ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    NOONA ( SNSD INFINITE )

    ลำดับตอนที่ #4 : ( c h a p t e r 1 )

    • อัปเดตล่าสุด 18 เม.ย. 55


     





     c h a p t e r 1

     







     

     

                “ไปเป็นนูน่า?” ฉันร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ เพราะอยู่ๆรุ่นพี่ Epik High ก็ติดต่อมาพร้อมกับยื่นข้อเสนอแปลกๆอย่างการไปเป็นนูน่าให้อินฟินิท!

     

     

     


                มันไม่ตลกเลยนะคะรุ่นพี่ = ____________ = !

     

     

     


                “ชิคค่าอา .. ไม่มีใครที่เราคิดว่าเหมาะสมไปมากกว่าเธอแล้วนะ เธอคือนูน่าที่เด็กนุ่มทั่วประเทศใฝ่ฝันถึง!!!” ทาโบลโอป้าอ้าแขนออกกว้างเพื่อทำท่าประกอบ ก่อนจะหันมาทำตาวิ้งๆ(?)ใส่ฉันที่กำลังนั่งตีหน้ามึนอยู่!

     

     

                “แค่สามเดือนเท่านั้นแหละชิคค่าอา .. คือมันเป็นเรียลลิตี้น่ะ เธอแค่ไปดูแลพวกเขา ง่ายๆแค่นั้นเอง!” ถึงโอป้าจะบอกว่าง่ายๆ แต่สำหรับฉันนั่นมันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างใหญ่เลยล่ะ! เด็กผู้ชายตั้งเจ็ดคนเชียวนะ แถมยังเป็นเรียลลิตี้อีกต่างหาก

     

     

                ที่สำคัญ .. สามเดือน!

     

     

                “โอป้าคะ .. ฉันคงต้องปฏิเสธ..” ไม่ทันที่จะพูดจบประโยคดี ฉันก็ต้องชะงักเพราะทาโบลโอป้าหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งขึ้นมาให้ฉันอ่าน

     

     

                “หนังสืออนุญาต?”

     

     

                “ใช่แล้วชิคค่าน้องรัก! ก่อนจะมาหาเธอโอป้าได้เข้าไปอนุญาตคุณอี ซูมานโดยตรงแล้ว! แถมแทยอนยังบอกว่าโซนยอชิแดมีแผนจะคัมแบ็คในอีกสามเดือนข้างหน้า ซึ่งนั่นก็ไม่เป็นปัญหาเพราะเธอแค่เปลี่ยนที่นอนก็เท่านั้น”

     

     

                “แต่ .. ” ฉันตั้งท่าจะแย้งขึ้นอีกครั้ง ไม่รู้แหละถ้าเลี่ยงได้ฉันก็จะเลี่ยง เรื่องอะไรฉันจะต้องไปถ่ายเรียลลิตี้เลี้ยงเด็กแคระเจ็ดคนด้วยมิทราบ!

     

     

                “ไม่มีแต่จ้ะสาวน้อย สรุปว่าเธอรับทำงานนี้ก็แล้วกันนะ:) พรุ่งนี้เจอกันเจ็ดโมงเช้าที่หน้าหอของเธอนะ อันยองงง” ว่าเสร็จทาโบลโอป้าก็ลุกขึ้นจากโซฟาเดี่ยวที่นั่งอยู่ ก่อนจะเก็บเอกสารที่เอาออกมาเข้ากระเป๋าแล้วโบกมือด้วยท่าทางที่แสนสุขใจออกไป โดยไม่สนใจฉันที่นั่งอ้าปากค้างอยู่สักนิด

     

     

                สรุปว่ายังไงก็จะให้ฉันไปอยู่แล้วสินะ!!

     

                .

     

                .

     

                .

