คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สภาสวรรค์หรรษา
ฉันลืมตาตื่นขึ้นในเช้าวันแรกของชีวิตบนชายฝั่งเกาะไซปรัส ภายในเปลือกหอยยักษ์ที่หอบฉันออกมาจากฟองคลื่นในทะเลเมอร์ดิเตอเรเนี่ยน และไม่นานหลังจากที่ฉันออกมายืดเส้นยืดสาย ฉันก็ได้รับเชิญให้ไปประชุมกับเหล่าเทพบนโอลิมปัส เพื่อประกาศตนเป็นเทพีแห่งความงามและความรัก
และเรื่องราวทั้งหมดมันก็เริ่มต้นขึ้นที่นี่แหละค่ะ...
“ข้ามหาเทพแห่งสรวงสวรรค์ ผู้ทรงอัสนีบาต ซูสผู้ยิ่งใหญ่ ขอต้อนรับเจ้าเข้าสู่สภาสวรรค์โอลิมปัส และเนื่องจากเจ้าเกิดจากอะฟรอส หรือฟองสมุทร ข้าจะขอมอบนามให้เจ้าว่า อะโฟรไดติ” เทพวัยกลางคนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์พูดกับฉันเมื่อฉันก้าวเท้าเข้าไปในที่ประชุม... ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามหาเทพจอมเจ้าชู้แห่งโอลิมปัสที่มีชื่อเสียงขนาดนกหนูแถวเกาะไซปรัสยังเก็บไปนินทาจะทั้งพุงพลุ้ย แถมยังหนวดเฟิ้มขนาดนี้ ไม่รู้ว่าผู้หญิงหลงอีตานี่เข้าไปได้ยังไงกัน
“ข้าคือเทพีเฮร่า เทพีผู้คุ้มครองการแต่งงานอันศักดิ์สิทธิ์ ราชินีแห่งสรวงสวรรค์ ยินดีต้อนรับนะเทพีแห่งความงามและความรัก” เทพีสาวสวยที่นั่งอยู่ที่บัลลังก์ข้างๆอีตามหาเทพพุงพลุ้ยเอ่ยขึ้นบ้าง พร้อมกับคลี่รอยยิ้มพิมพ์ใจให้ฉัน... นางสวยจังเลย ผิวขาวอย่างกับงาช้าง ตากลมโตของนางก็สุกใสอย่างกับตาวัวแน่ะ ไม่เข้าใจเลยว่ามหาเทพซูสนอกใจนางได้ยังไง ข้าว่าอันที่จริงแล้วนางสวยกว่าฉันอีกนะเนี่ย
ฉันยอบตัวลงคำนับเมื่อเห็นสายตาของเทพองค์อื่นๆเขม่นเตือน
หลังจากนั้นทุกอย่างก็น่าเบื่อจนฉันแทบจะหลับคาที่นั่ง เริ่มจากฉันต้องสาบานตนรับตำแหน่งเทพีแห่งความงามและความรัก จากนั้นเทพโอลิมเปียนแต่ละองค์เริ่มแนะนำตัว
มีเฮเฟตุส เทพแห่งโลหะ ผู้มีรูปลักษณ์น่าเกลียดแต่ท่าทางใจดี อธีน่า เทพแห่งปัญญา สงครามและสันติภาพที่เบ่งซะจนเกราะอีจัสแทบแตก แถมยังเชิดจนคอแทบหลุด เทพโพไซดอน เทพแห่งทะเลเมอร์ดิเตอเรเนี่ยน ที่ดูไม่ค่อยสนใจโลกเท่าไหร่ เทพีดีมิเตอร์ เทพีแห่งธัญญาหาร ที่ดูเป็นมิตรดีแต่ก็แปลกๆ เทพีเฮสเทีย เทพีแห่งเตาไฟที่ดูอบอุ่นแต่ก็แอบไว้ตัว เทพฝาแฝดอพอลโล่กับอาร์ทีมิส สุริยเทพและจันทราเทพีที่ดูไม่ค่อยสนใจใครนอกจากคอยซุบซิบกันอยู่สองคน แล้วก็เทพเฮอร์เมส เทพสื่อสารประจำตัวของมหาเทพที่ชอบบินไปบินทำท่ายียวนกวนประสาท
แล้วทำไมเทพโอลิมเปียนมีแค่ 10 องค์เองล่ะ ตอนแรกฉันนึกว่ามีอยู่ 11 องค์ รวมฉันที่เพิ่งเข้ามาใหม่เป็น 12 ซะอีก
“เอ่อ มหาเทพเพคะ”
“อะไรหรืออะโฟรไดติ” ซูสถามฉันด้วยเสียงเยิ้มๆ แถมยังส่งตาหวานมาให้และส่ายหัวงูน้อยๆไปมาอีกต่างหาก อี๋ แหวะ!
