~หกหนุ่มฮอต ~เกี่ยวหัวใจ~ ยัยสาวสก๊อตไบรท์~

ลำดับตอนที่ #1 : การเริ่มต้น0-0

สวัสดีค่ะ ฉันจุน เอ ตอนนี้การศึกษาอยู่ที่ปี 1 ค่ะแถมฉันยังเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องซะด้วย(ทำใจๆ)เกิดมายังไม่มีใครขอมาเป็นแฟนเลย-*-(ทำใจอีกนิด)เอ้อ ลืมบรรยายไปนะคะ หน้าของฉันเป็นทรงไข่ ผมยาวถึงกลางหลัง(ผมสีดำอ่ะจ้า)ตาเป็นสีเขียว สูงประมาณ 155 ได้มั้ง เอาล่ะค่ะ มาเริ่มกันที่โรงเรียนเลยนะคะ^v^ ...



"จุน เอ จุน เอ!"อินจูเพื่อนซี้ของฉันตะโกนพร้อมกับวิ่งมาแต่ไกล เพื่อนของฉัน รูปทรงของหน้าเป็นวงกลม มันจุก 1 จุกที่หัว ตาเป็นสีเทา ปากอวบอิ่ม แต่จมูกไม่ค่อยโด่ง มีเอกลักษณ์ที่หัวเนี่ยแหละค่ะ ไม่มีใครมัดผมทรงนี้เลย 


"มีอะไร ทำไมทำหน้าตกใจอย่างนั้นล่ะ "


"อิน ไซ แห่กๆ แย่แล้ว"อ้อ อิน ไซ นี่คือน้องชายของอิน จูค่ะ


"ฮะ! อะไรนะ" ฉันตัดสินใจวิ่งลงบันไดตามอิน จูไป


-------------------------------------------------------------------------


"แห่กๆ นี่ไง พวกนี้แหละอยู่ดีๆก็ดึงอิน ไซ ไปแล้วบอกว่าถ้าไม่ให้เงินจะขังอิน ไซ จนกว่าจะให้เงินมันอ่ะ"อิน จูกระซิบฉันพลางชี้ไปที่พวกผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่กำลังจับแขนของอิน ไซไว้0-0ดูแต่งตัวเข้าสิ ยังกะนักเลงเลยอ่า...


"แล้วทำไมไม่ให้เงินเค้าไปล่ะ"ฉันกระซิบตอบ


"ก็ ฉันไม่มีเงินนิ"เอ้า สะงั้น ที่จริงฉันก็ไม่มีเหมือนกันค่ะ*-*ฉันตัดสินใจหลังจากที่นึกได้ว่าตัวเองเคยเรียนเทควันโดจบสายขาวแต่เอ๊ะ สายขาวนี่มันสายแรกเลยนะ 0-0 จะเอาอะไรไปสู้กะเค้าได้เนี่ย


"ปล่อย อิน ไซนะ"ฉันตะโกนบอกพวกนั้น


"อ้าว น้องสาว แล้วไหนเงินละจ๊ะ ถ้าไม่ให้เงิน ก็ไม่ได้ตัวนายนี่กลับไปหรอก หรือว่าน้องจะมาเป็นแฟนพี่ละ ยังงั้นก็ได้"ดู ดูมันพูดสิ


"ไม่มีทาง"ฉันรีบพูด


"เฮ้ย พวกเรา ไปจับตัวนังนั่นมา"ผู้ชายคนนึงสั่ง อ้าว ทำไงดี กลุ่มผู้ชายประมาณ 5 คนวิ่งเข้ามาหาฉันจะอิน จู

ฉันเลยรีบเผ่น...แต่พวกนั้นจับอิน จูได้ ฉันจึงตัดสินใจสู้ล่ะ


"ช่วยด้วยค่ะ! ช่วยด้วย"ฉันตะโกน และเห็นผู้ชาย 4 คน ช่างเท่อะไรอย่างนี้นะ หืม ฉันยืนเอ๋ออยู่นาน ได้แต่หลงเสน่ของพวกเค้าทั้ง4


"ปล่อยเด็กซะ ยู จี"ผู้ชายท่าทางเย็นชาพูดขึ้น ผมตั้งชี้ขึ้นฟ้า(0-0ทำได้ไงเนี่ย ใช่เยลลุ่นไหนจะได้ไช่บ้าง)


"เอ่อ รุ่นพี่ คือ พวกเรา กลับ"อ้าว ซะงั้น พวกนั้นหนีกลับไปหมด วิ่งกันหางจุดตูดเลย


"พวกเธอเป็นอะไรกันไหม"คนผมตั้งพูดขึ้น นายหัวสัปปะรด 55+


"0/////0กริ๊ด เช คิม"อ้าวอยู่ดีๆ อิน จูก็กริ๊ด ยังไงแน่


"อืมๆ ใช่แล้ว พวกเราที่ได้ฉายาว่า Dark boys ไง ว้าวดูสิ โจ จิ มีคนรู้จักพวกเราด้วย"คนผมตั้งพูดขึ้น


