ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Start!!
ตอนที่ 1 Start!!
........คฤหาสน์ตระกูล Bae........
แม่ของซูจี : นี่หล่อนจะไปไหน??
ซูจี : ข้างนอก
แม่ของซูจี : แม่บอกว่าไม่ให้ไปไหนไง!
ซูจี : ก็หนูไม่ชอบนี่นา แม่ก็ให้หนูอยู่แต่ในบ้าน เรียนก็ให้ครูมาสอนที่บ้าน ไปไหนก็ไม่ได้ต้องอยู่แค่ในบ้าน! แม่ก็พูดเงี้ย เพราะแม่กลัวว่าหนูจะควบคุมพลังแปลกๆของหนูไม่ได้แค่นั้น่ะหรอคะ?
แม่ของซูจี : นั่นก็เพราะ แม่เป็นห่วง!!
ซูจี : งั้นก็ไม่ต้องหรอกค่ะ... (วิ่งหนีไป)
แม่ของซูจี : จับนางเด็กนั่นที!!!! (ตะโกนบอกบอดี้การ์ด 5 คนของบ้าน)
........บ้านของมินฮยอก........
พ่อของมินฮยอก : ลูกต้องไปแล้วนะ...
มินฮยอก : ผมต้องไปจริงๆหรอครับ
แม่ของมินฮยอก : ต้องไปสิจ๊ะ อายุ 16 แล้วนะ ใช้เงินที่แม่ให้ไปในบัตรเครดิตไปเรียนต่อละกัน
มินฮยอก : แต่...
พ่อของมินฮยอก : ไม่ต้อง “แต่” ไปได้แล้วล่ะ
มินฮยอก : ครับ..ลาก่อนครับ คุณพ่อ คุณแม่ (เดินออกจากบ้าน)
........ประมาณ 5 นาทีต่อมา........
มินฮยอกกำลังเดินไปตามทางกับกระเป๋าเป้ของเขาใบเดียว ซักพัก ผู้หญิงคนนึงก็วิ่งมาชนจากข้างหลัง จนเขาล้มลง เงยหน้าขึ้นมาอีกที เธอก็วิ่งลิ่วหายไปซะแล้ว ขณะที่มินฮยอกกำลังงง ก็มีผู้ชาย 5 คนวิ่งตาม มินฮยอกจึงวิ่งตามไปด้วย
........ซอกตึกแห่งหนึ่ง........
ซูจีวิ่งมาไกลก็หยุดพักที่ซอกตึก และคิดว่าคงไม่มีใครตามมาได้ แล้วก็มีเสียงผู้ชายคนนึงพูดออกมา “เธอเป็นใคร??” ซูจีก็ชะงักและหันไปมองตามเสียง ก็เห็นผู้ชายที่สะพายกระเป๋าเป้ยืนอยู่ เธอก็ตั้งตัวขึ้นมาและพูดขึ้น “แล้วนายเป็นใคร บังอาจมาขวางทางฉัน!!” แล้วเธอก็ยิงสายฟ้าออกมาจากดวงตาของเธอไปตรงจุดที่ชายคนนั้นยืนอยู่ เขารีบกระโดดหลบอย่างรวดเร็ว “อ๋อ..บุคคลอันตรายสินะ” “หลีกไป!!” พอเธอพูด เขาก็มายืนขวางทางออกของซอกตึกนั้นไว้ “ไม่ให้ไปง่ายๆหรอก” พอเขาพูดจบ เธอก็เตะใส่หน้าเขา เขาก็หลบได้ แล้วเขาก็ชกกลับมา เธอก็ใช้แขนรับ และวิ่งหนีไป เขาก็วิ่งตามไป
........ระหว่างทาง........
มินฮยอกวิ่งไล่ตามผู้หญิงคนนั้นจนเหนื่อย และก็วิ่งตามไม่ทันแล้วด้วย ชายคนนึงนั่งอยู่ที่ Coffee Shop เห็นมินฮยอกวิ่งตามผู้หญิงคนนั้นแล้วมาหยุดที่หน้าร้านพอดี เขาจึงเข้าไปทัก “ท่านคือ คัง มินฮยอก ใช่มั้ยครับ?” “พ่อแม่ของท่าน เป็นคนดีมากเลยนะครับที่อุตส่าห์ช่วยผมจากอุบัติเหตุคราวก่อน” “อ..อ๋อ..หรอ[[ใครวะเนี่ย??]]” “ท่านวิ่งตามผู้หญิงคนเมื่อกี๊อยู่ใช่มั้ย งั้นเดี๋ยวผมไปด้วยนะขอรับ!!” “แล้วนายชื่ออะไรเนี่ย??” “บยอน แบคฮยอน! ขอรับ!!” “OK.” แล้วทั้งคู่ก็วิ่งตามหาผู้หญิงคนนั้นไป
................
