ลำดับตอนที่ #1 : ...INTl2O...

!!ยินดีต้อนรับสู่โฮสคลับของเราครับ!!

หน้าต่างข้อความเด้งขึ้นมาเป็นข้อความต้อนรับเมื่อผู้ชมได้คลิ้กเข้ามาเยี่ยมเยียนเว็บไซท์

ที่กำลังเป็นที่นิยมในตอนนี้

HosT CluB

คลับที่คอยให้คำปรึกษาทุกเรื่องที่ต้องการ

เพียงแค่แอดชื่อของพนักงานที่เราต้องการในคลับนี้เท่านั้น ไม่มีการเสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น

เพราะพวกเขายินดีที่จะให้ความสุขกับลูกค้าของพวกเค้าแค่นั้นเอง โฮสของที่นี่จะจำกัดเป็น

ผู้ชายล้วนแต่ทว่ามีเสน่ห์ที่แตกต่างกันออกไปตามความต้องการของลูกค้าของพวกเขา....

ปัง!...

เสียงปิดประตูที่ดังพอสมควร พร้อมกับร่างน้อยที่โยนกระเป๋าไปบนโต้ะและทิ้งตัวลงนอน  ใบหน้าหวานที่ตอนนี้จมอยู่ในความนุ่มของหมอนตัวเองกำลังสั่นระริ้ก..

“ฮึก.. ฮือ....”

เสียงร้องไห้ที่เล็ดรอดออกมาเป็นสัญญาณที่ชัดเจนว่าคนคนนี้กำลังร้องไห้ มือขาวเนียนตอนนี้กำลังจิกแน่นกับผ้าปูที่นอนสีส้มอ่อนของตัวเองเพื่อระบายอารมณ์ในใจ

ลี ฮยอคแจ..  หนุ่มน้อยน่ารักวัย18ปี  เพียบพร้อมไปทั้งฐานะและหน้าตา รวมถึงนิสัยอันแสนน่ารักน่าเอ็นดู   แต่ใครเอยจะรู้ ว่าเขาโดนแฟนบอกเลิกไปแล้วทั้งหมด 3 ครั้ง!!!!

หลังจากการร้องไห้อย่างหนักจนเผลอหลับไปซะนาน เจ้าตัวก็ดันมาสะดุ้งตื่นเอาตอน 5 ทุ่ม...

ร่างเล็กค่อยๆหยัดกายขึ้นอย่างช้าๆ พลางเอามือขยี้ตาตัวเองที่ตอนนี้มันบวมช้ำไปหมด ก่อนจะพยายามฝืนสังขารตัวเองเพื่อไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและเดินมาเปิดคอมพิวเตอร์ของตัวเอง

ฮยอคแจค่อยๆกดลบรูปคู่ของเขากับแฟนหนุ่มทีละรูปอย่างช้าๆ พร้อมๆกับฝืนตัวเองไว้ไม่ให้น้ำตามันไหลออกมา ยิ่งเห็นรูปคืนวันที่มีแต่ความสุข เขาก็ยิ่งเจ็บปวด...

ตึง ตึ่ง ตึ้ง!~

เสียงสัญญาณเตือนว่ามีคนทักเข้ามาในโปรแกรม MSN เรียกความสนใจจากตาคู่สวยให้หันไปมอง แล้วก็พบว่าเป็นเพื่อนสนิทของเขาเองที่ทักมา

DonGHaE   ::   ฮยอคแจ แกเป็นยังไงบ้าง

คำถามที่ดูเป็นห่วงจากเพื่อน ทำให้เจ้าตัวต้องสูดหายใจลึกๆ ก่อนจะพิมตอบกลับไป

HyuKJaE    ::  ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็หายแหละ  ชั้นชินแล้วหละทงเฮ

DonGHaE    :: ชินบ้าอะไรของแก พูดไม่คิดเลยนะ ชั้นเป็นห่วงแกนะฮยอค

HyuKJaE    ::  ชั้นพูดจริงๆ ปล่อยชั้นเศร้าแบบนี้ซักพักก็หายเอง

DonGHaE    ::  แล้วไอ้ซักพักของแกหนะมันใช่ว่าจะน้อยนะ ไม่ต้องเลยชั้นไม่ยอมให้เพื่อนชั้นต้องมา  

                               นั่งหงอยเพราะไอ้ผู้ชายเฮงซวยนั่นเป็นเดือนๆหรอกนะ

HyuKJaE    ::  แล้วแกจะทำอะไรได้ไม่ทราบ

หลังจากพิมประโยคข้างบนไป ดูเหมือนว่าทงเฮจะหายกลิบไปนานทีเดียว คนน่ารักที่นั่งอยู่หน้าจอสี่เหลี่ยมได้แต่เท้าคางพลางถอนหายใจน้อยๆเพื่อรอคำตอบ 

เวลาเป็นสิ่งเยียวยาหัวใจของเขา  เขาเชื่อเช่นนั้น   นอกจาก เวลา สิ่งใดกันเล่าจะมารักษาหัวใจของเขาให้เข้มแข็งเหมือนเดิม

DonGHaE    :: มาแล้วๆๆ   แกลองเข้าไปในเว็บนี้ดูนะ ชั้นต้องนอนแล้วละ ฝันดีนะ รักแกนะฮยอค

                                    www.HosTCluB.com                 (เว็บนี้ไม่มีจริงนะจ้ะ – ไรเตอร์)

หลังลิ้งเว็บไซท์ข้างบนถูกส่งมา สัญญาณเตือนในMSNก็ขึ้นว่าทงเฮปิดการทำงานของเจ้าเครื่องคอมพิวเตอร์ไปแล้ว ทิ้งให้ฮยอคแจได้แต่ลังเลกับสิ่งที่เพื่อนเขาส่งมา

เขาควรจะเชื่อทงเฮดีไหม....






.
.
.
.