ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ผู้ชายที่เหลืออีก 2 คน0//////0
เฮ้อ อากาศยามเช้านี่เย็นสบายจัง ฉันบิดขี้เกียจแล้วสังเกตได้ว่าเวลาตอนนี้อยู่ที่ 7 โมง ฮา ๆๆๆๆ 7 โมงเอง เรานี่ก็ตื่นเช้าเหมือนกันนะนี่
0000000000000000000000000000000000000000000000
ที่โรงเรียน....
คงยังไม่มีใครมามั้งนี่....โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่เมื่อมีนักเรียนมาเท่าไหร่ก็ยังอยู่รวมกัน ห้องฉันมีประมาณ 50 คนได้มั้งเนี่ย
"นี่เธอ อย่าบังกระดานสิ ถอยๆๆๆๆ"ผู้ชายคนนึง ๐_๐ เท่ระเบิดแต่ดูนิสัยสิ พูดดีดีก็ไท่พูดเชอะ ฉันกางแขนเพื่อไม่ให้เค้าดูกระดานเห็น
"เฮ้ย เธอ บอกให้หลบไง"เอ๊ะ เค้าปาอะไรมาน่ะ อ๊าก ปากกา นิ
ปึก!(มันเสียงนี้รึป่าวนะ)
ก่อนที่ฉันจะหลับตา รู้สึกว่ามันมืดลงนะ เหมือนมีอะไรมาบังเลย พอลืมตามาอีกที อ๊าก มีคนจริงๆด้วย เข้าหันมาขยิบตาให้ฉันแล้วยีงนีบปากกาไว้ที่มืออีก สงสัยจะเป็นคนที่ช่วยฉัน ไม่งั้น ฉันคงไม่รอดแล้ว
"เป็นไรไหม"ผู้ชายอีกคนพูด
"ขอบคุณค่ะ แต่ไม่เป็นไร0////0"ฉันก้มหน้ามองเข่าตัวเอง สุภาพบุรุษจริงๆ
"จะมาบังทำไม อายะ"ผู้ชายที่ปาปากกามาพูดกะคนที่ช่วยฉัน(มั้ง)
"อย่าลังเกคนที่อ่อนเอกว่าสิ เค้าเป็นผู้หญิงนะ"เค้าหันมาที่ฉันอีกที รู้สึกตื่นเต้นยังไงไม่รู้ เค้าเอามือมาลูบหัวฉัน อย่าลืมสิ ฉันไม่ใช่หมานะ แต่แววตาของเค้าทำให้ฉันเกือบใจละลาย
"อายะ ไปเถอะ ได้เวลาไปซ้อมบาสแล้ว"เอ้า ใครมาอีกเนี่ยนี่มันตาหัวสัปปะรดนิ เชคิม
"อืมๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ"
"นี่รู้จักยัยสก๊อตไบรทด้วยหรอ"
*-*ฉันไปชื่อยัยสก๊อตไบร์ทตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
"นี่หรอ อ้อ เมื่อกี้ ยูกิเกือบขว้างปากกาใส่แล้ว"นาย เช คิมเดินเข้ามาหาฉันและทำตาหวานซึ้ง ฉันพยายามก้มหน้าเพราะใจจะละลายอยู่แล้วแต่นายนั่นกับจับคางฉันไว้ ฉันมองไปทางอื่นและรู้สึกว่าหน้ากำลังเดือดเลย (ย่างไก่ได้เลย)0/////////0
"555555555555555555555555555555555+++"นายหัวสัปปะเหร่อหัวเราะ
"นายติ้งต๊อง"ฉันพูดเบาๆ เอ้อ จริงสิ เมื่อกี้นายเช คิม กะคนที่ช่วยฉันคุยไม่เห็นหัวฉันรึไงฮะ
"อะไรนะ "เค้าพูดแต่ฉันเอากระเป๋าเวี่ยงไปโดนหน้าเค้า ย้าย ตายแล้ว เดี๋ยวโดนแฟนคลับ Dark boy ทำสายตาอาฆาตใส่ แต่ฉันทำถ้าไม่สนใจ
"ไปได้แล้ว เช คิม เดี๋ยวฉันไม่รอหรอก"คนนี้ท่าจะเป็นนาย อายะ ในกลุ่ม Dark boy อีกคนมั้ง
"ปะ"
"Dark boy กริ๊ดๆๆๆๆ"ไม่ทันก้าวออกไปหน้าห้องก็มีแฟนคลับมาลุมขอลายเซ็นกันตรึม สงสัยอายะเป็นสมาชิกในกลุ่มอีกคนซะด้วย เหลืออีก 1 คนใครกัน ....
