ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
สิ่งผิดพลาดเพียงสิ่งเดียวคือ การไม่ทำตามที่หัวใจเรียกร้อง
The thing only mistake just one thing is do not follow that the heart calls…
บทนำ
"ขอโทษด้วยนะ...ฉันไม่เคยคิดชอบเธอสักครั้ง"
"..."
ทำไมเรามันถึงแห้วอย่างงี้มาตลอดด้วย นี่ก็คนที่ 8 ในรอบปีแล้วนะ T-T เฮ้อ~ หน้าตาฉันมันแย่ขนาดนั้นเชียวหรอ
ทักทายกันหน่อย ฉันชื่อมีนาค่ะ เป็นเด็ก(ไม่)น้อยวัย 16 ปีที่ยังไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับชาวบ้านเขาเลย พอชอบใคร ก็คิดว่าเขามีใจด้วยก็เลยต้องรับประทานแห้วเป็นอาหารหลักแทนข้าวมาหลายมื้อแล้ว
"อย่าเศร้าไปน่าเพื่อน คนดีๆยังมีอีกเยอะ"
เพื่อนคนนี้ชื่อ พิน เธอจะคอยปลอบฉันเสมอเมื่อเจอกับเหตุการณ์เบื้องต้น
"ไม่ได้เศร้านะ แค่เสียใจ T-T"
"นิ เดี๋ยวแนะนำคนๆนึงให้รู้จักเอาเปล่า"
ส่วนเพื่อนคนนี้ชื่อ สายป่าน เรียกสั้นๆว่า ป่าน นิสัยก็ออกกวนๆอย่างนี้ละ ยัยนี่สถานะภาพ มีหมาหวงก้าง หน้าตาแย่กว่าฉันอีก(มั้ง) ทำไมยัยนี่ถึงมีแฟนนนนน!!
ตอนที่สายป่านพูด มือของสายป่านยังกลุมกับแฟนหนุ่มของเธอ >_< โอ๊ยย ย!! อิจฉาโว้ย ไอเพื่อนบ้า รู้งี้ไม่น่าเป็นแม่สื่อให้เลย เอามาเป็นแฟนเราซะตั้งแต่แรก ก็คงจะไม่แห้วอย่างนี้ หุหุ(แอบชั่วร้าย ^-^)
"ลองดิ ไอมีนจะได้เลิกเศร้า"
พินบอกสายป่านแล้วดึงมือฉันให้ตามสายป่านไป ไม่มีใครถามเลยว่า 'อยากรู้จักไหม' -*- เอาเป็นว่าเป็นไงเป็นกัน แล้วคนที่สายป่านอยากให้รู้จักเป็นยังไงกันหว่า จะหล่อไม่นิ ถ้าไม่หล่อก็ขอให้รวย ถ้าไม่รวยก็ขอให้มี....O_O (กรุณาอย่าคิดลึก เพราะคนแต่งคิดลึกกว่า^^)
จริงๆแล้วไม่ใช่ฉันเจ้าชู้นะ ฉันมีคนที่ชอบมากๆอยู่คนนึงชื่อ ปอร์เช่ แต่ก็แอบกิ๊กกับคนนู้น คนนี่ไปทั่วโดยที่เจ้าตัวเขาไม่เต็มใจเลย=_= ฉันแอบหวังเล็กๆให้เช่หันมาสนใจบ้าง แต่เช่บอกว่า มีคนที่ชอบอยู่แล้ว ซึ่งไม่ใช่ฉันอย่างแน่นอน~
ณ ห้องเรียนชั้นม.4/b
"เซฟ มานี่หน่อยดิ"
"ครับ มีอะไรหรอ"
"นี่มีน เพื่อนเรานะ"
"ผมชื่อ เซฟ คร้าบ ยินดีที่ได้รู้จัก^^"
คนนี่อะหรอที่สายป่ายอยากให้รู้จัก อ้วนชะมัดเลย เราว่าอ้วนแล้วนะ คนชื่อเซฟนี่อ้วนกว่าเยอะ (- -* เห็นเซฟแล้วมีกำลังใจในการดำรงชีวิต
