คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ที่นี่...ไม่ใช่ที่สำหรับเธอ
2 ที่นี่...ไม่ใช่ที่สำหรับเธอ
1 2 3 4 ~ 1 2 3 4 ~ เปลี่ยน 1 2 3 4 ~
= =' เงอะ!!นี่ฉันจะต้องมาออกกำลังกายเพื่อลดความอ้วนจริงๆหรือนี่ สายป่านพาแฟนของเธอมาแอโรบิคเป็นเพื่อนเท่านั้นยังไม่พอ ยังอุสาลากฉันให้มาเป็นเพื่อนมันอีก
"ป่าน ฉันเหนื่อยอะ"
"ที่รักขา อดทนอีกนิดนะเดี๋ยวก็เสร็จ^O^"
"จร้า~ ตะเอ๊งอย่าหักโหมนะ"
"ป่าน ฉันพักก่อนนะ= =;"
ฉันตะโกนแล้ว แต่ก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ที่รัก ต้องทำอย่างนี้ต่างหากละ"
"จร้า~ ผมผิดเอง"
เสียงของฉันโดนกลบเกลื่อนหมด เพราะ ความรักอันหวานเลี่ยนปานน้ำผึ้งเดือน 5 ของสายป่านและฮอลล์แฟนหนุ่มของเธอ อยากฆ่ายัยป่านทิ้งหนัก ลากฉันมาทำไมนิ ฉันจึงเดินโต๋เต๋ไปทางสนามบาสเพราะไม่รู้จะไปไหนดี- -* ออกกำลังกายมันเหนื่อยอะ อยู่เฉยๆดีกว่าเยอะ
"เฮ้ย!!ซ้อมกันดีๆหน่อยดิ"
"ครับ กัปตัน"
"O[]O"
"อ้าว!!มีนาใช่ป่ะ"
ถ้าฉันบอกว่าคนที่โหดๆเมื่อตะกี้นี่ คือคนๆเดียวกะที่เรียกฉันละจะเชื่อไหม และเขาคนนั้นก็คือ นายเซฟจอมจ้ำม้ำ ที่ได้รู้จักกันในวันนั้น นายนั่นเป็นกัปตันทีมบาสด้วยหรอ=[]= ในเมื่อมีเซฟอยู่ก็อาจจะมีไบร์ท กับบอสอยู่ก็ได้
"ไบร์ท บอส นี่มีนานะ"
"^-^เรารู้จักละ"
"รู้จักกันตอนไหนวะ"
เซฟถามด้วยความสงสัย
"ตอนที่แกรู้จักมีนไง- -^^^"
ตอนแรกเป็นเสียงไบร์ทก่อน แล้วเสียงบอสก็ตามมา แล้วก็มีอีกเสียงหนึ่งเข้ามาแทรกขณะที่กำลังคุยกัน พวกนี้ไม่มีมารยาทซะเลย เห็นไหมว่าคนเขากำลังคุยกันอยู่อะ -*-
"เฮ้ย!ไอ้เซฟมาแข่งกัน"
"โอ๊ะโอ!มีคนมาท้าแข่งซะแร้น~^.^"
ทันทีที่หันไปสบตากับคนที่เข้าพูดแทรก ฉันถึงกลับตะลึงไปหนึ่งวิ เพราะคนที่เข้ามาท้าเซฟนั่นคือ ปอร์เช่ สุดที่รักข้างเดียวของนางสาวมีนา
"กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!"
พวกเขามาแข่งอะไรกันตอนนี้ ฉันจะเชียร์ใครดีระหว่างพวกของปอร์เช่กะพวกของเซฟ>.<
ฮั่นแน่!!สงสัยกันซินะว่า'ทำไมฉันหายความจะเสื่อม'^^ เพราะ ฉันได้ยาดีมาจากเสด็จแม่ แม่ของฉันห่วงฉันมากจนท่านเผลอเอาตะหลิวมาฟาดหัวฉันT^T ฉันจึงต้องเข้าโรงพยาบาลอีกรอบพร้อมกับได้ความทรงจำกลับคืนมา
ตอนนี้ฉันไม่รู้จะเชียร์ใครดี >//< คนนึงก็เพื่อน คนนึงก็คนที่เรารัก(ข้างเดียว) แต่แล้วทีมของเซฟก็ขึ้นนำ ฉันเชียร์ทีมของเซฟดีกว่า^^//
"เซฟสู้ๆ"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!"