"เธอ"เอ้า ผู้ชายคนที่ปาปากกาใส่ฉันพูดเสียงหนักแน่น
"........."ฉันหันหน้าไปเฉยๆ แต่ไม่ได้พูดอะไร
"ขอโทษทีเมื่อกี้น่ะ ฉันเป็นคนเเบนี้แหละ ในกลุ่ม Dark boy มีฉันคนเดียวที่เย็นชาที่สุด"พูดงี้หมายความว่านายนี่เป็นสมาชิกในกลุ่มอีกคนงั้นหรอ
"......."
000000000000000000000000000000000000000000000000
ตอนเช้าของวันนี้ผ่านไปอย่างเงียบๆ และมาถึงตอนกินข้าว อีกแล้ว
"จุน เอ จุน เอ"โฮะๆ ไม่หันไปก็รู้ว่าเสียงใคร เพี้ยนๆแบบนี้ ยัยอิน จูนี่เอง
"วันนี้ฉันเลี้ยงใช่ไหม"
"ใช่ๆๆๆๆ ไปซื้อข้าวผัดกะเพาหมูให้หน่อย"อ้าวๆ เพื่อนนะ ไม่ใช่คนรับใช้
"เออๆๆๆๆ ได้ๆๆๆ"ฉันพูดพลางถอนหายใจและเดินไปที่ร้านผัดกะเพาหมู คนเยอะจัง คงอีกนานกว่าจะได้กิน ครืด!(ใช่เสียงนี้ไหมนะ)เสียงท้องฉันร้อง โอ๊ยหิวจัง
"นี่"เอ๊ะ มีคนมาจิ่มไหล่ฉัน นี่นายโจ จินิ
"...."
เงียบ
"เอาอะไรล่ะ เดี๋ยวฉันซื้อให้"
จริงรึ
"ขอบใจนะ งั้นฝากซื้อทั้งหมดในกระดาษนี้ละกัน ทั้งหมดเลยนะ ไปที่โต๊ะนั้นน่ะ"ฉันไม่เกรงใจแล้ว ก็หิวจะตาย อีกอย่างหมอนั่นสูงมากๆ เลยซื้อได้อย่างสบายแต่ปัญหาอยู่ที่ว่า แฟนคลับตรึม พากันกอดนายโจจิ ใหญ่เลย ฉันยื่นกระดาษที่มีรายการอยู่ประมาณ 10 รายการที่ฉันจะกินกับอิน จู ฉันชี้ไปที่โต๊ะที่อินจูนั่งอยุ่ ก่อนที่ฉันจะไป ได้ยินนายโจ จิพึมพำว่า "ไม่น่าหวังดีเลยเรา"อิๆๆๆๆๆ
0000000000000000000000000000000000000000000000
หลังพักเที่ยง........
"อิน จู บาย"ฉันโบกมือข้างนึกให้อิน จู มืออีกข้างจับ Handle bar วันนี้ต้องรีบไปทำงานแล้วแต่จะได้เจอนายหัวสัปปะรดอีก เฮ้อ ยังไงก็เถอะ เอี๊ยด ถึงแล้ว ฉันจอดจักรยานไว้ที่ลานข้างต้นไม้ต้นใหญ่ ฉันรีบวิ่งไปขึ้นลิฟ เอ่อ คือ เรื่องเมื่อวานลืมบรรยายไปค่ะว่าต้องขึ้นลิฟด้วย ฉันกดเลข 5 ก็อยู่ชั้น 5 นิคะ ประตูลิฟกำลังจะปิดแต่มีมือใครไม่รุมาคาไว้ ประตูเลยเปิดออกอีกครั้ง
"Hi!"นี่นายหัวสัปปะรดอีกแล้ว ไม่อยากจะเจอเลย เมื่อวานนะ ยังรับหน้าไว้ทัน เกือบหน้าแตกแล้ว วันนี้จะยังไงอีกเนี่ย
"......"ฉันไม่ได้พูดอไร และ ติ๊ง ลิฟเปิดออกและฉันเดินก้าวขาออกไปและเดินหนีหมอนั่นเลี้ยวไปทางซ้ายเพื่อจะไปทำงานล้างจานต่อ@#@
00000000000000000000000000000000000000000000000
ขออภัยโทษที่ไม่ได้อัพนานนะคะ โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ หลังจากที่อ่านแล้ว โพสหรือ โหวตด้วยนะคะ ใครโพสความคิดเห็นที่ 1 นะ จะร๊ากให้เต็มที่เลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น