร็วเด็กน้อย

เด็กทั้งสองหลบไปบริเวณกระท่อม แต่มีบางอย่างพุ่งไปทางเด็กทั้งสอง

คันยะ จงดูกลืน กระจกแปดทิศ

อาวุธบินถูกกระจกดูด บางอย่างพุ่งมาที่คันยะ 
สมแล้วที่เป็นหนึ่งในสิบเทพปรภพ แต่ข้ามาฆ่าเด็กพวกนั้น เจ้าหลบไป 
หยิน อาจารเลิกเล่นเหอะ
เนโกะ แก่จะตายอยู่แล้วยังเล่นเป็นเด็กอีก