ฉันตะโกนออกไปอย่างสุดเสียง แต่เสียงกรี๊ดพวกนี้ดังกว่าเสียงฉันอีกT^T ไม่นานนักก็หมดเวลาการแข่งขัน ผลที่ได้ก็คือ ทีมของเซฟชนะ(ไม่เสียงแรงที่เชียร์^^)72 - 69 เฉียดกันอย่างเห็นได้ชัด ฉันเห็นปอร์เช่ทำหน้าเหมือนอยากจะฆ่าเพื่อนร่วมทีมมากๆ แต่แล้วก็ยอมเดินออกจากโรงยิมไปแต่โดยดี
"ฮ่าๆเหนื่อยชะมัด^-^"
เซฟพูดกับไบร์ทด้วยสีหน้าดีใจสุด อะไรจะดีใจขนาดนั้น - -*
"อื้ม- -^"
"แกเป็นอะไรว่ะ ปกติไม่ใช่อย่างนี้นิ -*-"
เซฟถามด้วยความเป็นห่วง แต่ไบร์ทไม่ตอบอะไรเดินไปหาบอสไปหน้าตาเฉย เพราะอย่างนั้นเซฟจึงเดินมาทางฉัน อ๊าก!!ฉันอยากให้ไบร์ทเดินมาหาฉันแทนเซฟนะT^T
"ผมเท่ไหมครับ^^" เซฟทำเสียงกรุ้มกริ่ม
"ก็เท่ดีนะ - -*"
"ฮ่าๆๆ แต่ผมว่าไอ้ไบร์ทมันเท่กว่าอีกนะ^O^" ก็รู้อยู่แล้วนิ-O- จะมาถามฉันทำไม
ความจริงแล้วฉันอยากจะตามปอร์เช่ไปนะ แต่กลัวว่าเขาจะรำคาญฉัน ตอนนี้ฉันจึงได้แต่เดินเล่นในโรงยิมพลางมองไบร์ทไปด้วย...
ตอนนี้มีสาวๆไปรุมที่นายนั่นเยอะเลย นายไบร์ทเสห์น่แรงชะมัด >.< ฉันจึงเดินเข้าไปใกล้ๆไบร์ทเพราะอยากรู้ว่า สาวๆพวกนี้คุยอะไรกับไบร์ท
"คือว่า...เพื่อนของฉันชอบนายอยู่อะ" เสียงหนึ่งในบรรดาสาวๆพวกนั้นพูดขึ้น
"ใครหรอครับ^^"
"บอกไม่ได้หรอก แต่ช่วยรับจดหมายนี่ไปได้ไหม >///<"
แล้วเธอคนนั่นก็ยื่นจดหมายสีชมพู กุ๊กกิ๊กน่ารักให้นายไบร์ท อ๊าก!!อิจฉาจัง นายนั่นมีคนชอบด้วย
"ไม่ได้หรอกครับ ผมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ^-^"
"O_O ใครค่า"
เธอคนที่ยื่นจดหมายให้ ทำตาโตใส่ไบร์ทแล้วถามไปอย่างตกใจ เสียงซุบซิบเริ่มดังขึ้นจากพวกสาวๆที่มาเป็นเพื่อนเธอคนนั่น(ไม่รู้ชื่ออะ -*- )
"บอกไม่ได้หรอก ^^"
นายนั่นเริ่มย้อนประโยคที่เธอคนนั่นพูดไว้
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!"
เสียงสูงกว่าร้องโอเปร่าดังขึ้นเข้ามากระทบในโสตประสาทหูของฉัน ทำให้ฉันทนไม่ได้เดินออกมาจากตรงนั่น แต่ก็มีเสียงมาขัดจังหวะตอนที่ฉันกำลังโกย
"อ่านไหม"
ขณะที่เธอคนนั้นเดินจากไป ไบร์ทก็อ่านจดหมานนั้นแล้วหัวเราะหึๆพร้อมยื่นให้ฉันอ่าน แต่ฉันมีมารยาทพอที่จะไม่อ่าน แต่ก็อยากรู้>.< ใครบอกรักนายอะ ฉันหึงนะ~ -////-
"ได้ข่าวเธอจะลดน้ำหนักนิ"
"อ่าฮะ ข่าวไวจริงๆ -O-"
"ฉันช่วยเธอเอาไหม^-^"
O-Oอะไรนะ ไบร์ทจะช่วยฉันงั้นหรอแล้วฉันจะโดนตบไหมนิ ฉันไม่พูดอะไรดีกว่าแต่แล้วไบร์ทก็บอกว่ารู้จัก'ที่ดีๆที่นึงอยากให้ลองไปดู' เพราะเป็นเช่นนี้ ตอนนี้ฉันกำลังเดินตามเขาไปที่แห่งนั้น มันก็คือ
'ฟิตเนส!! สถานที่คุณสามารถได้รูปร่างดั่งปรารถนา'
ฉันยืนมองป้ายที่โปรโมตฟิตเนสแห่งนี้น่าดู ฉันคิดว่าถ้าเกิดฉันอยากอ้วนกว่านี้ละทมันจะทำให้ฉันได้ไหมนิ-O-