"นายพูดอย่างนี้ 100 ครั้งแล้วมั้งเนี่ย"คราวนี้ใครอีกล่ะ คนนี้น่ะ ผมยาวถึงเอวแน่ะ ว้าว ผมสวยจัง สีเงินซะด้วย


"อะไรเนี่ย พวกคุณทั้ง 4 คนเป็นใครนะ"ฉันพูดอย่างงงงัน


"Dark boys"พวกเค้าทั้ง 4 พูดขึ้น


"ฉันเช คิม เป็นนักบาสตัวหลักของทีม"คนผมตั้งคนนี้ชื่อ เชคิม


"ฉันโจ จิ นักบาสตัวรอง"คนผมยาวชื่อ โจ จิ ฉันจัจำได้ไหมเนี่ย


"ฉันซือ อี นักเทควันโดสายดำ"โห คนนี้จะบรรยายยังไงดี เอาเป็นว่าทรงผมทรงที่มันเรียบๆอ่ะค่ะ ดูเรียบร้อย

"ฉันชีโอ เป็นนักออกแบบชื่อดัง"ว้าว คนนี้เหมือนผู้หญิงเลย ถักเปียลงมาถึงหลัง เท่ระเบิด


" ส่วนอีก 2 คนอยู่ในหอชาย...แล้วเธอ ชื่ออะไรล่ะ"นายเช คิม พูดขึ้น


"ฉันคิม จุน เอ "(นักเขียนงงกับชื่อของหนุ่มทั้ง 4 ไม่ได้เลย ยังต้องเลื่อนดูบ่อยๆ เหนื่อยจริงกับการจำชื่อนี่0-0)


"ขอบคุณนะคับพี่เช คิม"อิน ไซพูดขึ้น


"ว่าแต่ ขอลายเซ็นหน่อยนะคะ0////0"อิน จูยื่นกระดาษให้ทั้ง 4 คนเซ็น


"จะคุยกันอีกนานไหมเนี่ย อิน จู ฉันไปเรียนก่อนนะ"


........................................................................................................

หลังเลิกเรียน....


"ไปก่อนนะ บาย"ฉันโบกมือให้อิน จูและอิน ไซ จากนั้น ก็นั่งแท๊กซี่ไปที่ทำงาน ทำงานวันแรกซะด้วยซิ ว้าว มันชั่งหรูอะไรอย่างนี้


00000000000000000000000000000000000000000000000

ที่ทำงาน....


"สวัสดีค่ะ พนักงานใหม่ชื่อ คิม จุน เอ ค่ะ"ฉันพูดหน้าเค้าท์เตอร์


"อ้อ ผู้จัดการให้คุณเป็นพนักงานล้างจานค่ะ"พนักงานคนนั้นพูด


"เอ่อ ล้างจานอย่างเดียวหรอคะ *-*"


"ค่ะๆ เชิญด้านนั้นเลยค่ะ"เค้าชี้ไปทางซ้ายมือ


"ขอบคุณค่ะ"


เฮ้อ ล้างจานนี่นะ นึกว่าจะได้เป็นพนักงานต้อนรับสะอีก หน้าตาสวยอย่างเรานี่ เฮ้อ ต้องมาล้างจาน


"อ้าว เอ เจ"นาย...นายอะไรนะ อ้อ นายหัวสัปปะรดทัก


"ฉันไม่ได้ชื่อ เอ เจ นะ จุน เอ ลองสะกดสิ จ จาน สระ อุ น หนู อ่านว่าจุน สระเอ อ อ่าง อ่านว่า เอ รวมกันเป็น จุนเอ โอเคไหม"


"ได้ๆ เอ เจ"


"หนอยๆๆๆ ฉันชื่อ จุน เอ"


"อืมๆ แล้วมาทำอะไรที่นี่ล่ะ"


"อะแฮ่ม ฉันคือผู้จัดการของร้านอาหารนี้เองแหละ"ฉันก็โม้ไปงั้นแหละค่า ที่จริงเป็นลูกจ้างเค้า แฮ่ๆ


"หรอ ..."


"....."


"อ้าว นี่เธอไปเก็บโต๊ะสิ ไม่มีอะไรทำหรือไง"เค้าพูดใส่พนักงาน


"ค่ะผู้จัดการ"ผู้หญิงคนนั้นพูดตอบ อะ อะไรนะ ผู้จะดการ คือ นาย นี่หรอ เราก็โม้ไปซะเป็นผู้จัดการ


"เอ่อ งั้นฉันขอไปทำงานก่อนละกัน"ฉันยิ้มแหยๆแล้วค่อยๆกระเทิบไปทางซ้าย


"ผู้จัดการทำงานอะไรล่ะ"


"อะ เอ่อ ล้างจาน"


"ผู้จัดการเนี่ยนะล้างจาน"ไม่ได้แล้ว จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนดี ฉันตัดสินใจวิ่งไปทางซ้ายอย่างเร็ว ... 


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เรื่องไหม่ของสาค่ะ เรื่องนี้ท่าทางจะ work กว่าเรื่องอื่นค่า เพราะสาพิมพ์ตอนยาวกว่าเรื่องอื่น ไปโพสด้วยนะค๊า อย่าลืมติดตามด้วยล่า