“คือว่า ข้าเข้าใจว่าเทพโอลิมเปียนแต่เดิมมีอยู่ 11 องค์ และข้าจะเป็นเทพองค์ที่ 12 ของสภา แต่ดูเหมือนว่าข้าจะเข้าใจผิด”
เทพทุกองค์มองหน้ากันราวกับว่าคำถามของฉันมันช่างเหลวไหลสิ้นดี แล้วสักพัก อธีน่าก็เป็นผู้ตอบความสงสัยของฉัน
“เจ้าเข้าใจไม่ผิดหรอกเทพีแห่งความไร้สาระ เอ๊ย เทพีแห่งความรัก เทพโอลิมเปียนมีอยู่แล้ว 11 องค์ แต่ที่เจ้าได้พบเพียงแค่ 10 องค์น่ะ เป็นเพราะองค์ที่ 11 กำลังประพฤติตัวไม่สมกับเป็นเทพอยู่น่ะสิ”
ยิ่งฟังคำตอบฉันยิ่งงง
“คืออย่างนี้นะอะโฟรไดติ” เฮเฟตุสพูดขึ้นบ้าง “คือจริงๆแล้วยังมีอาเรส เทพแห่งสงครามอยู่อีกองค์นึงน่ะ แต่ตอนนี้เทพอาเรสติดภารกิจ...”
“กามกิจน่ะสิไม่ว่า” อธีน่าขัดขึ้น ก่อนจะหันไปตวาดเฮเฟตุสที่กลัวนางจนหงอ “ท่านน่ะต้องเลิกโอบอุ้มอาเรสซะทีนะเฮเฟตุส ท่านจะทำให้ไอ้เจ้าเด็กเมื่อวานซืนนั่นเสียนิสัย”
“เจ้าอคติเกินไปแล้วล่ะอธีน่า อาเรสก็ไม่ได้ย่ำแย่อะไรขนาดนั้นซักหน่อย” อาร์ทีมิสละหน้าจากอพอลโล่หันมาร่วมบทสนทนาบ้าง ดูนางไม่ค่อยพอใจอธีน่าเท่าไหร่เลย
อธีน่าส่งเสียง “เฮอะ” ในลำคอ มองดูจันทราเทพีด้วยสีหน้าดูถูกอย่างไม่ปิดบัง
“พวกลูกชังก็ชอบเข้าข้างกันเองอย่างนี้ทุกทีล่ะน่า”
จบคำพูดของอธีน่า ซูสก็ลุกขึ้นด้วยความโกรธทันที
“อธีน่า! เจ้าพูดเกินไปแล้วนะ!”
“ท่านตวาดข้าหรือท่านพ่อ!” ยัยอธีน่าทำหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อ และฉันเองก็คงมีสีหน้าแบบเดียวกันกับนางเมื่อเห็นว่านัยน์ตาสีเทาของนางรื้นน้ำตาเพียงเพราะเสียงตวาดของมหาเทพ
“ใช่! และถ้าเจ้ายังพูดถึงลูกคนอื่นๆของข้าอย่างนี้อีกล่ะก็ข้าจะจับเจ้ากลืนลงท้องตามแม่ของเจ้าแน่ๆ ไม่เชื่อคอยดูสิ!” เสียงของมหาเทพดังมากจนฉันอยากยกมือขึ้นอุดหู ท่าทีดูมีอำนาจสมกับเป็นมหาเทพแห่งโอลิมปัสขึ้นมาในทันที และยิ่งใบหน้าที่แดงก่ำไปด้วยความโกรธนั่นด้วยแล้ว บอกได้เลยว่าหมดทั้งสามโลกก็ไม่มีใครกล้าหือกับมหาเทพองค์นี้หรอก
เทพทุกองค์ในสภาเทพนั่งนิ่งเหมือนถูกสาป ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาซักอย่าง อธีน่ามองหน้าเทพบิดาของนางด้วยความน้อยใจและแว่บหายตัวไปจากสภาเทพในทันที
“ซูส ใจเย็นๆเถอะ อธีน่าคงไม่ได้...” เสียงของเทพีเฮร่า ยอดยาหยีมเหสีเอกของซูสดังขึ้นบ้าง นางเอามือกระตุกปลายไคตันของมหาเทพให้นั่งลง แต่ดูเหมือนนั่นจะทำให้ซูสยิ่งโกรธ
“นังเด็กดื้อนั่นมันว่าลูกชายเจ้านะเฮร่า เลิกทำตัวเหมือนแม่พระที่คอยให้อภัยทุกคนในโลกได้แล้ว! อ้อ ไม่ใช่สิ ให้อภัยทุกคนในโลกยกเว้นข้า” ในตอนท้ายมหาเทพซูสทำเสียงขมขื่นเหมือนน้อยใจมเหสี
“บางทีถ้าท่านไม่ไปยุ่มย่ามกับพวกเทพสาวๆ หรือนางอัปสรจนเกิดพวกเทพเด็กๆมากมายขึ้นมา ข้าก็คงไม่ต้องทำตัวเป็นแม่พระคอยให้อภัยลูกๆของท่านทุกคนอย่างนี้หรอก!”
