สมาคมนักฆ่า1

ลำดับตอนที่ #8 : น้ำตาที่คุ้มคลั่ง

หยินพูดออกมาด้วยเสียงอันเหนื่อยอ่อน
หยิน+เนโกะท่านรักษาข้าไม่ได้หรอก เพราะข้าใช้ดาบสุดท้าทายไปแล้ว
เนโกะ+ไอ้เจ้าบ้าข้าสั่งว่าห้ามใช้ไง ไอ้บ้า
หยิน+ข้าเสียดายที่เป็นผู้ชาย เลยไม่กล้าบอกรักท่าน
เนโก+ไอ้เจ้าโง่ข้าก็รักเจ้ามากรู้รึป่าว เพราะฉะนั้นเจ้าห้ามตายนะ ข้าไม่สนใจหรอกว่าเจ้าจะเป็นอย่างไร
หยิน+ข้าคงไปอย่างสงบ ฝากศิษย์ข้าด้วย ช่วยเอาไปส่งอาจารย์เฒ่าที่ ลาก่อน.................................................................................................
เสียงร้องไห้ดังไปทั่ว 
เสียงหนึ่งดังมาไอ้หนูกระโดดมาทางนี้ เด็กทั้งสองหลบมายังต้นเสียงซึ่งเป็นเด็กอายุเท่ากับทั้งสองเด็กหนุ่มนำกระจกออกมาแล้วกระจกก็คุ้มบริเวณนั้น กล่าวถึงเนโกะเมื่อเห็นหยินสิ้นใจก็ร้องไห้ สี่เทพเข้ามาจะกินวิญญาณหยิน 
เนโกะ ยังทันข้าจะรักษาเจ้าได้ยังทัน...................................เสียงกันวานรอบทิ้ง
สี่เทพ เจ้าจงส่งเจ้านั้นมาข้าจะกินมัน
เนโกะเป็นเเค่เปรมอย่าพูดมากจนสลายไปเด๋วนี้

สี่เทพ ไอ้มนุษน์น่าโง่ข้าคือเปรมพลังเทพนะ เจ้าอย่ามาโอ้หลัง เต่ายักกระโจนงับร่างของเนโกะกับหยิน

กลุ่มควันตลบอบอวนคลายตัวลงปรากฎแมวยักห้าหาง และบริเวณพื้นที่ใกล้เคียงต้นไม้แห้งตายและกลายเป็นฝุ่นไปหมด แมวยักใช้แขนข้างหนึ่งบีบคอเก็นบุไว้แน่น

เด็กชายลึกลับ ถ้าเจ้าอยู่ข้างนอกเจ้าจะตายทันที เหมือนกับต้นไม้ตรงนั้นไง กระจกข้าก็อาจจะไม่ไหว
แมวยัก ข้าจะเอาพวกเจ้าทั้งสี่มาใช้เป็นเปรมเพื่อปลุกชีพหยินขึ้นมา อย่ามาปากดีนักเลย สามเทพพุ่งเข้ามา แต่ก็ถูกหางทั้งสาม แทงทะลุและทั้งสี่เทพก็สลายตัวกลายเป็นเปรมและถูกเนโกะดูดเอาไว้ที่ปาก ร่างกายเปลี่ยนจากแมวยังมาเป็นคน และจูบลงไปที่ปากหยิน แสงเปรมถูกถ่ายลงไปยังปากหยิน 
เนโกะ +คันยะ เจ้าไปหาคนที่มีชิวิตที่มาหน่อย เอาอย่างเร็วนะ
คันยะ+คลายกระจกแล้วพุ่งไปยังเนโกะ เอาเจ้าคนที่ข้าจะจับเอาไปขึ้นค่าหัวแหละกาน เพราะในหนึ่งกิโลคงไม่มีสิ่งมีชิวิตที่รอดจากเจ้ากลายร่างแล้วละ
เนโกะ เอามาเร็ว
คันยะ +สะท้อนกลับ ร่างคนพุ่งออกจากกระจก ดิ้นอยู่ด้านหน้า
เนโกะ+ขวาหัดเทพ ซ้ายหัดอสูร
ขวาหัดเทพ ซ้าพหัดอสูร เป็นเปรมเฉพาะสายเลือด ใช้มือขวาวางยังร่างที่เจ็บ ซ้ายวางร่างถ่าย ความเจ็บป่วยจะไปยังร่างทางซ้าย ใช้ในการรักษาได้จากการต่ดสู้เท่านั้น หากมีเปรมมากมากจะชุบชีพคนตายได้แต่ต้องไม่ตายเกิน120นาที 
เปรมครอบคลุ่มทั้งสองร่างไว้ ทุกรออย่าใจจดใจจ่อ และแล้วมือคลายเปรม หยินก็ลุกขึ้น แต่เนโกะล้มลง แทนหยินรับตัวไว้ เค้าเป็นอะไรคันยะ

คันยะ เจ้าบ้านี้มันกลายร่างสะกดสี่เทพเจ้า