แบคฮยอน : นั่นไง!!
แล้วทั้งคู่ก็เจอตัวเธอ แล้วเธอก็ยิงสายฟ้าจากมือของเธอไปยังชาย 2 คนนั้น ทั้งคู่ก็หลบได้ เธอก็ยิงแล้วยิงอีกอย่างรวดเร็ว จนนัดนึงไปถูกหนังสือที่ผู้หญิงกำลังนั่งอ่านอยู่หน้าร้านหนังสือ จนหนังสือนั้นไหม้เกรียม หญิงสาวก็มองหาที่มาของสายฟ้า ก็เห็น ผู้หญิงกำลังต่อสู้กับผู้ชาย 2 คน หญิงสาวคนนั้นก็ทิ้งหนังสือที่ซื้อมาใหม่ซึ่งตอนนี้ไหม้เกรียมไปแล้ว แล้วก็วิ่งเข้าไปหยุดซูจี “นี่!เธอ ทำอะไรน่ะ??” หญิงคนนั้นถามด้วยน้ำเสียงอันเย็นชา ซูจีพูดขึ้นมา “3 รุม 1 เลยหรอ” หญิงคนนั้นจึงปล่อยพลังที่คล้ายๆกับพลาสม่าสีดำออกมารัดตัวซูจีไว้ ซูจีจึงยิงสายฟ้าจากดวงตาของเธอไปที่พลังของหญิงสาว จนหลุดออกและวิ่งหนีไป ทั้ง 3 คนก็วิ่งตามไป จนเจอตัว แบคฮยอนดักหน้าซูจี มินฮยอกกับหญิงสาวดักข้างหลัง 3 คนพุ่งเข้าหาซูจี โดย หญิงสาวกระโดดถีบ มินฮยอกวิ่งเข้าไปชก แบคฮยอนแปลงกายเป็นหมาป่าแล้ววิ่งเข้าใส่ แต่ซูจีก็กระโดดอย่าสูง ทำให้ 3 คนนั้นวิ่งชนกันเองและมึนนิดๆ ซูจีก็ยิงสายฟ้าจากมือเธอไปที่ 3 คนนั้น หญิงสาวจึงใช้พลังของเธอครอบคลุมป้องกันไว้ พอสายฟ้าของซูจีมาถูก มันก็เปลี่ยนทิศทาง ทำให้มันไปถูกบ้านที่อยู่ข้างๆจนพังลง ชายผู้เป็นเจ้าของบ้านกลับมาพอดี เห็นบ้านตัวเองแล้วถึงกับอึ้ง เขาจึงใช้ปืนเลเซอร์ที่พกไว้ ยิงใส่ซูจีจนเธอสลบไป แต่ยังดีที่ช่วงนั้นไม่มีคนเลย จึงไม่มีใครรู้เรื่องนี้
ระหว่างที่รอให้ซูจีฟื้น มินฮยอกก็ถามหญิงสาวคนนั้น “แล้ว...เธอเป็นใครกันล่ะเนี่ยถึงมาช่วยเรา” หญิงสาวก็ตอบ “ลี ฮเยริ และฉันก็ไม่ชอบให้ใครขัดเวลาอ่านหนังสือ” “ฉัน มินฮยอกนะ” แบคฮยอนก็พูดต่อ “ส่วนฉันก็แบคฮยอน!!” แล้วแบคฮยอนก็หันไปมองเจ้าของบ้านแล้วถาม “ว่าแต่ นายอ่ะ เจ้าของบ้านที่พังยับเยิน??” เขาก็ตอบกลับมา “ฉัน อิม ฮยอนซิก เรื่องบ้านอ่ะ ช่างเหอะ” ซักพักซูจีก็ฟื้น ท่ามกลางสายตาของคนแปลกหน้าทั้ง 4 คน เธอรีบลุกขึ้น แล้วกำลังจะปล่อยพลังอีกครั้ง ทั้ง 4 คน สะดุ้ง
มินฮยอก : เดี๋ยวๆๆๆๆ อย่าเพิ่งดิ เรามาดีนะ
ซูจี : แล้วนายจะมาขวางฉันทำไมตั้งแต่แรก
มินฮยอก : เอาน่า...เธอทำอย่างงี้เดี๋ยวพ่อแม่ก็เป็นห่วงแย่หรอก
................