“ทำไมเจ้าต้องขุด...”
“ก็แล้วทำไมท่านต้องทำตัวแบบนี้...”
ตอนนี้มหาเทพแหละราชินีแห่งสวรรค์กำลังเถียงกันหน้าดำหน้าแดง โดยมีเทพทั้งสภาเป็นสักขีพยาน เทพแต่ละองค์ทำหน้าเบื่อๆเหมือนกับว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเป็นประจำซะจนทุกคนชินแล้ว แต่โอ๊ย! ทำไมต้องมาทะเลาะกันในวันที่ฉันเข้าประชุมในวันแรกด้วยล่ะเนี่ย!
“ข้าไม่ควรตกลงแต่งงานกับท่านเลยซูส ถ้าข้าใจแข็งกว่านี้อีกนิดในวันนั้น ข้าคงไม่ต้องมาอดทนกับท่านเหมือนในวันนี้หรอก” เสียงเทพีเฮร่าตะโกนใส่หน้ามหาเทพซูส... โอเค ฉันรู้แล้วล่ะว่าทำไมซูสถึงต้องนอกใจนาง
“อดทน? เจ้าน่ะหรืออดทนเฮร่า? จริงๆข้าเป็นคนที่จะต้องพูดคำนั้นมากกว่านะ เพราะเทพีอย่างเจ้าน่ะ ถ้าไม่ใช่ข้าก็คงไม่มีใครตาบอดไปหลงรักหรอก!”
“อ๋อ งั้นหรือ แล้วอย่างท่านน่ะคิดว่ามีใครอยากแต่งงานด้วยอย่างนั้นหรอ!”
“ก็ยังเยอะกว่าเจ้าก็แล้วกันล่ะน่า!”
“ถ้าท่านคิดวอย่างนั้นล่ะก็ ไปหาราชินีองค์ใหม่เลยสิ เอาเลย!” หลังจากที่ทะเลาะกันไปซักพัก เทพีเฮร่าก็ลุกขึ้นจากบัลลังก์บ้าง และชี้นิ้วท้าทายมหาเทพ “เอาสิ เอาเลย!”
“ถ้าข้าทำจริงๆเจ้าอย่ามาโวยวายแล้วกัน” มหาเทพซูสโต้กลับ
“ไม่แม้แต่เสียงกระซิบเลยล่ะ” เทพีเฮร่าเชิดหน้าท้ากลับ
ฉันนั่งมองฉากทะเลาะกันของทั้งคู่เหมือนดูหนังตบจูบของอาเปี๊ยก พิศาลยังไงอย่างนั้นเลย เชื่อเถอะถ้าเกิดซูสทำอย่างที่พูดขึ้นมาจริงๆเทพีเฮร่าไม่แค่กระซิบหรอก แต่ส่งเสียง 500 เดซิเบล ถล่มสวรรค์ชัวร์ๆ
“เจ้าแน่ใจนะเฮร่า” เสียงมหาเทพอ่อยลงนิดๆ... นี่ล่ะหนา สุดท้ายก็ “เกลียมัว”
“แน่!”
“งั้นข้าเลือกจริงๆนะ”
“เอาเลย”
“ไม่ได้ล้อเล่นนะ”
ดูเหมือนเทพีเฮร่าจะรำคาญสวามี มากกว่าเห็นใจท่าทางเหมือนลูกหมาถูกตัดหางแล้วเอาไปปล่อยวัด นางผายมือไปทางสภา “ชอบใครเลือกเอาเลยซูส อย่ามาท่ามาก!”
“ถ้าอย่างนั้น ข้าขอเลือกอะโฟรไดติ เทพีแห่งความรัก!” สิ้นเสียงของมหาเทพ ฉันก็มองหาเทพีโชคร้ายนางนั้นทันที ใครหนอที่มหาเทพออกปากเลือกให้มาเป็นศัตรูหัวใจของเทพีเฮร่า แต่เอ๊ะทำไมทุกคนถึงหันมามองหน้าฉันด้วยสายตาแปลกๆกันหมดเลยล่ะ
เอ๊ะ แต่ชื่อมันคุ้นๆนะ เอ่อ... นั่นมันชื่อฉันนี่หว่า
ซวยแล้ว!