"เข้าไปดิ เหม่ออะไรอยู่ได้"
"ถ้าบอกว่าไม่เข้าละ - -^"
"ฉันก็จะอุ้มเธอเข้าไปไง ^^"
ไบร์ทพูดอย่างเดียวไม่พอ เขาทำท่าจะเข้ามาอุ้มฉันด้วย ฉันอยากรู้นักว่าถ้าเขามาอุ้มฉันจริงๆจะอุ้มไหวไหม- -^^
"ยินดีต้อนรับค่ะ เป็นสมาชิกยังค่ะ ^^" พนักงานสาวสวยหันมายิ้มให้ไบร์ท นิยายเรื่องนี้เคยเห็นฉันมีตัวตนบ้างไหมนิ-*-
"มีแล้วครับ"
"เชิญเลยค่ะ^___^" พนักงานสาวนั่นหันมายิ้มให้ไบร์ทกว้างจนฉันอยากยัดทุเรียนใส่ปากเธอ- -^^^
"ลองเล่นเครื่องนี้ดูนะ เครื่องนี้ด้วย!! อะ!!เครื่องนี้ดีกว่า"
ในขณะที่ไบร์ทพยายามหาเครื่องเล่นที่เหมาะสำหรับฉันอยู่นั่นก็มีคนๆนึงเข้ามา ทุกคนที่นี่ต่างให้ความเคารพเขา ฉันจึงหันไปสบตากับคนที่เดินเข้ามา >///< กรี๊ด!!นั่นมัน ปอร์เช่ นิ เขามาทำอะไรที่นี่
"เธอมาทำอะไรที่นี่ O-O"
"มาออกกำลังกาย"หมอนี่ถามอะไรปัญญาอ่อน มาฟิตเนสให้มาแข่งคัดไทยหรือไง
"ที่นี่...ไม่ใช่ที่สำหรับเธอ"
"ฮะ O[]O"ฉันอ้าปากค้าไปหลายวิด้วยความตกใจ
"เดี๋ยวเธอทำเครื่องเล่นฉันพังหมด -*-"เช่พูดอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
"แล้วฉันจะออกกำลังกายที่ไหนละ"
"นายมีสิทธิ์อะไรที่จะไม่ให้มีนาเล่น"
ไบร์ทออกหน้าช่วยฉันอย่างสุดกำลัง >///< แต่เช่ก็หัวเราะหึๆ แล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์ก่อนพูดว่า
"สิทธิ์ที่ฉันเป็นเจ้าของ"จบข่าว!! นายนี่เป็นเจ้าของฟิตเนสงั้นหรอ แล้วฉันจะไปออกกำลังกายที่ไหนนิT^T
"แล้วมีนาจะออกกำลังกายที่ไหน"ไบร์ทยังคงช่วยฉันต่อไป
"โรงเรียนก็มี ไปวิ่งรอบสนามดิ ^^"
เช่ตอบด้วยสีหน้าที่ยียวนกวนประสาทฉันกับไบร์ท
"ฮ่าๆๆ ฉันไล่แล้ว ไปดิ"
ไบร์ทจึงลากฉันให้ออกไปพร้อมกับเขา เพราะ ไม่อยากให้คนตรงหน้าดูถูก คนอย่างฉันไม่ต้องมีฟิตเนสก็ลดน้ำหนักได้ ชิ!!ไม่ง้อหรอก ฟิตเนสไม่สำคัญเท่ากับใจเรา แจ่ใจของฉันมันอยู่กับเช่นิT^T อยากเล่นฟิตเนสแล้วอะ
"ไม่เป็นไรใช่ไหม^^"
ไบร์ทถามพลางใช้มือเสยผม O-Oเขาดูดีชะมัดยาก
"ฉันมีแผนสำรองไว้ให้เธอ^-^"
"หวังว่าคงไม่ใช่ให้ฉันวิ่งตากแดดจนตัวดำหรอกนะ"
ฉันประชดเขาเพราะกลัวว่าจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ TOTแต่แล้วพระเจ้าก็ไม่เข้าข้างฉัน เพราะนายนั่นพูดว่า
"เธอจะต้องลดปริมาณอาหาร พร้อมกับวิ่งตอนเย็นทุกวัน"
อ๊ากกกก!! นรกชัดๆ ฉันยอมตายดีกว่าT^T
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบตอนนี้แล้ว^^
ขอบคุณนะที่เข้ามาอ่านกัน +ที่มาติชมด้วย
แต่อ่านแล้วช่วยเม้นหน่อยนะT^T
Ps.เม้นน้อยๆของคุณ คือ ความดีใจของเรามากกว่าได้รางวัลลูกโลกทองคำอีก^^
ความคิดเห็น