ซูจี : อย่าพูดถึงพ่อแม่ฉันได้มั้ย!!
แบคฮยอน : ทำไมล่ะ?
ซูจี : ก็...พ่อของฉันออกไปทำงานข้างนอก ไม่กลับบ้านมาหลายวันแล้ว แม่ของฉันเลยทำอะไรไม่ต้องเกรงใจใคร ฉันมีพลังแปลกๆแบบนี้ แม่เลยให้ฉันอยู่แต่ในบ้านเหมือนนักโทษชัดๆ ฉันไม่อยากอยู่เลยหนีมา เพื่อนก็เลยไม่เคยมีซักคนเลยด้วย
........เงียบไปซักพัก........
ฮเยริ : ถ้าเคลียร์กันได้แล้ว ฉันไปล่ะนะ
มินฮยอก : เดี๋ยวสิ จะไปไหน??
ฮเยริ : ก็หมดธุระแล้วไม่ใช่หรอ?? จะให้ฉันอยู่ทำไมล่ะ?
มินฮยอก : ก็เราเป็นเพื่อนกันแล้วนี่
ฮเยริ : งั้นให้ฉันอยู่ต่อก็ได้
........แล้วทั้งหมดก็มาคุยกันต่อ........
มินฮยอก : แล้วพวกนั้นที่ตามเธอมาเป็นใครกัน?
ซูจี : บอดี้การ์ดของบ้านฉัน แม่ให้พวกเขามาจับตัวฉันกลับไป
ฮยอนซิก : งั้นเดี๋ยวพวกเราจะทำให้พวกเขาเห็นเอง ว่าพวกเราก็อยู่เองได้
ซูจี : อื้ม!!
แบคฮยอน : เราเป็นทีม
ทั้ง 5 คนอยู่ที่หน้าบ้านของฮยอนซิก ซึ่งพังไปแล้ว จนกระทั่งบอดี้การ์ดกลุ่มนั้นมาเจอ “อยู่นั่นไง” บอดี้การ์ดคนนึงก็พูดออกมา “ส่งตัวเธอมาเดี๋ยวนี้!!” มินฮยอกก็ตอบ “ถ้าไม่ล่ะ” แล้วทั้ง 5 คนก็ต่อสู้กับบอดี้การ์ดเท่าที่จะสู้ได้ จะบอดี้การ์ดสู้ไม่ไหว “เห็นแล้วใช่มั้ย ว่าเราอยู่กันได้” ฮยอนซิกพูด มินฮยอกก็พูดต่อ “พวกคุณน่ะ กลับไปซะ!!” แล้วบอดี้การ์ดก็กลับไปทันที
........ซักพักหนึ่ง........
มินฮยอก : จะว่าไป เธอชื่ออะไร?
ซูจี : แบ ซูจี...
แบคฮยอน : ซูจี??? ชื่อแปลกจังแฮะ
ซูจี : ฉันขอโทษด้วยนะ ที่ทำบ้านพังอ่ะ
ฮยอนซิก : ไม่เป็นไรน่า ฉันเป็นคนที่ ซ่อม สร้าง เสริม ได้เก่งอยู่แล้ว ฉันทำใหม่ได้ แล้วฉันก็อยู่คนเดียวด้วย ไม่ต้องรีบทำให้ใครอยู่นี่นา..
แบคฮยอน : อยู่คนเดียว? จริงดิ?? ให้เราอยู่เป็นเพื่อนมั้ย น้า~~
ฮยอนซิก : แล้วแต่พวกนายเลย ที่ดินของฉันกว้างพอที่จะทำห้องให้พวกนายอยู่ แต่ ระยะเวลาในการซ่อมออกจะนานหน่อยนะ
ฮเยริ : ก็ไม่นานหรอก
ฮยอนซิก : เอ๋???
ฮเยริ : ถ้ามีพวกเราช่วย
มินฮยอก : งั้นเรามาเริ่มกันเลย
มินฮยอก , ซูจี , ฮยอนซิก , ฮเยริ , แบคฮยอน : START!!