“อะโฟรไดติ เจ้าจะยอมเป็นราชินีแห่งสวรรค์แทนเฮร่าได้หรือไม่” มหาเทพเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน และคุกเข่าลง
“อะ เอ่อ... ข้า...” ฉันตอบตะกุกตะกัก... ถ้าบอกว่าฉันไม่ชอบผู้ชายลงพุงฉันจะถูกถีบตกโอลิมปัสเหมือนเฮเฟตุสไหมนะ?
ฉันหันไปมองเทพีเฮร่า ท่าทางเหมือนนางจะช็อกนะที่มหาเทพกล้าทำจริงๆ ดูสิ นางอ้าปากเลย
เอาล่ะ... เพื่อเห็นแก่ชีวิตครอบครัวของเทพีเฮร่า และเห็นแก่ความรังเกียจไขมันส่วนเกินที่พุงของซูส...
“เอ่อ ข้าคงรับรักท่านไม่ได้หรอกมหาเทพซูส คือว่า... ท่านน่ะไม่ใช่เสป็คของข้าหรอก” ฉันตอบด้วยน้ำเสียงที่หวานที่สุด ก่อนจะยืนตัวเกร็ง กลั้นหายใจเพราะกลัวคำตอบนี้จะนำพาเอาบาทาของมหาเทพมาปะทะกับร่างกายอันบอบบาง
คราวนี้กลายเป็นมหาเทพซูสแทนที่อ้าปากค้าง ในขณะที่เทพีเฮร่าเริ่มคลี่ยิ้มอย่างสาสมใจ
“ได้ยินแล้วใช่ไหมล่ะซูส”
“เออ” มหาเทพตอบ แต่ฟังดูเหมือนคำรามมากกว่า และหันไปมองสภาเทพที่เทพแต่ละองค์หันมามองฉันราวกับเป็นวีรสตรี
“พวกเจ้าน่ะ ไม่มีอะไรทำกันหรือยังไง? กลับไปทำงานของพวกเจ้าเซ่! วันนี้เลิกประชุม!” มหาเทพหันมาตวาดใส่ทุกคนในสภา ทุกคนเลยค่อยๆแว่บหายตัวไปทีละคน ฉันเองก็เช่นเดียวกัน ก่อนที่จะแว่บออกมาฉันแอบเห็นเทพีเฮร่าส่งสายตานิยมชมชอบมาให้ฉัน ก่อนจะหันไปตีหน้ายักษ์ใส่สวามีของนางเอง
เฮ้อ... นี่ล่ะหนาชีวิตคู่
แต่ว่านะ ฉันสงสัยจริงๆเลยว่าเทพอาเรสนี่เป็นเทพยังไงกันนะ แค่พูดชื่อเขาถึงได้ทำให้ทุกคนในสภาปั่นป่วนกันไปหมด... เขาเป็นลูกของเทพีเฮร่า อธีน่าไม่ชอบเขา อาร์ทีมิสกับเฮเฟตุสไม่รังเกียจเขา อธีน่าบอกว่าเขาเป็นลูกชัง
เอาเถอะ ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไงก็ตาม ฉันต้องขอบอกเลยว่าชื่อ “เทพแห่งสงคราม” น่ะ เหมาะกับเขาที่สุดเลย ก็ดูสิ แค่ฉันถามถึงเขาขึ้นมาเท่านั้น เล่นเอาเทพเกือบทั้งสภาทะเลาะกันให้วุ่นไปหมด และที่แย่ที่สุดเห็นจะเป็นการที่ซูสกับเฮร่าทะเลาะกันจนดึงฉันเข้าไปเกี่ยวด้วยนั่นล่ะ
ป่านนี้อีตามหาเทพชีกอคงโดนเฮร่าฆาตกรรมด้วยพลังเสียงซุปเปอร์เซอร์ราวไปเรียบร้อยแล้ว และคงจะแค้นฉันน่าดูที่ทำให้เขาเสียหน้าวันนี้... แล้วถ้าเกิดเขาคิดแก้แค้นฉันขึ้นมาฉันจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย??
ไม่รู้ล่ะ ถ้าฉันโดนลงโทษอะไรขึ้นมาล่ะก็อีตาเทพแห่งสงครามนั่นน่ะต้องรับความผิดเรื่องนี้ไปเต็มๆเลย!
ความคิดเห็น