     

                ทำไมต้องเป็นฉันด้วยยยยยยยย

     

     

     

     
































      

     

                “คิมแทยอนนนนนนนน” เสียงแหลมๆของเมนวอยซ์แห่งโซนยอชิแดดังขึ้นตั้งแต่หน้าหอพัก ทำเอาคนที่โดนเรียกชื่อที่กำลังทำธุระอยู่ในห้องน้ำสะดุ้งโหยงสุดตัว

     

     

                ชิบ – หาย – แล้ว

     


     

                ฟังดูแล้วไม่ต้องสืบเลยว่าตอนนี้เจสสิก้าอยู่ในอารมณ์ไหนและเพราะอะไร แทยอนมองซ้ายมองขวาเพื่อหาทางรอด แน่นอนว่าพบแต่กล่องทิชชู่ที่วางอยู่ข้างๆตัวเท่านั้น เหงื่อเริ่มซึมออกมาตามรูขุมขน ความกล้าที่เคยสะสมมาตลอดชีวิตเริ่มหดตัวและกระจายหนีหายไปหมด

     

     

                “แทยอน ออกมาเดี๋ยวนี้นะ” ไม่ทันที่แทยอนจะทำอะไรได้มากนักเสียงแหลมๆนั่นก็ดังเข้าใกล้กับสถานที่ที่เธออยู่ขึ้นเรื่อยๆ บรรยากาศในห้องน้ำตอนนี้เต็มไปด้วยความกดดัน ก่อนที่แทยอนจะหวีดร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อมีเสียงเคาะที่ประตูห้องน้ำ!

     

     

                “แก อยู่ในนี้ใช่มั้ยฮะ! ออกมาเดี๋ยวนี้นะโว้ย! แกไปรับปากอะไรกับทาโบลโอป้ามิทราบ!!” เสียงของเจสสิก้าระบายความหงุดหงิดออกมาเต็มที่ แทยอนที่อยุ่ในห้องน้ำได้แต่ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

     

     


                ออกไปให้เจสสิก้างับหัวรึไงเล่า!

     

     


                ลีดเดอร์ตัวเล็กตั้งสติเล็กน้อย ก่อนจะตอบเจสสิก้าไปอย่างใจกล้า

     

     

                “แกต้องขอบใจฉันนะเว้ย! ฉันอุตส่าห์หางานให้แกทำ เลิกนอนอืดอยู่ที่หอแล้วออกไปทำงานเหมือนเม็มเบอร์คนอื่นเหอะน่า!

     

     

                แน่นอนว่านั่นเป็นการราดน้ำมันใส่กองไฟ

     

     

                “ไอ้เตี้ยยยยยยยยย สิ่งที่ฉันต้องการคือการนอนโว้ยยยยย” เจสสิก้ากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะทุบประตูห้องน้ำอย่างอาฆาตแค้น

     

     

                “ถ้าแกออกมาเมื่อไหร่เตรียมตัวตายยยยยย”

     

     

                นั่นแหละ ..

     

     




                แน่นอนว่าแทยอนไม่รอด #









                กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง










             
      โชคดีนะหมาแท :P

     

     

     





























     







     

     @ วันต่อมา ;

     

                ภายในหอพักที่อยู่ในย่านตัวเมืองของโซล เด็กหนุ่มเจ็ดคนกำลังหัวเราะกันอย่างสนุกสนานโดยไม่รับรู้ถึงชะตากรรมอันแสนโหดร้ายที่กำลังจะมาถึง! ทุกคนต่างกำลังจินตนาการไปต่างๆนาๆถึงพี่สาวที่กำลังจะมาอยู่กับพวกเขาในอีกไม่ช้านี้

     

     

                จะสวยมั้ยนะ? .. ต้องสวยสิไม่งั้นรายการไม่ติดต่อไปหรอก!!

     

     

                จะใจดีมั้ยนะ? .. อาจจะใจดีเหมือนในหนังก็ได้ โอ้ยแคระปลื้ม = ., =+

     

     

                จะหุ่นเอ็กซ์รึเปล่า? .. โอ้ยจะเหลือเหรอ(?)

               

    .

                .

                .