........คฤหาสน์ตระกูล Bae........
แม่ของซูจี : นี่หล่อนจะไปไหน??
ซูจี : ข้างนอก
แม่ของซูจี : แม่บอกว่าไม่ให้ไปไหนไง!
ซูจี : ก็หนูไม่ชอบนี่นา แม่ก็ให้หนูอยู่แต่ในบ้าน เรียนก็ให้ครูมาสอนที่บ้าน ไปไหนก็ไม่ได้ต้องอยู่แค่ในบ้าน! แม่ก็พูดเงี้ย เพราะแม่กลัวว่าหนูจะควบคุมพลังแปลกๆของหนูไม่ได้แค่นั้น่ะหรอคะ?
แม่ของซูจี : นั่นก็เพราะ แม่เป็นห่วง!!
ซูจี : งั้นก็ไม่ต้องหรอกค่ะ... (วิ่งหนีไป)
แม่ของซูจี : จับนางเด็กนั่นที!!!! (ตะโกนบอกบอดี้การ์ด 5 คนของบ้าน)
........บ้านของมินฮยอก........
พ่อของมินฮยอก : ลูกต้องไปแล้วนะ...
มินฮยอก : ผมต้องไปจริงๆหรอครับ
แม่ของมินฮยอก : ต้องไปสิจ๊ะ อายุ 16 แล้วนะ ใช้เงินที่แม่ให้ไปในบัตรเครดิตไปเรียนต่อละกัน
มินฮยอก : แต่...
พ่อของมินฮยอก : ไม่ต้อง “แต่” ไปได้แล้วล่ะ
มินฮยอก : ครับ..ลาก่อนครับ คุณพ่อ คุณแม่ (เดินออกจากบ้าน)
........ประมาณ 5 นาทีต่อมา........
มินฮยอกกำลังเดินไปตามทางกับกระเป๋าเป้ของเขาใบเดียว ซักพัก ผู้หญิงคนนึงก็วิ่งมาชนจากข้างหลัง จนเขาล้มลง เงยหน้าขึ้นมาอีกที เธอก็วิ่งลิ่วหายไปซะแล้ว ขณะที่มินฮยอกกำลังงง ก็มีผู้ชาย 5 คนวิ่งตาม มินฮยอกจึงวิ่งตามไปด้วย
........ซอกตึกแห่งหนึ่ง........
ซูจีวิ่งมาไกลก็หยุดพักที่ซอกตึก และคิดว่าคงไม่มีใครตามมาได้ แล้วก็มีเสียงผู้ชายคนนึงพูดออกมา “เธอเป็นใคร??” ซูจีก็ชะงักและหันไปมองตามเสียง ก็เห็นผู้ชายที่สะพายกระเป๋าเป้ยืนอยู่ เธอก็ตั้งตัวขึ้นมาและพูดขึ้น “แล้วนายเป็นใคร บังอาจมาขวางทางฉัน!!” แล้วเธอก็ยิงสายฟ้าออกมาจากดวงตาของเธอไปตรงจุดที่ชายคนนั้นยืนอยู่ เขารีบกระโดดหลบอย่างรวดเร็ว “อ๋อ..บุคคลอันตรายสินะ” “หลีกไป!!” พอเธอพูด เขาก็มายืนขวางทางออกของซอกตึกนั้นไว้ “ไม่ให้ไปง่ายๆหรอก” พอเขาพูดจบ เธอก็เตะใส่หน้าเขา เขาก็หลบได้ แล้วเขาก็ชกกลับมา เธอก็ใช้แขนรับ และวิ่งหนีไป เขาก็วิ่งตามไป
........ระหว่างทาง........
มินฮยอกวิ่งไล่ตามผู้หญิงคนนั้นจนเหนื่อย และก็วิ่งตามไม่ทันแล้วด้วย ชายคนนึงนั่งอยู่ที่ Coffee Shop เห็นมินฮยอกวิ่งตามผู้หญิงคนนั้นแล้วมาหยุดที่หน้าร้านพอดี เขาจึงเข้าไปทัก “ท่านคือ คัง มินฮยอก ใช่มั้ยครับ?” “พ่อแม่ของท่าน เป็นคนดีมากเลยนะครับที่อุตส่าห์ช่วยผมจากอุบัติเหตุคราวก่อน” “อ..อ๋อ..หรอ[[ใครวะเนี่ย??]]” “ท่านวิ่งตามผู้หญิงคนเมื่อกี๊อยู่ใช่มั้ย งั้นเดี๋ยวผมไปด้วยนะขอรับ!!” “แล้วนายชื่ออะไรเนี่ย??” “บยอน แบคฮยอน! ขอรับ!!” “OK.” แล้วทั้งคู่ก็วิ่งตามหาผู้หญิงคนนั้นไป
................