"มีนค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก- -^^"
แล้วความเงียบก็เข้ามาครอบงำ ฉันจึงมองรอบรอบๆห้องเผื่อจะพบคนหล่อๆไว้ให้สอยบ้าง และแล้วก็พบคน 2 คนซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนของเซฟ O_Oหล่อซะด้วย แต่อีกคนหน้าโหดๆยังไงไม่รู้
"ไบร์ท บอส กลับกันเถอะ"
"กลับด้วยกันเปล่า สายป่าน"
สุดหล่อพูดกับสายป่าน แล้วฉันละ
"เออ...เธอจะกลับกะเราไหม"
หน้าโหดพูด พร้อมกับทำหน้าไม่สบอารมณ์นัก
"ไม่อะ เดี๋ยวกลับกะเพื่อน"
"ไปกันเถอะ"เซฟพูดแล้วเดินออกไปพร้อมกับสุดหล่อ และหน้าโหด
"แล้วแกจะเอายังไงต่อไป"
"ไม่รู้ซิ"
"งั้นฉันกลับก่อนนะ ระวังตัวด้วยละ"
"จร้า เช่นกันนะ^^"
ตอนนี้เย็นมากละ ท้องฟ้าตอนนี้เป็นสีส้มอมม่วง โรแมนติกมาก อยากให้ปอร์เช่มาอยู่ข้างกายจัง แต่มันคงเป็นได้แค่ฝันตอนเย็น
"โอ๊ย ย!! เดินระวังหน่อยดิ”
"ค่ะ ไม่เป็นไรใช่ไหม"
"ครับ เธอละO_o"
"O_O....."
"เจอเธอตอนเย็น นี่ซวยชะมัด"
"......"
"กลับบ้านยังไงละ"
"มีปากพูดไหมครับนิ"
"มี แต่ไม่รู้จะพูดอะไร"
"ฉันถามแล้วทำไมไม่พูด- -*"
"ก็นายบอกว่า อยู่ที่โรงเรียนเราไม่รู้จักกัน"
"เออเนอะ ฉันผิดเอง"
แต่แล้วก็มีนางมารร้ายมาขัดบทสนทนาระหว่างฉันกะปอร์เช่ ชิชะ!!ไม่รู้ซะแล้วฉันเป็นใคร ฉันเป็นนางสาวไทยรุ่นโกยเถอะโยม พอลล่าเห็นยังวิ่งหนีเลย
"พี่ปอร์เช่ขา~"
"........"
"จะกลับยังค่ะ"
"ครับ พี่จะรีบกลับไปอัพเวล^^"
”อัพเวลหรือโทรหาพี่มิถุนาค่ะ"
”ทั้งสองอย่างเลยคับ^-^"
"กรี๊ดดด ด!!โดนัทรับไม่ได้ค่ะ"
“เรื่องของโดนัทคับ^^“
55+ สะใจวะ แต่ก็สะใจได้ไม่นาน เพราะฉันสะดุดฝุ่นกลิ้งตกลงไปนอนอยู่บนถนน ซวยเท่านั้นยังไม่พอ ยังมีซวยเด้งสองอีกเพราะมีรถเบนซ์ (หรูซะด้วย>.<) พุ่งมาด้วยความเร็วสูง กรี๊ดด ฉันจะตายไหมนิ ยังไม่มีแฟนเลย>-<
เฮ้ย!!!"
ฉันได้ยินเสียงปอร์เช่เป็นเสียงสุดท้าย ก่อนที่จะหมดสติไป จบไปสวยเลยอะ-*-
เอี๊ยดดด ด ดดดดด!!!!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นางเอกจะตายไหมนิT-T
แต่งใหม่รอบ2 แล้ว
อิอิ อ่านเสร็จแล้ว
หนุกไม่หนุกก็ช่วยเม้นๆให้บ้างนะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น