     

                เฮ้ยยยย! ใครพาแคระนอกเรื่องกัน T_______T;

     

     

                เด็กหนุ่มเจ็ดคนต่างก็แลกเปลี่ยนความคิดเห็นที่มีกันอย่างสนุกปาก โดยที่มีกล้องของรายการจับภาพของพวกเขาเอาไว้ทุกช็อต แน่นอนว่าอิพวกแคระนั่นไม่รู้หรอกว่ามีกล้องจับอยู่น่ะ! หึหึ

     

     

                ครั้งหนึ่งพวกเขาเคยมีน้องสาวร่วมกันแล้ว ยู จิเอ .. แต่ครั้งนี้พวกเขาจะมีพี่สาวร่วมกัน! จริงอยู่ที่เม็มเบอร์บางคนนั้นมีพี่สาวเป็นตัวเป็นตนอยู่ที่บ้านอยู่แล้ว แต่นูน่าที่จะมานี้เป็นใครก็ไม่รู้ ทั้งลุ้น ทั้งตื่นเต้น ทั้งเสียวววววว(?)

     

     

                “เห็นทาโบลฮยองบอกว่าเป็นไอดอลแหละ” เสียงจาง ดงอูดังขึ้นมาท่ามกลางวงสนทนาที่คึกคัก

     

     

                “อืม .. เห็นว่าเป็นรุ่นพี่เราด้วยนะ!” ซองกยูเสริม

     

     

                “อาจจะเป็นรุ่นพี่ทีอาราก็ได้นะฮะ”  สิ้นเสียงความคิดเห็นของซองจง เสียงเม็มเบอร์ก็ดังระงมไปทั่วหอ ต่างคนต่างแสดงความคิดเห็นของตัวเอง

     

     

                บ้างก็บอกว่า KARA เอย 4Minute เอย Rainbows เอย Wonder Girls เอย

     

     

                โอ้ยยยยย จะเดากันไปทำไมล่ะ!

     

     

                เดี๋ยวก็มาแล้ว :)

     

     

                ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

     

     

                เสียงเคาะประตูหอพักทำให้เสียงของอินฟินิทเงียบลงทันที เม็มเบอร์มองหน้ากันไปมาก่อนที่ซองกยูจะลุกขึ้นเพื่อไปเปิดประตู เม็มเบอร์ทุกคนรีบลุกขึ้นตามซองกยูเพื่อไปดูว่าใครกันนะที่มาเยือนหอของพวกเขาในเวลาสองทุ่ม!

     

     

                นูน่า? ไม่หรอก ทาโบลฮยองบอกว่านูน่าจะมาพรุ่งนี้!

     

     

                ก๊อก ก๊อก ก๊อก

     

     

    เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้งเมื่อไร้การตอบสนองจากสิ่งมีชีวิตแคระ(?)ข้างในห้อง เสียงเคาะประตูครั้งที่สองทำให้ซองกยูรีบสาวเท้าเข้าไปใกล้ประตู ก่อนจะตะโกนออกไปเพื่อให้คนหน้าประตูได้ยิน

     

     

    “ครับๆ มาแล้วครับ”

     

     

    แอ๊ดดดดดดดดดด

     

     

    เสียงเปิดประตูของซองกยูทำเอาเม็มเบอร์ที่ยืมอยู่ข้างหลังลุ้นไปตามๆกัน ก็รู้อยู่หรอกว่านูน่าที่พวกเขารอคอย(?)จะมาในวันพรุ่งนี้ แต่มันอดลุ้นไม่ได้ อดเพ้อไม่ได้!!~

     

     

    “โอ้ย! พวกนายนี่ช้าจริงๆ=________=!

     


     

     

    กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด(?)

     

     

     


     

     


     

     

     

    นี่มันเจสสิก้านูน่านี่หว่า!?






























    ที่จริงอยากจะเขียนให้ยาวกว่านี้สักหน่อยแต่ขี้เกียจ - ,. -
    พัดว่ามันดูไร้แก่นสาร และไม่รู้เรื่องยังไงก็ไม่รู้อ่ะ!
    ยิ่งแต่งยิ่งรู้สึกว่าภาษาพัดกากมากกกกกกก โว๊ะ! อะไรจะขนาดนี้
    คือติชมกันได้นะคะ พัดรอคำติชมเสมออออ
    1 เม้นท์ = 1 ล้านกำลังใจ :)

    © Tenpoints !
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×