แบคฮยอน : นั่นไง!!
แล้วทั้งคู่ก็เจอตัวเธอ แล้วเธอก็ยิงสายฟ้าจากมือของเธอไปยังชาย 2 คนนั้น ทั้งคู่ก็หลบได้ เธอก็ยิงแล้วยิงอีกอย่างรวดเร็ว จนนัดนึงไปถูกหนังสือที่ผู้หญิงกำลังนั่งอ่านอยู่หน้าร้านหนังสือ จนหนังสือนั้นไหม้เกรียม หญิงสาวก็มองหาที่มาของสายฟ้า ก็เห็น ผู้หญิงกำลังต่อสู้กับผู้ชาย 2 คน หญิงสาวคนนั้นก็ทิ้งหนังสือที่ซื้อมาใหม่ซึ่งตอนนี้ไหม้เกรียมไปแล้ว แล้วก็วิ่งเข้าไปหยุดซูจี “นี่!เธอ ทำอะไรน่ะ??” หญิงคนนั้นถามด้วยน้ำเสียงอันเย็นชา ซูจีพูดขึ้นมา “3 รุม 1 เลยหรอ” หญิงคนนั้นจึงปล่อยพลังที่คล้ายๆกับพลาสม่าสีดำออกมารัดตัวซูจีไว้ ซูจีจึงยิงสายฟ้าจากดวงตาของเธอไปที่พลังของหญิงสาว จนหลุดออกและวิ่งหนีไป ทั้ง 3 คนก็วิ่งตามไป จนเจอตัว แบคฮยอนดักหน้าซูจี มินฮยอกกับหญิงสาวดักข้างหลัง 3 คนพุ่งเข้าหาซูจี โดย หญิงสาวกระโดดถีบ มินฮยอกวิ่งเข้าไปชก แบคฮยอนแปลงกายเป็นหมาป่าแล้ววิ่งเข้าใส่ แต่ซูจีก็กระโดดอย่าสูง ทำให้ 3 คนนั้นวิ่งชนกันเองและมึนนิดๆ ซูจีก็ยิงสายฟ้าจากมือเธอไปที่ 3 คนนั้น หญิงสาวจึงใช้พลังของเธอครอบคลุมป้องกันไว้ พอสายฟ้าของซูจีมาถูก มันก็เปลี่ยนทิศทาง ทำให้มันไปถูกบ้านที่อยู่ข้างๆจนพังลง ชายผู้เป็นเจ้าของบ้านกลับมาพอดี เห็นบ้านตัวเองแล้วถึงกับอึ้ง เขาจึงใช้ปืนเลเซอร์ที่พกไว้ ยิงใส่ซูจีจนเธอสลบไป แต่ยังดีที่ช่วงนั้นไม่มีคนเลย จึงไม่มีใครรู้เรื่องนี้
ระหว่างที่รอให้ซูจีฟื้น มินฮยอกก็ถามหญิงสาวคนนั้น “แล้ว...เธอเป็นใครกันล่ะเนี่ยถึงมาช่วยเรา” หญิงสาวก็ตอบ “ลี ฮเยริ และฉันก็ไม่ชอบให้ใครขัดเวลาอ่านหนังสือ” “ฉัน มินฮยอกนะ” แบคฮยอนก็พูดต่อ “ส่วนฉันก็แบคฮยอน!!” แล้วแบคฮยอนก็หันไปมองเจ้าของบ้านแล้วถาม “ว่าแต่ นายอ่ะ เจ้าของบ้านที่พังยับเยิน??” เขาก็ตอบกลับมา “ฉัน อิม ฮยอนซิก เรื่องบ้านอ่ะ ช่างเหอะ” ซักพักซูจีก็ฟื้น ท่ามกลางสายตาของคนแปลกหน้าทั้ง 4 คน เธอรีบลุกขึ้น แล้วกำลังจะปล่อยพลังอีกครั้ง ทั้ง 4 คน สะดุ้ง
มินฮยอก : เดี๋ยวๆๆๆๆ อย่าเพิ่งดิ เรามาดีนะ
ซูจี : แล้วนายจะมาขวางฉันทำไมตั้งแต่แรก
มินฮยอก : เอาน่า...เธอทำอย่างงี้เดี๋ยวพ่อแม่ก็เป็นห่วงแย่หรอก
................
