สมาคมนักฆ่า1

ลำดับตอนที่ #4 : ฝึกโหด

   เวลาผ่านไป3วันฮากะก็ฟื้นขึ้นเห็นลอยส์นอนเฝ้าไข้อยู่ข้างๆ
ฮากะ*ตื่นได้แล้วไอ้ขี้เซา
ลอยส์*อีกเดี๋ยวหนึ่งนะ
 พยาบาลได้เดินเข้าพร้อมกับพูดว่า
พยาบาล*ฟื้นแล้วก็เริ่มบทเรียนกันได้เลย
  สองคนหันหน้าชนกันอย่างงงแต่ไม่ทันจะพูดอะไรก็มีเสียงจากพวกท่านจะต้องไปสมาคมให้ได้โดยผ่านด้านฝึกต่างๆเป็นเวลานานนี  อ้อลืมไปที่นี้คือเมืองเฮโฮจะถึงสมาคมก็ไกลอยู่คงหลายเดือนและ ด้านแรกคือข้าเอง พอพูดจบเข็มและมีดก็กระเด็นมาทางหนุ่มทั้ง2 ทั้ง2กระโดดหลบแต่เธอก็กระโดดตาม 
  หมัดคชสารเปรมที่ห่อหุ้มมือกระแทกลงพื้นตึกทั้งตึกสั่นและทรุดตัวลง
พยาบาล* พวกเธอจงรวมสมาธิไว้ที่ท้องและกระจายมันอกกมา
  พยาบาลถึงกับสะดุ้งเมื่อเห็นเปรมอันอันทรงพลังฮากะเปรมออกมาห่อรอบมือเป็นรูปมืออสูร ลอยส์เปรมรวมกันกลายเป็นหอกที่ดูคมกริบและสว่างราวกับเดือน 
พยาบาล*นี้คือเปรมของเธอจงตั้งชื่อและใช้มันเป็นตัวรวมเปรมซะ
ฮากะ*ชื่อของเปรมฉันคือกรอสูร
ลอยส์*ของผมคือหอกตัดเดือน
พยาบาล*พลังคชสาร
 พยาบาลต่อยทางฮากะ ฮากะเอาแขนอสูรรับเข้าก็กระเด็นไป หอกตัดเดือนพุ่งมาเธอหลบอย่างรวดพร้อมกับปล่อยเปรมออกจากฝ่ามือพุ่งใส่ลอยส์อยางแรงจนกระเด็นและขาก็เตะใส่ฮากะกระเด็นเช่นกัน
พยาบาล*เปรมนะสามารถพัฒนาขึ้นได้เป็นไม้ตายอีกหลายขั้นนักเจ้าหนู ฉันจะแสดงไม้ตาย พลังทลายปฐพี
    แผ่นดินตรงนั้นทรุดลงกลายเป็นหลุมใหญ่แต่ไม่เห็น2คนนั้นอยู่บริเวณนั้น ถ้าโดยต่อยเมื่อกี้ตายแน่เสียงฮากะตะโกน
ฮากะ*กรอสูร
ลอยส์*หอกตัดเดือน
  พยาบาล*เกราะดิน
เกราะของเธอแตกออกพร้อมกับเสียงหัวเราะของหล่อน
พยาบาล*พวกท่านสอบผ่านแล้วจงไปจากที่นี้ทางป่านะจะ บาย
  ร่างของเธอหายไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงสุดท้ายว่า เข็มเบิกพสุธา และธรณีคืนถิ่น
   ดินมากมายพุ่งขึ้นจากรอบบริเวณทั้ง2คนหลบ และเมื่อฝุ่นหายพวกเข้าก็ตกใจเมื่อไม่มีอะไรเหลืออยู่ทั้งซากตึก และรองรอยการต่อสู้
ฮากะ*หากยายนี้เอาจิงเราไม่เหลือแน่
ลอยส์*จริงหรออากะ
ฮากะ*เเก่ไม่แหกตาดูละ สมาคมไม่น่ารับแก่เลย
  ขณะที่ทั้ง2คนกำลังทะเลอะกันอยูนั้นก็มีเหงามืดมาจากด้านหลังของทั้ง2 พร้อมกับเสียงหวีดร้องอันโหยหวน
    ********กำลังหนุกเลยง่วงและเด๋วพิมต่อ นึกไม่ออกแล้ว*********
                                                                                                    KU66