ซูจี : อย่าพูดถึงพ่อแม่ฉันได้มั้ย!!
แบคฮยอน : ทำไมล่ะ?
ซูจี : ก็...พ่อของฉันออกไปทำงานข้างนอก ไม่กลับบ้านมาหลายวันแล้ว แม่ของฉันเลยทำอะไรไม่ต้องเกรงใจใคร ฉันมีพลังแปลกๆแบบนี้ แม่เลยให้ฉันอยู่แต่ในบ้านเหมือนนักโทษชัดๆ ฉันไม่อยากอยู่เลยหนีมา เพื่อนก็เลยไม่เคยมีซักคนเลยด้วย
........เงียบไปซักพัก........
ฮเยริ : ถ้าเคลียร์กันได้แล้ว ฉันไปล่ะนะ
มินฮยอก : เดี๋ยวสิ จะไปไหน??
ฮเยริ : ก็หมดธุระแล้วไม่ใช่หรอ?? จะให้ฉันอยู่ทำไมล่ะ?
มินฮยอก : ก็เราเป็นเพื่อนกันแล้วนี่
ฮเยริ : งั้นให้ฉันอยู่ต่อก็ได้
........แล้วทั้งหมดก็มาคุยกันต่อ........
มินฮยอก : แล้วพวกนั้นที่ตามเธอมาเป็นใครกัน?
ซูจี : บอดี้การ์ดของบ้านฉัน แม่ให้พวกเขามาจับตัวฉันกลับไป
ฮยอนซิก : งั้นเดี๋ยวพวกเราจะทำให้พวกเขาเห็นเอง ว่าพวกเราก็อยู่เองได้
ซูจี : อื้ม!!
แบคฮยอน : เราเป็นทีม
ทั้ง 5 คนอยู่ที่หน้าบ้านของฮยอนซิก ซึ่งพังไปแล้ว จนกระทั่งบอดี้การ์ดกลุ่มนั้นมาเจอ “อยู่นั่นไง” บอดี้การ์ดคนนึงก็พูดออกมา “ส่งตัวเธอมาเดี๋ยวนี้!!” มินฮยอกก็ตอบ “ถ้าไม่ล่ะ” แล้วทั้ง 5 คนก็ต่อสู้กับบอดี้การ์ดเท่าที่จะสู้ได้ จะบอดี้การ์ดสู้ไม่ไหว “เห็นแล้วใช่มั้ย ว่าเราอยู่กันได้” ฮยอนซิกพูด มินฮยอกก็พูดต่อ “พวกคุณน่ะ กลับไปซะ!!” แล้วบอดี้การ์ดก็กลับไปทันที
........ซักพักหนึ่ง........
มินฮยอก : จะว่าไป เธอชื่ออะไร?
ซูจี : แบ ซูจี...
แบคฮยอน : ซูจี??? ชื่อแปลกจังแฮะ
ซูจี : ฉันขอโทษด้วยนะ ที่ทำบ้านพังอ่ะ
ฮยอนซิก : ไม่เป็นไรน่า ฉันเป็นคนที่ ซ่อม สร้าง เสริม ได้เก่งอยู่แล้ว ฉันทำใหม่ได้ แล้วฉันก็อยู่คนเดียวด้วย ไม่ต้องรีบทำให้ใครอยู่นี่นา..
แบคฮยอน : อยู่คนเดียว? จริงดิ?? ให้เราอยู่เป็นเพื่อนมั้ย น้า~~
ฮยอนซิก : แล้วแต่พวกนายเลย ที่ดินของฉันกว้างพอที่จะทำห้องให้พวกนายอยู่ แต่ ระยะเวลาในการซ่อมออกจะนานหน่อยนะ
ฮเยริ : ก็ไม่นานหรอก
ฮยอนซิก : เอ๋???
ฮเยริ : ถ้ามีพวกเราช่วย
มินฮยอก : งั้นเรามาเริ่มกันเลย
มินฮยอก , ซูจี , ฮยอนซิก , ฮเยริ , แบคฮยอน : START!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น